NASZ PATRON Henryk Sienkiewicz
Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz urodził się 5 maja 1846 roku w Woli Okrzejskiej, w białym dworku – rodowej siedzibie rodziny matki. Pomnik pisarza w Woli Okrzejskiej
Dwanaście pierwszych lat swojego życia spędził na rodzinnym Podlasiu – w Grabowcach (dzierżawili) i Wężyczynie (własność), gdzie gospodarowali jego rodzice i w dworku swojej babki w Woli Okrzejskiej. Gospodarstwo przynosiło bardzo skromne dochody Henryk miał o dwa lata starszego brata Kazimierza i cztery siostry. Henryk od najmłodszych lat wykazywał talent pisarski. Nie marzył jednak wyłącznie o zawodzie pisarskim. Gdy słuchał opowieści o walecznych przodkach, chciał zostać rycerzem. Kiedy czytał Robinsona Crusoe, marzył o dalekich podróżach. Poznając Napoleona Bonaparte, zmieniał się w wielkiego wodza, porywającego za sobą tłumy.
Henryk Sienkiewicz miał znamienitych przodków zarówno po mieczu (pradziad Adam był pisarzem wielkim koronnym za czasów króla Stanisława Augusta Poniatowskiego), jak i po kądzieli (Joachim Lelewel, Jadwiga Łuszczewska /Deotyma/ - poetka, Ignacy Chrzanowski – wybitny historyk literatury UJ). Sienkiewiczowie legitymowali się herbem Oszyk, przedstawiającym łabędzia. Sienkiewiczowie, wywodzący się prawdopodobnie z litewskich Tatarów, z dziada pradziada trudnili się rzemiosłem żołnierskim. Cieciszowscy należeli zaś do najznamienitszych rodów dawnej Rzeczypospolitej.
Henryk miał dwanaście lat, gdy posłano go do warszawskiego gimnazjum Henryk miał dwanaście lat, gdy posłano go do warszawskiego gimnazjum. Zamieszkał na stancji, na Starówce. Idąc do szkoły, wybierał dłuższą drogę, prowadzącą ulica Piwną. Znajdowały się tam sklepy z ptakami, które przypominały mu podlaską wieś i atmosferę rodzinnego domu.
Sienkiewiczowie sprzedali Wężyczyn, kupili kamienicę Sienkiewiczowie sprzedali Wężyczyn, kupili kamienicę. Wpływy z wynajmu mieszkań były jednak zbyt małe, by utrzymać liczną gromadkę. Cóż. Najwierniejszą towarzyszką młodości Sienkiewicza stała się bieda. Kiedy był jeszcze uczniem, zrozumiał, że na swoje utrzymanie będzie musiał zarabiać korepetycjami. Sienkiewiczowie nie zdołali się jednak utrzymać w stolicy. Po kilku latach wrócili na Podlasie. Henryk Sienkiewicz nigdy nie należał do prymusów. Trzykrotnie zmieniał szkołę. W II Gimnazjum, mieszczącym się w pałacu Staszica, skończył piątą i z trudem szóstą klasę. Na świadectwach przyszłego pisarza roiło się od trój. Na koniec szóstej klasy miał oceny celujące z polskiego i historii ora dwóję z botaniki. Z polskiego Henio zawsze otrzymywał wysokie noty. W naukach ścisłych nie odznaczał się wzorowymi postępami, mimo to zadowalająco przeszedł trzy ostatnie klasy.
Kłopoty w szkole sprawiły, że siódmy rok spędził w Gimnazjum IV przy ulicy Królewskiej. Dotrwał do jego końca , ale zrezygnował ze zdawania egzaminu dojrzałości i wyjechał do Poświętnego kolo Płońska, gdzie przez rok był guwernerem w majątku Wejherów. Rok, który spędził w Poświętnem był rokiem przełomowym w życiu Henryka Sienkiewicza. Podjął pierwsze próby pisarskie. Zaczął pisać pięć powieści, skończył jedną (Ofiarę). Postanowił zdać maturę (1866) i podjąć studia. Został najpierw studentem na wydziale prawnym, a następnie, zgodnie z życzeniem matki, na lekarskim szkoły Głównej w Warszawie. Po trzech miesiącach znów zmienił kierunek, przeniósł się na wydział filologiczny. Kolegami ze studiów Sienkiewicza byli miedzy innymi Bolesław Prus i Władysław Bełza. Rok 1903
Autor Trylogii nie skończył studiów z powodu greki Autor Trylogii nie skończył studiów z powodu greki. Opuszczając uczelnię (1871), miał za sobą debiut w Przeglądzie Tygodniowym (1869). Źródłem utrzymania staje się praca dziennikarza i recenzenta warszawskiej prasy. Jednocześnie w prasie ukazuje się w odcinkach jego pierwsza powieść Wieniec. Przegląd Tygodniowy wydaje w dwóch tomach Humoreski z teki Worszyłły. Przez cztery lata (1874-78) Sienkiewicz był współwłaścicielem dwutygodnika Niwa. Pracował w Gazecie Polskiej, piał felietony opowiadające o sprawach codziennych. Henryk Sienkiewicz pisał pod pseudonimem Litwos.
Podróże Stany Zjednoczone, Afryka (Egipt, Zanzibar), Europa (Anglia, Belgia, Francja, Hiszpania, Niemcy, Włochy, Litwa).
Jubileusz W 1900 r. społeczeństwo polskie ufundowało ze składek majątek w Oblęgorku dla Henryka Sienkiewicza, z okazji 25-lecia pracy literackiej (akt notarialny wręczono mu 22 grudnia 1900 r.). Poza dworkiem pisarz otrzymał 17 włók ziemi, 60 sztuk bydła, sześć koni, maszyny i narzędzia rolnicze. Od maja 1902 do sierpnia 1914 r. Sienkiewicz mieszkał w Oblęgorku, używając go głównie jako letniej rezydencji.
10 grudnia 1905 roku w Sztokholmie z rąk króla Szwecji Henryk Sienkiewicz odebrał literacką Nagrodę Nobla Z UZASADNIENIA NAGRODY: Otrzymał ją za "wybitne osiągnięcia w dziedzinie eposu" i - jak podkreślił jeden z jurorów - "rzadko spotykany geniusz, który wcielił w siebie ducha narodu".
Henryk Sienkiewicz zmarł w szwajcarskiej miejscowości Vevey 15 listopada 1916 r.
"W pustyni i w puszczy" powieść dla młodzieży
"W pustyni i w puszczy" 2001 Ekranizacje powieści 1973
Praca nad trylogią zajęła pisarzowi siedem lat. "Trylogia"
"Ogniem i mieczem" - książka
"Ogniem i mieczem" Ogniem i mieczem - pierwsza z trzech powieści historycznych napisanych "ku pokrzepieniu serc" przez Henryka Sienkiewicza w latach 1884-1888. Akcja powieści rozgrywa się w latach 1648-1651 w okresie powstania Chmielnickiego na Ukrainie.
"Potop" 1974 Potop - druga z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza wydana została w 1886 roku, opowiada o potopie szwedzkim z lat 1655-1660. Głównym bohaterem powieści jest młody chorąży orszański Andrzej Kmicic, który przybywa na Laudę, aby zgodnie z testamentem Herakliusza Billewicza poślubić jego wnuczkę Aleksandrę Billewiczównę. W tym też momencie rozpoczyna się powieść. Akcja przedstawia okres z lat 1655-1656. Powieść była pierwotnie wydana w odcinkach w latach 1884 - 1886 w dzienniku krakowskim Czas i, z minimalnym opóźnieniem w stosunku do Czasu, także w warszawskim Słowie i Kurierze Poznańskim. Pierwsze wydanie książkowe ukazało się w 1886 w Warszawie. Część rękopisu powieści przechowywana jest w Ossolineum we Wrocławiu.
"Pan Wołodyjowski" Fabuła powieści przedstawia wydarzenia historyczne w latach 1668–1673. Był to okres wojen z Turcją. Ukazane zostały przez Sienkiewicza następujące wydarzenia historyczne: - elekcja Michała Korybuta Wiśniowieckiego, - obrona Kamieńca Podolskiego, - zwycięska bitwa pod Chocimiem. Książka była dwukrotnie ekranizowana w 1969 roku: - film Pan Wołodyjowski, - serial telewizyjny Przygody pana Michała.
"Quo vadis"
"Quo vadis" 1951, USA 1925, Włochy 1985, koprodukcja, miniserial 1925, Włochy, niemy
"Quo vadis" powieść historyczna Sienkiewicz skończył pisać "Quo vadis" 18 lutego 1896 roku i w tym też roku powieść została wydana w Krakowie. Już w 1898 roku "Quo vadis" okazało się najpopularniejszą powieścią w Stanach Zjednoczonych, a do dzisiaj przetłumaczono ją na 48 języków i wydano w ponad 80 krajach. Powieścią od razu zainteresowali się filmowcy i jeszcze przed rokiem 1899 nieznany z nazwiska operator z firmy braci Lumie`re zrealizował trwający 60 sekund filmik "Neron wypróbowujący truciznę na niewolnikach". 2001
Nakręcany od lata 1959 roku do marca 1960 roku film historyczny w reżyserii Aleksandra Forda pt. "Krzyżacy" od początku swego powstawania budził powszechne zainteresowanie. Dowodem tego zainteresowania były m.in. liczne listy nadchodzące do Wytwórni Filmowej w Łodzi, pełne uwag, rad, żądań, wskazujące na niecierpliwe oczekiwanie oraz na niepokój, jaki odczuwali czytelnicy powieści Henryka Sienkiewicza wobec pogłosek o przeinaczeniu sienkiewiczowskiego arcydzieła. "Krzyżacy"
Nowele i opowiadania
"Rodzina Połanieckich" powieść współczesna 1978, film
"Legiony" "Na marne" "Bez dogmatu" Ostatnia, niedokończona powieść opowiadająca o losach Polaków walczących u boku armii napoleońskiej. Powieść miała być zaczątkiem większej całości - cyklu obejmującego ww. okres. "Na marne" "Bez dogmatu" powieść psychologiczna
Muzea W Poznaniu na Starym Rynku istnieje Muzeum Literackie Henryka Sienkiewicza, które powstało z prywatnej kolekcji Ignacego Mosia. W zbiorach muzeum znajdują się materiały biograficzne, dzieła sztuki inspirowane osobą i twórczością pisarza, pamiątki z podróży, meble, dokumenty ilustrujące związki pisarza z Wielkopolską; ekspozycja obejmuje dzieła w 38 językach
Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku
Po śmierci pisarza w Oblęgorku osiadła jego żona Maria i syn Henryk Józef, zamieszkując majątek do 1944 r. W 1958 r. dzieci Henryka Sienkiewicza podarowały państwu dworek, w którym niebawem powstało Muzeum Henryka Sienkiewicza (jego pierwszym kustoszem była żona Henryka Józefa, Zuzanna Sienkiewiczowa). Obecnie na parterze Muzeum odtworzony jest wygląd i wystrój pomieszczeń z czasów pisarza, a na piętrze wyeksponowana jest poświęcona mu wystawa.