Zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego a astma i alergia Uniwersytet Medyczny w Łodzi Zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego a astma i alergia Prof. dr hab. med. Cezary Pałczyński Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii
Ekspozycja na PM a astma i alergia Wywołuje zaburzenia czynności płuc, występowanie świszczącego oddechu, zaostrzenia astmy u dzieci i dorosłych Zwiększone długookresowe narażenie na PM2.5 i sadzę w dzieciństwie wiąże się z większym ryzykiem zachorowania na astmę w tym okresie i uczulenia na alergeny powietrznopochodne i pokarmowe Ekspozycja na zanieczyszczenia atmosferyczne związane z ruchem drogowym wiąże się ze zwiększoną zapadalnością na alergiczny nieżyt nosa i atopowe zapalenie skóry Narażenie na takie składniki PM jak żelazo, miedź i cynk może zwiększać ryzyko alergii i astmy u dzieci w wieku szkolnym Projekt ESCAPE: nie wykazano związku pomiędzy ekspozycją na zanieczyszczenia powietrza a zachorowaniem na astmę DEP i związki chemiczne (węglowodory aromatyczne) związane z cząsteczkami pyłu wywołują zmiany epigenetyczne
Narażenie na ozon i tlenki azotu a alergia i astma Ozon: zaostrzenie przebiegu astmy, zwiększenie zapadalności na astmę, wywieranie efektu adjuwantowego Tlenki azotu: ostre i przewlekle zmiany w czynności płuc, efekt zapalny, przypuszczalnie zwiększenie zapadalności na astmę dziecięcą, zmiany epigenetyczne
Zmiany klimatu Zmiany klimatu wpływają na wzrost biomasy,dystrybucję, ilość i jakość pyłków roślin oraz powodują zmiany w zakresie trwania sezonu pylenia wielu gatunków. Zmiany klimatu wpływają na zasięg występowania gatunków flory i fauny (w tym owadów błonkoskrzydłych). Potencjalny wpływ na epidemiologię i przebieg kliniczny chorób alergicznych i astmy wywierany jest także poprzez interakcje aeroalergenów z zanieczyszczeniami powietrza; wzrost stężenia ozonu w dolnych warstwach atmosfery oraz ekstremalne warunki pogodowe, szczególnie burze.
Zmiany klimatu. Interakcje pyłki – zanieczyszczenia powietrza Chemiczne zanieczyszczenia powietrza mogą powodować wzrost potencjału alergizującego roślin poprzez wzmożenie syntezy białek zależnych od patogenezy (Cupress arisonica – trzykrotny wzrost zawartości alergenu Cup a w pyłkach roślin z terenów miejskich w porównaniu z terenami pozamiejskimi). Ekspozycja tymotki na wyższe stężenia ditlenku azotu i ozonu powoduje zwiększone uwalnianie ziaren pyłku. Cząsteczki pyłu stanowią nośnik dla wielu alergenów zwiększając biodostępność i poziom narażenia. Ekspozycja na czynniki chemiczne może uszkadzać śluzówkę dróg oddechowych zaburzać klirens śluzowo-rzęskowy, zwiększając w ten sposób ryzyko zaostrzenia istniejącej astmy i dostępność alergenów dla komórek immunokompetentnych.