Lutowanie twarde - prezentacja 2017/10/11 Lutowanie twarde - prezentacja Jakub Buryło

Czym jest lutowanie twarde? 2017/10/11 Czym jest lutowanie twarde? Jest to rodzaj lutowania, w którym do wykonywania połączeń (lutów) używamy tzw. lutów twardych (spoiw lutowniczych o temperaturze topnienia >450°C (w lutowaniu twardym temperatura wynosi z reguły do 2000°C). Lutowanie twarde stosuje się głównie do: Łączenia stali węglowych, molibdenowych, wolframowych, niklowych, chromowanych Łączenia płytek z węglików spiekanych Łączenia metali i stopów takich jak złoto, srebro, miedź, mosiądz, brąz.

Lutowanie twarde - zalety 2017/10/11 Lutowanie twarde - zalety możliwość łączenia większości metali i stopów, możliwość uzyskiwania połączeń o wysokiej estetyce możliwość uzyskiwania połączeń o wytrzymałości zbliżonej w niektórych przypadkach do wytrzymałości łączonych materiałów łatwość i prostota automatyzacji możliwość wytwarzania złożonych konstrukcji możliwość łączenia metali ze szkłem, porcelaną i ceramiką duża ekonomiczność procesu możliwość łączenia materiałów trudno zwilżalnych

Co jest potrzebne do lutowania twardego? 2017/10/11 Co jest potrzebne do lutowania twardego? Do lutowania twardego potrzebne będą: Palnik acetylenowo – tlenowy lub lampa lutownicza (tzw. lutlampa) Odpowiednie topniki (rozpuszczają one tlenki na pow. materiału lutowanego i zabezpieczają spoinę przed utlenianiem Odpowiedni dla lutowanego materiału lut

Klasyfikacja najważniejszych lutów twardych 2017/10/11 Klasyfikacja najważniejszych lutów twardych Klasa AL - spoiwa aluminiowe z krzemem , z krzemem i miedzią oraz z krzemem i magnezem. Lutowanie aluminium, tytanu i ich sto­pów, Klasa AG - spoiwa srebrne z miedzią, z miedzią i cynkiem, z miedzią, cynkiem i kadmem, z miedzią, cynkiem i cyną, z manganem, z miedzią i cyną, z miedzią, cynkiem, manganem i niklem. Lutowanie miedzi i jej stopów, stali, spieków narzędziowych, Klasa CP - spoiwa miedziowo-fosforowe bez dodatku i z dodatkiem sre­bra lub cyny i antymonu. Lutowanie miedzi (bez topnika na powietrzu) i jej stopów, Klasa CU - spoiwa miedziowe, brązowe i mosiężne (mosiądze z dodat­kiem cyny, krzemu lub manganu i niklu). Lutowanie stali nie­stopowych i niskostopowych, spieków narzędziowych,

2017/10/11 Klasa NI - spoiwa niklowe (stopy z chromem, żelazem, krzemem, bo­ rem, fosforem, wolframem). Lutowanie stali wysokostopowych i stopów niklu, Klasa CO - spoiwo kobaltowe. Lutowanie stopów kobaltu i niklu, Klasa PD - spoiwa palladowe (stopy srebra i miedzi z palladem oraz pal­ ladu z niklem). Lutowanie żarowytrzymałych, odpornych na korozję stopów niklu, molibdenu, wolframu, Klasa AU - spoiwa złote (stopy z miedzią lub niklem). Lutowanie żarowy­trzymałych i odpornych na korozję stopów niklu, molibdenu, wolframu. Luty twarde do złudzenia przypominają elektrody do spawania łukowego lub TIG, zdarzają się nawet luty w otulinie z topnika.

2017/10/11 Topniki Głównym zadaniem topników jest rozpuszczanie warstewki tlenków na pow. Lutowanego metalu i ochrona spoiny przed utlenianiem w czasie lutowania. Wyróżniamy topniki: Topniki chemiczne czynne – wywołujące korozje, takie jak np. chlorek cynku Topniki chemiczne bierne – mało lub wcale nie korozyjne, np. kalafonia

Podstawowe etapy lutowania 2017/10/11 Podstawowe etapy lutowania Podstawowymi etapami lutowania są: - ukształtowanie i oczyszczenie powierzchni łączonych, - nagrzanie powierzchni łączonych do temperatury bliskiej temperaturze topnienia lutu, - nałożenie topnika, - roztopienie lutu i wprowadzenie go pomiędzy łączone powierzchnie, - wzajemna dyfuzja łączonych metali i ciekłego lutu, - chłodzenie i skrzepnięcie lutowiny.

Błędy podczas lutowania 2017/10/11 Błędy podczas lutowania Lutowanie – jak każdy proces łączenia – może zostać przeprowadzone w sposób niewłaściwy, co skutkuje powstaniem wad. Do najczęściej występujących wad możemy zaliczyć: nadmiar lub niedobór spoiwa, porowatość złącza, nieprawidłowy kształt złącza, zimne luty, zanieczyszczenie lutu, zły dobór spoiwa i metody lutowania.

2017/10/11 KONIEC