Międzynarodowe prawo podatkowe – wybrane zagadnienia

Modelowa Konwencja OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku.

ROZDZIAŁ I Zakres stosowania konwencji Artykuł 1. Zakres podmiotowy Artykuł 2. Podatki, których dotyczy konwencja ROZDZIAŁ II Definicje Artykuł 3. Definicje ogólne Artykuł 4. Miejsce zamieszkania lub siedziba Artykuł 5. Zakład

III Opodatkowanie dochodu Artykuł 6. Dochód z majątku nieruchomego Artykuł 7. Zyski przedsiębiorstw Artykuł 8. Żegluga morska, żegluga śródlądowa i transport lotniczy Artykuł 9. Przedsiębiorstwa powiązane Artykuł 10. Dywidendy Artykuł 11. Odsetki Artykuł 12. Należności licencyjne Artykuł 13. Zyski z przeniesienia własności majątku Artykuł 14. [Skreślony] Artykuł 15. Dochód z pracy Artykuł 16. Wynagrodzenia dyrektorów Artykuł 17. Artyści i sportowcy Artykuł 18. Emerytury Artykuł 19. Pracownicy państwowi Artykuł 20. Studenci Artykuł 21. Inne dochody

ROZDZIAŁ IV Opodatkowanie majątku Artykuł 22. Majątek ROZDZIAŁ V Metody unikania podwójnego opodatkowania Artykuł 23A. Metoda zwolnienia Artykuł 23B. Metoda odliczenia ROZDZIAŁ VI Postanowienia szczególne Artykuł 24. Równe traktowanie Artykuł 25. Postępowanie polubowne Artykuł 26. Wymiana informacji Artykuł 27. Pomoc w poborze podatków Artykuł 28. Członkowie misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych Artykuł 29. Rozszerzenie zakresu terytorialnego ROZDZIAŁ VII Postanowienia końcowe Artykuł 30. Wejście w życie Artykuł 31. Wypowiedzenie

Zakres podmiotowy MK dotyczy osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu umawiających się państwach. Rezydenci każda osoba, która zgodnie z prawem tego państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również samo państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny

Zakres przedmiotowy 1. Niniejsza konwencja dotyczy podatków od dochodu i od majątku, bez względu na sposób ich poboru, pobieranych na rzecz każdego umawiającego się państwa, jego jednostek terytorialnych lub organów lokalnych. 2. Za podatki od dochodu i od majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu, od całego majątku albo od części dochodu lub części majątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia własności majątku ruchomego lub nieruchomego, podatki od całkowitych kwot pensji lub wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwa, jak również podatki od przyrostu majątku. 3. Do obecnie istniejących podatków, których dotyczy konwencja, należą w szczególności: a) w państwie A: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . b) w państwie B: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4. Niniejsza konwencja będzie miała także zastosowanie do wszystkich podatków takiego samego lub w istotnym stopniu podobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej konwencji zostaną wprowadzone obok już istniejących podatków lub w ich miejsce. Właściwe organy umawiających się państw będą informowały się wzajemnie o znaczących zmianach dokonanych w ich odnośnych ustawach podatkowych.

Miejsce zamieszkania osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, w którym ma ona stałe ognisko domowe; jeżeli ma ona stałe ognisko domowe w obu umawiających się państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym państwie, z którym ma ona ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych); b) jeżeli nie można ustalić, w którym państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych albo jeżeli nie posiada ona stałego ogniska domowego w żadnym z państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym umawiającym się państwie, w którym zwykle przebywa; c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, którego jest obywatelem; d) jeżeli osoba jest obywatelem obydwu państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy umawiających się państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Miejsce siedziby Jeżeli osoba niebędąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu umawiających się państwach, to uważa się, że ma ona siedzibę w tym umawiającym się państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu.

Zakład W rozumieniu niniejszej konwencji określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. 2. Określenie „zakład” obejmuje w szczególności: a) siedzibę zarządu, b) filię, c) biuro, d) zakład fabryczny, e) warsztat, f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych. 3. Plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż dwanaście miesięcy.

Zakład 4. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie „zakład” nie obejmuje: a) użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa; b) utrzymywania składów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania; c) utrzymywania składów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo; d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa; e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym; f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o jakich mowa od punktu a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

Art. 3 u.p.d.o.f. Art. 3. 1. Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

art. 3 ust. 1a u.p.d.o.f. 1a. Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Art. 3 u.p.d.o.p. Art. 3. 1. Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. 2. Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.3 ust.3-5 u.p.d.o.p. 3. Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z: 1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład; 2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości; 3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających; 4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości; 5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia. 4. Wartość aktywów, o której mowa w ust. 3 pkt 4, ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zbycia udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania. 5. Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1–4. 5) Dodany przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. poz. 1550), która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. Dziennik Ustaw – 17 – Poz. 1888

Rezydenci i państwo rezydencji Rezydent - osoba, która ma wystarczająco ścisłe powiązania z danym państwem, aby była w nim opodatkowana od swojego dochodu światowego (aby była objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym) Państwo rezydencji - państwo, w którym właściciel dochodu jest rezydentem dla celów podatku dochodowego

Nierezydenci i państwo źródła Nierezydenci - osoba, która nie ma wystarczających powiązań z danym państwem, aby była w nim opodatkowana od swojego dochodu światowego i która jest opodatkowana tylko od dochodu ze źródeł usytuowanych w tym państwie Państwo źródła - państwo usytuowania zagranicznej inwestycji lub gdzie uzyskiwany jest zagraniczny dochód.

Nieograniczony obowiązek podatkowy zasada opodatkowania zgodnie z którą cały dochód uzyskany przez rezydenta danego państwa, niezależnie od położenia jego źródła, podlega opodatkowaniu w tym państwie.

Ograniczony obowiązek podatkowy zasada opodatkowania zgodnie z którą dochód uzyskany na terytorium danego państwa podlega opodatkowaniu tylko w tym państwie (zasada terytorialności)

Podwójne opodatkowanie w sensie prawnym Dochód tego samego podmiotu opodatkowany jest podatkiem tego samego rodzaju przez różne jurysdykcje podatkowe

Podwójne opodatkowanie w sensie prawnym Polega na nałożeniu porównywalnych podatków w co najmniej dwóch państwach na tego samego podatnika z tego samego tytułu i za taki sam okres Nałożenie dwóch nieograniczonych obowiązków podatkowych. Nałożenie dwóch ograniczonych obowiązków podatkowych Nałożenie ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego

Podwójne opodatkowanie w sensie ekonomicznym Dochód podmiotów powiązanych kapitałowo lub personalnie opodatkowany jest tego samego rodzaju podatkiem za ten sam okres podatkowy

Podwójne opodatkowanie w znaczeniu ekonomicznym Podwójne opodatkowanie w sensie ekonomicznym ma miejsce, wówczas gdy ten sam dochód – z udziału w zyskach osób prawnych – jest opodatkowany dwa razy u różnych podatników powiązanych kapitałowo. Po raz pierwszy opodatkowanie występuje na poziomie spółki, która płaci podatek od uzyskanych zysków Po raz drugi na poziomie udziałowca, który płaci podatek od dywidendy. Jeżeli spółką wypłacającą dywidendę jest spółka zagraniczna, ustawa o CIT przewiduje możliwość uniknięcia zapłaty podwójnego podatku

Sposoby unikania podwójnego opodatkowania metoda wyłączenia (zwolnienia) dochód lub majątek opodatkowany w państwie źródła jest zwolniony w państwie rezydencji, przy czym zwolniony z opodatkowania dochód lub majątek może być uwzględniony przy określaniu stawki podatku do pozostałego do opodatkowania dochodu lub majątku metoda zaliczenia (kredytu) polega na opodatkowaniu całości dochodu lub majątku podatnika w państwie jego rezydencji bez względu na położenie źródła dochodu i majątku, przy czym podatek zapłacony w państwie źródła jest odliczany od podatku zapłaconego w państwie rezydencji.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Polska 92 umowy http://www.finanse.mf.gov.pl/abc- podatkow/umowy-miedzynarodowe/wykaz- umow-o-unikaniu-podwojnego-opodatkowania

Ogólne zasady opodatkowania dywidend wynikające z Modelowej Konwencji OECD Dywidendy – mogą być opodatkowane w państwie siedziby spółki wypłacającej i w państwie rezydencji odbiorcy, przy czym jeżeli beneficjent dywidend jest rezydentem tego drugiego państwa, to wówczas podatek u źródła nie może przekroczyć: 5% kwoty dywidend brutto jeżeli właścicielem beneficjalnym jest spółka, której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 % oraz 15 % kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach

Opodatkowanie dywidend wypłata dywidendy wypłacanej pomiędzy spółkami, z których jedna ma siedzibę na terytorium Polski, a druga na terytorium państwa niebędącego członkiem UE lub innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Wówczas stosuje się metodę zaliczenia podatkowego przy opodatkowaniu dochodu z dywidendy w państwie źródła Następuje eliminacja podwójnego opodatkowania w sensie prawnym

Opodatkowanie dywidend dywidenda wypłacana pomiędzy spółkami z których jedna ma siedzibę na terytorium Polski, a druga na terytorium państwa UE lub innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania Możliwe jest zatem uniknięcie opodatkowania w sensie ekonomicznym i prawnym stosując metodę zaliczenia Warunkiem jest spełnienie wymogu partycypacji w kapitale spółki zależnej na poziomie nie niższym niż 75%

Opodatkowanie dywidend Wypłata dywidend pomiędzy spółkami, z których jedna ma siedzibę na terenie Polski, a druga na terenie państwa będącego członkiem UE lub innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego zasadą jest unikanie opodatkowania tak w sensie ekonomicznym jak prawnym Warunkiem jest spełnienie kryterium partycypacji na poziomie nie niższym niż 10 % a w odniesieniu do Konfederacji Szwajcarskiej nie niższym niż 25 % Metoda zwolnienia Zwolnieniu z opodatkowania podlega także wypłata dywidendy u źródła

Opodatkowanie dywidend – regulacje krajowe art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p. Art.26 ust. 1 i ust. 2-3b U.p.d.o.p. Art. 30 a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. Zwolnienie z opodatkowania dywidend Art. 20 ust. 3-14 u.p.d.o.p. Art. 22 ust. 4 – 6 u.p.d.o.p.

Opodatkowanie odsetek wypłata odsetek na rzecz podmiotu niebędącego rezydentem państwa, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania wówczas wysokość opodatkowania wynosi 20 %

Opodatkowanie odsetek wypłata odsetek następuje na rzecz podmiotu będącego rezydentem państwa z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania wówczas w Polsce może zostać pobrany podatek od odsetek w wysokości nie wyższej niż 10% kwoty brutto odsetek W pozostałym zakresie podatek pobiera się w państwie rezydencji odbiorcy odsetek

Opodatkowanie odsetek Odsetki powstające w państwie źródła i wypłacane rezydentowi drugiego państwa mogą być opodatkowane zarówno w państwie źródła jak i w państwie rezydencji, przy czym jeżeli właściciel beneficjalny jest rezydentem drugiego państwa, podatek u źródła nie może przekroczyć 10 % kwoty odsetek brutto

Opodatkowanie odsetek wypłata odsetek na rzecz rezydenta UE lub innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego Opodatkowanie u źródła zostaje zniesione Podatek z tytułu odsetek państwo rezydencji odbiorcy odsetek

Opodatkowanie należności licencyjnych Podatek płacony wyłącznie w państwie, którego rezydentem jest odbiorca dochodu z należności licencyjnych Państwo z terytorium którego wypłacane są należności licencyjne zobowiązane jest do zniesienia opodatkowania u źródła Art. 21 u.p.d.o.p. i art. 29 u.p.d.o.f

Klauzula tax sparing. Klauzula tax sparing (zaliczenie fikcyjne) pozwala na korzystne opodatkowanie dywidend oraz odsetek otrzymywanych od podmiotów mających siedzibę w tych krajach. podatnik uzyskujący określone dochody pochodzące najczęściej z dywidend lub odsetek z zagranicy może od podatku należnego od tych dochodów w Polsce odliczyć tzw. podatek u źródła, który w rzeczywistości nie został zapłacony „zaliczenie fikcyjne”.

Zasady opodatkowania dochodu 1. zasada rezydencji oznacza, że podatnik jest zobowiązany do zadeklarowania i opodatkowania całości uzyskanego przez siebie dochodu w państwie właściwym dla jego rezydencji, bez względu na miejsce źródła ich osiągnięcia. 2. zasada źródła oznacza, że dochód podlega opodatkowaniu w miejscu jego źródła, niezależnie od rezydencji podatkowej podatnika

Opodatkowanie dochodów z pracy Zasadą jest wyłączne opodatkowanie w państwie rezydencji pracownika Jeśli praca wykonywana była w innym państwie to wynagrodzenie tam otrzymane może być opodatkowane w państwie wykonywania pracy Miejsce wykonywania pracy przesądza o miejscu zapłaty podatku.

Unikanie a uchylanie od opodatkowania Unikanie opodatkowania polega na wykorzystywaniu prawnie dozwolonych rozwiązań Uchylanie się od opodatkowania jest działaniem niezgodnym z prawem

DZIAŁ IIIA Przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania Rozdział 1 Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania Ordynacji podatkowej Art. 119a. § 1. Czynność dokonana przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej, nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli sposób działania był sztuczny (unikanie opodatkowania). § 2. W sytuacji określonej w § 1 skutki podatkowe czynności określa się na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki mógłby zaistnieć, gdyby dokonano czynności odpowiedniej. § 3. Za odpowiednią uznaje się czynność, której podmiot mógłby w danych okolicznościach dokonać, jeżeli działałby rozsądnie i kierował się zgodnymi z prawem celami innymi niż osiągnięcie korzyści podatkowej sprzecznej z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej. § 4. Jeżeli w toku postępowania strona wskaże czynność odpowiednią, skutki podatkowe określa się na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki zaistniałby, gdyby dokonano tej czynności. § 5. Przepisy § 2–4 nie mają zastosowania, jeżeli okoliczności wskazują, że osiągnięcie korzyści podatkowej było jedynym celem dokonania czynności, o której mowa w § 1. W takiej sytuacji skutki podatkowe określa się na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki zaistniałby, gdyby czynności nie dokonano. Nowe regulacje obowiązują od 15 lipca 2016 r.

Uchylanie od opodatkowania i przeciwdziałanie zjawisku

Uchylanie się od opodatkowania Raje podatkowe Niedostateczna kapitalizacja Treaty shopping BEPS

Pojęcie rajów (oaz) podatkowych. Państwo lub wyodrębnione dla celów podatkowych terytorium (jurysdykcja podatkowa), na którym zniesiono opodatkowanie dochodu lub stworzono preferencyjne warunki opodatkowania dochodu

RAJE PODATKOWE Państwa stosujące szkodliwą konkurencję podatkową polegająca na: stosowaniu niskiej lub zerowej stawki w podatkach dochodowych stosowaniu restrykcyjnych przepisów o tajemnicy bankowej lub handlowej eliminowaniu kontroli dewizowej braku współpracy i wymiany informacji z organami podatkowymi innych krajów niezawieraniu umów podatkowych

Niedostateczna kapitalizacja (cienka kapitalizacja) zjawisko polegające na udzieleniu spółce pożyczki przez jej wspólnika, celem uzyskania korzyści nie w formie dywidendy, lecz w formie odsetek od pożyczki spółka kształtuje wówczas wysokość podatku dochodowego od osób prawnych poprzez odpowiednio rozłożone w czasie spłaty naliczonych odsetek Art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61, art. 16 ust. 6 i 7b u.p.d.o.p

Zjawisko treaty shopping Obejmuje sytuacje, w których podmiot nieuprawniony do korzystania z regulacji wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wykorzystuje inny podmiot w celu skorzystania z preferencyjnych przepisów wynikających z zawartej umowy o unikaniu opodatkowania Tworzenie łańcucha podmiotów, rejestrowanych w różnych państwach, wykorzystywanego do przepływu dochodu, majątku lub kapitału w możliwie najkorzystniejszy sposób Możliwe uzyskanie korzyści w postaci Redukcji opodatkowania w państwie źródła Redukcji opodatkowania w państwie rezydencji beneficjenta zysku Redukcji opodatkowania w państwie rezydencji faktycznego beneficjenta zysku

„Base Erosion and Profit Shifting” Erozja podstawy opodatkowania i przerzucanie zysków polega na celowym działaniu podatników ukierunkowanym na pomniejszanie podstawy opodatkowania i przesuwanie dochodów do krajów o niższym opodatkowaniu lub braku opodatkowania, w celu optymalizacji podatkowej. W ocenie krajów OECD w ostatnich latach zjawisko BEPS ulega systematycznemu nasileniu. Problem ten ma wymiar globalny. Podejmowane działania zmierzają do zwiększenia transparentności, spójności i szczelności systemu podatkowego. OECD (Organizacja Wspólnoty Gospodarczej i Rozwoju) podjęła decyzję o podjęciu działań, które przełożą się na realne ograniczenie BEPS. Prace OECD mają na celu dostarczenie krajom potrzebnych narzędzi, które pozwolą, na opodatkowanie zysków w miejsc ich faktycznego uzyskania. działania OECD obejmują także doprecyzowywanie i eliminację niejasnych przepisów międzynarodowego prawa podatkowego.

Action Plan on Base Erosion and Profit Shifting (BEPS) Raport opublikowany w lipcu 2013 r przez OECD oraz państwa grupy G20 opublikowały w lipcu 2013 r. podjęcie skoordynowanych działań przeciwko uchylaniu się od opodatkowania przez przedsiębiorstwa o strukturze transgranicznej lub globalnej. Uszczelnieniu systemu podatkowego mają służyć przede wszystkim: stworzenie mechanizmów eliminujących neutralizujących efekty struktur hybrydowych Doprecyzowanie przepisów dotyczących cen transferowych aktualizacja rozwiązań w zakresie opodatkowania dochodów w szczególności w odniesieniu do produktów i usług cyfrowych wprowadzenie narzędzi pozwalających na efektywne przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania wprowadzenie przepisów dotyczących opodatkowania międzynarodowych transakcji finansowych (np. kompensata płatności, WHT) wprowadzenie rozwiązań przeciwdziałających istnieniu szkodliwych reżimów podatkowych

Bibliografia 1. D. Mączyński, Międzynarodowe prawo podatkowe. Warszawa 2015. 2. H. Litwińczuk (red. Nauk.), P. Karwat, W. Pietrasiewicz, K. Tetłak, A. Kazanowski, Prawo podatkowe przedsiębiorców. Warszawa 2013.