Międzynarodowe organizacje gospodarcze

CHARAKTERYSTYKA WYBRANYCH MIĘDZYNARODOWYCH ORGANIZACJI GOSPODARCZYCH: Grupa Banku Światowego Międzynarodowy Fundusz Walutowy Światowa Organizacja Handlu OECD

GRUPA BANKU ŚWIATOWEGO

Bank rozpoczął działalność 25 czerwca 1946 roku Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju (IBRD) został powołany do życia na konferencji w Bretton Woods w lipcu 1944 roku, przedstawiciele 44 krajów Bank rozpoczął działalność 25 czerwca 1946 roku Na początku pełnił rolę finansowego pośrednika , zapewniającego długoterminowe finansowanie inwestycji produkcyjnych, związanych głownie z odbudową krajów członkowskich ze zniszczeń wojennych. W 1960 roku utworzono Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju (IDA), którego celem jest udzielanie preferencyjnych kredytów na potrzeby rozwojowe krajów zakwalifikowanych do grupy krajów biednych. Podstawowym celem Banku było i jest wspieranie rozwoju gospodarczego oraz ograniczanie ubóstwa w krajach rozwijających się.

Termin BANK ŚWIATOWY odnosi się do dwóch z pięciu wyspecjalizowanych agencji ONZ działających razem w Grupie Banku Światowego: Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju (IBRD) i Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju (IDA). Wokół IBRD systematycznie powstawały kolejne organizacje, działające niezależnie, ale ściśle powiązane z nim strukturalnie i funkcjonalnie. Stworzona w ten sposób Grupa Banku Światowego odegrała ważną rolę w kształtowaniu systemu finansowego na świecie oraz w rozwoju gospodarczym wielu krajów.

Grupa Banku Światowego wspiera inicjatywy dotyczące międzynarodowych projektów w zakresie handlu, finansów, zdrowia, ubóstwa, edukacji, infrastruktury, zarządzania, zmian klimatu, aby pomóc słabiej rozwiniętym krajom. Siedziba: Waszygton

Siedziba Banku Światowego

Grupa Banku Światowego: Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju (The International Bank for Reconstruction and Development –IBRD), utworzony w 1944r.; Międzynarodowa Korporacja Finansowa (The International Finance Corporation –IFC), utworzona w 1956r.; Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju (The International Development Association – IDA), utowrzone w 1960 r.; Międzynarodowe Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych (The International Centem for Settlement of Investment Disputes –ICSID), utworzone w 1966 r.; Wielostronna Agencja Gwarancji Inwestycji (The Multilateral Guarantee Agency- MIGA), utworzona w 1988 r.

Podstawowe informacje Nazwa IBRD IDA IFC MIGA ICSID Rok powstania 1944 1960 1956 1988 1966 Siedziba Waszyngton Członkostwo (liczba krajów) 189 173 184 181 153 Działalność Kredyty na rozwój Kredyty dla najbiedniejszych Kredyty dla sektora prywatnego Ubezpieczenia, gwarancje Rozjemcza, informacyjna, doradcza

Cele statutowe pomoc w odbudowie i rozwoju państw członkowskich popieranie prywatnych inwestycji zagranicznych za pomocą gwarancji albo udziałów w pożyczkach i innych lokatach, dokonywanych przez prywatnych inwestorów; popieranie długofalowego zrównoważonego wzrostu międzynarodowej wymiany i utrzymywanie równowagi bilansów płatniczych koordynowanie własnych pożyczek ze środkami uzyskanymi od innych organizacji międzynarodowych oraz dbanie o rozwój i finansowanie przedsiębiorstw lokalnych ze źródeł zagranicznych.

walka z ubóstwem na świecie i pomoc najsłabszym Misja Banku: walka z ubóstwem na świecie i pomoc najsłabszym

Cele milenijne Millennium Development Goals (MDGs) Zredukować biedę i ubóstwo Osiągnąć poziom podstawowego wykształcenia Promować równouprawnienie i wspierać kobiety Redukować śmiertelność dzieci Walka z HIV/AIDS, malarią i innymi chorobami Zapewniać zrównoważony rozwój -ochrona środowiska Rozwijać globalna współpracę na rzecz rozwoju

Bank Światowy wykonuje swoje zadania poprzez: bezpośrednie finansowanie projektów inwestycyjnych w krajach członkowskich, zaciąganie pożyczek z różnych źródeł i finansowanie nimi potrzeb kredytowych krajów członkowskich (tzw. współfinansowanie), udzielanie gwarancji dla kredytów zaciąganych w innych bankach, organizowanie emisji obligacji i sprzedawanie udziałów, ubezpieczanie planowanych inwestycji przed ryzykami niehandlowymi, zabezpieczanie przeprowadzonych transakcji finansowych przed ryzykiem ekonomicznym, zapewnianie pomocy technicznej i szkoleniowej

Struktura Banku Światowego warunkiem członkostwa w IBRD i organizacjach afiliowanych jest przynależność do MFW i wpłata udziału członkowskiego; najwyższą władzą Banku jest wybierana na 5 lat Rada Gubernatorów, składająca się z przedstawicieli krajów członkowskich; każdy kraj członkowski Banku jest reprezentowany przez jednego gubernatora, którym z reguły jest minister finansów; organami wykonawczymi instytucji wchodzących w skład Grupy Banku Światowego są zarządy złożone z: prezesa, wiceprezesów i dyrektorów wykonawczych; IBRD i IDA prowadzą wspólna działalność organizacyjną i administracyjną. Różnica polega na oddzielnym finansowaniu działalności kredytowej.

Kapitał Banku Światowego W dniu założenia Banku kapitał udziałowy wynosił 10 mld dolarów. Wpłaty kapitału były dokonywane częściowo w złocie, a częściowo w walutach narodowych i walutach wymienialnych Udziały państw członkowskich składają się z dwóch części: 1/ kapitału wpłaconego, składającego się w 1% z wpłat w walutach wymienialnych lub dolarach oraz w 9% z wpłat w walucie danego kraju członkowskiego 2/ kapitału gwarancyjnego (90%), wyrażonego w walutach wymienialnych, a stanowiącego zabezpieczenie zobowiązań Banku z tytułu wystawionych gwarancji lub wyemitowanych papierów dłużnych.

Wielkość udziałów danego kraju w kapitale Grupy Banku Światowego zależy od relacji gospodarki danego kraju do gospodarki światowej. Do krajów o największej liczbie głosów należą: Stany Zjednoczone (16,40%), Japonia (7,87%), Niemcy (4,49%), Francja ( 4,31%) i Wielka Brytania (4,31%).

Dane 2017 rok 189 państw członkowskich Prezydent Banku Światowego: Jim Yong Kim www.worldbank.org

MIĘDZYNARODOWY FUNDUSZ WALUTOWY

wyspecjalizowana agenda Narodów Zjednoczonych powołana do życia w wyniku porozumienia zawartego w trakcie konferencji w Bretton Woods w lipcu 1944 r. Zaczął funkcjonować od 1 marca 1947 r. Założyły go 44 państwa Siedziba: Waszyngton

Siedziba MFW

Cele działalności Tworzenie warunków niezbędnych do stabilizacji finansowej Utrzymywanie względnej stabilności walut Tworzenie ram ułatwiających wymianę dóbr, usług i kapitału pomiędzy krajami członkowskimi Wspieranie wzrostu gospodarczego

Funkcje MFW: regulacyjna - nadzorowanie stosowanych przez kraje członkowskie ograniczeń walutowych i przestrzeganie zasad kursowych, tj. wprowadzania i podtrzymywania wymienialności walut kredytowa - dostarczanie krajom członkowskim środków finansowych na cele przywracania równowagi bilansu płatniczego konsultacyjna - stałe forum konsultacji i współpracy krajów członkowskich

Oprócz działalności kredytowej innym istotnym obszarem aktywności finansowej MFW jest administrowane systemem specjalnych praw ciągnienia (Special Drawing Rights – SDR). SDR są aktywem rezerwowym stworzonym przez MFW w 1969 roku w celu uzupełnienia innych aktywów rezerwowych, których wzrost w latach 60. XX wieku okazał się niewystarczający, aby w wystarczający stopniu finansować rosnącą wymianę międzynarodową. SDR są emitowane przez MFW i przydzielane krajom członkowskim proporcjonalnie do wysokości kwot udziałowych.

SDR Jednostka rozrachunkowa MFW Forma pieniądza międzynarodowego Kursy ustalano: 1 SDR = 1 USD (od 1970) 1 SDR = 1 USD sprzed dewaluacji (1971-1974) 1 SDR = średni kurs ważony 16 głównych walut (VII 1974- 1980) 1 SDR = średni kurs ważony 5 głównych walut (od 1981) 1 SDR = średni kurs ważony 4 głównych walut (od I 2001 - 2016) USD 41,9%, EUR 37,4%, JPY 9,4%, GBP 11,3%

USD 41,7% CNY 10,9% EUR 30,9% JPY 8,3% GBP 8,1% SDR od 2016 roku USD 41,7% CNY 10,9% EUR 30,9% JPY 8,3% GBP 8,1%

Dane 2017 rok 189 państw członkowskich Sekretarz generalny: Christine Lagarde www.imf.org

ŚWIATOWA ORGANIZACJA HANDLU

Siedziba: Genewa, Szwajcaria Rozpoczęcie działalności: 1 stycznia 1995 r. Utworzona podczas: negocjacji Rundy Urugwajskiej (1986-94) (Marakesz)

Siedziba WTO

Cele i zadania WTO: administrowanie porozumieniami WTO forum dla negocjacji handlowych rozstrzyganie sporów handlowych monitorowanie narodowych polityk handlowych pomoc techniczna i szkolenia dla krajów rozwijających się współpraca z innymi międzynarodowymi organizacjami liberalizacja handlu międzynarodowego wsparcie Inwestycji wspierających handel międzynarodowy wsparcie polityki propagującej handel rozstrzyganie sporów dotyczących wymiany handlowej, przestrzegania praw własności intelektualnej.

Dane za 2017 rok 164 kraje członkowskie Dyrektor generalny: Roberto Azevedo www.wto.org

ORGANIZACJA WSPÓŁPRACY GOSPODARCZEJ I ROZWOJU

OECD podstawowe informacje:   organizacja założona w 1961 roku Siedziba: Paryż Członkostwo: 35 państw Budżet: EUR 370 mln Sekretarz generalny: Angel Gurría Publikacje: 250 nowych tytułów/rok

Cele i zasady funkcjonowania OECD Art. 1 Konwencji Paryskiej z 1960 r. formułuje trzy główne cele organizacji: osiąganie jak najwyższego, trwałego wzrostu gospodarczego i zatrudnienia oraz rosnącego poziomu życia w państwach członkowskich, przy utrzymaniu stabilizacji finansowej, przez to przyczynianie się do rozwoju gospodarki światowej; przyczynianie się do opartej na zdrowych zasadach ekspansji gospodarczej w państwach członkowskich, jak również i nieczłonkowskich, w procesie rozwoju gospodarczego; przyczynianie się do ekspansji handlu światowego na bazie wielostronnej i niedyskryminacyjnej, zgodnie z zobowiązaniami międzynarodowymi

Realizacji tych celów mają służyć przyjęte w art Realizacji tych celów mają służyć przyjęte w art. 2 Konwencji Paryskiej zobowiązania do: skutecznego wykorzystania zasobów gospodarczych; popierania badań naukowo-technicznych; zapewnienia wewnętrznej i zewnętrznej równowagi finansowej; znoszenia przeszkód w wymianie dóbr i usług; liberalizacji przepływów kapitałowych; przyczyniania się do rozwoju krajów członkowskich i nieczłonkowskich, zwłaszcza poprzez przepływ kapitału, pomoc techniczną i rozszerzenie rynków zbytu.

Główne zadania: Wspieranie wzrostu gospodarczego i poziomu życia mieszkańców wśród krajów członkowskich. Opracowywanie wytycznych i zaleceń dotyczących realizacji celów polityki gospodarczej. Wsparcie najbiedniejszych państw świata. W OECD obowiązuje zasada równości wszystkich członków, niezależnie od ich potencjału gospodarczego czy wkładu do budżetu organizacji.

Członkowie: Austria, Belgia, Dania, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Islandia, Kanada, Luksemburg, Niemcy, Norwegia, Portugalia, Stany Zjednoczone, Szwajcaria, Szwecja, Turcja, Wielka Brytania, Włochy, Japonia, Polska, Finlandia, Korea Południowa, Australia, Słowacja, Nowa Zelandia, Chile, Meksyk, Słowenia, Czechy, Izrael, Węgry, Estonia, Łotwa www.oecd.rg

Dziękuję za uwagę