Peelingi i ich zastosowanie w leczeniu zmian chorobowych i wad kosmetycznych Prof. dr hab. med. Grażyna Broniarczyk-Dyła Klinka Dermatologii Ogólnej, Estetycznej i Dermatochirurgii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi um Łódź

Rys historyczny rozwoju peelingu Starożytny Egipt – tłuszcze zwierzęce, sól, alabaster, kąpiele w kwaśnym mleku Turcja – złuszczanie naskórka przez opalanie skóry ogniem Indianie – papki z moczu i pumeksu 1882 rok – niemiecki dermatolog P.G. Unna zastosował po raz pierwszy w peelingu kwas salicylowy, rezorcynę, fenol i kwas trójchlorooctowy 1903 rok – George Miller Mackee zastosował fenol do złuszczania blizn potrądzikowych W latach 30-tych XX wieku Antoinetta la Gassea zastosowała fenol w usuwaniu zmarszczek

Rys historyczny rozwoju peelingu Po koniec lat 70-tych Van Scott i Yu wykazali korzystne działanie alfa-hydroksykwasów w zaburzeniach keratynizacji 1989 rok Monheit wprowadził technikę średnio głębokiego peelingu przy użyciu roztworu Jessnera i TCA W latach 90-tych Coleman i Futrell do średnio- głębokiego złuszczania zastosowali AHA łącznie z TCA W ostatnim okresie zaczęto stosować połączenie resurfacingu laserowego z peelingami chemicznymi

Peeling Peeling (z j.angielskiego złuszczanie) sprowadza się do złuszczenia zmian chorobowych i/lub wad kosmetycznych znajdujących się w naskórku lub naskórku i skórze właściwej.

Peelingi dzielimy na:  mechaniczne  chemiczne  fizyczne  mieszane  mechaniczne  chemiczne  fizyczne  mieszane

Peelingi dzielimy na:  bardzo powierzchowne- do warstwy ziarnistej naskórka  powierzchowne- obejmujące naskórek i warstwę brodawkową skóry właściwej  średnio- głębokie- sięgające do powierzchownych warstw warstwy siateczkowej  głębokie- do środkowych warstw warstwy siateczkowej Złuszczanie samej warstwy rogowej naskórka określa się tzw.„ złuszczaniem kosmetycznym”.

Wskazania do wykonywania peelingów I. Objawy posłonecznego starzenia się skóry:  rogowacenie słoneczne  elastoza posłoneczna  piegi  przebarwienia słoneczne, plamy soczewicowate starcze  drobne zmarszczki II. Zaburzenia barwnikowe  melanoderma  przebarwienia pozapalne

Wskazania do wykonywania peelingów o III.Zmarszczki   posłoneczne   mimiczne o IV. Inne   powierzchowne blizny zanikowe   brodawki płaskie   rozszerzone ujścia gruczołów łojowych i łojotok   trądzik pospolity (łagodny i umiarkowanie nasilony)   blizny po ospie i trądziku pospolitym o

Peeling mechaniczny Dermabrazja mechaniczna – ścieranie samego naskórka lub naskórka i górnych warstw skóry właściwej przy pomocy wirującego z różną prędkością bębna korundowego lub diamentowego. Dermabrazję wykonuje się do granicy warstwy brodawkowatej i siateczkowatej. Proces gojenia się okolicy skóry poddanej procesowi zaczyna się „od dna” czyli od przydatków skóry. Dermabrazja przy pomocy lasera CO2, gdzie odparowuje się powierzchowne warstwy skóry. Szybsza metoda jednakże proces gojenia nie jest krótszy.

Peeling chemiczny Najczęściej wykorzystywanymi peelingami w lecznictwie dermatologicznym są peelingi chemiczne Peeling chemiczny polega na stosowaniu różnych związków chemicznych o właściwościach złuszczających

Peeling chemiczny W peelingach chemicznych znajdują zastosowanie:  rezorcyna  fenol  kwas trójchlorooctowy  retinoidy  roztwór Jessnera  alfa-hydroksykwasy - kwasy owocowe - AHAs  beta-hydroksykwasy - kwas salicylowy  wielohydroksykwasy - PHAs  glukonolakton  kwas laktobionowy

Etapy gojenia skóry uszkodzonej przez peeling chemiczny Koagulacja i stan zapalny Naskórkowanie Ziarninowanie Angiogeneza Przebudowa kolagenu

Peeling fizyczny Może być wykonany zastosowaniu: Lasera Zamrażania CO2 Podtlenkiem azotu Ciekłym azotem

REZORCYNAREZORCYNA OHOHOHOH

Właściwości rezorcyny  izomer katecholu i hydrochinonu  strukturalnie i pod względem właściwości chemicznych jest bardzo podobna do fenolu  rozpuszcza się w wodzie, alkoholu, eterze i tłuszczach  jej działanie na skórę polega na rozrywaniu wiązań wodorowych keratyny  w stężeniu 1-2% działa keratoplastycznie i ściągająco  w stężeniu 5% działa odkażająco  w stężeniu 10-20% wykazuje działanie złuszczające i keratolityczne  wykazuje również właściwości bakteriobójcze, jednak są one wyraźnie słabsze w porównaniu do fenolu

Fenol, czyli kwas karbolowy jest wykorzystywany zwłaszcza w peelingach głębszych OHOH FENOLFENOL

Charakterystyka fenolu  bardzo szybko wchłania się z powierzchni skóry  wywołuje natychmiastową koagulację keratyny w obrębie naskórka, co zapobiega dalszej penetracji tego związku w skórę  w stężeniu 1% ma działanie bakteriostatyczne  wyższe stężenia mają właściwości bakteriobójcze  roztwór o stężeniu poniżej 30% wykazuje słabsze działanie i działa bardziej powierzchownie powodując bardzo równomierne złuszczenie naskórka  w związkach złuszczających fenol występuje w stężeniach 50-55%, co powoduje rozerwanie wiązań dwusiarczkowych keratyny, wystąpienie keratolizy i zwiększenie jego dalszej penetracji  jest związkiem silnie toksycznym, przy dłuższym stosowaniu i na większe powierzchnie skóry może powodować uszkodzenie nerek i wystąpienie ogólnych objawów toksycznych  w celu osłabienia działania fenolu wskazane jest stosowanie go w formie zbuforowanej

KWAS TRÓJCHLOROOCTOWY (TCA) ClClClCl ClClClClCC COOHCOOHClCl ClCl

CHARAKTERYSTYKA TCA:  jest pochodną kwasu octowego, powstaje na drodze destylacji produktu reakcji kwasu azotowego z aldehydem trójchlorooctowym  jest substancją bardzo higroskopijną, jego kryształy rozpuszczają się w wodzie destylowanej  w zależności od zastosowanego stężenia powoduje martwicę naskórka i górnych warstw skóry właściwej  do wywołania całkowitej martwicy naskórka przy jednorazowej aplikacji niezbędne jest minimum 30% jego stężenie  wyższe jego stężenia 40 i 60% powodują martwicę naskórka i zmiany w obrębie skóry właściwej sięgające do warstwy siateczkowatej  TCA jest związkiem nietoksycznym, nie uszkadza nerek, nie powoduje odczynów alergicznych  jest pochodną kwasu octowego, powstaje na drodze destylacji produktu reakcji kwasu azotowego z aldehydem trójchlorooctowym  jest substancją bardzo higroskopijną, jego kryształy rozpuszczają się w wodzie destylowanej  w zależności od zastosowanego stężenia powoduje martwicę naskórka i górnych warstw skóry właściwej  do wywołania całkowitej martwicy naskórka przy jednorazowej aplikacji niezbędne jest minimum 30% jego stężenie  wyższe jego stężenia 40 i 60% powodują martwicę naskórka i zmiany w obrębie skóry właściwej sięgające do warstwy siateczkowatej  TCA jest związkiem nietoksycznym, nie uszkadza nerek, nie powoduje odczynów alergicznych

Mechanizm działania TCA polega na zmniejszeniu przepuszczalności naczyń włosowatych, co powoduje, że obrzęk skóry nie występuje lub jest niewielki. Również stan zapalny skóry jest słabo nasilony

Odnowa złuszczonego naskórka i górnej części skóry właściwej rozpoczyna się od przydatków pozostałych poniżej miejsca zabiegu, zniszczona tkanka samoistnie usuwana jest na zewnątrz Tzw. remodeling, czyli przebudowa kolagenu skóry może trwać przez kilka miesięcy

Głębokość penetracji TCA w skórze manifestuje się:  zblednięciem złuszczającego się naskórka  wystąpieniem obrzęku skóry  zblednięciem złuszczającego się naskórka  wystąpieniem obrzęku skóry Homogenne TCA nałożone na skórę zobojętnia się samoistnie w ciągu 15 sek., w wyniku wytrącania się, czyli tzw.„kłaczkowania się” białek

Pierwszy zabieg złuszczania chemicznego z użyciem TCA opisał Monash w 1945 r. Jego zdaniem kwas trójchlorooctowy jest najbardziej bezpieczny i najbardziej efektywny z substancji wykorzystywanych w peelingach chemicznych

ALFA-HYDROKSYKWASY - KWASY OWOCOWE Alfa-hydroksykwasy (AHAs), zwane inaczej kwasami owocowymi :  należą do związków organicznych, charakteryzujących się obecnością grupy hydroksylowej i karboksylowej, które znajdują się w stosunku do siebie w pozycji alfa  obecne są głównie w owocach i innych naturalnych produktach  mogą być również otrzymywane chemicznie Alfa-hydroksykwasy (AHAs), zwane inaczej kwasami owocowymi :  należą do związków organicznych, charakteryzujących się obecnością grupy hydroksylowej i karboksylowej, które znajdują się w stosunku do siebie w pozycji alfa  obecne są głównie w owocach i innych naturalnych produktach  mogą być również otrzymywane chemicznie

Efekt działania alfa-hydroksykwasów zależy od :  rodzaju użytego kwasu  jego stężenia  pH  biodostępności  rodzaju podłoża  czasu ekspozycji  ilości zastosowanych zabiegów  stanu skóry przed zabiegiem  rodzaju użytego kwasu  jego stężenia  pH  biodostępności  rodzaju podłoża  czasu ekspozycji  ilości zastosowanych zabiegów  stanu skóry przed zabiegiem

Alfa-hydroksykwasy wpływają na naskórek, skórę właściwą i mieszki włosowe  najniżsnze stężenia AHAs oddziaływują jedynie na warstwę rogową naskórka, co prowadzi do zmniejszenia spójności korneocytów, głównie w niższych pokładach warstwy rogowej, co jest przyczyną jej scieńczenia  nieco wyższe stężenia AHAs zmniejszają także wzajemne przyleganie korneocytów niżej leżących, ułatwiają zatrzymywanie wody, czego efektem jest zmniejszenie nadmiernego rogowacenia naskórka. Zwiększone nawodnienie skóry związane jest ze zmniejszeniem przeznaskórkowej utraty wody –TEWL  najwyższe stężenia AHAs doprowadzają do całkowitej utraty połączeń między korneocytami i wystąpienia epidermolizy naskórka  najniżsnze stężenia AHAs oddziaływują jedynie na warstwę rogową naskórka, co prowadzi do zmniejszenia spójności korneocytów, głównie w niższych pokładach warstwy rogowej, co jest przyczyną jej scieńczenia  nieco wyższe stężenia AHAs zmniejszają także wzajemne przyleganie korneocytów niżej leżących, ułatwiają zatrzymywanie wody, czego efektem jest zmniejszenie nadmiernego rogowacenia naskórka. Zwiększone nawodnienie skóry związane jest ze zmniejszeniem przeznaskórkowej utraty wody –TEWL  najwyższe stężenia AHAs doprowadzają do całkowitej utraty połączeń między korneocytami i wystąpienia epidermolizy naskórka

Nadal nie są znane niektóre mechanizmy działania alfa- hydroksykwasów. Nie udało się wykryć w skórze specyficznych dla nich receptorów  wpływu na różne etapy keratynizacji,  modyfikacji wiązań jonowych poprzez hamowanie enzymów biorących udział w ich powstawaniu. Do takich enzymów należą m.in. transferaza siarczanowa, fosfotransferazy i kinazy. Ich hamowanie powoduje zmniejszenie liczb elektroujemnych grup siarczanow i fosforanowych w wewnętrznej ścianie korneocytów, czego efektem jest zmniejszenie działania sił przyciągania wewnętrznego.  AHAs chelatują jony wapnia z komórek naskórka, obniżenie ich stężenia powoduje opóźnienie ich różnicowania, co decyduje o efekcie wygładzenia skóry  wpływu na różne etapy keratynizacji,  modyfikacji wiązań jonowych poprzez hamowanie enzymów biorących udział w ich powstawaniu. Do takich enzymów należą m.in. transferaza siarczanowa, fosfotransferazy i kinazy. Ich hamowanie powoduje zmniejszenie liczb elektroujemnych grup siarczanow i fosforanowych w wewnętrznej ścianie korneocytów, czego efektem jest zmniejszenie działania sił przyciągania wewnętrznego.  AHAs chelatują jony wapnia z komórek naskórka, obniżenie ich stężenia powoduje opóźnienie ich różnicowania, co decyduje o efekcie wygładzenia skóry Działanie ich sprowadza się do :

Dłuższe stosowanie AHAs wpływa też pobudzająco na skórę właściwą W skórze właściwej dochodzi do:  aktywacji fibroblastów, makrofagów i komórek tucznych  zwiększenia produkcji glikozoaminoglikanów, kolagenu i elastyny. Ten mechanizm działania decyduje o poprawie zewnętrznego wyglądu skóry, istotnie również przyspiesza procesy gojenia  remodelingu, tj. stymulacji fibrolastów, które produkują czynniki wzrostu dla substancji podstawowej skóry właściwej, kolagenu i elastyny  donosi się również o możliwości modulacji cytokin przez AHAs i zwiększeniu zjawiska apoptozy W skórze właściwej dochodzi do:  aktywacji fibroblastów, makrofagów i komórek tucznych  zwiększenia produkcji glikozoaminoglikanów, kolagenu i elastyny. Ten mechanizm działania decyduje o poprawie zewnętrznego wyglądu skóry, istotnie również przyspiesza procesy gojenia  remodelingu, tj. stymulacji fibrolastów, które produkują czynniki wzrostu dla substancji podstawowej skóry właściwej, kolagenu i elastyny  donosi się również o możliwości modulacji cytokin przez AHAs i zwiększeniu zjawiska apoptozy

Alfa-hydroksykwasy charakteryzują się także właściwościami zmiękczającymi i nośnikowymi, co ułatwia przenikanie innych składników, czego efektem jest poprawa stanu nawilżenia skóry. Niskie stężenia AHAs ułatwiają przezskórne przenikanie substancji biologicznie czynnych

KWAS GLIKOLOWY OHOH H2CH2CH2CH2C H2CH2CH2CH2CCC OO OHOH

Do najczęściej stosowanych w peelingach chemicznych AHAs należy kwas glikolowy:  jest obecny w soku trzciny cukrowej  dzięki najkrótszemu łańcuchowi węglowemu i łatwej rozpuszczalności w wodzie jest najczęściej stosowany w dermatologii estetycznej  jest on związkiem nietoksycznym  nie rozkłada się pod wpływem światła  jest obecny w soku trzciny cukrowej  dzięki najkrótszemu łańcuchowi węglowemu i łatwej rozpuszczalności w wodzie jest najczęściej stosowany w dermatologii estetycznej  jest on związkiem nietoksycznym  nie rozkłada się pod wpływem światła

BETA-HYDROKSYKWASY-KWAS SALICYLOWY COOHCOOH OHOH

WŁAŚCIWOŚCI KWASU SALICYLOWEGO:  w stężeniach 1-20% wykazuje działanie keratoplastyczne  w stężeniu powyżej 20% keratolityczne  ma działanie antyseptyczne  w stężeniach 1-20% wykazuje działanie keratoplastyczne  w stężeniu powyżej 20% keratolityczne  ma działanie antyseptyczne

WIELOHYDROKSYKWASY – PHAs PHAs są to organiczne kwasy karboksylowe, zawierające dwie lub więcej grup hydroksylowych w tej samej cząsteczce, jedna z nich znajduje się w pozycji alfa

GLUKONOLAKTON - MLECZAN KWASU GLUKONOWEGO CHOHCHOHHOHOCHCHHCHCOHOH OCOC HCHC CH 2 OH OO

WŁAŚCIWOŚCI GLUKONOLAKTONU  związek nietoksyczny  naturalny składnik skóry, powstający w wyniku przemian metabolicznych cukru na poziomie komórkowym  w obecności wody ulega samoistnej przemianie w kwas glukonowy  związek nietoksyczny  naturalny składnik skóry, powstający w wyniku przemian metabolicznych cukru na poziomie komórkowym  w obecności wody ulega samoistnej przemianie w kwas glukonowy

KWAS LAKTOBIONOWY połączenie jednej cząsteczki glukonolaktonu z cząsteczką D-galaktozy OHOH HH HOHO CH 2 OH HH OO HH HH OHOH HH OO HOHOHHHH OHOH COOHCOOH HH HH OHOH

MECHANIZM DZIAŁANIA WIELOHYDROKSYKWASÓW  obecność licznych grup hydroksylowych przesądza o ich silnych właściwościach nawilżających skórę i zwiększających jej elastyczność  wykazują właściwości antyoksydacyjne poprzez chelatowanie jonów żelaza i hamowanie utleniania substancji, co powoduje cofanie objawów związanych z procesem starzenia się skóry i działaniem promieni UV  kwas laktobionowy jest silnym inhibitorem metaloproteinaz macierzy, powodujących degradację składników macierzy zewnątrzkomórkowej, czego następstwem jest utrata sprężystości skóry, tworzenie zmarszczek i teleangiektazji  obecność galaktozy w kwasie laktobionowym, składowej glikoprotein, przyspiesza proces gojenia ran  obecność licznych grup hydroksylowych przesądza o ich silnych właściwościach nawilżających skórę i zwiększających jej elastyczność  wykazują właściwości antyoksydacyjne poprzez chelatowanie jonów żelaza i hamowanie utleniania substancji, co powoduje cofanie objawów związanych z procesem starzenia się skóry i działaniem promieni UV  kwas laktobionowy jest silnym inhibitorem metaloproteinaz macierzy, powodujących degradację składników macierzy zewnątrzkomórkowej, czego następstwem jest utrata sprężystości skóry, tworzenie zmarszczek i teleangiektazji  obecność galaktozy w kwasie laktobionowym, składowej glikoprotein, przyspiesza proces gojenia ran

RETINOIDYRETINOIDY Do retinoidów zalicza się retinol (witamina A), jak również jego naturalne i syntetyczne pochodne. Witamina A nie powstaje sama w organizmie, dostarczana jest ona w produktach pochodzenia zwierzęcego w postaci retinolu oraz prowitamin, jakimi są karotenoidy zawarte w roślinach, zwłaszcza beta-karoten

Witamina A :  odgrywa istotną rolę w regulacji procesów proliferacji naskórka  zapobiega nadmiernemu rogowaceniu i metaplazji nabłonka  odgrywa istotną rolę w regulacji procesów proliferacji naskórka  zapobiega nadmiernemu rogowaceniu i metaplazji nabłonka

Do innych retinoidów znajdujących zastosowanie w leczeniu miejscowym należą:  aldehyd retinolu  kwas witaminy A (all-trans tretinoina)  izotretinoina (13-cis tretinoina)  adapalen  tazaroten  aldehyd retinolu  kwas witaminy A (all-trans tretinoina)  izotretinoina (13-cis tretinoina)  adapalen  tazaroten

CHARAKTERYSTYKA RETINOIDÓW:  retinoidy wydają się być zbliżonymi do hormonów ligandami endogennymi, które kontrolują morfogenezę, różnicowanie komórkowe, proliferację oraz procesy starzenia poprzez modulację transkrypcji genowej  na drodze stymulacji transkrypcji nasilają one aktywność mitotyczną i tempo odnowy komórek naskórka  czas przejścia keratynocytu z warstwy podstawnej na powierzchnię tzw. „turnover time” ulega skróceniu tzw. „turnover time” ulega skróceniu  hamując syntezę tonofilamentów zmniejszają przyleganie między komórkami warstwy rogowej, co jest przyczyną wzrostu przepuszczalności skóry i łatwiejszego złuszczania naskórka  retinoidy wydają się być zbliżonymi do hormonów ligandami endogennymi, które kontrolują morfogenezę, różnicowanie komórkowe, proliferację oraz procesy starzenia poprzez modulację transkrypcji genowej  na drodze stymulacji transkrypcji nasilają one aktywność mitotyczną i tempo odnowy komórek naskórka  czas przejścia keratynocytu z warstwy podstawnej na powierzchnię tzw. „turnover time” ulega skróceniu tzw. „turnover time” ulega skróceniu  hamując syntezę tonofilamentów zmniejszają przyleganie między komórkami warstwy rogowej, co jest przyczyną wzrostu przepuszczalności skóry i łatwiejszego złuszczania naskórka

Wykrycie wewnątrzjądrowych receptorów dla retinoidów:  RAR’s (retinol acid receptors) i  RXR’s (retinoid X receptors)  RAR’s (retinol acid receptors) i  RXR’s (retinoid X receptors) wyjaśniło mechanizm ich działania, podobny do działania hormonów

Receptory dla retinoidów obecne są w:  naskórku  mieszkach włosowych  gruczołach łojowych  skórze  naskórku  mieszkach włosowych  gruczołach łojowych  skórze

Witamina A i aldehyd retinolu dopiero po przejściu w trans- lub cis-tretinoinę wiążą się ze swoistymi receptorami. Szczególnie dużym powinowactwem i swoistością do tych receptorów cechują się preparaty najnowszej generacji tj tazaroten i adapalen

MECHANIZM DZIAŁANIA RETINOIDÓW:  retinoidy za pośrednictwem receptorów łączą się z jądrami komórek, następuje synteza nowego mRNA, co wpływa na budowę i metabolizm białek: kolagenu, elastyny i keratyny  w skórze właściwej widoczne są zmiany w fibroblastach i śródbłonkach naczyniowych, następuje remodulacja włókien kolagenowych i eliminacja uszkodzonych  w naskórku zwiększa się liczba rybosomów, mitochondrii i aparatu Golgiego  zwiększeniu ulega również objętość jądra w stosunku do cytoplazmy  następuje zahamowanie przenikania ziaren melaniny do warstwy rogowej i zatrzymanie ich na poziomie warstwy kolczystej  retinoidy zmniejszają również proliferację komórek zapalnych, wywierają wpływ na funkcje immunologiczne skóry zwiększając liczbę komórek Langerhansa w brodawkach skóry i mieszkach włosowych, co obserwuje się w zmianach starzejącej się skóry oraz w zmianach powstałych pod wpływem przewlekłej ekspozycji promieniowania UV  retinoidy za pośrednictwem receptorów łączą się z jądrami komórek, następuje synteza nowego mRNA, co wpływa na budowę i metabolizm białek: kolagenu, elastyny i keratyny  w skórze właściwej widoczne są zmiany w fibroblastach i śródbłonkach naczyniowych, następuje remodulacja włókien kolagenowych i eliminacja uszkodzonych  w naskórku zwiększa się liczba rybosomów, mitochondrii i aparatu Golgiego  zwiększeniu ulega również objętość jądra w stosunku do cytoplazmy  następuje zahamowanie przenikania ziaren melaniny do warstwy rogowej i zatrzymanie ich na poziomie warstwy kolczystej  retinoidy zmniejszają również proliferację komórek zapalnych, wywierają wpływ na funkcje immunologiczne skóry zwiększając liczbę komórek Langerhansa w brodawkach skóry i mieszkach włosowych, co obserwuje się w zmianach starzejącej się skóry oraz w zmianach powstałych pod wpływem przewlekłej ekspozycji promieniowania UV

ROZTWÓR JESSNERA W skład roztworu Jessnera wchodzą:  rezorcyna  kwas salicylowy  kwas mlekowy  etanol W skład roztworu Jessnera wchodzą:  rezorcyna  kwas salicylowy  kwas mlekowy  etanol

MECHANIZM DZIAŁANIA ROZTWORU JESSNERA  zawarte w roztworze składowe usuwają zaburzenia przebiegające z hiperkeratozą oraz wykazują działanie złuszczające  połączenie rezorcyny z kwasem salicylowym i kwasem mlekowym obniża toksyczność rezorcyny, a jednocześnie zwiększa właściwości keratolityczne  zawarte w roztworze składowe usuwają zaburzenia przebiegające z hiperkeratozą oraz wykazują działanie złuszczające  połączenie rezorcyny z kwasem salicylowym i kwasem mlekowym obniża toksyczność rezorcyny, a jednocześnie zwiększa właściwości keratolityczne

Miejscowo zastosowany roztwór Jessnera wywołuje zmiany w naskórku podobne do tych, jakie obserwuje się po zastosowaniu retinoidów. Dlatego chętnie jest stosowany u pacjentów źle tolerujących retinoidy

PEELINGI CHEMICZNE ZŁOŻONE W peelingach chemicznych wykorzystuje się też kojarzenie alfa-hydroksykwasów z kwasem trójchlorooctowym, roztworem Jessnera i innymi substancjami

Nowym preparatem do złuszczania chemicznego jest mieszanina zawierająca:  kwas glikolowy  kwas kojowy  ekstrakt z mącznicy lekarskiej  ekstrakt z morwy białej  witaminy A, C, E  kwas glikolowy  kwas kojowy  ekstrakt z mącznicy lekarskiej  ekstrakt z morwy białej  witaminy A, C, E

DZIAŁANIE KWASU KOJOWEGO  otrzymywany z grzybów gatunku Aspergillus  hamuje działanie 3-monooksygenazy tyrozynowej,  chelatuje sole miedzi  wychwytuje jony żelaza  zapobiega powstawaniu wolnych rodników  otrzymywany z grzybów gatunku Aspergillus  hamuje działanie 3-monooksygenazy tyrozynowej,  chelatuje sole miedzi  wychwytuje jony żelaza  zapobiega powstawaniu wolnych rodników

DZIAŁANIE EKSTRAKTU Z MĄCZNICY LEKARSKIEJ  zmniejsza syntezę melaniny poprzez hamowanie aktywności i syntezy tyrozynazy w komórkach  działa antyoksydacyjnie, za co odpowiada obecna w nim składowa arbutyna  zmniejsza syntezę melaniny poprzez hamowanie aktywności i syntezy tyrozynazy w komórkach  działa antyoksydacyjnie, za co odpowiada obecna w nim składowa arbutyna

DZIAŁANIE EKSTRAKTU Z MORWY BIAŁEJ  hamuje aktywność tyrozynazy  działa antyoksydacyjnie, wychwytując wolne rodniki  stymuluje fosforylację białek dostarczających komórce energię niezbędną do jej funkcjonowania oraz syntezy kolagenu  hamuje aktywność tyrozynazy  działa antyoksydacyjnie, wychwytując wolne rodniki  stymuluje fosforylację białek dostarczających komórce energię niezbędną do jej funkcjonowania oraz syntezy kolagenu

DZIAŁANIE WITAMINY A  usuwa wolne rodniki  pobudza podziały komórkowe  reguluje procesy wzrostu i funkcjonowanie komórek naskórka  moduluje biosyntezę kolagenu  usuwa wolne rodniki  pobudza podziały komórkowe  reguluje procesy wzrostu i funkcjonowanie komórek naskórka  moduluje biosyntezę kolagenu

DZIAŁANIE WITAMINY C  bierze udział w procesie biosyntezy kolagenu  eliminuje wolne rodniki  ma właściwości rozjaśniające  bierze udział w procesie biosyntezy kolagenu  eliminuje wolne rodniki  ma właściwości rozjaśniające

DZIAŁANIE WITAMINY E  antyoksydacyjne  działa ochronnie na lipidy błon biologicznych  podwyższa zdolność wiązania wody przez skórę  antyoksydacyjne  działa ochronnie na lipidy błon biologicznych  podwyższa zdolność wiązania wody przez skórę

Yellow Peel Jest najnowszym peelingiem chemicznym, najmniej inwazyjnym. Wykonany kilkakrotnie daje efekt porównywalny z peelingami średnio-głębokimi. Usuwa warstwę naskórka na różnych poziomach i można go stosować do różnego rodzaju uszkodzeń. Peeling działa złuszczająco poprzez:  kwas retinolowy (o wysokim stężeniu), jednocześnie dzięki trzem innym substancjom (kwas azaleinowy, kwas fitowy i kwas kojowy) spełnia również funkcję blokady endogennej syntezy melaniny. Wskazania do wykonania Yellow Peel:  przebarwienia potrądzikowe jak i posłoneczne  usuwanie zmarszczek powierzchownych, leczenie trądzika słabo lub /średniego nasilonego Po zabiegu skóra złuszcza się nieznacznie przez 2-3 dni, nie zakłócając normalnego trybu życia.

Weekend Peel średnio-głęboki peeling na bazie składników naturalnych i chemicznych zawierający: -roztwór trzech kwasów -sól z Morza Martwego, wodę utlenioną, ekstrakt aloe vera i proszek gąbki koralowej Ze względu na czas działania preparatu, który wynosi około 72 godziny, preparat ten przeznaczony jest do stosowania w ciągu weekendu Wskazania: powierzchowne zmarszczki, zmiany posłoneczne blizny będące zejściem trądzika, zaburzenia barwnikowe

High Potency Peel - efektywny peeling Efektywny Peeling jest zalecany dla osób, u których uprzednio z powodzeniem stosowano preparat z 70 % kwasem glikolowym bez nasilonych objawów ubocznych. Preparat działa szybciej i silniej niż standardowy preparat do peelingu z 70 % kwasem glikolowym. Skład peelingu High Potency Peel: -kwas glikolowy 70 %- czynnik aktywny złuszczający naaskórek -kwas octowy 4%-czynnik aktywny złuszczający naaskórek -kwas pirogronowy 0.5%- czynnik aktywny złuszczający naskórek -pirogronian etylu 1.5% -czynnik wspomagąjący penetrację kwasów -glikol propylenowy 1% -środek nawilżający

CHEMABRAZJA KOLOROWA PEELING KONTROLOWANY: - płytki - średnio-głęboki - głęboki Zawiera: TCA i niebieski wskaźnik barwny, który pokazuje głębokość penetracji kwasu Wskazania: zaburzenia barwnikowe, posłoneczne zmarszczki, płytkie blizny, zaskórniki, rozszerzone ujścia gruczołów łojowych

Exoderm Lift Peeling głęboki- zwany liftingiem bez skalpela Podstawowym składnikiem w nim jest fenol Wykonuje się go w warunkach szpitalnych pod opieką anestezjologa Można go wykonywać tylko w obrębie skóry twarzy Wskazania: głębokie blizny, zmarszczki, przebarwienia

Po peelingu należy zastosować: Specjalne preparaty, kremy z filtrami przeciwsłonecznymi Preparaty kortykosteroidowe niefluorowane przez okres 2-3 dni W razie overpeelingu maści z antybiotykami przez okres 1 tygodnia Kremy z alfa-hydroksykwasami (podtrzymujące stosowanie małych i średnich stężeń AHA zapobiega ponownemu pogrubieniu warstwy rogowej)

Powikłania po peelingach :  Zaburzenia barwnikowe  Infekcje bakteryjne, wirusowe  Osutka trądzikopodobna  Reakcje alergiczne  Zbyt długo utrzymujący się odczyn pozapalny  Świąd  Teleangiektazje  Blizny