Czy możliwe jest połączenie w sztuce tradycji z nowoczesnością na przykładzie architektury Paryża?
Paryż – miasto otwarte na nowoczesność i awangardę Paryż zwłaszcza od XIX wieku stał się miastem, do którego przyjeżdżali artyści z całej Europy, aby poznawać nowe kierunki w sztuce i uczyć się od najlepszych. Paryż zwłaszcza od XIX wieku stał się miastem, do którego przyjeżdżali artyści z całej Europy, aby poznawać nowe kierunki w sztuce i uczyć się od najlepszych. Pojawiają się tam obiekty, które prawdopodobnie w innym miejscu nigdy by nie powstały. Pojawiają się tam obiekty, które prawdopodobnie w innym miejscu nigdy by nie powstały. Jest to miejsce otwarte na nowość Jest to miejsce otwarte na nowość
Wieża Eiffla
Wieża Eiffla najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża, rozpoznawany również jako symbol Francji. Jest najwyższą budowlą w Paryżu i piątą co do wysokości we Francji. Wieża Eiffla najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża, rozpoznawany również jako symbol Francji. Jest najwyższą budowlą w Paryżu i piątą co do wysokości we Francji. "Dama Paryża" stoi w zachodniej części centrum miasta, nad Sekwaną, u północno-zachodniego krańca Pola Marsowego. "Dama Paryża" stoi w zachodniej części centrum miasta, nad Sekwaną, u północno-zachodniego krańca Pola Marsowego.
Wieżę Eiffla zbudowano specjalnie na paryską Wystawę Światową w 1889 r. Miała zademonstrować poziom wiedzy inżynierskiej i możliwości techniczne epoki, być symbolem ówczesnej potęgi gospodarczej i naukowo- technicznej Francji. Po 20 latach wieża miała być rozebrana. Gustaw Eiffel nie chciał do tego dopuścić. Postanowił przekazać ją nauce. Założył na wieży laboratorium aerodynamiczne, laboratorium meteorologiczne. Jednak dopiero udane eksperymenty z umieszczonym na szczycie wieży telegrafem ocaliły wieżę i odstąpiono od jej demontażu. W czasach I wojny światowej wieża stała się obiektem militarnym - łączyła Paryż z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami Ocalała budowla z czasem stała się największą atrakcją turystyczną Paryża, którą odwiedziło już ponad 200 milionów ludzi!. Po 20 latach wieża miała być rozebrana. Gustaw Eiffel nie chciał do tego dopuścić. Postanowił przekazać ją nauce. Założył na wieży laboratorium aerodynamiczne, laboratorium meteorologiczne. Jednak dopiero udane eksperymenty z umieszczonym na szczycie wieży telegrafem ocaliły wieżę i odstąpiono od jej demontażu. W czasach I wojny światowej wieża stała się obiektem militarnym - łączyła Paryż z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami Ocalała budowla z czasem stała się największą atrakcją turystyczną Paryża, którą odwiedziło już ponad 200 milionów ludzi!.
Opis wieży(1) Jest to ażurowa konstrukcja kratowa z kutego żelaza. Jej całkowita wysokość wynosi 324,00 m. Jej wysokość zmienia się o 18 cm w zależności od temperatury. Pod wpływem wiatru wieża kołysze się na 6-7 cm. Cała konstrukcja wieży składa się z części metalowych i około 2,5 mln nitów, jej całkowita masa, razem z betonowymi filarami wynosi około ton. Nacisk wieży na podłoże wynosi 4,5 ton/m². Na sam szczyt wieży prowadzi 1665 stopni.
Opis wieży(2) W latach , została przeprowadzona renowacja. Wtedy zamocowano na wieży nowe oświetlenie składające się z 352 reflektorów, każdy po 1000 W, oświetlających wieżę w nocy. Oświetlenie zamontowane na samej wieży umożliwia zmienianie jej wyglądu po zmroku. Wieża bywa przyozdabiana małymi lampkami lub podświetlana we francuskie barwy państwowe. Co siedem lat, aby zapobiec korozji, wieża jest malowana, a do tego celu zużywa się ton farby!. Wieża Eiffla utrzymywała status najwyższej budowli świata przez 40 lat, aż do 1929 roku, gdy w Nowym Jorku wzniesiono Chrysler Building.
Plan wieży Eiffla autorstwa Maurice'a Koechlin (ok. 1884)
Na budowę wieży przeznaczono 7,8 mln franków, czyli ok. 65 mln dzisiejszych złotych, z czego ok. 75% zwróciło się już w ciągu pierwszych 5 miesięcy (do końca roku, w którym zakończono budowę) od otwarcia wieży dla turystów. Dodatkowe zyski były czerpane ze sprzedaży małych figurek w kształcie wieży. Od momentu otwarcia wieżę zwiedziło ponad 220 milionów osób. Od 30 czerwca 2008 roku na 2 miesiące w związku z objęciem przez Francję prezydencji Rady Unii Europejskiej, Wieża Eiffla przybrała barwy flagi Unii Europejskiej.
Grande Arche - Łuk Triumfalny
Historia Grande Arche położony jest w nowoczesnej dzielnicy biznesowej La Défense. Wielki łuk uważany jest za młodszego brata Łuku Triumfalnego. Budowa konstrukcji została rozpoczęta w roku 1982, ukończono ją zaś w roku Głównym architektem był duński architekt Johann Otto von Spreckelsen, który zmarł 3 lata przed zakończeniem prac. Jego obowiązki przejął następnie Paul Andreu. W przeciwieństwie do Łuku Triumfalnego, Grande Arche nie symbolizuje sukcesów militarnych lecz idee ochrony praw człowieka i humanitaryzmu.
Opis Łuku(1) Grande Arche – Wielki Łuk Triumfalny - nowoczesna budowla znajdująca się w jednej linii z Łukiem Triumfalnym. Grande Arche – Wielki Łuk Triumfalny - nowoczesna budowla znajdująca się w jednej linii z Łukiem Triumfalnym. Grande Arche położony jest w nowoczesnej dzielnicy biznesowej La Défense w północno-wschodnich rejonach Paryża. Wysokość obiektu to 110m, szerokość 108m, a głębokość 112m. Wymiary te czynią Grande Arche bryłą bardzo zbliżoną do sześcianu.
Opis Łuku(2) Po wejściu na schody do wnętrza Wielkiego Łuku znajduje niezwykły widok, przykład wzorca architektury urbanistycznej. Wewnątrz znajdują się centra konferencyjne, restauracja, Można tu m.in. obejrzeć ewolucję komputera Apple i PC
Opis Łuku(3) NNNNa szczyt Wielkiego Łuku można dojechać windą z przeźroczystymi ścianami gdzie rozciąga się zapierający dech w piersiach widok na dzielnice Paryża. WWWWysokość budynku to 110 m wysokości, wykończona białym marmurem, szarym granitem i szkłem. Oprócz tego łuk położony jest wraz z wieżami Eiffel'a i Montparnasse na osi najwyższych konstrukcji w mieście
Piramida Luwru
Pomysł Pomysłodawcą powstania piramidy był prezydent Francji François Mitterrand. Pomysłodawcą powstania piramidy był prezydent Francji François Mitterrand.
Konstrukcja i Położenie Konstrukcja piramidy składa się ze stalowej podstawy pokrytej szkłem. Konstrukcja piramidy składa się ze stalowej podstawy pokrytej szkłem. Piramida znajduje się na dziedzińcu Luwru. Piramida znajduje się na dziedzińcu Luwru.
Projekt i Wymiary Projekt konstrukcji wykonał Ieoh Ming Pei. Projekt konstrukcji wykonał Ieoh Ming Pei. Piramida ma 20,6 m wysokości, a bok podstawy ma 35 m. W piramidzie znajdują się 603 tafle szklane o kształcie rombu i 70 tafli trójkątnych, co daje łącznie 673 elementy. Piramida ma 20,6 m wysokości, a bok podstawy ma 35 m. W piramidzie znajdują się 603 tafle szklane o kształcie rombu i 70 tafli trójkątnych, co daje łącznie 673 elementy.
Funkcje piramidy Piramida pełni funkcję wejścia do Luwru. Pod piramidą znajduje się główny hall wejściowy do muzeum, z którego prowadzą trzy podziemne ścieżki do poszczególnych skrzydeł pałacu. Półpiętro każdej z nich zadaszone jest dodatkową małą piramidką.
Centre Georges Pompidou
Położenie Budynek położony jest w paryskiej dzielnicy Beaubourg. W galerii mieści się muzeum sztuki współczesnej oraz główna publiczna biblioteka Paryża. Budynek położony jest w paryskiej dzielnicy Beaubourg. W galerii mieści się muzeum sztuki współczesnej oraz główna publiczna biblioteka Paryża.
Historia W 1969 roku nowo wybrany prezydent Francji Georges Pompidou, podjął decyzję utworzenia centrum kulturalnego na miejscu zwanym Plateau Beaubourg. Ogłoszono międzynarodowy konkurs architektoniczny, w którym zwyciężył projekt Renzo Piano i Richarda Rogersa.
Budowa Budowę rozpoczęto w 1972, a w 1977 otwarcia Centrum dokonał Valery Giscard d'Estaing.
Forma Budynku(1) Struktura budynku to orginalny pomysł Piano i Rogersa, ale inspirowany przez projekt idealnej przestrzeni widowiskowo-wystawienniczej – Fun Palace, stworzonego prze Cedrica Prince’a. Wszystkie instalacje zostały wyprowadzone na zewnątrz i pomalowane na różne kolory, z których każdy odpowiada innej funkcji. Daje to wiele możliwości aranżacji przestrzeni wewnątrz budynku. Struktura budynku to orginalny pomysł Piano i Rogersa, ale inspirowany przez projekt idealnej przestrzeni widowiskowo-wystawienniczej – Fun Palace, stworzonego prze Cedrica Prince’a. Wszystkie instalacje zostały wyprowadzone na zewnątrz i pomalowane na różne kolory, z których każdy odpowiada innej funkcji. Daje to wiele możliwości aranżacji przestrzeni wewnątrz budynku.
Forma Budynku(2)
Muzeum Sztuki Nowoczesnej Trzy najwyższe piętra budynku to Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Trzy najwyższe piętra budynku to Muzeum Sztuki Nowoczesnej.
Podsumowanie Połączenie tradycji i nowoczesności w sztuce jest możliwe i bardzo dobrze to widać w Paryżu. Owoce nowoczesnej sztuki stoją obok starych zabytków i razem tworzą niepowtarzalny krajobraz, który czyni Paryż miastem bardzo charakterystycznym i atrakcyjnym. Takich miast jak Paryż jest mało, a sztuka nowoczesna powinna być częściej łączona z tradycyjną. Połączenie tradycji i nowoczesności w sztuce jest możliwe i bardzo dobrze to widać w Paryżu. Owoce nowoczesnej sztuki stoją obok starych zabytków i razem tworzą niepowtarzalny krajobraz, który czyni Paryż miastem bardzo charakterystycznym i atrakcyjnym. Takich miast jak Paryż jest mało, a sztuka nowoczesna powinna być częściej łączona z tradycyjną.
Za uwagę dziękują: Rafał Czubiel – Wieża Eiffla Rafał Czubiel – Wieża Eiffla Jacek Karpiński – Łuk trimfalny Jacek Karpiński – Łuk trimfalny Patryk Ostański – Centrum Pompidou Patryk Ostański – Centrum Pompidou Piotr Makowski – Piramida Luwru Piotr Makowski – Piramida Luwru Uczniowie klasy II c. Uczniowie klasy II c.