BIZMUT
Bizmut ( Bi, bisemutum, bismuthum lub bismutum)- pierwiastek chemiczny, metal bloku p układu okresowego. Nazwa pochodzi od niemieckiego słowa Wismut.
WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE stan skupienia : stały, barwa : granitowa, połysk : srebrny z różowymi refleksjami, gęstość : Jako jedna z nielicznych substancji wykazuje inwersję rozszerzalności termicznej – przy obniżaniu temperatury zmniejsza się jego gęstość, gęstość bizmutu w stanie stałym jest mniejsza niż w stanie ciekłym, ok. 9,80 rozpuszczalność : nierozpuszczalny, temperatura wrzenia : 1564 ‘C temperatura topnienia : 271,4’C
WŁAŚCIWOŚCI CHEMICZNE zapach : bezwonny smak : bez smaku palność : nie palny ale rozdrobniony utlenia się na powietrzu w temperaturze pokojowej aktywność chemiczna : średnia, po podgrzaniu reaguje z tlenem i wodorem, rozpuszcza się w kwasach utleniających.
ZASTOSOWANIE Dodatek do stopów niskotopliwych (np. stop Wooda),także do produkcji stopów, z których odlewano czcionki drukarskie.
Ochra bizmutowa (Bi 2 O 3 ) o barwie różowo-brązowej jest czasami stosowana jako barwnik w przemyśle kosmetycznym.
Wykorzystuje się go do produkcji tworzyw sztucznych, farb.
Stosuje się (np. w postaci zawiesiny) jako środek kontrastowy przy wykonywaniu zdjęć rentgenowskich (np. chlorek bizmutylu ).
Związki bizmutu wykazują właściwości antybakteryjne i są lub były stosowane jako leki (np. chlorek bizmutylu, zasadowy azotan bizmutawy, zasadowy węglan bizmutawy, zasadowy salicylan bizmutawy, koloidalny cytrynian bizmutawy, jodek bizmutawo -chininowy lub środki antyseptyczne (np. dermatol, kseroform ).
Katalizator w procesie polimeryzacji.