W ramach „XV Tygodnia Ziemi” – akcji organizowanej przez Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu – przeprowadzono konkurs na przygotowanie gry edukacyjnej o charakterze ekologicznym. Jako, że zawsze lubiłam angażować się w akcje pro-ekologiczne, postanowiłam wziąć udział w tym konkursie. Moja gra została wyróżniona, zostałam laureatką czwartego miejsca.

Gra planszowa którą opracowałam składała się z następujących elementów: plansza Karty pytań Karta odpowiedzi Zasady gry kostka

Gracz rzuca kostkę na planszę, która podzielona jest na sektory odpowiadające poszczególnym kategoriom pytań. Gdy kostka wyraźnie zajmie jedno pole, grający losuje kartę zgodną z kolorem i oznaczeniem pola na którym znajduje się kostka. Jeśli udzieli poprawnej odpowiedzi na zadane mu pytanie otrzymuje punkty, jeśli odpowiedź jest błędna traci je. Znamy już zasady więc zagrajmy…

Poprawna odpowiedź to oczywiście ‘2’ od 200 do 500 lat.

Prawidłowa odpowiedź to 17 drzew

Oczywiście odpowiedź nr 1

Czy rozrywka faktycznie może być źródłem wiedzy? Postanowiłam to sprawdzić. Wspólnie z nauczycielką techniki w mojej szkole przeprowadziłam mały eksperyment. Doświadczenie polegało na przekazaniu uczniom z dwóch równoległych klas tego samego zakresu materiału z dziedziny ekologii na dwa różne sposoby. Klasa ‘a’ została podzielona na cztery grupy które rywalizowały ze sobą grając w dydaktyczną grę ekologiczną „Czysta Planeta”. Natomiast klasie ‘b’ przeczytano podręcznikowy referat. Następnie obydwie klasy napisały test. Okazało się, że klasa ‘a’ przyswoiła znacznie więcej materiału, i była o wiele bardziej zadowolona z lekcji.

Posłuchajmy opinii uczniów biorących udział w eksperymencie. Kasia klasa ‘a’ „Pomysł z grą był fantastyczny, nie dość, że cała klasa świetnie się bawiła to jeszcze sporo się nauczyliśmy. Wydaje mi się, że takie lekcje powinny odbywać się znacznie częściej, ponieważ kiedy nauka przybiera interesującą formę wiedza jest łatwiej przyswajana, czego najlepszym dowodem jest wynik naszego testu. Dominik klasa ‘b’ Lekcja o ekologii była nudna. Tekst czytany na lekcji był mało dynamiczny i niezbyt ciekawy. Zawarte w nim informacje szybko ulatywały z pamięci, co świetnie obrazują wyniki testu sprawdzającego.

Część prezentacji zawierająca wizerunki osób prywatnych została usunięta.

Wyniki eksperymentu wskazują na to, że kiedy edukacja łączy w sobie naukę i rozrywkę dany materiał przyswaja większość uczniów. Natomiast czytany tekst zapamiętuje o wiele mniejsza grupa. Dlaczego tak się dzieje? Uczniów podzielić można na trzy grupy ze względu na metody nabywania umiejętności. Są to: - wzrokowcy - słuchowcy - kinestetycy

Wzrokowcy uczą się pamiętając, gdzie co było napisane na stronie, niejako widzą zapamiętywany tekst... i w ten sposób odtwarzają go. Słuchowcy pamiętają, co i jak było mówione przez poszczególne osoby, jakby to nagrywali na swój wewnętrzny magnetofon. Dlatego pamiętają długo i potrafią powtórzyć dokładnie, co ktoś kiedyś powiedział. Najchętniej uczą się słuchając na przykład wykładu lub jak czytają na głos. Potrafią więc dokonywać dużo bardziej szczegółowych rozróżnień w zakresie dźwięków, niż obrazów Kinestetyk rzuca się w oczy nawet "niewzrokowcom", ponieważ charakteryzuje go nadmierna gestykulacja i duża ruchliwość całego ciała. Kinestetyk posiada silną intuicję, ma silny glos; jest lakoniczny, pamięta to, czego doświadczył. Rzadko jednak zdarza się, że koś jest stuprocentowym wzrokowcem czy też słuchowcem. Dlatego dla wielu z nas najbardziej optymalna forma nauki to ta, która pobudza wiele zmysłów…

Informacje zawarte w słuchanym przez uczniów referacie nie zapadną w pamięć kinestetykom, którzy szybko się znudzą, ani wzrokowcom, którzy zapamiętują obrazy. Czytany tekst znuży zarówno wzrokowców jak i kinestetyków. Natomiast gra dydaktyczna zawierająca motywy pobudzające wiele zmysłów, zadowoli wszystkie trzy grupy.

Dlaczego tak ważne jest aby edukacja ekologiczna młodego pokolenia miała taką, a nie inną formę? Ponieważ to właśnie w rękach młodych ludzi leży przyszłość naszej planety. Degradacja naszego środowiska naturalnego postępuje w szybkim tempie. Aby młodzi ludzie chcieli i potrafili temu zapobiegać należy uczyć ich zachowań ekologicznych już od najmłodszych lat. Jeśli promocja postaw proekologicznych dzięki ciekawej formie przekazu trafi do świadomości dzieci i młodzieży, jest szansa, że poprawi się sytuacja w zakresie ochrony środowiska.

Podstawowe zachowania ekologiczne rodzice wpajali mi już od najmłodszych lat, natomiast moja prawdziwa „przygoda z ekologią” zaczęła się w gimnazjum, za sprawą nauczycielki techniki, która promuje ją wśród uczniów i zachęca ich do angażowania się w proekologiczne akcje i konkursy. Obecnie w mojej szkole działa grupa młodych ekologów, do której należę. Wspólnie organizujemy zbiórki zużytych baterii, puszek aluminiowych, makulatury itp.

Prezentację wykonała: Kinga Grzywa Uczennica klasy III gimnazjum w Zespole Szkół im. Jana III Sobieskiego w Jangrocie