Tabliczka gliniana z Niniwy Tabliczek glinianych używali m.in. Sumerowie ok lat przed nasza erą. Głównym materiałem, na którym dokonywano zapisów była glina. Zapisane tabliczki można było używać powtórnie, wystarczyło zagnieść na nowo glinę, uformować tabliczkę i na nowo ją zapisać.

Używano do tego celu mokrej gliny w kształcie prostokąta, lekko wypukłego po stronie przeznaczonej do pisania i wklęsłego po odwrotnej. Uformowane tabliczki liniowano przy pomocy sznurka, a następnie przekazywano pisarzowi, który wyciskał na nich znaki. Po zapisaniu tekstu, Sumerowie suszyli tabliczki na słońcu, a Babilończycy je wypalali.

Kształty tabliczek bywały różne, najczęściej kwadratowe lub prostokątne. Kąty proste pomagały w przechowywaniu książek w drewnianych skrzyniach.

Najpopularniejszym materiałem była glina, a narzędziem pisarskim rysik o trójkątnym przekroju. Skryba umieszczał go na dłoni zwróconej otwartą stroną do góry, natomiast w drugiej ręce trzymał tabliczkę. Rylce wykonywane były najczęściej z trzciny, ale zdarzały się również, choć rzadziej także rylce z innych materiałów m.in. kości słoniowej i metalu.

Na przestrzeni dziejów w różnych okresach stosowano różne techniki przycinania rylców i kształtowania ich końcówek. Kierunek pisma początkowo był od prawej do lewej strony, w drugiej połowie III tys. p.n.e. uległ zmianie. Gliniana tabliczka zwana babilońską mapą świata,

Pismo klinowe zostało wymyślone prawdopodobnie przez Sumerów, używano go w obrębie języków: sumeryjskiego, akkadyjskiego, huryckiego i ugaryckiego. Było pismem fonetycznym złożonym z całkowitej liczby około sześciuset znaków. Stosowano je na Bliskim Wschodzie przez ok. trzy tysiąclecia, podlegało jednak licznym zmianom. Gliniana tabliczka z okresu sumeryjskiego - ok. 2000r p.n.e.

Pierwotne pismo w postaci klinowej stworzone przez Sumerów było pismem piktograficznym tzn. obrazkowym. Z czasem obrazki-znaki zaczęły oznaczać także sylaby. W rozwiniętej postaci pismo klinowe składało się z: - ideogramów - znaków oznaczających całe wyrazy. - znaków o wartości fonetycznej oznaczającej 4 samogłoski i kilkaset sylab. - determinatywów - znaków występujących przed lub po wyrazach i służących do określenia kategorii znaczeniowych. Sumeryjska tabliczka gliniana, wykaz dóbr świątynnych - piktogramy

Pismo Klinowe - Mezopotamia

Istniały prawdopodobnie trzy rodzaje rylców: trójkątny - do rysowania kątów, wyżłobione - do tworzenia gwoździ, zaokrąglone - do pisania liczb.

Tabliczka gliniana z Dżemdet Nasr. Mezopotamia 3000 r. p.n.e. Pismo klinowe na asyryjskim reliefie z Nimrud ok. 860 r. p.n.e.

Sumeryjskie pismo klinowe.

Encyklopedia szkolna. Historia, WSiP, Warszawa 1993 M.ILJIN czarno na białym NASZA KSIĘGARNIA WARSZAWA 1960 Encyklopedia powszechna PWN © Wydawnictwo Naukowe PWN SA inkunabul.republika.pl

Mirosława Słowiok Anna Macura Kl.1c Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Brennej