W roku 1824/1825 Janek rozpoczął naukę. Początkowo uczył się u mieszkańców wsi, później u księdza Lacqua w Capriglio. 26 marca 1826 r. przyjął Pierwszą Komunię Świętą w kościele parafialnym w Castelnuovo. W lutym 1827 r. opuścił dom, gdyż jego brat Antoni wywoływał awantury. Uważał, że nauka nie jest mu do niczego potrzebna. W listopadzie 1829 roku wrócił do domu. Uczył się u księży. W listopadzie 1831 roku postanowił pójść do szkoły w Chieri. Nauczył się szyć, robić likiery, był szewcem oraz sprzedawał w kawiarni.

18 kwietnia 1834 roku Jan Bosko spełniał wszystkie warunki i mógł zostać przyjęty do zakonu franciszkańskiego. Jednak pewien sen zmienił jego poglądy. Po rozmowie z księdzem Cafasso, zdecydował się zostać klerykiem. W seminarium spotkał Alojzego Comollo, z którym umówił się że ten, który umrze pierwszy, przyjdzie w nocy do drugiego aby powiedzieć mu czy jest zbawiony. Pierwszy umarł Alojzy, który odwiedził go po śmierci i powiedział Jankowi, że jest w Królestwie Niebieskim.

Swoją posługę kapłańską wykonywał przede wszystkim wśród więźniów i chorych. Dzień 8 grudnia 1841 roku uznaje się za początek jego apostolstwa wśród młodzieży i Oratorium.

Jan Bosko wprowadził w swoich domach system prewencyjny. Opiera się on w całości na rozumie, religii i miłości wychowawczej; natomiast zakazuje wszelkiego rodzaju kar cielesnych. Wprowadza zasadę, że wychowawca stara się być dla wychowanka przyjacielem, a nie osobą, która go nadzoruje i wymierza odpowiednie kary.

Kościoły pod wezwaniem św. Jana Bosko obecne są na całym świecie. Spotkać je można przede wszystkim na terenach pracy salezjanów, salezjanek, grup Rodziny Salezjańskiej. Kościół pod wezwaniem św. Jana Bosko w Lubinie.

Ks. Jan Bosko umarł 31 stycznia 1888 roku o świcie. Umierając, ks. Jan Bosko zostawił zakon umocniony i posiadający 65 domów. Pierwszym następcą św. Jana Bosko został Michał Rua. Na misjach kardynałem został ks. Jan Cagliero. Do Polski salezjanie przybyli 10 lat po śmierci założyciela, a salezjanki - 24 lata później.

Święty Jan Bosko został beatyfikowany 2 czerwca 1929 i kanonizowany 1 kwietnia 1934 przez Piusa XI. Kanonizowany został w dzień Wielkanocy, który to dzień sprawił, że „Rzym był naprawdę salezjański”. Pius XI

„Nie lękam się tego, co mogą mi zrobić ludzie, kiedy mówię prawdę. Boję się tego, co zrobiłby mi Bóg, gdybym skłamał.’’ „Najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód twego smutku, potrafi sprawić, że znów wraca radość.’’ „Być radosnym, dobrze czynić i wróblom pozwolić ćwierkać – to najlepsza filozofia.’’ „Nie mów wszystkiego, co wiesz, ale uważaj, abyś dobrze wiedział, co mówisz. ‘’ „Bycie dobrym nie polega na tym, że nie popełnia się żadnego błędu: bycie dobrym polega na posiadaniu woli poprawy.’’ „Wychowanie jest sprawą serca.’’

Wykonała: Ewelina Sadurska