Przygotowała mgr Katarzyna Kamińska-Jurkiewicz
(Kol. 3,20)
Zdolność kochania Zdolność organizowania rodziny Zdolność zachęcania dziecka do rozwoju Zdolność słuchania dziecka Zdolność umacniania się Zdolność porozumiewania w sytuacjach konfliktowych Zdolność wpływania na kształtowanie moralnych wartości dziecka – przekazywanie wiary
Rodzic ma prawo do błędów : przyznanie się do błędu, przeproszenie Ustalenie kierunków wychowawczych : wspólny front wychowawczy rodziców Warunki wychowawcze: czas, odprężenie dla rodziców Konsekwencje naturalne i logiczne: dziecko musi je ponosić, aby żyć bezpiecznie Ukierunkowane energii dziecka: dziecko ma być posłuszne, a nie grzeczne Niezdrowe ambicje rodziców: dziecko nie jest własnością rodziców i ma prawo do samorealizacji
Potrzeba poczucia bezpieczeństwa (bliskość, dotyk, słowa, obecność rodziców) Potrzeby fizjologiczne (odżywianie, wydalanie, oddychanie, ruch) Potrzeba czystości (własnego ciała i otoczenia) Potrzeba rozwoju osobowości i intelektualnego (kontakt z rodzicami, ludźmi z zewnątrz i światem) Potrzeba rozwoju duchowego
Obecność obojga rodziców Ich zaangażowanie Spójne wypowiedzi rodziców do dzieci Zachęcanie dziecka do wysiłku, a nie wyręczanie
Być do dyspozycji Zachęcać (zauważam i podziwiam) Postawa „jednego poziomu” Mówić „jego” językiem „Wejść” w jego świat Nauczyć się bawić i cieszyć się z nim
Rodzice to „lustro” Dwie formy szacunku dla siebie: - kim jestem - co robię
Postawa rodziców wobec Boga Mówienie o swojej wierze Modlitwa za dzieci Przeżywanie praktyk religijnych (wspólna modlitwa, msza św., nabożeństwa, procesje, literatura i filmy religijne)
„Karć swego syna w młodości jego, dopóki jest nadzieja, jeżeli tego nie zrobisz, zrujnujesz jego życie” (Prz. 19,18 parafraza) Karcenie dziecka poprzez zastosowanie: - kary słownej, - kary zadaniowej, - kary fizycznej.
Zwrócenie uwagi na nieprawidłowość w formie prośby „Proszę Ciebie nie bij brata” „Proszę nie przeszkadzaj mi, teraz nie mogę z Tobą rozmawiać” Pamiętaj! Nie wolno oceniać dziecka: „Ty niezdaro!” „Jesteś złym dzieckiem!” Nie wolno przyklejać mu wizytówki: „Jesteś uparty jak osioł”, „Jesteś głupi!”, „Jesteś taki sam jak Twój tatuś!”
Upomnienie, czyli powtórzenie prośby o zmianę nieprawidłowego zachowania dziecka „Proszę Ciebie jeszcze raz, abyś przestał bić brata” „Proszę po raz drugi, abyś nie przeszkadzał mi teraz, bo rozmawiam z tatą”
Wyrażenie uczuć, które rodzą się pod wpływem nieprawidłowego zachowania dziecka „Jest mi bardzo smutno, że bijesz swojego brata” „Zaczynam się denerwować, bo nie mogę porozmawiać z tatą”
Prezentacja siły rodzica, czyli zapowiedź konsekwencji dla dziecka
Zastosowanie konsekwencji
Rozmowa o sytuacji co się wydarzyło i dlaczego
Duszpasterstwo Rodzin Diecezji Gliwickiej Katarzyna Kamińska Jurkiewicz Michał Jurkiewicz ul. Jana Pawła II 5a, Gliwice Tel