TOASTY W DYPLOMACJI Szkoła Główna Handlowa Warszawa

Toast w dyplomacji – funkcja, znaczenie, forma Podstawowe zasady wygłaszania i spełniania toastów Jak wybrać odpowiedni moment Co mówić i jak się zachować Jak uniknąć typowych błędów i pułapek Ciekawostki Przykłady toastów znanych z historii

W dyplomacji toasty nierozerwalnie związane są z przemówieniami wygłaszanymi podczas oficjalnych przyjęć. Służą podkreśleniu przyjaznych relacji, więzów, gotowości do współpracy, wiary we wspólną pomyślną przyszłość, itp. Tym samym podkreślają i, w symboliczny sposób, wyrażają główne wątki przemówienia. Pozwalają wpleść element symbolizujący dwustronne ciepłe stosunki, przyjaźń, otwartość, serdeczność, uznanie. Mają sformalizowane zasady. Różnią się znacząco od toastów wygłaszanych na okazjonalnych przyjęciach prywatnych (np. weselach) Funkcja, znaczenie, forma

Podstawowe zasady Na początku przyjęcia dyplomatycznego (oficjalnego obiadu lub kolacji) wygłaszane są przemówienia. Najpierw przemawia gospodarz. Na zakończenie wystąpienia wygłasza toast na cześć gościa honorowego i jego kraju. Następnie przemawia gość honorowy, wyraża podziękowanie za zaproszenie i spełnia toast na cześć gospodarza i jego kraju. Przemówienie i następujący po nim toast są okazją do podkreślenia dobrych stosunków, więzi, współpracy pomiędzy dwoma krajami Treść przemówienia i toastu zostaje dostarczona gościom w postaci wydruku w ich języku.

Podstawowe zasady Odpowiedni moment i kolejność wystąpień –najczęściej początek przyjęcia, na zakończenie oficjalnego powitania –najpierw gospodarz, następnie gość honorowy Pozostali uczestnicy przyjęcia słuchają z uwagą. Jeśli przyjęcie odbywa się przy stołach, uczestnicy podczas wygłaszania przemówienia siedzą, a podczas spełniania toastu wstają. Przemówienie i toast powinny być krótkie (max. 3 minuty). Dozwolonym trunkiem jest wyłącznie wino lub szampan, nigdy wódka.

Odpowiedni moment Zasady wygłaszania toastu po przemówieniu rozpoczynającym przyjęcie są sformalizowane. Większej wprawy wymaga natomiast wygłaszanie toastów „opcjonalnych” w trakcie przyjęcia: –Powód do wygłoszenia toastu dodatkowego w trakcie przyjęcia powinien być istotny. W przeciwnym razie może zostać odebrany jako umniejszenie godności gościa honorowego. –Po daniu głównym, przed deserem –Skupienie uwagi uczestników –Wygłoszenie toastu –Spełnienie toastu Czasem toast główny za zdrowie gościa wygłaszany jest w trakcie przyjęcia.

Zachowanie podczas toastu i jego treść Toast wygłaszamy na stojąco, twarzą do adresata Aby dać gościom sygnał do powstania, należy użyć czytelnego zwrotu, np. „Pozwólcie Państwo, że wzniosę toast za…” Treść powinna być krótka, gdyż istotne wątki zostały już poruszone w przemówieniu powitalnym. W tradycji polskiej toast wznosi się za zdrowie gościa. W tradycji anglosaskiej toast „oferuje się do” osoby. Kieliszek trzymamy opuszczony, aż do chwili spełnienia toastu. Pijemy niewielki łyk wina, nigdy duszkiem do dna.

Uniknąć typowych błędów i pułapek Nie dzwonić sztućcem w szkło dla zwrócenia uwagi pozostałych gości. Nie wznosić toastu podczas posiłku. Dopiero po daniu głównym, przed deserem. Nie wygłaszać toastu nie skupiwszy uprzednio uwagi gości. Trzymać czysty, świeżo napełniony kieliszek za nóżkę (nie za czarę). Trzymać kieliszek opuszczony podczas wygłaszania toastu. Unieść dopiero na zakończenie podczas spełniania toastu. Nie stukać się kieliszkami.

Uniknąć typowych błędów i pułapek Nie uderzać w ton jowialny lub nadmiernie żartobliwy. Przećwiczyć wystąpienie przed lustrem, mówić płynnie, opanowanym, zdecydowanym głosem. Nie zanudzić gości przydługim wystąpieniem. Nie wznosić toastu za zmarłego.

Ciekawostki Zwyczajowo w krajach będącymi monarchiami toast wznosi się na cześć monarchy, nawet gdy jest nieobecny, a nie urzędujących najwyższych przedstawicieli państwowych, nawet gdy są obecni.

Toasty znane z historii Toast Churchila: „Trzykrotne hurra na cześć marszałka Stalina” - podczas konferencji w Jałcie (luty 1945 r.), pieczętującej dominację ZSRR nad Polską. Toast Stalina: „Ja wiem, jak mocno naród niemiecki kocha swojego wodza, Adolfa Hitlera, dlatego chciałbym wypić jego zdrowie” – podczas spotkania z Ribbentropem w Moskwie 23 sierpnia 1939 r, po podpisaniu Tajnego Protokołu Dodatkowego.

Nawet profesjonalistom przytrafiają się wpadki… „A kto nie pije, ten kapuś. I pedał ” Minister Spraw Zagranicznych, Radosław Sikorski, wygłaszając toast na spotkaniu z polskimi ambasadorami z całego świata, 27 listopada 2012 r. Publicyści skomentowali: „Minister, jak zwykle, miał rację. Był tam (na spotkaniu) jeden niepijący pedał, który wszystko nam doniósł.”

Przykłady toastów Youtube: Toasty Prezydenta Busha i Królowej Elżbiety IIYoutube: Toasty Prezydenta Busha i Królowej Elżbiety II Youtube: Toasty Prezydenta Reagana i Premier ThatcherYoutube: Toasty Prezydenta Reagana i Premier Thatcher

Dziękuję za uwagę Człowiek nigdy nie pokutuje za to, że mówił zbyt mało, ale bardzo często za to, że powiedział zbyt wiele. Philippe de Commines ( r.), francuski dyplomata, m.in. na dworze Ludwika XI i Karola VIII