Substancje dodatkowe w żywności Kamila Zielonka, Katarzyna Szawernoga klasa II C

Substancje dodatkowe Nie są to naturalne składniki danego produktu. Ich głównym celem jest zwiększenie atrakcyjności produktów. Substancje dodatkowe zostają dodane w procesie produkcyjnym. Aby dana substancja mogła zostać wprowadzona do produktów spożywczych, musi być najpierw zatwierdzona przez radę Unii Europejskiej.

Sposoby przechowywania jedzenia dawniej i dziś w prehistorii w starożytności w średniowieczu

Główne zastosowanie substancji dodatkowych do żywności poprawa lub utrzymanie wartości odżywczej przedłużenie trwałości produktów zwiększenie akceptacji konsumentów ułatwienie przygotowania żywności poprawienie wyglądu, smaku, zapachu utrzymanie stałej i powtarzalnej jakości produktów podniesienie wydajności produkcyjnej poprawa dostępności międzysezonowej

Podział substancji dodatkowych identyczne z naturalnymi sztuczne naturalne związki otrzymywane na drodze syntezy chemicznej, nie występujące w przyrodzie występujące naturalnie w żywności, pozyskiwane z naturalnych surowców o takich samych właściwościach jak związki występujące naturalnie, lecz otrzymywane w drodze syntezy

TECHNOLOGICZNA KLASYFIKACJA DODTKÓW DO ŻYWNOŚCI Zapobiegające zepsuciu Sensoryczne Teksturotwórcze Pomocnicze -konserwanty -kwasy -regulatory kwasowości -przeciwutleniacze -stabilizatory -gazy (atmosfera kontrolowana) barwniki - substancje słodzące, wzmacniajqce smak - aromaty -emulgatory przeciwzbryIajqce -skrobie modyfikowane -spulchniajqce stabilizatory -zagęstniacze zwiększajqce masę utrzymujące wilgoć -żelujące -enzymy -gazy wypierające -polepszacze mąki -pianotwórcze -przeciwpieniące -rozpuszczalniki

PODZIAŁ „E” Barwniki Konserwanty Przeciwutleniacze Emulatory, stabilizatory Wzmacniacze smaku

Barwniki E100 – E199 UWAGA! E102 (tartrazyna) Substancja nadająca danemu produktowi złudnie naturalny kolor lub znacznie polepszająca i podkreślająca jego naturalną barwę. UWAGA! Jedne z najbardziej niebezpiecznych barwników których trzeba unikać to: E102 (tartrazyna) E110 (żółcień pomarańczowa) E123 (amarant) E127 (erytrozyna) E129 (czerwień Allura FC) E151 (czerń brylantowa PN)

Konserwanty E200 - E299 E 203 - sorbinian wapnia –(sery, margaryny) To związki chemiczne lub mieszaniny związków chemicznych, które powodują przedłużenie przydatności do spożycia lub trwałości produktów spożywczych i przemysłowych. Najpopularniejsze to: E 203 - sorbinian wapnia –(sery, margaryny) E 220 - dwutlenek siarki – (soki owocowe i koncentraty, wino, suszone owoce)

Przeciwutleniacze E300 - E399 Grupa związków chemicznych, które są stosowane w zapobieganiu niepożądanym procesom utleniania, przez co przedłużają trwałość produktów. E-330 kwas cytrynowy – pełni funkcję regulatora kwasowości i stabilizatora E-300 kwas askorbinowy – witamina C; pełni funkcję substancji klarującej, regulatora kwasowości i stabilizatora

Emulatory, stabilizatory E400 -E499 Są to substancje chemiczne umożliwiające m.in. utrzymanie właściwości fizykochemicznych innych substancji, do których dodawana jest w niewielkich ilościach, zapobiegająca lub opóźniająca samorzutne i niekorzystne przemiany chemiczne. skrobia modyfikowana pochodne celulozy, np. octan celulozy

Wzmacniacze smaku E600 – E699 Aromaty Wzmacniacze Przykładem aromatu może być aromat waniliowy uzyskiwany z laski wanilii Wzmacniacze Przykładami są glutaminian sodu stosowany w zupach instant

Kwasy organiczne Przykładowe kwasy: W niektórych owocach powodują obniżenie pH, hamują rozwój drobnoustrojów, wyostrzają smak, wydłużają terminy ważności. Przykładowe kwasy: E 210 - kwas benzoesowy – (napoje gazowane, majonezy, marynaty, sałatki) E 236 - kwas mrówkowy – (ryby wędzone, surowe soki owocowe) E 338 - kwas fosforowy – (napoje)

Kubuś bananowo-marchwiowo-jabłkowy Skład: Przeciery Banany Marchew Mazurska Jabłka Woda Syrop glukozowo - fruktozowy E330 kwas octowy E300 witamina C

Pepsi Light napój gazowany Skład Woda E290 dwutlenek węgla E338 kwas ortofosforowy E951 aspartam E950 acesulfam K E331 cytrynian sodu Aromaty Kofeina E330 kwas cytrynowy

bibliografia „Mniej odpadów – TAK!”. Pod red. dr Krzysztofa Świerkosza, dr Mariusza Sołtysika. Wrocław: 2009. wydawcy: Stowarzyszenie Ekologiczne „EKO-UNIA”, Stowarzyszenie „EKO-EDUKACJA”. Ciborowska H., Rudnicka A.: Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka, wydanie III uzupełnione, PZWL 2007 Dzieniszewski J.: Alergie pokarmowe, wydanie I, PZWL 2005 Zdjęcia z portalu żywienia [on-line] [data dostępu 06.04.2010] dostępny w internecie: http://www.zywienie.wortale.net/ Zdjęcia z portalu żywienia [on-line] [data dostępu 06.04.2010] dostępny w internecie: http://www.menis.pl/publikacje_p/ Kunachowicz H., Nadolna I., Iwanow K., Przygoda B.: Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw, wydanie IV, PZWL 2007 Gajda J.: Projekty nowych przepisów Unii Europejskiej w zakresie substancji dodatkowych do żywności, Przem. Spoż., 2005, 4, 12-14

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ