5 listopada 2015 klasa 1c i 3a w Teatrze Lalek „Arlekin”- spektakl pt. „O Żabce co nie została Królewną”

Prezentacja na temat: "5 listopada 2015 klasa 1c i 3a w Teatrze Lalek „Arlekin”- spektakl pt. „O Żabce co nie została Królewną”"— Zapis prezentacji:

1 5 listopada 2015 klasa 1c i 3a w Teatrze Lalek „Arlekin”- spektakl pt. „O Żabce co nie została Królewną”

2 W czwartek 5 listopada 2015 klasy 1c i 3a wraz ze swoimi wychowawczyniami panią Anną Wrzesińską i Iwoną Karbownik wybrały się na wycieczkę do Teatru Lalek,,Arlekin” im. Henryka Ryla w Łodzi na spektakl pt.,,O Żabce co nie została Królewną”. Bajka jest współczesną wersją bajek La Fontaine'a, czyli bajkowych przypowieści, które pod kostiumem zwierzątek kryją drugie dno. Zwierzęta postanowiły zastąpić lwa brzydką ropuchą. Celem wycieczki było rozbudzenie zainteresowania sztuką teatralną poprzez bezpośredni kontakt z teatrem i aktorami. Dzieci oglądając spektakl doświadczyły wielu przeżyć, uśmiechały się szeroko i z ogromnym zainteresowaniem śledziły losy bohaterów. Doskonała gra aktorska sprawiła, że wszyscy bawili się wspaniale. Aktorzy wykorzystując kolorowe stroje, liczne rekwizyty, piękne dekoracje nawiązali bezpośredni kontakt z dziećmi i sprawili, że spektakl przyniósł wiele radości i pozostawił niezapomniane wrażenie.

3 Scenariusz i reżyseria: Waldemar Wolański Scenografia: Krzysztof Rynkiewicz Muzyka: Tomasz Walczak Choreografia: Małgorzata Fijałkowska Obsada: Patrycja Czyszpak: Żabka, Kura Katarzyna Stanisz: Wiewiórka Agata Butwiłowska: Sowa Katarzyna Pałka: Glizda, Foka Marcin Sosiński: Lew, Zając, Miś Wojciech Kondzielnik: Lis, Łoś Akompaniują: Leszek Kołodziejski: akordeon Michał Kobojek: klarnet, saksofon Radosław Bolewski: perkusja

4

5

6

7

8 Henryk Ryl (1911-1983) reżyser, autor sztuk, publicysta, teoretyk teatru, nauczyciel, wieloletni redaktor czasopisma „Teatr Lalek”, dyrektor Teatru „Groteska II” w Krakowie. W 1948 roku założył wraz z żoną, i był wieloletnim dyrektorem Teatru Lalek „Arlekin” w Łodzi. „(...) miał umysł praktyczny i odwagę społecznika. To określiło jego stosunek do teatru, który zawsze widział poprzez pryzmat widowni. Jej satysfakcję uważał za dobro najwyższe.” Henryk Jurkowski „Moje pokolenie. Twórcy polskiego teatru lalek drugiej połowy XX wieku”, Łódź 2006 r.