Struktura problemu decyzyjnego

Prezentacja na temat: "Struktura problemu decyzyjnego"— Zapis prezentacji:

1 Struktura problemu decyzyjnego
Proces decyzyjny Struktura problemu decyzyjnego

2 Typologia na podstawie stopnia wiedzy decydenta
Decyzje podejmowane w warunkach pewności, Decyzje podejmowane w warunkach ryzyka Decyzje podejmowane w warunkach niepewności Jedyną rzeczą, którą można powiedzieć o przyszłości jest to, że będzie inaczej

3 Abstrakcyjny model problemu decyzyjnego
Pytanie: jak powinny być podejmowane decyzje wówczas, gdy przychodzi decydować w warunkach braku pełnej wiedzy o przyszłości? Podmiot podejmujący decyzje, Zbiór kierunków działania, Zbiór stanów świata zewnętrznego, Funkcja korzyści, Ryzyko lub niepewność co do stanu świata zewnętrznego

4 Podmiot podejmujący decyzje:
Jednoosobowy lub wieloosobowy, Poszukiwanie opinii lub cichej zgody, Podmiot: Interpretuje lub formułuje cele organizacji, Analizuje zgromadzone informacje, Wypracowuje i ocenia dostępne kierunki działania, Przyjmuje kryteria decyzyjne.

5 Zbiór kierunków działania
Musi składać się z co najmniej 2 wykonalnych kierunków działania, Może to być zbiór o nieskończonej liczbie kierunków działania, Najprostszy przypadek: wybór pomiędzy akceptacją jednego kierunku i odrzuceniem innego, Decyzje o niepodejmowaniu żadnego działania. Decyzje o nicnierobieniu podejmowane są w celu uniknięcia konsekwencji związanych z pozytywnym wyborem konkretnego kierunku działania

6 Zbiór stanów świata zewnętrznego
Zdarzenia, które mogą wystąpić w przyszłości i wpłynąć na wyniki poszczególnych kierunków działania, a które nie są w danym problemie decyzyjnym bezpośrednio kształtowane przez podmiot podejmujący decyzje, tak jak kształtowane są kierunki działania, Liczba stanów świata zewnętrznego odpowiada liczbie stanów, jaką może przyjąć dane zdarzenie, Jeżeli w danym problemie decyzyjnym występuje więcej niż jedno relewantne zdarzenie, to liczba stanów świata zewnętrznego odpowiada liczbie możliwych kombinacji stanów zdarzeń.

7 Funkcja korzyści Każdej kombinacji kierunku działania można przypisać jednoznacznie pewną korzyć, co oznacza, że mamy do czynienia z funkcją F(x) = N * M, Zbiór stanów świata zewnętrznego (Z1) Z2 Z…n Działanie 1 K11 K12 K1N Działanie 2 D21 K22 Działanie…n DN1 KN2 KNN

8 Niepewność świata zewnętrznego
Decyzja dotyczy przyszłości, która jest niepewna, Prawdopodobieństwo wystąpienia jakiegoś zdarzenia ocenia się w kategoriach relatywnej częstości z jaką dane zdarzenie występowało w przeszłości (p. obiektywne), Stopień wiary jednostki w wystąpienie jakiegoś zdarzenia, nawet takiego, które jeszcze nigdy nie wystąpiło wcześniej (p. subiektywne)

9 W przypadku ryzyka podmiot podejmujący decyzję zna prawdopodobieństwo wystąpienia stanów świata zewnętrznego, W przypadku niepewności stany świata zewnętrznego są nieznane decydentowi, a nawet są niemożliwe do określenia

10 Przedstawienie procesu decyzyjnego w postaci jednego schematu może być trudne lub nawet niemożliwe. Chodzi w szczególności o przypadek, gdy problem decyzyjny ma charakter sekwencyjny, a więc gdy przed decydentem rozciąga się cały szereg powiązanych ze sobą decyzji, a nie jedna niezwłoczna decyzja kończąca odrębną kwestię.