TEMAT: Barokowa koncepcja świata, człowieka i przemijania

Prezentacja na temat: "TEMAT: Barokowa koncepcja świata, człowieka i przemijania"— Zapis prezentacji:

1 TEMAT: Barokowa koncepcja świata, człowieka i przemijania
opracowała: EWA CHOCIEJ

2 Barok to... epoka w historii kultury europejskiej trwająca od połowy XVI stulecia do końca XVII w. ogół tendencji, które w Polsce pojawiły się już w ostatnim ćwierćwieczu XVI w. i trwały dłużej niż w innych krajach Europy, bo aż do połowy XVIII w.

3 Nazwa barok... być może wywodzi się od portugalskiego określenia perły o nieregularnym kształcie, możliwe, że jest rodzajem niepoprawnego rozumowania.

4 POJĘCIA DO ZAPAMIĘTANIA
WYZNACZNIKI BAROKU POJĘCIA DO ZAPAMIĘTANIA

5 KONTREFORMACJA Reakcją Kościoła na ruchy reformatorskie
był sobór w Trydencie ( ).Usiłował on wprowadzić porządek w kwestiach wiary, formułując precyzyjnie oficjalną doktrynę katolicką. Był to początek kontreformacji, wielkiego ruchu, który zmierzał do odnowy kościoła, a zarazem skierowany był przeciwko różnowiercom.

6 Jezuici Zakon jezuicki został założony w 1534 roku
przez hiszpańskiego szlachcica Ignacego Loyolę - późniejszego świętego. Jezuici wyróżniali się wysokim poziomem wiedzy. szczególną troskę przywiązywali do edukacji młodzieży. Tworzyli w ówczesnej Europie sieć szkół zwanymi kolegiami.

7 Sylwa W XVII w. twórcy często rezygnowali
z usług drukarzy w obawie przed cenzurą. Dodatkowo pisanie traktowano jako rodzaj zabawy. Utwory literackie często spisywano w rękopisach zwanych sylwa. Były to księgi domowe, w których notowano daty urodzin dzieci, uroczystości rodzinne, przepisy itp.

8 Topos marności – vanitas (łac.)
Nazwa pochodzi od słynnego fragmentu biblijnej Księgi Eklezjastesa: Marność nad marnościami i wszystko marność. Mianem motywu vanitas (marności) określano różne literackie, artystyczne prezentacje kruchości ludzkiego istnienia.

9 Marinizm Jeden z najważniejszych nurtów poezji doby
baroku. Nazwę swą wziął od nazwiska włoskiego twórcy G. Marina. Popisywał się on niezwykłymi pomysłami (konceptami), zadziwiał i szokował czytelników. Jego poezja to mistrzostwo formy i artyzmu górujące nad ... często błahą treścią.

10 MARINIZM JAN ANDRZEJ MORSZTYN JAKO JEDEN Z WYBITNYCH MARINISTÓW

11 W epoce renesansu ceniono:
porządek i ład literackiego dzieła; jasność i prostotę dzieła sztuki; harmonię; dążenie do syntezy i upraszczania dzieła, odrzucanie tego, co przypadkowe i zmienne; uniwersalizm (klasyczni twórcy wierzą w prawdy uniwersalne, zrozumiałe i ważne dla wszystkich).

12 A jakie były cechy stylu barokowego?
Przyjrzyjmy się konkretnym dziełom, które powstały w okresie baroku.

13

14

15 Portal Pałacu markiza de Des Aquas w Walencji

16

17 Wnętrze kościoła w klasztorze w Puebla (Meksyk)

18 Kopuła zakrystii kościoła w Grenadzie

19 kop

20 Barokowy styl pałacu w Wilanowie

21 Trzy gracje Rubensa

22 Rubens z Izabelą Brant

23 Koronacja Najświętszej Maryi Panny

24 Pokłon trzech króli

25 Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

26 Giuseppe Arcimboldo Malarz, którego można nazwać konceptystą
doby baroku. Jego obrazy opierały się na zaskakującym, ciekawym pomyśle – KONCEPCIE. Malował on kompozycje kwiatowe, zestawiał przedmioty, rośliny i owoce w niebanalny sposób.

27 Powietrze

28 Warzywa

29 Warzywa?

30 Bibliotekarz

31 Sarmatyzm i sarmata

32 Cechy stylu barokowego:
niepokój; dynamika i ruch; w miejsce klasycznego porządku pojawia się chaos i nieład; barok lubi trudne, skomplikowane formy; niejasna kompozycja wymaga od odbiorcy wysiłku; dysharmonia; indywidualizm; zmysłowość.

33 BAROK W LITERATURZE wyszukana forma utworów literackich;
wprowadzanie do literatury języka nauki, filozofii, teologii; bogactwo środków artystycznych: antyteza, przerzutnia, paradoks, anafora, apostrofa, oksymoron...

34 Środki artystyczne w baroku:
antyteza (zestawienie dwóch sprzecznych ze sobą części wypowiedzi np.: Lepiej z mądrym zgubić niż z głupim znaleźć); przerzutnia (przesunięcie części wypowiedzi do kolejnego wersu); paradoks anafora (powtarzanie tego samego wyrazu w kolejnych wersach lub wersie); apostrofa (zwrot do adresata); oksymoron (epitet wewnętrznie sprzeczny np.: zimny ogień, czarna biel, ciepłe lody, nieme słowa).