Faza 1 - wstrząs i szok, uczuciowa anestezja, otępienie, poczucie odrealnienia (bezpośrednio po zdarzeniu)

Prezentacja na temat: "Faza 1 - wstrząs i szok, uczuciowa anestezja, otępienie, poczucie odrealnienia (bezpośrednio po zdarzeniu)"— Zapis prezentacji:

1 Proces adaptacji do choroby dzieci i młodzieży z nieswoistym zapalenie jelit

2 Faza 1 - wstrząs i szok, uczuciowa anestezja, otępienie, poczucie odrealnienia (bezpośrednio po zdarzeniu)

3 Faza 2 - gwałtowny szloch, protest (pierwsze minuty, godziny)

4 (godziny lub dni, miesiące)
Faza 3 - dezorganizacja zachowania, poczucie straty, gniew, złość, pojawia się trudność w pełnieniu dotychczasowych ról społecznych (godziny lub dni, miesiące)

5 Faza 4 - reorganizacja, akceptacja, podejmowanie nowych ról, kompensacja strat (od około 6 miesięcy do roku, czasem dłużej)

6 Faza 5 - patologiczna żałoba, ma miejsce gdy proces żałoby nie zakończył się w fazie 4 akceptacją, to nietypowy sposób radzenia sobie ze stratą, nieprzepracowana strata (rok i później po doświadczeniu straty)

7 Jak pomóc dziecku w cyklu leczenia ,czyli jakich użyć argumentów przekonujących dziecko do licznych (całe życie) pobytów w szpitalach (terapia i zaostrzenia choroby) ? Wiedza Atrakcyjność pobytu Czas między pobytami Kalendarz

8 Jak pomóc dziecku, aby nie traciło kontaktu z rówieśnikami (przedszkole, szkoła)
Organizowanie zabaw Informowanie rówieśników

9 Chore dziecko powinno mieć, tak jak każde dziecko, pewne obowiązki dostosowane do jego wieku. Ale warto też zwrócić uwagę, aby miało możliwość rozwijania swoich mocnych stron i mogło swoją samoocenę budować w oparciu o rzeczywiste zalety i umiejętności. Wówczas fakt choroby może być włączony do jego obrazu siebie, ale nie musi stać się pryzmatem, przez który dziecko będzie siebie postrzegać.

10 Badanie autorstwa Beaty Lickiewicz, Małgorzaty Zwolińskiej-Wcisło,
Jakuba Lickiewicza, Piotra Rozpondka, Tomasza Macha „Znaczenie cech osobowości w procesie adaptacji do choroby u pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelit”

11 W pracy badano czynniki psychologiczne, temperamentalne oraz fizjologiczne u pacjentów z chorobą Leśniowskiego­Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego w fazie aktywnej i nieaktywnej. Oceniano ich związek z psychologicznym i medycznym przystosowaniem się do sytuacji chorowania.

12 Uzyskane wyniki wykazały:
im większa akceptacja choroby, jaką jest NZJ, tym lepsze przystosowanie i mniejsze poczucie dyskomfortu wynikającego z tego schorzenia u pacjentów z wysoką akceptacją, niezależnie od fazy choroby, zauważono istotną poprawę stanu zdrowia mimo niedogodności związanych z leczeniem. Warunkowało to także lepsze reagowanie na potrzebę leczenia, przyjęcie roli chorego oraz adekwatne i skuteczne radzenie sobie w chorobie.

13