Pobieranie prezentacji. Proszę czekać

Pobieranie prezentacji. Proszę czekać

Rozwój GK Azoty Tarnów w 2011r.

Podobne prezentacje


Prezentacja na temat: "Rozwój GK Azoty Tarnów w 2011r."— Zapis prezentacji:

1

2 Rozwój GK Azoty Tarnów w 2011r.
Jerzy Marciniak Prezes Zarządu Witold Szczypiński Wiceprezes Krzysztof Jałosiński Andrzej Skolmowski Działania w 2011 roku to zwiększenie skali operacji, finansowane nową emisją akcji serii C: nabycie 66% akcji Z.Ch. Police S.A. , + terminal portowy w Szczecinie nabycie dodatkowego pakietu 40,86% akcji ZAK S.A. Poprawa efektywności zarządzania GK poprzez strategiczne wykorzystanie najnowocześniejszych technologii IT i ERP w finansach, produkcji i handlu, Usprawnienie i zmniejszenie kosztów procesów utrzymania ruchu i remontów poprzez stworzenie jednej spółki zależnej, na bazie istniejących spółek remontowych w Tarnowie, Kędzierzynie i Policach, Efektywne wykorzystanie posiadanych zasobów i zmniejszenie kosztów logistycznych poprzez stworzenie jednej firmy logistycznej, z większościowym udziałem AT, która zarządzać będzie transportem kolejowym, samochodowym, a także bazą przeładunkową w terminalach portowych na Bałtyku, Wykupienie udziałów w terminalu portowym w Gdynii, drugi poza Szczecinem terminal transportu morskiego na Bałtyku, Zmniejszenie kosztów poprzez sprzedaż spółek poza core-businessem i outsourcing wybranych obszarów działalności, Wzbogacanie oferty produktowej: Zrównoważony rozwój oferty GK, oparty na bezpieczeństwie biznesów osadzonych w różnych cyklach koniunkturalnych (oferta nawozowa, oferta tworzyw i chemikaliów przemysłowych), Komplementarność biznesu nawozowego; pełna oferta azot-fosfor-potas-siarka w sieci dystrybucyjnej, Optymalizacja zatrudnienia w administracji, wg modelu 1,2 (max zatrudnienie w AT/ZAK/Z.Ch.Police). Źródło: własne

3 Rozwój GK Azoty Tarnów w 2011r.
Wzrost przychodów o 183% Wzrost kosztów o 166% Wzrost EBIT o 622% Wzrost EBIDTA o 339% Wzrost zysku netto o 605% Wysokie udziały w rynku producenckim: Nr 1 w Polsce w produkcji nawozów mineralnych, w tym: saletrzaków, nawozów NPK, nawozów azotowo-siarkowych, Nr 1 w Polsce w produkcji: POM, PA6, Plastyfikatorów alkoholi OXO Nr 2 w Europie w produkcji DEHP, Nr 5 w Europie w produkcji: saletrzaku, PA6. Dynamika zmian wyników: I-III Q 2011 do I-III Q 2010 Źródło: własne

4 Synergie Gaz ziemny Gaz ziemny Benzen Siarka Węgiel Kamień dolomitowy Energia elektryczna Ortoksylen Propylen Metanol Fenol Kwas siarkowy Ilmenit Szlaka tytanowa Fosforyty Sól potasowa Gaz ziemny Gaz ziemny Siarka Siarka Propylen Metanol Fosforyty Benzen Benzen Szlaka tytanowa Ortoksylen Fenol Sól potasowa Kamień dolomitowy Kwas siarkowy Ilmenit Energia elektryczna Optymalizacja procesów zakupowych w obszarze surowców strategicznych (np. gaz, surowce petrochemiczne) i materiałów jak katalizatory, opakowania dla nawozów, Ustawiczne zmniejszanie kosztów poprzez synergie technologiczne i produktowe (optymalizacja produkcji amoniaku, kwasu azotowego, energii), skoordynowanie biznesu nawozowego, uporządkowanie sieci dystrybucyjnej, Wykorzystanie bazy produkcyjnej i magazynowej amoniaku i kwasu azotowego w celu optymalizacji kosztów produkcji nawozów, Obniżenie kosztów energetyki przemysłowej poprzez wspólne zamawianie energii, węgla, bilansowanie odchyleń. Kamień dolomitowy Energia elektryczna Węgiel Energia elektryczna Węgiel Węgiel Źródło: własne

5 KONTRAKT JAMALSKI 9,8 mld m3
Gaz TERMINAL LNG 5 – 7,5 mld m3 POLSKA – LITWA 2,3 mld m3 KONTRAKT JAMALSKI 9,8 mld m3 TIETIEROWKA REWERS 2,3 mld m3 SGT WYSOKOJE LASÓW 1,5 mld m3 Liberalizacja rynku gazu: Unia Europejska chce aby w 2015 roku w UE był już jednolity rynek gazu, Jaki będzie ten rynek w Polsce po 2015 roku? Pojawienie się nowych możliwości dla Polski: LNG, Porty w Szczecinie i Świnoujściu przygotowują infrastrukturę portową na przyjęcie dużych tankowców o pojemności sięgającej 216 tys. m3. pozyskiwanie gazu ze źródeł krajowych i niekonwencjonalnych; plany przebudowy systemu przesyłowego i wynikające z tego przepustowości, perspektywa zwiększenia podaży gazu może nawet o 5-8 mld m3 Arbitraż w Sztokholmie może spowodować niższe ceny dla PGNiG, pod warunkiem, że przedmiot sporu i zgłoszenie do arbitrażu to te same kwestie, W obliczu kryzysu i pojawiających się doniesieniach o możliwej podwyżce podatków wysokie ceny gazu mogą mieć poważny wpływ na polską chemię, bo Polska pomimo zakupów około 10 mld m3 rocznie płaci za gaz więcej niż inni mniejsi odbiorcy. Różnica sięga nawet ponad 100 dolarów. W zeszłym roku za 1000 m3 rosyjskiego gazu wg mediów rosyjskich, powołujących się na Gazprom, Polska płaciła średnio 336 dol., Niemcy dol., a Brytyjczycy 191 dol. Polska obecnie płaci za rosyjski gaz ponad 550 dolarów za 1000 m3. Gaz łupkowy – kontrowersje, perspektywa odległa, a może kosztowniejsza od gazu konwencjonalnego i LNG: W kwietniu amerykańska Agencja ds. Energii (EIA) poinformowała, że Polska ma ok. 6 bln m3 możliwego do eksploatacji gazu łupkowego, czyli najwięcej ze wszystkich państw europejskich, w których przeprowadzono badania (raport EIA dotyczył 32 krajów). Ta ilość gazu jednak na razie jest nie potwierdzona a szacunkowa i stanowi potencjał, co nie znaczy, że będzie się w całości nadawać do wydobycia. W pozyskiwaniu gazu ze złóż niekonwencjonalnych przodują Stany Zjednoczone, gdzie ok. 10 proc. wydobycia gazu pochodzi właśnie z tego rodzaju złóż. Amerykanie zakładają zwiększanie wydobycia, bo udokumentowane zasoby gazu z takich złóż są znacznie większe od złóż konwencjonalnych. Kanadyjska produkcja gazu niekonwencjonalnego wynosi około jednej trzeciej produkcji USA. Czy kraj o takiej powierzchni jak Polska będzie w stanie eksploatować złoża bez szkody dla środowiska, jaki będzie koszt inwestycji, a potem eksploatacji, czy ten gaz będzie konkurencyjny cenowo do konwencjonalnego? CIESZYN 0,5 – 1,0 (2,5) mld m3 DROZDOWICZE SŁOWACJA 2,5 – 5,0 mld m3 planowane Istniejące i planowane połączenia międzysystemowe istniejące Źródła: Piotr Musiał-Gazoprojekt. Prezentacja z konferencji „Liberalizacja gazu w Polsce”, listopad 2011r.

6 Gaz PGNiG – nadal głównym partnerem GK Azoty Tarnów
dywersyfikacja tak, ale tymczasem ograniczona do: AT S.A. - 60% z lokalnych źródeł ZAK S.A. – 10% z Lasowa Z.Ch. Police – 7% z Lasowa zmiana bazy surowcowej energetyki przemysłowej GK Azoty Tarnów z węglowej na gazową. Podwoimy swój udział w strukturze odbiorców PGNiG do 20%. Obecnie aż 98% surowca sprzedaje PGNiG i jej firmy dystrybucyjne. Z pozostałych 2 proc. surowca faktycznie 75-80% to redystrybucja gazu z PGNiG. Firma ma też zarezerwowane ok. 65% zdolności przeładunkowych terminala LNG w Świnoujściu, W obliczu liberalizacji rynku dla indywidualnych odbiorców istotne jest dopasowanie przepustowości, portfela, zagwarantowania dostaw, zlikwidowanie taryf, a to nie jest takie proste, URE i Ministerstwo Gospodarki muszą zakończyć prace nad kwestiami prawno-technicznymi np. kodeksem sieci. Konieczne jest także stworzenie wirtualnego punktu obrotem gazem. Jak to się uda rynek gazu może ruszyć, jednak krajowa infrastruktura wymaga rozbudowy, W Niemczech ceny hurtowe gazu są nieraz niższe niż w Polsce, ale gospodarstwa domowe płacą wyższe rachunki. Bo duzi odbiorcy mają zwykle wyższe marże i do ceny gazu w Niemczech już dolicza się akcyzę, a w Polsce ten podatek będzie doliczany dopiero za dwa lata.

7 Gaz w UE UE zmaga się z niekonkurencyjnymi praktykami podwójnych cen gazu, a także z wymuszaniem archaicznej formuły cenowej opartej na indeksowaniu cen ropopochodnych, wraz z rozwojem technologii LNG, gazu łupkowego, pozyskiwania gazu ze źródeł niekonwencjonalnych, po raz pierwszy w historii pojawia się szansa na stworzenie światowego rynku gazu ziemnego, opartego na formułach rynkowych, bo znacznie zwiększa się podaż tego surowca, kryzys może spowodować okresowy spadek zużycia gazu ziemnego w Europie, dając kupującym lepszą pozycję negocjacyjną, a doświadczenie poprzedniego kryzysu finansowego (lata ) pokazuje, że ten spadek w Europie może sięgać 7-8%, to osłabia pozycję głównego dostawcy - Gazpromu. Zaistniała sytuacja, by podjąć próbę walki o korzystniejszy sposób ułożenia negocjacji - zmiana obecnie stosowanej przez Rosjan formuły cenowej, pochodzącej sprzed półwiecza, w warunkach kryzysu drogi gaz mógłby stać się bardzo dużym obciążeniem zarówno dla przemysłu, jak i odbiorców indywidualnych. Trudno w takiej sytuacji nie podjąć prób renegocjacji cen gazu ziemnego, z arbitrażem włącznie, odejście od formuły indeksacji na bazie ropy jest uzasadnione. Udział LNG w dostawach gazu w Europie staje się coraz większy i otwiera rynek notowań gazowych w naszym regionie, na wzór światowych trendów, gdzie gaz sam tworzy własne trendy cenowe i odbiega od ropy, rynek spotowy gazu odpowiada fizycznemu bilansowi popytowo-podażowemu i miał niemały wpływ na powstanie obecnych notowań cenowych. Widać okresy różnic poziomów cen liczonych wg tych dwóch różnych formuł: opartej na ropie i gazowej spotowej historycznie widać to szczególnie w okresach załamania bilansu w kierunku zmniejszenia popytu na gaz, szczególnie w okresach recesji, jak w latach Źródło: Matthew Monteverde – Argus Media Limited. Konferencja FMB w Cannes, październik 2011r.

8 Gaz w UE Przykładem rozbieżności między cenami opartymi na tych dwóch różnych formułach są ceny gazu na rynku niemieckim (czerwona linia), tzw. border price, które w ostatnich latach zaczynają wyraźnie odbiegać w dół od formuły indeksu ropy (szare pole). Na tle zakresu cen gazu rosyjskiego w Europie, ceny na rynku niemieckim zaczynają „trzymać” się dolnej granicy i wydaje się to trendem mocnym, zwłaszcza wobec przytoczonych wcześniej zjawisk. Źródło: Matthew Monteverde – Argus Media Limited. Konferencja FMB w Cannes, październik 2011r.

9 Gaz w UE obecnie handel LNG stanowi 25% światowego obrotu gazem i udział ten stale wzrasta. Ceny gazu skroplonego będą się obniżać. Transport LNG jest tańszy aniżeli transport gazociągami. Również szybszy i bezpieczniejszy. Ilość transportowanego gazu LNG na świecie ma wg prognoz wzrosnąć o 180% do 2020 roku i o 250% do 2030 roku. To wzmocni notowania oparte na gazie, w miejsce liczonych na bazie ropy, PGNiG chce kwestię formuły cenowej rozstrzygać w Sądzie Arbitrażowym w Sztokholmie. Nie jesteśmy sami. Do arbitrażu mogą sięgnąć: RWE, EON, Shell, turecki Botas, włoski ENI, w przeszłości też firmy niemieckie, włoskie, francuskie – arbitraże kończyły się sukcesami, wysokie ceny gazu rosyjskiego budzą opór na Litwie, a Chorwacja i Turcja w ogóle zrezygnowały z tego dostawcy, w najbliższych dniach Bułgaria i Turcja podpiszą polityczne porozumienie o budowie 77-kilometrowej nitki, łączącej systemy gazociągowe obu państw. Zdolność przesyłowa tego łącza ma wynieść od 1 do 3 mld m3 gazu. Źródłem gazu mają być dostawcy nie rosyjscy, w ciągu dwóch lat zacznie działać analogiczne połączenie z Grecją, na budowę którego Bułgaria otrzymała 45 mln euro pomocy unijnej. Chodzi o nitkę gazociągu TGI (Turcja, Grecja, Włochy) o długości ok. 125 km między greckim portem Komotini a bułgarskim Dimitrowgradem, Co w razie wygranej w Sztokholmie? Niższe ceny gazu. Możliwa nadpłata od momentu wszczęcia postepowania. Ktoś wyliczył, że jeśli niższa cena dotyczyłaby 66% rocznych dostaw (osiem miesięcy) i każde 1000 m3 surowca kosztowałoby 50 dol. mniej to przy rocznych dostawach na poziomie około 10 mld m3 mówimy o kwocie około 330 mln dolarów. Źródła: 1. Sean Mackle, Fertilizers Europe. 2. Matthew Monteverde–Argus Media Limited - Konferencja FMB w Cannes, październik 2011r.

10 Obecne i prognozowane kierunki importu gazu do Europy
Gaz w UE Obecne i prognozowane kierunki importu gazu do Europy Prognoza popytu gazu do jego produkcji w Europie wykazuje nieznaczny wzrost popytu i wyraźny spadek produkcji, skazując Europę na pogłębiający się import zarówno gazu z gazociągów pozaeuropejskich, jak LNG. Do 2035 roku 2/3 gazu będzie pochodzić z importu. Oczywiście nie uwzględniono gazu łupkowego, którego realne wydobycie na poziomie obecnie szacowanym może radykalnie zmienić bilans popytowo-podażowy w Europie. Źródło: IEA World Energy Outlook 2010 – New Policies Scenario

11 Polityka energetyczna w UE 20%
10% Redukcja emisji gazów cieplarnianych Wzrost udziału energii odnawialnych Zwiększenie efektywności energetycznej Polityka energetyczna i restrykcyjne prawo osłabiają konkurencyjność unijnego przemysłu chemicznego, w tym nawozowego. Poza ETS negatywny wpływ na konkurencyjność ma REACH, którego celów nikt nie kwestionuje, problem w tym, że zaczął on obowiązywać jedynie w UE, jak na razie nieliczne kraje wprowadzają tylko wybrane aspekty ograniczeń (Kanada). Skutkiem jest deindustrializacja Europy i powstające zdolności produkcyjne poza naszym regionem. ETS: Zakłada się, że w III fazie funkcjonowania systemu EU ETS (EU Emissions Trading System), tj. w latach , powinno dojść do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o 20% w porównaniu do poziomu z 2005 r. Pozostałe 60% emisji gazów cieplarnianych (z sektorów nieobjętych systemem EU ETS, tj. m.in. transportu, rolnictwa, budownictwa, sektora komunalno-bytowego) będzie podlegać przepisom drugiego kluczowego dokumentu, którym jest decyzja non-ETS. Decyzja zakłada w skali całej UE 10% redukcji emisji gazów cieplarnianych w okresie W ramach non-ETS unijny cel redukcyjny został zróżnicowany i część państw członkowskich może zwiększyć swoją emisję. Polska ma możliwość zwiększenia emisji w sektorze non-ETS o 14% do roku 2020. CO2. Nikt nie wie, czy cena uprawnień będzie rosła, czy też nie. Dziś za pojedyncze uprawnienie do emisji tony CO2 trzeba zapłacić ok. 10 euro. Prognozy są sprzeczne, a niektóre zakładają, że w ciągu kilku lat ceny wzrosną do 29 – 40 euro. A to znaczy, że zdrożeje energia. Koszt 1 MWh wzrośnie. Szacunki są rozbieżne i mówią o podwyżkach sięgających od 30 do 130 zł/MWh zł oznacza ponad 60% podwyżkę. Nie wiadomo jednak, jak na ceny uprawnień wpłynie zbliżające się spowolnienie gospodarcze i jakie będą efekty szczytu klimatycznego w Durbanie. Być może te czynniki sprowokują pragmatyczne podejście UE do kwestii klimatycznych. Ambitne plany UE to tylko zmniejszenie emisji o 2% w skali globalnej, a negatywny wpływ na gospodarkę, przeżywającą obecnie kryzys w strefie euro, może być groźny w skutkach. Nie ma środków na sfinansowanie niebagatelnych modernizacji energetyki zawodowej i przemysłowej, a czasu jest mało, bo skutki III fazy ETS będą odczuwalne już po 2013 roku. Wzrost udziału biopaliw (i inne non-ETS)

12 Polityka energetyczna w UE
III faza ETS startuje od 2013, ma być przejściem z alokacji do systemu aukcyjnego i włączyć do programu nowe sektory gospodarki, w tym chemię. System ETS obejmuje obecnie ok. 12 tys. instalacji w sektorze energetycznym i innych gałęziach przemysłu na terenie UE, odpowiadających za ponad połowę emisji CO2 i 40% emisji wszystkich gazów cieplarnianych. Tym samym staje się on głównym narzędziem obniżania emisji we Wspólnocie. Wprowadzone zmiany III fazy ETS będą brzemienne w skutkach dla instalacji chemicznych, emitujących CO2 na podstawie benchmarków, które odzwierciedlają emisje 10% najbardziej wydajnych instalacji w UE w latach 2007 – 2008. Komisja przyjęła za podstawę tzw. benchmark gazowy, odmawiając tym samym zróżnicowania według paliwa (gaz, ropa i węgiel), ani wg krajów, obydwu domagała się Polska. Polska chemia ma w większości instalacje na średnim europejskim poziomie oddziaływania na środowisko i nie są to najbardziej wydajne instalacje w UE, stąd obawa. Jedynie wybrane instalacje, co do których istnieje obawa ucieczki emisji (carbon leakage) będą mieć przydział odpowiadający faktycznej emisji. Energetyka przemysłowa wytwarzająca energię elektryczną będzie podlegać ścieżce obniżania począwszy od 2013 roku, przy czym benchmark był wyliczony na bazie również najbardziej wydajnych instalacji, ale energetyki zawodowej, co oznacza, że już w 2013 roku polskie przedsiębiorstwa dostaną znacznie niższe przydziały niż dotychczas, z tendencją obniżania do zera w 2020 roku. Jeszcze nie ustalono mechanizmu obniżania przydziałów, są różne podejścia, pokazane na wykresie, Natomiast energetyka przemysłowa wytwarzająca ciepło jedynie na produkcję dla mieszkańców będzie mieć przydziały limitów odpowiadające faktycznej emisji, natomiast dla potrzeb własnych – zero uprawnień. 100% darmowych uprawnień do 2020 r. dla sektorów narażonych na ucieczkę emisji CO2 Ścieżka dojścia do pełnego systemu aukcyjnego dla sektorów nie narażonych na ucieczkę emisji CO2 oraz dla produkcji ciepła *W latach dotyczy także nowych instalacji uprawnionych do otrzymywania uprawnień z rezerwy Przykładowe ścieżki stopniowego dojścia do pełnego systemu aukcyjnego dla elektroenergetyki Źródło: Zadania wynikające z nowych regulacji dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych w unii europejskiej , KASHUE, Warszawa 2009

13 Polityka energetyczna w UE
Rolnictwo, sektor docelowy przemysłu nawozowego i środków ochrony roślin, zostanie w ramach WPR (wspólna polityka rolna) w nowej odsłonie, czyli na lata objęte wymogami, które wymuszą restrykcyjne opłaty z tytułu emisji („carbon tax”) i nałożą dodatkowe, kosztowne obowiązki, związane z ekologizacją upraw, Może to doprowadzić do zmian w stosowaniu poszczególnych rodzajów nawozów, bo przeprowadzone badania emisji z gleby nawożonej różnymi nawozami (w ramach badania „carbon footprint”) wskazują na realne prawdopodobieństwo, że rolnictwo będzie preferować formy azotanowe, co widać na slajdzie. Źródło: Jean-Luc_Pradal. GPN. Konferencja FMB w Cannes, październik 2011r.

14 Otoczenie rynkowe: nawozy i surowce
Źródło: własne

15 Otoczenie rynkowe: petrochemia do 2035 r.
Nie zanosi się na rozwój rafinerii w Europie, która jest coraz bardziej zależna od dostaw ropy spoza regionu. Utrzymujące się wysokie ceny ropy wobec nadchodzącego kolejnego kryzysu i spadku popytu na produkty petrochemiczne mogą wyeliminować kilka rafinerii europejskich. Tymczasem ceny ropy naftowej od kilkunastu tygodni fluktuują wokół poziomu 100 – 110 $/ baryłkę, rynek handlu ropa naftową jest bardzo spekulacyjny, każde doniesienie o zmianach ekonomicznych na rynku powoduje wzrost lub spadek notowań ropy naftowej, Do tego niepewna sytuacja w afrykańskich krajach basenu Morza Śródziemnego powoduje obawy co do ciągłości dostaw tego surowca do Europy, W najbliższych miesiącach należy spodziewać się kolejnych wzrostów cen ropy, nawet do poziomu 125 $/ baryłkę, Surowce petrochemiczne Bardzo słabe zapotrzebowanie na surowce, wynikające ze spadku zapotrzebowania na tworzywa sztuczne z nich wytwarzane, głównie polipropylen, styren oraz żywice, Zimowy okres, nie sprzyjający rynkowi chemikaliów i tworzyw stosowanych w budownictwie, Następuje ograniczanie produkcji, mające chronić producentów przed tworzeniem zbyt dużych zapasów i spadkiem cen, Z powodu wysokich cen benzyn, przestawienie produkcji ksylenów na para-ksylen, używany jako dodatek do paliw, kosztem izomeru orto. Źródło: OPEC. World oil outlook

16 Otoczenie rynkowe: import nawozów
Tylko dwa produkty są chronione przed importem do UE: AN i UAN Obejmują 4 kraje: Algieria, Białoruś, Rosja i Ukraina Wygasają 2 postępowania ochronne: AN z Ukrainy i UAN z 4 w/w krajów FE monitoruje i usiłuje podtrzymać systemową ochronę rynku UE ma kompatybilną z WTO liberalną politykę handlową Taryfa 6,5% na nawozy w zasadzie nie działa, bo ma szereg wyłączeń, które czynią ją mało skuteczną Import nawozów do UE rośnie i to z regionów, które mają własny, tańszy gaz: kraje FSU i Afryka Północna. Źródło: Sean Mackle, Fertilizers Europe. Konferencja FMB w Cannes, październik 2011r.

17 Otoczenie rynkowe: zużycie nawozów
Europa dzieli się na dwa obszary, zróżnicowane wskaźnikami wzrostu konsumpcji nawozów: UE-15, gdzie prognozy wykazują niemal niezauważalny wzrost i UE-10, gdzie jest prognozowany wzrost konsumpcji nawozów. Źródło: Sean Mackle, Fertilizers Europe. Konferencja FMB w Cannes, październik 2011r.

18 Otoczenie rynkowe: zużycie nawozów
Źródło: Sean Mackle, Fertilizers Europe. Konferencja FMB w Cannes, październik 2011r.

19 Otoczenie rynkowe: nawozy w Afryce
Afryka jest obecnie jednym z największych źródeł dostaw nawozów do Europy, również saletrzanych. Obok istniejących już wytwórni, w budowie jest prawie 5 mln t/r nowych zdolności produkcyjnych mocznika, które w najbliższych latach wejdą do ruchu. Źródło: Bernard Brentnall, F&C Ltd . Konferencja FMB w Cannes, październik 2011r.

20 Tworzenie ce gazu i ich poziom w Europie
Otoczenie rynkowe: nawozy w FSU W 2011 r. zdolności produkcyjne nawozów azotowych w przeliczeniu na N wnosiły 11,3 mln t/r, FSU jest regionem, gdzie dominującym nawozem jest AN, którego zużywa się 8,7 mln ton/r, (50% przypada na Rosję, 20% na Ukrainę), z czego do celów przemysłowych 1,8 mln t/r. , zużywanych głównie we wschodniej części regionu, Ale FSU jest też regionem o dynamicznie rosnącym popycie na mocznik, którego zużywa się 2,4 mln ton /r (33% przypada na Rosję, 21% na Ukrainę). Rosja i Ukraina są największym w regionie eksporterem nawozów. Z portów bałtyckich wysłano w 2010 r. łącznie z tych dwóch krajów aż 1,3 mln ton AN i 3 mln ton mocznika, z czarnomorskich 1,2 mln ton AN i 4 mln ton mocznika, z dalekowschodnich 259 kt AN, a koleją 964 kt AN i 326 kt mocznika. Źródło: Andrey Teterkin. Sibur Fertilizers. Konferencja FMB w Cannes, październik 2011r.

21 Tworzenie ce gazu i ich poziom w Europie
Otoczenie rynkowe: nawozy w FSU 5 największych koncernów ma 56% udział w rynku FSU W FSU dominują duże grupy kapitałowe, sprywatyzowane, powiązane z dostawcami gazu lub firmami petrochemicznymi, obok nich mniejsze, prywatne, bądź państwowe, które są lub będą obiektem akwizycji. Największymi grupami w biznesie nawozowym są Grupa DF i Eurochem. 5 największych grup to 56% zdolności produkcyjnych nawozów azotowych. Ciekawy jest przypadek Grupy DF (od nazwiska właściciela -Dimitry Firtash), w skład której wchodzi większość (ponad 70%) produkcji nawozów azotowych na Ukrainie. Na następnym slajdzie widać powiązania tej grupy z dostawami gazu na Ukrainę. Firtash jest partnerem rosyjskiej spółki RosUkrEnergo, która obecnie kontroluje 12,1 mld m3 gazu na Ukrainie. Ciekawostką jest też fakt, że do własnych wytwórni Firtash sprowadzał w tym roku gaz z Centralnej Azji poprzez swoją spółkę OstChem, oczywiście po znacznie niższej cenie. Źródło: Andrey Teterkin. Sibur Fertilizers. Konferencja FMB w Cannes, październik 2011r.

22 Otoczenie rynkowe: chemikalia
Produkty pochodzenia petrochemicznego, tworzywa  -  Na przełomie 2011 i 2012 roku na rynku europejskim  będzie się utrzymywał spadkowy trend cen alkoholi i plastyfikatorów,  pozostaje to w ścisłym związku z kryzysem gospodarczym a zarazem niższą konsumpcją produktów, wytwarzanych z ich udziałem, generowanej przez sektor budowlany i samochodowy, a także dóbr konsumpcyjnych. - Zależność cenowa pomiędzy produktami a surowcami będzie tym mocniejsza im lepsza będzie koniunktura gospodarcza. W przeciwnym wypadku marże producenckie będą ulegały zmniejszeniu. - Alternatywą dla rynku europejskiego i dalekiego wschodu (Chiny, Korea, Japonia) będą rynki: południowo-amerykański, hinduski, blisko wschodni oraz wschodniej europy, gdzie ze względu na bardziej dynamiczny wzrost gospodarczy konsumpcja będzie wyższa. PKB 2012: Świat 3,2%, UE 0,6%, Polska  2,5%, Litwa 3,4 %, Estonia 3,2% Niemcy 0,8%, Francja 0,6%, Włochy 0,1 Rosja 4,0%, Turcja 2,1%, Chiny 8,9%, Indie 8,3% Brazylia 4,0%, Chile 4,8%, Peru 5,6% Źródło: własne

23 Pytania?

24 Rozwój GK Azoty Tarnów w 2011r.
Zdolności produkcyjne [tys. ton / rok] Nawozy w tym: 3475 Saletrzane 1110 Siarczan 426 Mocznik 567 P / NPK 1367 RSM 5 PA 6 92 Polioksymetylen 14 Kaprolaktam 98 Alkohole OXO 205 Plastyfikatory 82 Biel tytanowa 40 Źródło: własne

25 Portfolio Przychody GK Azoty Tarnów wg grup produktowych
Narastająco w mln PLN Kwartalnie w mln PLN I-III Q 2010 I-III Q 2011 Dynamika III Q 2010 2011 Nawozy w tym: 333 1 034 311% 120 443 369% Saletrzane 215 681 317% 80 277 346% Siarczan amonu 119 168 141% 40 65 163% Mocznik 162 - 78 NPK* NP* 81 NS* 4 Poliamid 6 414 659 159% 167 216 129% Polioksymetylen 50 58 116% 14 20 143% Kaprolaktam 159 111 70% 25 37 148% Alkohole OXO 538 181 Plastyfikatory 213 61 Biel tytanowa* 45 Q1-3 w 2010 roku to wyniki GK obejmującej Zakłady Azotowe w Tarnowie i ATT Q1-3 w 2011 roku to wyniki GK obejmującej Zakłady Azotowe w Tarnowie, ATT, ZAK S.A. i Police za 5 tygodni 3 Q * Od 25 Źródło: własne

26 Synergie + Źródło: własne


Pobierz ppt "Rozwój GK Azoty Tarnów w 2011r."

Podobne prezentacje


Reklamy Google