I Ty możesz zmienić świat na lepszy

Prezentacja na temat: "I Ty możesz zmienić świat na lepszy"— Zapis prezentacji:

1 I Ty możesz zmienić świat na lepszy
I Ty możesz zmienić świat na lepszy! WYPRAWA MISYJNA DZIECI PO AFRYCE Z RADIEM FARA Gwinea 23 stycznia 2012r.

2 Położenie geograficzne
Gwinea to jeden z ciekawszych krajów Afryki Zachodniej. Nieco mniejszy od Polski, rozpościera się niczym banan od płaskiego wybrzeża Zatoki Gwinei przez górzyste centrum aż do tropikalnej dżungli na południowym wschodzie. W górach Gwinei mają swe źródła rzeki Niger, Senegal i Gambia. Oprócz pustyni, jest to Afryka w pigułce.

3 Znaki państwowe GODŁO FLAGA
Gwinea leży w tej samej strefie czasowej co Londyn, a więc godzinę wcześniej w stosunku do Polski. Gdy tam jest południe, w Polsce jest już pierwsza. Gwinea nie stosuje zmiany czasu z zimowego na letni i na odwrót. Dzień w Gwinei trwa średnio prawie trzynaście godzin. Najdłuższe dnie są w czerwcu, świta wtedy o 6:10 a zmierzcha o 19:30.

4 Klimat Tropikalny klimat Gwinei cechuje intensywna, trwająca od czerwca do października pora deszczowa. W samym jej środku, w lipcu, deszcze padają codziennie a Conakry jest wtedy jednym z najbardziej mokrych miast Afryki. Najintensywniej pada na wybrzeżu, mniej na północy, przy granicy z Mali. Najlepszą porą do podróży po Gwinei jest pierwsza połowa pory suchej, od końca października do marca, gdy kombinacja temperatury i wilgoci jest najbardziej znośna.

5 fula na północnym zachodzie, maninka w centrum oraz susu na zachodzie.
Język Językiem urzędowym Gwinei jest francuski. Znajomość angielskiego jest rzadka, choć na poziomie kilku podstawowych słów, z pewnym wysiłkiem można się dogadać. Wśród języków rodzimych dominują trzy: fula na północnym zachodzie, maninka w centrum oraz susu na zachodzie.

6 Komunikacja Gwinea to duży kraj, w którym dobre, utwardzone drogi łączą tylko większe miasta. Dopóki poruszamy się głównymi szlakami podróżowanie może być szybkie i przyjemne. Gdy tylko opuścimy główne drogi, będziemy skazani na flotyllę poobijanych wehikułów i długi czas spędzony w ich środku. Minibus, busz-taxi Najbardziej popularny środek transportu. Teoretycznie mieści dziesięć osób. W praktyce miejsc jest tyle, ile zdoła wejść osób. Część pasażerów znajduje miejsce na dachu (częstym widokiem przez okno jest czyjaś zwisająca stopa) lub w bagażniku. Autobus Duże, wygodne (jak na te warunki) autobusy łączą miasta położone wzdłuż lepszych dróg. Wygodę kompensuje długi czas jazdy, gdyż każdy może zatrzymać taki autobus w dowolnym miejscu.

7 Oprócz niewielkiej grupy będącej u władzy cały kraj cierpi biedę.
Bogactwa… bieda… Gwinea, kraj obfitujący w bogactwa naturalne (drugi na świecie eksporter boksytów – surowca do produkcji aluminium) od czasu uzyskania niepodległości w 1958 r. przeżywa zmagania polityczne i społeczne. Obecnie zajmuje odległe 160. miejsce wśród 177 krajów w indeksie stanu rozwoju krajów świata ONZ (Human Development Indem). Oprócz niewielkiej grupy będącej u władzy cały kraj cierpi biedę. 

8 Kościół W Gwinei 75% mieszkańców wyznaje Islam, a ok. 20% jest związanych z religiami tradycyjnymi. Chrześcijanie stanowią zaledwie 4% ogółu mieszkańców a sami katolicy tylko 1,3% - czyli około wierzących. W Gwinei pracuje aktualnie 73 kapłanów, 10 braci zakonnych, 75 sióstr zakonnych, 11 misjonarzy świeckich i 83 katechistów. Wszyscy biskupi i prawie wszyscy kapłani i siostry zakonne są Gwinejczykami. 

9 Trudna przeszłość Były prezydent Sékou Touré podporządkował byłą kolonię francuską ideologii sowieckiej. Również od samego początku ograniczał prawa Kościoła, upaństwowił katolickie szkoły, szpitale, wypędził zagranicznych misjonarzy (w tym 2 biskupów, 73 kapłanów i 55 sióstr), a rodzimego biskupa z Conakry, R. M. Tchidimbę, więził przez 9 lat. Po tych wydarzeniach Kościołowi trudno było ponownie się umocnić. 

10 Ku przyszłości Stulecie obecności Kościoła w Gwinei przypadło na okres prześladowań. Był to rok Ale właśnie te cierpienia zaowocowały kilka lat później i zaowocowała modlitwa tego Kościoła zanoszona wtedy przez wiernych i świat katolicki. Katolicy gwinejscy umocnili się wewnętrznie, wzrosły powołania kapłańskie i zakonne. Seminaria i zgromadzenia żeńskie notują znaczny przyrost powołań. Dzięki temu Kościół Gwinei otwarł się już „na zewnątrz" i posyła swoich misjonarzy do innych krajów, co najlepiej świadczy o tym, że zmierza ku coraz dojrzalszej przyszłości.

11 Pojednanie - najważniejszym zadaniem Kościoła Jan Paweł II w Gwinei 24 - 26 II 1992 r.
25 lutego po południu, na lotnisku Gbessia w stolicy Konakri Papieża przywitał prezydent Lansana Conte. Ojciec Święty w swoim przemówieniu od razu nawiązał do wydarzeń ostatnich lat. Przez długi czas - mówił - Gwinea kojarzyła się ze słowem „raj". W Europie wszystko, co egzotyczne i bardzo cenne nazywano „Gwineą". Niestety najnowsza historia Gwinei pokazuje, że nawet najszczęśliwszy kraj szybko może się zamienić w dolinę łez. Ale to dzięki Panu, panie Prezydencie, można było, mimo wielu trudności, z rozwagą i energią podjąć dzieło odbudowy. 

12 „Proście Niepokalaną o dar pojednania całego narodu"
Jan Paweł II dokonał aktu oddania Gwinei pod opiekę Maryi. Swoje przemówienie wprowadzające zakończył wezwaniem do pojednania, które było jak gdyby nicią przewodnią jego nauczania w Gwinei:  Proście Niepokalaną o to, abyście nigdy nie zatracili wielkiej zdolności przebaczania. Chrześcijanie Gwinei, przypominajcie sobie wciąż od nowa Chrystusowe przesłanie o pojednaniu. Jednanie człowieka z Bogiem, z sobą samym, z drugim człowiekiem i z całym światem jest najważniejszym zadaniem Kościoła.

13 „Salus populi suprema lex"
Na zakończenie Ojciec Święty dziękował wszystkim za serdeczne przyjęcie i życzył, aby wszyscy mieszkańcy Gwinei mogli zawsze żyć w pokoju i zgodzie. Przytoczył przysłowie rzymskie:  „Salus populi suprema lex" - pomyślność narodu jest najwyższym prawem. Niech pomyślność tego narodu stanie się najwyższym prawem! Niech Bóg błogosławi Gwineę!

14 Modlitwa dzieci za Afrykę
Panie Jezu, prosimy Cię za wielki kontynent afrykański. W sposób szczególny powierzamy Ci Gwineę - kraj, do którego dzisiaj duchowo wędrujemy. Spójrz łaskawie na wszystkich ludzi, którzy tam żyją i spraw, aby Cię poznali, w Ciebie uwierzyli i Tobie służyli. Prosimy Cię również za wszystkie żyjące tam dzieci, szczególnie za te, które Cię jeszcze nie znają, bezdomne i opuszczone, cierpiące głód i pozbawione wszelkiej opieki. Poślij do nich wielu misjonarzy, aby głosili im słowem i dobrymi czynami Twoją nieskończoną miłość. Panie Jezu, naucz nas, jak stawać się apostołami i misjonarzami Twojej Dobrej Nowiny. Naucz, jak świadczyć o Twojej miłości, niosąc pomoc duchową i materialną naszym rówieśnikom. Pomóż nam świadectwem naszego życia i dobrymi czynami zmieniać świat na lepszy. Amen.