Książki, które można wypożyczyć w bibliotece

Prezentacja na temat: "Książki, które można wypożyczyć w bibliotece"— Zapis prezentacji:

1 Książki, które można wypożyczyć w bibliotece

2 „Marina” C.R. Zafón „Piętnaście lat później nawiedziło mnie wspomnienie tamtego dnia. Zobaczyłem chłopca błądzącego pośród mgieł spowijających dworzec Francia i imię Marina zabolało znowu jak świeża rana. Wszyscy skrywamy w najgłębszych zakamarkach duszy jakiś sekret. A oto moja tajemnica”. (Fragment książki)

3 Dziewczyna z pomarańczami J. Gaarder
Gaarder ma odwagę zadawać najtrudniejsze pytania, niczego nie owijając w bawełnę: „Co byś wybrał, gdybyś miał taką szansę? Zdecydowałbyś się żyć na Ziemi przez krótką chwilę, aby po kilkudziesięciu krótkich latach zostać wyrwanym z tego świata i nigdy już tu nie powrócić? Czy też byś zrezygnował? [...]Takie bowiem są reguły. Jeśli wybierasz życie, wybierasz także śmierć”. fragment książki

4 Aleksander Wielki Peter Green
Aleksander Wielki – rozsądny polityk, który pewnego dnia uwierzył w swą boskość, nieustraszony żołnierz, łączący umiarkowanie wpojone mu przez Arystotelesa z barbarzyńskimi obyczajami ojczystej Macedonii, człowiek wspaniałomyślny i szczodry, który w gniewie potrafi zabić najlepszego przyjaciela. Kim naprawdę był ów charyzmatyczny wódz: megalomanem, despotą czy dalekowzrocznym monarchą

5 Sekret Kopernika Jack Repcheck
Mikołaj Kopernik, jeden z największych geniuszy wszech czasów. Jego nazwisko wymienia się z niemal nabożną czcią na podniosłych akademiach i uniwersyteckich sesjach. Lecz jakie życie wiódł na co dzień autor teorii, która nie tylko wstrząsnęła podstawami nauki, ale także po dziś dzień zadziwia rewolucyjnym charakterem?

6 „IMIĘ RÓŻY” Umberto ECO
„Oranci zamilkli, opat opuścił pospiesznie kościół, dając klucznikowi znak, by szedł za nim. Wilhelm też ruszył, ale teraz i inni mnisi opuszczali swoje stalle i pędzili na zewnątrz. Niebo było już jasne, a okrywający ziemię śnieg jeszcze bardziej rozświetlał równinę. Na tyłach chóru, przed chlewami, gdzie od poprzedniego dnia królowała wielka kadź ze świńską krwią, coś jakby krzyż sterczało nad krawędź naczynia, niby dwa wbite w ziemię kołki, które dość okryć łachmanami, by straszyły ptaki. Były to jednak dwie ludzkie nogi – nogi człowieka wepchniętego głową w dół do kadzi z krwią”. (fragment książki)