Krótki życiorys Ignacego Łukasiewicza

Prezentacja na temat: "Krótki życiorys Ignacego Łukasiewicza"— Zapis prezentacji:

1 Krótki życiorys Ignacego Łukasiewicza
życie twórczość itp.

2 Miejsce uradzenia i śmierć
Urodził się 8 ( bądź 23) marca 1822 roku w Zadusznikach; zmarł natomiast 7 stycznia 1882 w Chorkówce

3 Edukacja Uczył się w Popijarskim gimnazjum w Rzeszowie w latach Studiował tam 4 lata nauczył się łaciny i języka niemieckiego Niestety kiepska sytuacja finansowa jego rodziny przerwała jego edukacje i zmusiła Go do pracy

4 Niezły zarobek na ropie
Jako pierwszy na świecie wykorzystał na skalę przemysłową korzyści jakie daje ropa naftowa. Bardzo sprawny organizator, z czasem dorobił się na ropie naftowej dużego majątku. Był również wielkim społecznikiem. Propagował zakładanie sadów, budowę dróg i mostów, szkół, szpitali itd., finansując wiele inicjatyw z własnej kieszeni, walczył z biedą i alkoholizmem w regionie, tworzył kasy zapomogowe i fundusze emerytalne. Całe życie związany z Podkarpaciem, zrobił wiele dla tego regionu, uznawany za jednego z jego największych dobroczyńców.

5 Osiągnięcia W latach brał udział w akcjach demokratyczno-niepodległościowych, w końcu został zarejestrowany przez władze jako politycznie podejrzany 1840 Łukasiewicz zdał egzamin tyrocynalny i dostał awans na pomocnika aptekarskiego W latach parował jako pomocnik aptekarski u Edwarda Hübla. Przez następne poświęcił się nauce zawodu

6 1848 roku podjął prace w aptece „Pod złotą gwiazdą”, w której właścicielem był Piotr Mikolasch. Dzięki jego wstawiennictwu dostał zgodę na opuszczenie miasta i rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie zdał wszystkie egzaminy z wyjątkiem farmakognozji, co uniemożliwiło mu otrzymanie dyplomu. Dyplom magistra farmacji uzyskał na Uniwersytecie Wiedeńskim 30 lipca 1852 W roku 1852 w laboratorium przy aptece, na zlecenie jej właściciela, przeprowadził destylację ropy naftowej, w wyniku czego wydzielił naftę. Ciąg dalszy

7 Mawiano o nim, że wszystkie drogi w Zachodniej Małopolsce brukowane były guldenami Łukasiewicza. Szeregowi pracownicy nazywali go ojcem Ignacym. Dążył do rozwoju rodzącego się tam przemysłu naftowego nie skupiając go całkowicie w swoich rękach, lecz namawiając i pomagając w tworzeniu również innych firm. Ciąg dalszy

8 Koniec Autor: Paweł Kubicki Klasa: 2d