Pobierz prezentację
1
Ustrój Republiki Rzymskiej
Władzę w republice sprawowali lud, senat i urzędnicy. Lud gromadził się na zgromadzeniach ludowych. Owe zgromadzenia miały władzę prawodawczą i sądowniczą W senacie zasiadali bogaci patrycjusze, władza polityczna i administracyjna. Urzędnicy realizowali polecenia zgromadzeń ludowych i senatu w poszczególnych prowincjach i instytucjach.
2
Republika Rzymska Za początek republiki przyjmuje się upadek króla Tarkwiniusza Pysznego, a za koniec przyjęcie przez Oktawiana tytułu "augustus" (wywyższony przez bogów), choć czasami za datę końca Republiki przyjmuje się też triumfalne przybycie Oktawiana Augusta do Rzymu po ostatecznym zwycięstwie nad Antoniuszem.
4
Zgromadzenie Ludowe Władza w republice rzymskiej była podzielona między lud, senat i urzędników. Najwyższą władzę prawodawczą i sądowniczą sprawował lud i wykonywał ją poprzez skomplikowany system zgromadzeń ludowych – zebrań całego ludu. Te różnego rodzaju zgromadzenia to komicja trybusowe (comitia tributa), komicja centurialne (comitia centuriata), komicja kurialne (comitia curiata) i concilium plebis czyli "zgromadzenie plebejskie".
5
Trybuni Ludowi Trybuni ludowi – ochraniali prawa plebejuszy. Wprowadzenie urzędu trybuna ludowego było ich wielkim sukcesem. Posiadali ograniczone prawo weta w stosunku do decyzji innych urzedników.
6
Senat Najwyższą władzę polityczną i administracyjną sprawował złożony z patrycjuszy senat. Senat rzymski (łac. Senatus) – w czasach republiki było to ciało ustawodawcze i wykonawcze. Składał się z 300 zasłużonych Rzymian. Dosłownie Senat to rada starszych. Senat decydował także o polityce wewnętrznej i zewnętrznej państwa.
7
Dyktator Dyktator (Dictator) – w republice rzymskiej był to urzędnik nadzwyczajny (extraordinarius), któremu przyznawano władzę absolutną na okres maksymalnie sześciu miesięcy, aby zapobiegł nadzwyczajnym kryzysom (np. podczas ciężkiej wojny lub wewnętrznych rewolt.) Fabiusz Maksimus
8
Konsulowie Konsulowie – było ich dwóch, dowódcy armii. Najwyżsi urzędnicy rzymscy, zostawali namiestnikami najważniejszych prowincji. Posiadali inicjatywę ustawodawczą. Marek Klaudiusz Marcellus (konsul 222 p.n.e.)
9
Pretor Pretor (łac. praetor – l.mn. praetores) – wyższy urzędnik w antycznym Rzymie mający tzw. władzę mniejszą (imperium minus). W czasie nieobecności konsulów, pretor (później dwóch) przejmował najwyższą władzę w mieście, mogąc nawet zwoływać posiedzenia senatu. Zasadniczym jednak zadaniem pretorów było sprawowanie władzy sądowniczej Aureliusz
10
Cenzor Cenzorzy – Powoływani na 1,5 roku co 5 lat. Prowadzili spis ludności (status majątkowy, liczba dzieci) oraz sporządzali listy senatorów. Dbali o budżet Rzymu oraz stali na straży moralności obywateli Lucjusz Munatius Plancus był cenzorem w 22 r. p.n.e.
11
Kwestorzy Kwestorzy – zajmowali się zbieraniem podatków, oraz zarządzali pieniędzmi państwa. Sprawowali swój urząd przez rok.
12
Edylowie i niżsi urzędnicy
Edylowie i niżsi urzędnicy – zajmowali się porządkiem publicznym (np. sprzątanie ulic), organizowali także igrzyska oraz rozdawali zboże. Sprawowali swój urząd przez rok.
13
Liktorzy Liktor (łac. lictor l.mn. lictores) – był to niższy funkcjonariusz, który podczas pochodów początkowo poprzedzał królów (rex) rzymskich, a potem niektórych wyższych urzędników oraz cesarzy. Liktorzy stanowili osobistą ochronę urzędników, później zaczęli pełnić funkcje reprezentacyjne. Liktorzy nosili oparte na lewym ramieniu wiązki rózg (fasces) związanych czerwonym rzemieniem z wetkniętymi w nie toporami (symbol władzy nad życiem). Brali udział w wykonywaniu wyroków śmierci.
14
Dziękuję za uwagę ;D Korzystałem ze źródeł : http://pl.wikipedia.org,
podręcznik „Śladami przeszłości” dla kl.I gimnazjum. Jakub Binczycki.
Podobne prezentacje
© 2024 SlidePlayer.pl Inc.
All rights reserved.