WSPÓŁPRACA POLICJI ZE SZKOŁĄ, RODZICAMI

Prezentacja na temat: "WSPÓŁPRACA POLICJI ZE SZKOŁĄ, RODZICAMI"— Zapis prezentacji:

1 WSPÓŁPRACA POLICJI ZE SZKOŁĄ, RODZICAMI
Prezentuje Hanna Damer – Szepietowska – komisarz, specjalista ds. przemocy w rodzinie Wydziału Prewencji Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku

2 FORMY WSPÓŁPRACY spotkania pedagogów ze specjalistami ds. nieletnich i patologii nt. lokalnych zagrożeń przestępczością i demoralizacją, spotkania uczniów z policjantami, edukacja prawna i wiktymologiczna, informowanie Policji o zdarzeniach, wspólny udział w realizacji programów profilaktycznych.

3 OCZEKIWANE EFEKTY WSPÓŁPRACY
ograniczenie przemocy i przestępczości, lepsze rozpoznanie negatywnych zjawisk; wzrost wykrywalności przestępstw, obniżenie poziomu strachu i agresji, podniesienie poziomu bezpieczeństwa, wzrost prestiżu szkoły i policji w społeczeństwie.

4 Metody współpracy szkół z policją
Pracownicy szkoły wyznaczeni do współpracy z policją, specjaliści ds. nieletnich i patologii oraz dzielnicowi powinni wspólnie ustalić wzajemnie zasady kontaktu, by móc na bieżąco wymieniać informacje i rozwiązywać problemy związane z bezpieczeństwem i dobrem uczniów.

5 W ramach współpracy policji ze szkołą organizuje się:
spotkania pedagogów szkolnych, nauczycieli, dyrektorów szkół z zaproszonymi specjalistami ds. nieletnich i patologii, podejmujące tematykę zagrożeń przestępczością oraz demoralizacją dzieci i młodzieży w środowisku lokalnym, spotkania tematyczne młodzieży szkolnej z udziałem policjantów m.in. na temat odpowiedzialności nieletnich za popełniane czyny karalne, prawnych aspektów narkomanii, wychowania w trzeźwości itp. oraz z młodszymi uczniami, na temat zasad bezpieczeństwa, zachowań ryzykownych oraz sposobów unikania zagrożeń,

6 informowanie policji o zdarzeniach na terenie szkoły wypełniających znamiona przestępstwa, stanowiących zagrożenie dla życia i zdrowia uczniów oraz przejawach demoralizacji dzieci i młodzieży, udzielanie przez policję pomocy szkole w rozwiązywaniu trudnych, mogących mieć podłoże przestępcze problemów, które zaistniały na terenie szkoły, wspólny – szkoły i policji - udział w lokalnych programach profilaktycznych związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom oraz zapobieganiem demoralizacji i przestępczości nieletnich.

7 Inne formy współpracy z policją:
rozmowy profilaktyczno-wychowawcze z uczniami w obecności rodziców, przy wsparciu dzielnicowego, bądź specjalisty ds. nieletnich, rozmowy profilaktyczne z rodzicami w związku z nienależytym sprawowaniem opieki nad dzieckiem, przy wykorzystaniu specjalisty ds. nieletnich, z informacją na temat przepisów ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich i kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w kontekście odpowiedzialności prawnej rodziców, organizowanie wspólnych spotkań przedstawicieli szkół, policji, sądu rodzinnego, pomocy społecznej w celu wypracowania skutecznych metod współdziałania.

8 WYBRANE PROGRAMY PREWENCYJNE
Rządowy program ograniczania przestępczości i aspołecznych zachowań „Wspólnie Przeciw Patologiom”

9 Wspólnie Przeciw Patologiom
Brak spójnego systemu skoordynowanych struktur szczebla lokalnego i występowanie szeregu przejawów patologii wśród dzieci, młodzieży, jak i w rodzinie, wymusiło podjęcie nowej strategii działania w tym obszarze.

10 W efekcie 11 września 2002 r. pomiędzy Marszałkiem i Członkiem Zarządu Województwa Pomorskiego, Wojewodą Pomorskim, Komendantem Wojewódzkim Policji, Prezesem Sądu Okręgowego w Gdańsku i Słupsku zostało zawarte porozumienie w sprawie powołania Zespołu Monitorującego Realizację Zadań w Zakresie Przeciwdziałania Zjawiskom Patologii Społecznej na Terenie Województwa Pomorskiego. Dzięki stałej współpracy powstał regionalny program pn. „Wspólnie przeciw patologiom”, zaś na terenie całego województwa utworzonych zostało i przeszkolonych 18 powiatowych zespołów interdyscyplinarnych, których członkowie wyrazili chęć i potrzebę współpracy w zakresie realizacji programu.

11 Główny cel programu utworzenie lokalnej koalicji na rzecz przeciwdziałania zagrożeniom społecznym

12 Cele pośrednie programu
zwiększenia poczucia bezpieczeństwa społecznego; skutecznego reagowania i ograniczania zjawisk patologii społecznych (narkomanii, alkoholizmu, przemocy, prostytucji itp.); wytworzenia w społeczności lokalnej poczucia odpowiedzialności za przestrzeganie prawa, zasad i norm społecznych; dokonania analizy stanu zagrożenia przestępczością na terenie powiatu i zapoznania z nią zespołu koalicyjnego; wypracowania form i metod pracy nad danym problemem społecznym; uświadomienia społeczności lokalnej o występujących zagrożeniach i sposobach przeciwdziałania im; pobudzenia inicjatyw społecznych w kierunku działania na rzecz poprawy bezpieczeństwa.

13 Podmioty współuczestniczące w realizacji programu:
Komendy Miejskie i Powiatowe Policji, Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie, Miejskie i Gminne Komisje Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Placówki Oświatowe, Wymiar Sprawiedliwości – sędzia, kurator, Kościół Rzymskokatolicki, Przedstawiciele innych instytucji, organizacji np. służba zdrowia, placówki opiekuńczo- wychowawcze, kluby sportowe itp. – w zależności od potrzeb.

14 W wyniku przeprowadzonych warsztatów z koordynatorami lokalnych zespołów jak i członkami tych zespołów, powstało szereg procedur postępowania w określonych przypadku zetknięcia się z przejawami patologii tj. np. w przypadku ujawnienia nieletniego: którego zachowanie wskazuje na demoralizację, sprawcy czynu karalnego, będącego pod wpływem alkoholu, po zażyciu środków odurzających, żebrzącego, małoletniej ofiary przestępstwa, ofiary przestępstwa seksualnego i inne Procedury opisują modelowe sposoby postępowania w wyżej wymienionych sytuacjach.

15 Wypracowanie „procedur postępowania” należy uznać niewątpliwie za ważny krok w przeciwdziałaniu różnym zagrożeniom społecznym, jakie istnieją w obecnej rzeczywistości. Stwarzają one szansę na jednolite, spójne i efektywne działanie, którego celem jest pomoc osobom potrzebującym – głównie dzieciom i młodzieży.

16 Cel procedury Niezwykle istotną kwestią jest aby każdy, kto realizuje procedurę, cały czas pamiętał, czemu ona ma służyć – udzieleniu pomocy uczniowi. Oznacza to, że osoba, która interweniuje, kieruje się w swoim postępowaniu raczej troską, chęcią udzielenia pomocy i dobrem ucznia niż własną złością, bezradnością czy chęcią ukarania lub też zdemaskowania ucznia. Spełnienie tych wydaje się banalnych i oczywistych warunków wymaga jednak sporych umiejętności i kompetencji zawodowych od osób interweniujących.

17 Procedura to ustalony sposób przeprowadzenia działania lub procesu
Procedura to ustalony sposób przeprowadzenia działania lub procesu. Może być udokumentowana lub nie. Procedura informuje: - co powinno być zrobione, - gdzie powinno być zrobione, - kiedy i w jakiej kolejności powinno być zrobione, - przez kogo powinno być zrobione, - na jakiej podstawie robi się to, co powinno być zrobione, - kto jest odpowiedzialny, za to co jest robione.

18 PPRZYKŁADOWA PROCEDURA: -Procedura postępowania wobec małoletniej ofiary przemocy w szkole.

19

20 DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ