Konzentrationslager Stutthof Obóz koncentracyjny Stutthof

Prezentacja na temat: "Konzentrationslager Stutthof Obóz koncentracyjny Stutthof"— Zapis prezentacji:

1 Konzentrationslager Stutthof Obóz koncentracyjny Stutthof

2 POLACY ARESZTOWANI W GDAŃSKU 1 wrzesień 1939

3 ARESZTOWANY POLAK jesień 1939

4 POCZĄTEK Myśl o utworzeniu obozu dla "niepożądanych elementów polskich" powstała u hitlerowskich władz Wolnego Miasta Gdańska jeszcze na długo przed wybuchem wojny. Co najmniej od 1936 r. funkcjonariusze policji gdańskiej obserwowali i inwigilowali środowiska polskie, sporządzając materiały, które w 1939r. posłużyły do ułożenia list Polaków przeznaczonych w pierwszej kolejności do aresztowania. W lipcu 1939 r. powołano specjalny oddział SS -"Wachsturmbann Eimann", którego zadaniem było m. in. wyznaczenie miejsc i zorganizowanie obozów internowania. W połowie sierpnia 1939 r. wybrano miejsce pod przyszły obóz koncentracyjny Stutthof.

5 PRZYBYCIE HEINRICHA HIMMLERA

6 PRZYBYCIE HEINRICHA HIMMLERA

7 PRZYBYCIE HEINRICHA HIMMLERA

8 CELE Stutthof służył przede wszystkim eksterminacji najbardziej świadomego i patriotycznie nastawionego żywiołu polskiego, głownie inteligencji z terenu Gdańska i Pomorza. Od 1942 r. napływały transporty Polaków, kierowane nie tylko przez jednostki policji z terenu okręgu Gdańsk - Prusy Zachodnie, ale i z innych regionów okupowanego kraju. W tym czasie Stutthof zaczął stawać się obozem międzynarodowym, ponieważ osadzano w nim coraz liczniejsze grupy więźniów innych narodowości.

9 BRAMA ŚMIERCI

10 BRAMA ŚMIERCI

11 KOMENDANTURA OBOZU rok 1941

12 KWESTIA ŻYDOWSKA 23 listopada 1941 roku Stutthof został włączony do polityki eksterminacji Żydów. Obóz został powiększony do 120 ha i 30 baraków. Specjalna część została wydzielona dla transportów żydowskich, które pochodziły w większości z północnej Europy. Transporty przybywały ciężarówkami, kolejką wąskotorową oraz drogą morską - niewielkimi barkami z Gdańska. Z niewolniczej pracy więźniów korzystały pobliskie niemieckie zakłady przemysłowe.

13 BARAKI NOWEGO OBOZU

14 WIDOK Z BRAMY ŚMIERCI

15 PROCES ZAGŁADY W 1942 roku zmieniono status obozu Stutthof na obóz koncentracyjny. Od tego momentu najliczniejszą grupą więźniów zostali Żydzi, a pod względem przynależności państwowej - Polacy. We wrześniu 1942 roku w obozie wybudowano krematorium, a wiosną 1943 roku powstała komora gazowa. Od 1944 roku przeprowadzano regularne mordy więźniów gazem cyklon B, w szczególności Żydów. Wydajność komory wynosiła jednorazowo 150 osób. Ciała ofiar służyły między innymi Instytutowi Higieny w Gdańsku do eksperymentalnej produkcji mydła.

16 WIEŻA WARTOWNICZA

17 SZUBIENICA

18 WYDZIAŁY OBOZU Komendant obozu (Lagerkommandant)
Wydział I – komendantura (Kommandantur) Wydział II – polityczny (Politische Abteilung) Wydział III – obóz (Schutzhaftlager) Wydział IV – administracja (Verwaltung) Wydział V – lekarz obozowy (Lagerarzt) Wydział VI – szkolenie (Schulung) Załoga wartownicza (SS-Totenkopfsturmbann) Zakłady gospodarcze (SS-Wirtschaftsbetriebe).

19 WJAZD DO OBOZU

20 ZAŁOGA Cała załoga dzieliła się na trzy grupy: w skład Kommandanturstab wchodził komendant obozu oraz personel wydziałów I-VI, drugą grupę stanowiła załoga wartownicza, trzecią zaś osoby z kierownictwa zakładów gospodarczych SS znajdujących się w Stutthofie. Załogę stanowili oficerowie, podoficerowie i szeregowcy SS. Funkcję komendanta sprawowali: Komendantami obozu byli: Max Pauly i Paul Werner Hoppe.

21 CZĘŚĆ ZAŁOGI SS KL STUTTHOF

22 MAX PAULY Max Pauly (ur. 1 VI 1907 – zm. 8 X 1946) – hitlerowski funkcjonariusz, komendant obozów koncentracyjnych Stutthof i Nauengamme. Po wojnie zasiadł na ławie oskarżonych w procesie załogi KL Neuengamme przed Brytyjskim Trybunałem Wojskowym, gdzie akt oskarżenia nie obejmował zbrodni popełnionych w KL Stutthof.3 maja 1946 skazany został na karę śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonano w październiku tego samego roku.

23 PAUL WERNER HOPPE Paul Werner Hoppe - zbrodniarz hitlerowski, drugi komendant obozu koncentracyjnego Stutthof W 1955 stanął przed zachodnioniemieckim sądem w Bochum. Hoppe początkowo skazany został jedynie na karę 5 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności. W 1957 przeprowadzono jednak rozprawę rewizyjną i w jej wyniku wyrok podwyższono do 9 lat więzienia. Hoppe wyszedł z więzienia 18 miesięcy przed upływem kary.

24 „MARSZ ŚMIERCI” Ewakuacja "marszem śmierci" nastąpiła w nocy z 25 na 26 stycznia 1945r. Niemcy wyprowadzili z obozu przynajmniej kilkanaście tysięcy wycieńczonych więźniów. W temperaturze przekraczającej –20 stopni C, prowadzili ich kilkoma kolumnami ok. 20 km dziennie w kierunku zachodnim. W tym samym czasie ewakuowano również tysiące więźniów z podobozów. Ewakuacja skończyła się śmiercią dla minimum osób, z czego zostało rozstrzelanych w lodowatym morzu. Część została wysłana statkami do Niemiec, do KL Neuengamme i do innych mniejszych obozów. 9 maja roku Armia Czerwona wyzwoliła kilkuset więźniów, którzy ukryli się podczas ewakuacji.

25 KOMORA GAZOWA I KREMATORIUM

26 OFIARY Liczbę więźniów ocenia się na ok tys. osób pochodzących z 26 krajów, w tym 49 tys. kobiet i dzieci. Specjalny obóz kobiecy był miejscem wyjątkowej martyrologii kobiet i małych dzieci, których procent w Stutthofie był wyższy niż w wielu innych obozach niemieckich. Wśród więźniów najliczniejsi byli Żydzi (ok. 50 tys.) oraz Polacy, ale także osoby z wielu innych krajów – głównie północnej Europy. Przybywały też transporty Romów. Do Stutthofu w specjalnych transportach trafiali także katoliccy księża z Gdańska i innych okolicznych miast. W KL Stutthof osadzono też rodziny zamachowców z nieudanego zamachu z lipca 1944 roku na Adolfa Hitlera.

27 WAGON DO PRZEWOZU WIĘŹNIÓW

28 ŹRÓDŁO Wikipedia Wolna Encyklopedia Państwowe Muzeum Stutthof
INTERNET: Wikipedia Wolna Encyklopedia Państwowe Muzeum Stutthof Dia Pozytyw IZRAEL - serwis poświęcony Izraelowi

29 ZDJĘCIA Państwowego Muzeum w Stutthofie Krzysztofa Czerwinskiego
dzięki uprzejmości: Państwowego Muzeum w Stutthofie a także strona Krzysztofa Czerwinskiego