MÓJ (NIE) PEŁNOSPRAWNY BRAT

Prezentacja na temat: "MÓJ (NIE) PEŁNOSPRAWNY BRAT"— Zapis prezentacji:

1 MÓJ (NIE) PEŁNOSPRAWNY BRAT

2 STAYSTYKI W Polsce jest ponad 6 mln niepełnosprawnych, co daje 16% w skali kraju. Pełnosprawni stanowią tu prawie 32 mln, co procentowo wynosi 84%. Co 25 obywatel Polski jest inwalidą a co 20-go uważa się za niepełnosprawnego w życiu i w pracy. Na świecie jest ponad 500 milionów ludzi upośledzonych fizycznie i psychicznie.

3 LOS TAK CHCIAŁ Choć choroby genetyczne są rzadkością, to jednak w skali światowej dotyczą milionów. W Europie choruje na nie prawie 30 mln ludzi, w tym 1,3 do 2,6 mln Polaków Z niektórymi chorobami genetycznymi medycyna radzi sobie, ale wobec większości wciąż pozostaje bezradna.

4 Narodziny dziecka to wspaniały moment w życiu rodziców
Narodziny dziecka to wspaniały moment w życiu rodziców. Każdy pragnie, by jego dziecko było zdrowe, radosne, prawidłowo się rozwijało. Dlatego narodziny niepełnosprawnego dziecka to moment szczególnie trudny dla rodziców. Dorastające dzieci niepełnosprawne, wchodzące w okres dorastania przeżywają różne trudności wynikające nie tylko ze stanu ruchowego, ale też psychicznego. Borykają się z niską samooceną, poczuciem winy, poczuciem straty, wielkim żalem, kompleksami, brakiem akceptacji własnej niepełnosprawności i zmową milczenia na temat choroby. Potrzebują wówczas kontaktu z rówieśnikami sprawnymi i niepełnosprawnymi, bliskości rodziców.

5 NAGŁA NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ
Nagła zmiana zdrowia na stan gorszy jest ciężkim przeżyciem fizycznym i psychicznym. Osobie takiej zmienia się cały świat. Potrzeba wiele czasu, aby mogła powrócić do sił psychicznych i ułożyć sobie nowe życie, trudniejsze ale nie pozbawione sensu.

6 ABY ZROZUMIEĆ LUDZI TRZEBA STARAĆ SIĘ USŁYSZEĆ TO, CZEGO NIGDY NIE MÓWIĄ
Osoby niepełnosprawne dotknięte różnymi typami niepełnosprawności zmagają się z życiem, często odczuwając dużo większe trudności, przeszkody, wkładają wiele wysiłku by osiągnąć to, co dla człowieka sprawnego jest niemal na wyciągniecie ręki.

7 NIEPEŁNOSPRAWNI NIE POTRZEBUJĄ POCIESZANIA TYLKO ZROZUMIENIA
Dużą rolę w życiu osoby niepełnosprawnej odgrywa otoczenie. Jeśli taka osoba jest akceptowana to nie boi się wyjść na zewnątrz. Dlatego każdy z nas powinien w pobliży osoby niepełnosprawnej zachowywać się naturalnie. Otoczenie to ważny czynnik, który sprawia że osoba jest wesoła i otwarta, gdy ją akceptujemy lub przygnębiona, zamknięta w sobie i smutna, gdy ją odrzucamy. Większość ludzi nie zdaje sobie z tego sprawy, że może mieć wpływ na charakter, spojrzenie na świat i nastrój osoby niepełnosprawnej.

8 WSPÓLNIE NA SZCZYT Niepełnosprawni żyją pośród nas, często są pełni inwencji, odnoszą sukcesy wyróżniają się talentami. Podejmują wiele inspirujących, ważnych czy ciekawych działań, tych małych i dużych, a przy tym pokonują sporo przeciwności i ograniczeń. Pokazują, że niepełnosprawność nie musi być przeszkodą w prowadzeniu aktywnego życia. Mogą być wzorem do naśladowania dla innych.

9 DWA OBLICZA JEDEN ŚWIAT
Integracja niepełnosprawnych nie ma polegać na dopasowywaniu ich do życia w niezmienionym środowisku, lecz do wzajemnego połączenia się światów niepełnosprawnych i sprawnych w nową całość, gdzie każda ze stron będzie czuła się dobrze. Trzeba sobie uzmysłowić fakt, że nie tylko osoby „zdrowe” mogą wiele ofiarować niepełnosprawnym, ale i niepełnosprawni mogą ich czymś wzbogacić. Sprawmy tak, aby nasz niepełnosprawny brat mógł doświadczyć własnej wyjątkowości, i indywidualności, aby ukształtował w sobie akceptację wobec choroby i samego siebie.

10 i pamiętaj… … ludzie rodzą się zdrowi bądź niepełnosprawni, ale to społeczeństwo skazuje człowieka na kalectwo.

11 Dziękuję za uwagę Opracowanie : Klaudia Dobrowolska