SUPLEMENTACJA KREATYNĄ

Prezentacja na temat: "SUPLEMENTACJA KREATYNĄ"— Zapis prezentacji:

1 SUPLEMENTACJA KREATYNĄ
A wysiłek o charakterze wytrzymałościowym.

2 CO TO JEST??? Obecnie kreatyna należy do najbardziej popularnych i najskuteczniejszych dozwolonych środków anabolicznych stosowanych w sporcie. Jest stosowana przez szerokie grono sportowców wyczynowych, studentów ludzi uprawiających sport rekreacyjnie a nawet wśród ludzi z określonymi schorzeniami układu nerwowo –mięśniowego.

3 Kreatyna jest stosowana w celu zwiększenia masy oraz siły mięśniowej, przyczyniając się do
wzrostu wydolności fizycznej. Efekty związane ze wzrostem siły beztłuszczowej masy ciała i wytrzymałością siłową są widoczne podczas, gdy suplementacja wsparta jest treningiem oporowym [Brose i wsp. 2003]. [Daren. 2007] wskazuje się dla uzyskania najlepszych efektów związanych ze wzrostem masy ciała suplementacja musi być wsparta odpowiednim odżywianiem. Jest ona aminokwasem znajdującym się głównie w mięśniu (95%) , a także, w małych ilościach w mózgu i jądrach. Mięśnie przechowują ją w postaci fosfokreatyny (66%) pozostałe 33 % stanowi wolna kreatyna.

4 RODZAJE KREATYNY DOSTĘPNE NA RYNKU…
Monohydrat kreatyny – należy do najtańszych, najprostszych form, składających się z cząsteczki kreatyny połączonej z cząsteczką wody. Jabłczan kreatyny – jest pierwszym wyprodukowanym estrem kreatyny. Składa się z trzech molekuł kreatyny połączonych wiązaniem estrowym. Kreatynowy ester metylu - jest związkiem składającym się z cząsteczki alkoholu metylowego połączonej z cząsteczką kreatyny. Związek ten jest szybko wchłaniany z układu pokarmowego, silne wiązanie w pełni zabezpiecza cząsteczkę kreatyny przed działaniem esteraz i degradacją do kreatininy.

5 Kreatynowy ester etylowy – jest związkiem zawierającym kreatynę połączoną z molekułą kwasu i molekułą alkoholu o nieco większej cząsteczce alkoholu niż ester metanolu. Jest znacznie lepiej wchłaniany niż monohydrat kreatyny, lepiej zabezpieczona cząsteczka kreatyny, jest odporna na działanie esteraz, bezpośrednio wchłaniana do komórek mięśniowych. Chelat kreatyny z magnezem – nazywany buforowaną kreatyną, której cząsteczka kreatyny została połączona z magnezem. Silnie alkaliczny magnez działa jak bufor, utrzymując niską kwasowość żołądka zabezpieczając wrażliwą na zmiany ph kreatynę, przed cyklizacją do kreatininy, pozwalając na bezpieczne przejście chelatu przez żołądek do jelit.

6 ZASTOSOWANIE Suplementacja kreatyny należy do najskuteczniejszych,
dozwolonych środków anabolicznych stosowanych w sporcie. Wspomaganie kreatyną prowadzi do wzrostu wewnątrz mięśniowych zasobów fosfokreatyny, przyczyniając się do zwiększenia wydolności fizycznej. Choć mechanizmy odpowiedzialne za zmiany adaptacyjne, w wyniku stosowania suplementacji kreatyny, nie są do końca poznane, to wymienia się w śród nich: obrót białka, wspomaganie treningiem, metaboliczne adaptacje, zmiany hormonalne, modyfikacje cząsteczkowe, stabilizacja lipidów błonowych.

7 CEL BADANIA Celem badania jest ustalenie, czy przyjmowanie kreatyny w małym stężeniu (3 g/ dobę), przez dłuższy okres czasu (28 dni) istotnie wpływa na stężenie tego związku w spoczynku, podczas długiego wysiłku wytrzymałościowego oraz czy wpłynie na wzrost wyników w sprincie podczas tego wysiłku. Badacze chcieli również określić czy średni czas sprintu po 2 godzinnej jeździe ulegnie wydłużeniu oraz sprawdzić takie parametry jak hematokryt i hemoglobina, mleczan i glukoza, zawartość glikogenu oraz wpływ suplementu na zużycie tlenu podczas wysiłku.

8 CHARAKTERYSTYKA GRUPY
Badaniu poddana została grupa dwunastu dorosłych mężczyzn, zawodowych kolarzy, wieku średnio 27 lat, wadze około 80 kg, wzroście około 180 cm. Sześciu z nich otrzymywało monohydrat kreatyny, a sześciu placebo.

9 Charakterystyka grupy - tabela
Variables Creatine Pre (n = 6) Placebo Pre (n = 6) Creatine Post (n = 6) Placebo Post (n = 6) Age (yr) 25.5 ± 1.6 29.0 ± 0.9 ---- Height (cm) 177.2 ± 1.9 180.1 ± 2.1 Weight (cm) 78.1 ± 3.2 78.0 ± 4.1 80.1 ± 3.3* 78.7 ± 4.2 Percent fat (%) Hydrostatic 12.4 ± 1.1 9.6 ± 1.4 12.1 ± 1.4 9.5 ± 1.6 VO2max (l/min) 4.1 ± 0.3 4.2 ± 0.1 4.3 ± 0.2 Distance per week (km) 156.9 ± 36.4 163.6 ± 27.1 ---

10 Badanie zostało przeprowadzone metodą podwójnie ślepej próby.
Grupa została poddana testowi polegającemu na jeździe na ergometrze rowerowym, przez 2 godziny z submaksymalną prędkością odpowiadającą 60 % maksymalnej wydolności tlenowej, z trzema 10-cio sekundowymi sprintami w intensywności 110 % VO2max, co 15 minut. Kolarze przyjmowali monohydrat kreatyny/lub placebo, w ilości 3g/dobę przez 28 dni.

11

12 WYNIKI BADANIA CZAS SPRINTU: zarówno w grupie przyjmującej suplementację jak i placebo zaobserwowano wydłużenie czasu sprintu.

13 Pochłanianie tlenu podczas próby (VO2), oraz stosunek produkcji dwutlenku węgla do poboru tlenu (RER) W obu grupach zanotowano spadek RER w trakcie dwugodzinnej próby od około 0.91 do wartości 0.82, suplementacja nie miała na niego wpływu. W grupie dostającej kreatynę zanotowano niższe zużycie tlenu podczas próby.

14

15 WYNIKI BADANIA CD… MOC: w obu grupach mierzona moc końcowego sprintu. Zauważono wzrost około 30% (33 %- suplementowani i 30% placebo) i uznano tę różnicę jako nieistotną statystycznie.

16 Wyniki badania c.d. HEMOGLOBINA I HEMATOKRYT: oba parametry wzrosły o około 10% w grupie przyjmującej suplementację. Nie uznano tego za znaczące gdyż było wynikiem zmian w objętości osocza w spoczynku w grupie przyjmującej kreatynę. STĘŻENIE KREATYNY: stężenie związku było większe w grupie przyjmującej kreatynę, jednak w grupie placebo również wzrosło (odpowiednio 24% i 15%) . Wzrost fosfokreatyny w mięśniach był znaczny (38% grypa suplementowana i 14% grupa placebo) , stężenie powysiłkowe również było dużo wyższe w grupie suplementowanej (lepsza resynteza CP podczas wysiłku). GLIKOGEN MIEŚNIOWY: Zawartość początkowa glikogenu w mięśniach była wyższa w grupie przyjmującej kreatynę. Po zakończeniu wysiłku grupa ta zachowała więcej glikogenu niż grupa przyjmująca placebo.

17 HEMOGLOBINA I HEMATOKRYT
oba parametry wzrosły o około 10% w grupie przyjmującej suplementację. Nie uznano tego za znaczące gdyż było wynikiem zmian w objętości osocza w spoczynku w grupie przyjmującej kreatynę.

18 Stężenie glukozy i kwasu mlekowego podczas próby.
Zmiany tych parametrów podczas wysiłku przebiegały podobnie, nie zaobserwowano znacznych różnic w grupie przyjmującej kreatynę.

19 STĘŻENIE KREATYNY stężenie związku było większe w grupie przyjmującej kreatynę, jednak w grupie placebo również wzrosło (odpowiednio 24% i 15%) . Wzrost fosfokreatyny w mięśniach był znaczny (38% grypa suplementowana i 14% grupa placebo) , stężenie powysiłkowe również było dużo wyższe w grupie suplementowanej (lepsza resynteza CP podczas wysiłku).

20 Kwas mlekowy w mięśniach i zawartość glikogenu
Zawartość początkowa glikogenu w mięśniach była wyższa w grupie przyjmującej kreatynę. Po zakończeniu wysiłku grupa ta zachowała więcej glikogenu niż grupa przyjmująca placebo. Koncentracja kwasu mlekowego wzrastała w obu grupach na początku próby i redukowała się w trakcie. W grupie biorącej suplementacje obserwujemy większą produkcję kwasu mlekowego zarówno przed jak i po próbie.

21 Wnioski Celem pracy jest sprawdzenie czy suplementacja kreatyną może być przydatna w sportach o charakterze wytrzymałościowym. Podczas badania zaobserwowano nie tylko wzrost spoczynkowej ilości glikogenu i analogicznie wyższe jego stężenie po wysiłku, ale i zaobserwowano zmniejszenie zużycia tlenu o około 10% w grupie przyjmującej kreatynę, co zdecydowanie pozwala uznać, iż stosowanie kreatyny może prowadzić do poprawy wyników nie tylko w dyscyplinach o charakterze siłowo-szybkościowym, ale także w sportach wytrzymałościowych, podczas bardzo długotrwałych wysiłków (>2h).

22 Piśmiennictwo: Sport wyczynowy: Richard B.Kreider; Mike Greenwood, „Kreatyna” Sebastian Błaszczyk (2008): „Dozwolone wspomaganie w sporcie – kreatyna” praca licencjacka napisana pod kierunkiem prof. dr hab. Stanisława Poprzęckiego (AWF Katowice) Effect of 28 days of creatine ingestion on muscle metabolism and performance of a simulated cycling road race. Hickner RC, Dyck DJ, Sklar J, Hatley H, Byrd P.