Przyczyny kontuzji w ćwiczeniu asan

Prezentacja na temat: "Przyczyny kontuzji w ćwiczeniu asan"— Zapis prezentacji:

1 Przyczyny kontuzji w ćwiczeniu asan
Kontuzje jakie zdarzają się czasem ćwiczącym jogę wynikają nie tylko z błędnych wzorców ruchowych, ale także z błędnych wzorców myślowych i złych emocji. Pratjahara to wszystkie praktyki i terapie uwalniające od toksycznych emocji, złych myśli, błędnych wyobrażeń, nieprawidłowych poglądów, w tym obaw i lęków. Same błędne przekonania na temat jogi mogą spowodować jako złe wzorce mentalne szereg kontuzji dotykających wrażliwe na nie obszary ciała takie jak okolice stawów kolanowych, karku oraz problemy ze wzrokiem.  Posiłek przed ćwiczeniem jogi wolno zjeść dwie godzin wcześniej i jest to coś ważnego do przestrzegania. Intensywne ćwiczenie niektórych asan powoduje wyparcie toksyn (amas) z brzucha, z wnętrza jelit oraz nerek, do stawów biodrowych i kolanowych, powodując ich kontuzje.

2 Przyczyny kontuzji w ćwiczeniu asan c.d.
Nieprzyjemne odczucia podczas praktyki jogi tj. bóle lub zawroty głowy nie muszą mieć nic z praktyką jogi wspólnego. Jogę prawidłowo powinno ćwiczyć się w jasnym, dobrze przewietrzonym pomieszczeniu. Warunek ten niestety często nie jest spełniony. Stąd podobne dolegliwości przy intensywnych ćwiczeniach oddechowych i fizycznych mogą się pojawiać. Szybka zmiana temperatury z zimnego powietrza na zewnątrz do gorącej sali ćwiczeń (lub na odwrót) powoduje, że ćwiczenie asan jest bardziej kontuzjogenne, gdyż ciało przyzwyczaja się do zmiany temperatury przez około 30 minut do godziny. 

3 Przyczyny kontuzji w ćwiczeniu asan c.d.
Przy szybszym rytmie ćwiczenia asan osoby, które są zbytnio roztrzepane stają się często ofiarami własnego rozproszenia uwagi, która owocuje kontuzjami. Dlatego na początku asany ćwiczy się powoli. Dopiero jak zdolność koncentracji na tym co się ćwiczy poprawi się, można ćwiczyć w szybszym rytmie. Joga zaleca zdrowe żywienie oparte na produktach roślinnych, ale także pokarmy wytwarzane przez zwierzęta jak mleko i jego przetwory, miód czy jajka, a bywa, że także małe ryby słodkowodne lub morskie jako opcja dla tych, którym jarska dieta jest zbyt restrykcyjna. Zbyt wychłodzone nieodpowiednią dietą typu wegańskiego czy witariańskiego ciało trawią kontuzje przy ćwiczeniach rozciągających bądź wysiłkowych.

4 Ćakramy Istnieje siedem ośrodków energetycznych – Ćakramów (tzw. Czakr), w których budzi się świadomość. Znajdują się one na centralnej, pionowej linii przechodzącej od podstawy tułowia, aż do szczytu głowy. Środkowym centrum jest serce znajdujące się na wysokości środka klatki piersiowej. Ćakram oznacza tyle co koło. Używa się nazwy ćakra dla ośrodka wielkości punktu, który jest jeszcze zupełnie śpiący, nierozwinięty. Symbolicznie określa się też centra świadomości mianem PADMA, czyli lotosu i rysuje w formie pięknych lotosowych kwiatów.

5 Ćakramy Siedem ośrodków świadomości tułowia i głowy licząc od podstawy do szczytu głowy określa się w dostępnej literaturze następującymi nazwami sanskryckimi: 7. SAHASRARA – ćakra korony – najwyższa z ćakr, umiejscowiona ponad głową - reprezentować wyższą świadomość, kolor biały lub nieokreślony 6. ADŹNA – trzecie oko - procesy poznawcze i percepcyjne, steruje pracą pozostałych ćakr, kolor fioletowy, między brwiami 5. WIŚUDDHA – ćakra gardła – kreatywność i komunikacja, kolor niebieski 4. ANAHATA – ćakra serca - miłość i pozytywne emocje, kolor zielony 3. MANIPURA(KA) – ćakra splotu słonecznego - wewnętrzna siła i osobowość, kolor żółty 2. SWADHISZTANA - ćakra płciowa – emocje, energia seksualna, kolor pomarańczowy, okolice pępka 1. MULADHARA – ćakra korzenia - kontakt ze światem materialnym, kolor czerwony, podstawa kręgosłupa

6 W pracy nad Ćakrami używa się konkretnych asan:
MULADHARA – asany stojące takie jak: Virabhadrasana 1-3, Parshvakonasana, Utthia Trikonasana, Tadasana, wszystkie asany równoważne. SWADHISZTANA – asany stojące, równoważne, akcentujące otwieranie bioder. MANIPURA(KA) – Navasana, Parivritta Trikonasana, Marichyasana. ANAHATA - Matsyasana i wszystko, co z nią związane, asany otwierające serce. WIŚUDDHA - Matsyasana, Sarvangasana, Halasana, Dandasana. ADŹNA - Balasana, Padmasana, Halasana, Matsyasana. SAHASRARA - Shirshasana, Padmasana, Balasana.

7 Joga sutry Patańdżalego
Składają się z czterech rozdziałów: Samadhi Pada o kontemplacji. Sadhana Pada o praktyce. Vibhuti Pada o właściwościach i mocach jogi. Kaivalya Pada o wyzwoleniu i wolności. Łączna liczba sutr to 196.

8 Świadomość według Patańdżalego
Świadomość (citta) ma trzy składniki: Umysł – manas – ma zdolność uwagi, selekcji i odrzucenia. Intelekt, rozum – buddhi – ma zdolność rozumowania i refleksji. Ego – ahamkara – ja – świadomość „ja”.

9 Spokój umysłu – sześć rozpraszaczy
Kama – namiętność, pragnienie, pożądanie Krodha – gniew Lobha – chciwość Moha – zaślepienie, złudzenie Mada – pycha Matsarya – złośliwość, zawiść, zazdrość

10 Przeszkody w praktyce jogi - Navantaraya
Styana – ociężałość, brak chęci do pracy, Samsaya – wątpliwości, niezdecydowanie, Pramada – obojętność, brak wrażliwości, Alasya – lenistwo fizyczne Avirati – zmysłowość, niepohamowanie Bhranti-darsana – niewłaściwe poglądy Alabdhabhumikatva – niezdolność uchwycenia sedna Anavasthitattva – marnotrawienie praktyki, chwiejny stan

11 Jakie są powłoki ciała? Powłoka anatomiczna.
Powłoka fizjologiczna – obejmuje wszystkie układy w ciele. Powłoka umysłowa lub emocjonalna. Powłoka intelektualna. Powłoka niezmąconej szczęśliwości. Świadomość. Dusza.

12 Joga wychodzi naprzeciw typowym dolegliwościom takim jak:
Bezsenność Przeziębienie Niestrawność Stres

13 Bezsenność – pomocne asany
Setu Bandha Sarvangasana (półmostek) Sarvangasana (świeca) Pascimottanasana (rozciąganie do przodu obu nóg)

14 Przeziębienie – pomocne asany
Parivrtta Paschimottanasana (rozciąganie do przodu w skrętach) Parivrtta Sirsasana (stanie na barkach w skręcie)

15 Niestrawność – pomocne asany
Viparita Karani (łatwa pozycja odwrócona) Halasana (pług) Karnapidasana (pozycja ze ściśniętymi uszami)

16 Stres – pomocne asany Powitanie słońca Salamba sarvangasana
Salamba sirsasana

17 Porady dotyczące schematu nauczania
Omawiając asanę najpierw podaj jej nazwę. Najpierw zademonstruj, a potem wykonaj asanę razem z uczniami. Przechodź do dalszych wskazówek tylko, jeśli większość osób przyswoiła poprzednie instrukcje. Poprawiaj fizycznie tylko wtedy, kiedy osoba nie rozumie kilkakrotnie powtórzonych wyjaśnień z demonstracją. Użyj ucznia jako modela, kiedy naprawdę dobrze daje sobie radę. Przed wprowadzeniem każdej nowej asany przygotuj uczniów pod względem fizycznym i umysłowym. Obserwuj, czy uczniowie zachowują normalny oddech podczas całych zajęć.

18 Precyzja nauczania Najpierw pracuj nad sobą a potem poprawiaj uczniów.
Wyraźnie mów o miejscu, z którego zaczyna się ruch, dokładnym rodzaju (wydłuż, dociśnij, skręć itp.) i kierunku ruchu. Instrukcje powinny być skierowane do wszystkich. Ucz zgodnie z poziomem uczniów. Pamiętaj jakiej sekwencji asan uczyłeś w grupie, żeby mieć poczucie postępu nauczania. Jeśli uczeń ma sztywne ciało – nie zmuszaj go. Jeśli uczeń boi się zrobić asanę – poproś aby zrobił tylko pierwszy krok.

19 Motywacja Postępy uczniów zależą od ich praktyki. Dlatego nauczyciele powinni uświadomić uczniom fakt, że nie będą w stanie robić postępów, jeśli nie będą regularnie praktykować. Dewizą nauczycieli powinno być jednak – obserwuj i idź do przodu, a nie – spiesz się i popędzaj.

20 Należy pamiętać, że joga nie rozwiązuje problemów zdrowotnych, a nawet, całkowicie przypadkowo, może je zaostrzyć. W praktyce jogi należy zachować umiar i zdrowy rozsądek. Wyhamowywać uczniów, którzy za wszelką cenę chcą wykonać pozycję, na które nie są jeszcze gotowi. Budować w nich motywację i chęć umiarkowanego rozwoju.

21 Zanim zaczniesz Nauczaj tylko tego czego jesteś pewien.
Potraktuj ten kurs jedynie jako początek – dużo czytaj i korzystaj z warsztatów doszkalających. Nie bój się przyznać, że czegoś nie wiesz – nie dawaj fałszywych wskazówek. Wykazuj się postawą godną nauczyciela jogi – życzliwą, cierpliwą i partnerską.

22 Literatura "Światło jogi" B.K.S Iyengar,
"Joga - doskonała dla kobiet" Gita Iyengar, "Pranajama" B.K.S. Iyengar, Hatha Yoga Pradipika - klasyczny piętnastowieczny sanskrycki podręcznik hatha yogi napisany przez samego Svamiego Swamma'amę, Yoga Sutry Patańdżalego. "Joga w praktyce - kurs wstępny" Geeta Iyengar, "Podstawowe wskazówki dla nauczycieli jogi" B.K.S oraz Geeta Iyengar