Poznajemy życie i twórczość Marii Konopnickiej

Prezentacja na temat: "Poznajemy życie i twórczość Marii Konopnickiej"— Zapis prezentacji:

1 Poznajemy życie i twórczość Marii Konopnickiej

2

3 Maria Konopnicka napisała piękne wiersze dla najmłodszych
Maria Konopnicka napisała piękne wiersze dla najmłodszych. W swoich wierszykach odkrywa przed dziećmi świat wiejskiej przyrody, lasy, w których żyją dzikie zwierzęta. Dzieci za sprawą jej wierszy spotykają bociana, jaskółki, żaby, zające, poznają uroki czterech pór roku oraz piękno otaczającej przyrody.

4

5 Maria Konopnicka tworzyła swoje wiersze dla dzieci na przełomie XIX i XX.

6

7 Maria Konopnicka jest patronką naszej szkoły-
Szkoły Podstawowej w Rogowie Opolskim

8

9

10

11 Jedne z nielicznych utworów napisanych
przez Naszą Patronkę dla dzieci to:

12

13 Jesienią 1 Jesienią, jesienią Sady się rumienią: Czerwone jabłuszka
Pomiędzy zielenią. 5 Czerwone jabłuszka, Złociste gruszeczki Świecą się, jak gwiazdy, Pomiędzy listeczki. — Pójdę ja się, pójdę 10 Pokłonić jabłoni, Może mi jabłuszko W czapeczkę uroni! — Pójdę ja do gruszy, Nastawię fartuszka, 15 Może w niego spadnie Jaka śliczna gruszka! Sady się rumienią;

14

15

16 Nieraz sobie myślę o tym,
Czym ja będę jak urosnę? Czy kuć będę w kuźni młotem, Czy obrabiać piłą sosnę?

17 Czy też może własną grzędę
Orać przyjdzie sochą krzywą Czy na tratwach flisem będę Wisłą spławiał złote żniwo?

18 Czy zapadłszy w puszcze, w knieje,
Dzielnym stanę się leśnikiem, Co to nigdy nie blednieje, Choć się spotka z wilkiem, dzikiem

19 Albo może będę badał, Het, na niebie księżyc złoty, Ludziom dziwy opowiadał, I tłumaczył gwiazd obroty?

20 Może w księgach się zagrzebię
Aż po uszy, aż do brody! I jak pszczoła zgubię siebie, Słodkie braciom ciągnąc miody

21 O to jedno proszę Boga, Niech mnie darzy szczęściem takim: Dokąd pójdzie moja droga, Żebym nie był złym, próżniakiem!

22 Do ogrodu biegnie z rana,
Brodzi w trawie po kolana, Gdzie jagódka już dojrzeje, Wnet się do niej Hania śmieje, Już nie czeka do śniadania... — Wielki pustak nasza Hania!

23

24 Ale serce u niej złote: Niech zobaczy gdzie sierotę, Zaraz wszystko dbać rada, Zaraz przy niej w piasku siada, Zaraz pełno całowania... — Wielki pustak nasza Hania!

25 Bocian Maria Konopnicka Bocian Bociek, bociek leci!
Dalej, żywo, dzieci! Kto bociana w lot wyścignie, Temu kasza nie ostygnie. Kle, kle, kle, kle, kle! Bociek dziobem klaska: - Wyjdźcież, jeśli łaska! Niech zobaczę, niech powitam, Niech o zdrowie się zapytam. - A ty, boćku stary, Piórek masz do pary; Żaby je liczyły w błocie, Naliczyły cztery krocie. Nim skończyły liczyć, Już je zaczął ćwiczyć. - Oj, bocianie, miły panie, Miejże dla nas zmiłowanie!

26

27 KONIEC