Pobierz prezentację
Pobieranie prezentacji. Proszę czekać
OpublikowałMateusz Czajka Został zmieniony 6 lat temu
1
Heart Rhythm Society’s 37th Annual Scientific Sessions
Rutynowa ablacja splotu gwiaździstego nie powinna być wykonywana u pacjentów z zaawansowanym AF Michał Chudzik Heart Rhythm Society’s 37th Annual Scientific Sessions
2
Ablacja splotu gwiaździstego
Zaawansowane leczenie AF może być trudne, a sama izolacja żyły płucnej jest zwykle niewystarczająca. Ablacja splotu gwiaździstego jest potencjalnie atrakcyjnym rozwiązaniem w leczeniu pacjentów wykazujących długi czas AF, powiększony lewy przedsionek lub po wcześniejszej nieudanej ablacji. Przedstawiając swoje wyniki na 37. Heart Rhythm Society Sessions (HRS; 4-7 maja, San Francisco, USA), naukowcy nie odkryli jednak żadnych korzyści klinicznych związanych z tym leczeniem, a znacznie więcej komplikacji.
3
Ablacja splotu gwiaździstego
Badanie AFACT (migotanie przedsionków i autonomiczna modulacja poprzez chirurgię torakoskopową) To randomizowane badanie jest największą do tej pory analizą wykorzystania chirurgii torakoskopowej do leczenia zaawansowanego AF.
4
przy napadowym lub przetrwałym AF
Badanie AFACT 240 pacjentów mediana wieku 60 ± 8 lat 73% mężczyzn czas trwania AF: 5,7 ± 5,1 roku 59% z przetrwałym AF po całkowicie torakoskopowej izolacji żył płucnych przy napadowym lub przetrwałym AF kwartalne EKG oraz 24-godzinne badanie Holter prowadzono przez okres jednego roku obserwacji dodatkowe nagrania rytmu serca podczas pojawienia się niepokojących objawów trzy miesiące po operacji zaprzestano podawania leków antyarytmicznych u wszystkich pacjentów nawrót został oznaczony przez wystąpienie arytmii trwającej dłużej niż 30 sekund po upływie trzymiesięcznego okresu wygaszania
5
Badanie AFACT 68,4% osób 70,9% osób 80% osób 74,5% osób 62,9% osób
GRUPA BADAWCZA GRUPA KONTROLNA Brak nawrotu AF po okresie 1 roku i jednym zbiegu 68,4% osób 70,9% osób Brak nawrotu po okresie 1 roku wśród pacjentów z napadowym AF 80% osób 74,5% osób Brak nawrotu po okresie 1 roku wśród pacjentów z przetrwałym AF 65,7% osób 62,9% osób
6
Badanie AFACT 34,5% osób 29,3% osób 25 pacjentów 28 pacjentów 22 osób
GRUPA BADAWCZA GRUPA KONTROLNA 34,5% osób AF podczas 3 miesięcznego okresu wygaszania 29,3% osób Kardiowersja podczas 3 miesięcznego okresu wygaszania 25 pacjentów 28 pacjentów 22 osób Kardiowersja po 3 miesiącach 21 osób Częstoskurcz przedsionkowy jako najczęściej występujący nawrót 78,1% osób 51,4% osób
7
Podsumowanie W grupie badawczej wystąpiło dwukrotnie więcej zdarzeń niepożądanych związanych z procedurami w porównaniu z grupa kontrolną. Podczas procedur, u dziewięciu pacjentów wystąpiły poważne krwawienia, wszystkie w grupie badawczej. Ośmiu z tych pacjentów leczono torakoskopowo, a u jednego zastosowano sternotomię.
8
Podsumowanie GRUPA BADAWCZA: 12 uczestników (10%, p = 0,038) miało dysfunkcję węzła zatokowego, która wymagała implantacji PM u 3 pts na początku badania i 3 w czasie dalszej obserwacji (5%, p = 0,013). GRUPA KONTROLNA: znaczna dysfunkcja węzła zatokowego wystąpiła u zaledwie czterech pts grupy, z których żaden nie wymagał implantacji PM.
9
Podsumowanie Ablacja splotu gwiaździstego związana jest ze znacznym ryzykiem poważnych krwawień okołozabiegowych, zaburzeń czynności węzła zatokowego i wyniku PM, ale nie z poprawą rytmu. Badacze stwierdzili, że rutynowe ablacje splotu gwiaździstego nie przynoszą korzyści klinicznych w tej kategorii pacjentów zatem nie należy ich przeprowadzać.
Podobne prezentacje
© 2024 SlidePlayer.pl Inc.
All rights reserved.