PARK NARODOWY DOLINY ŚMIERCI

Prezentacja na temat: "PARK NARODOWY DOLINY ŚMIERCI"— Zapis prezentacji:

1 PARK NARODOWY DOLINY ŚMIERCI
DEATH VALLEY PARK NARODOWY DOLINY ŚMIERCI CALIFORNIA/NEVADA USA

2

3 Park Narodowy Doliny Śmierci (ang. Death Valley National Park)
park narodowy położony w stanach Kalifornia i Nevada. Zajmuje powierzchnię km², obejmując kamienną pustynię z najniżej położonym miejscem na półkuli zachodniej. Cechą charakterystyczną doliny jest bardzo wysoka temperatura powietrza dochodząca do 50°C (sporadycznie rejestruje się kilka stopni więcej). Dolina Śmierci wypełniona jest popękaną, zasoloną skorupą. Na terenie całej doliny jest kilka bardzo ciekawych formacji skalnych, wąwozów i pagórków. Woda występująca w Dolinie Śmierci jest bardzo zasolona i niezdatna do picia. Klimat zwrotnikowy, wybitnie suchy. To najgorętsze miejsce jest niemal całkowicie pozbawione cienia i wody. Średnia ilość opadów wynosi poniżej 50 mm, a wilgotność względna poniżej 1%.

4

5

6

7

8 Racetrack Playa wyschnięte, słone jezioro położone na wysokości 1130 m n.p.m. na terenie Parku Narodowego Dolina Śmierci. Ma ono 4,5 km długości i ok. 2 km szerokości wzdłuż osi wschód-zachód. Słynie z "wędrujących kamieni", których drogi nikt nie był naocznym świadkiem.

9

10 Podczas pory deszczowej, woda spływa
z pobliskich zboczy, tworząc na krótki czas płytkie jezioro lub cienką warstwę błota. Roczna suma opadów mm, zimą warstewka lodu może mieć grubość 25-65mm Wysychając, ziemia kurczy się i pęka. Jest zaskakująco płaskie. Różnica poziomu między północnym, a południowym krańcem wynosi około 4 cm. Zjawisko nigdy nie zostało sfilmowane. Podobne, choć mniej zachwycające, można znaleźć na pobliskich jeziorach. Ślady mogą być długości dziesiątek, a nawet setek stóp, szerokie na 8-30 cm i głębokości nie mniej niż 25 mm. Zmiany zauważane są tylko co dwa, trzy lub cztery lata. Kamienie czasem przewracają się, zmieniając nieco kształt ścieżki.

11

12

13

14 Zabriskie Point to punkt widokowy na ciekawe erozyjne formacje skalne (badlands).

15

16

17

18

19

20 SCOTTY’S CASTLE

21 Zamek Scotty'ego lub Ranczo Doliny Śmierci
to dwupiętrowa willa na północy Parku Narodowego Dolina Śmierci , blisko granicy z Nevadą. Nazwa budowli pochodzi od Waltera E. Scotta pomimo tego, iż nigdy nie należała do niego. Walter E. Scott, słynny hochsztapler, przekonał biznesmena Alberta Johnsona do zainwestowania w Dolinie Śmierci w złoża złota, których miał być właścicielem, co nie było prawdą. Johnson kupił w Kanionie Grapevine ponad akrów ziemi i około 1922 r rozpoczęto budowę posiadłości, która w sumie kosztowała półtora do dwóch i pół miliona dolarów. Posiadłość miała być rezydencją zimową Johnsonów ponieważ odpowiadał im tamtejszy klimat. U góry Walter E. Scott Poniżej Albert Johnson oraz emblemat na bra -mie Zamku uważany za symbol ich przyjaźni.

22 Wielki kryzys poważnie utrudnił realizację przedsięwzięcia
Wielki kryzys poważnie utrudnił realizację przedsięwzięcia. Okazało się też, że miejsce budowy znajduje się poza gruntami Johnsonów, a w 1933 r. ubezpieczeniowa firma A. Johnsona zbankrutowała. Małżonkom pozostał niewielki majątek. Nie mając spadkobierców zdecydowali o przekazaniu posiadłości po ich śmierci fundacji Gospel. W 1970 r. National Park Service odkupił posiadłość od fundacji za dolarów. Walter Scott zmarł w 1954 r., pochowano go na wzgórzu blisko willi. Posiadłość stanowi atrakcję turystyczną - Zamek Scotty'ego rocznie odwiedza ok turystów. Gościom proponowane są koncerty organowe, zwiedzanie tunelu długości ćwierć mili (402 m ), gdzie jest mała elektrownia i tysiące kafelków przeznaczonych na basen, który nigdy nie powstał. Ponadto w zamku zachowała się większość oryginalnych mebli i drobnych przedmiotów, w tym odzież Alberta Johnsona

23

24 Charcoal Kilns (Piece do wypalania węgla drzewnego)
zostały wybudowane w 1867r i były wykorzystywane do wytwarzania węgla drzewnego w procesie powolnego spalania przy małym dostępie tlenu. Tak przygotowany węgiel drzewny był transportowany do pobliskich kopalni, gdzie był wykorzystywany do wytapiania metali z rud.

25

26

27

28

29 Artists Palette (Paleta artystów) jest to grupa skał usytuowanych w centrum Doliny Śmierci odznaczająca się niezwykłymi barwami. Powstały one w wyniku zachodzącej w skałach reakcji utleniania różnych związków chemicznych. Barwa czerwona, fioletowa i żółta powstają w wyniku utleniania związków żelaza; barwa zielona powstaje w wyniku rozkładu miki.

30 Artists Palette (Paleta artystów)

31 Artists Palette (Paleta artystów)

32

33 Badwater (Zła woda) to wyschnięte jezioro położone 85,5 m poniżej poziomu morza. Jest to największa depresja występująca na kontynencie północno-amerykańskim. Dno tego wyschniętego jeziora jest pokryte regularnymi sześcio - kątnymi płatami solnymi, o boku mającym ok. 2m długości. Płaty te powstały wówczas, gdy dolina zaczęła wysychać i zaczęły się rozszerzać kryształki soli. Badwater powstało w wyniku wyschnięcia przed 3000 lat jeziora istniejącego na tym miejscu. Na obszarze Badwater znajduje się stacja meteorologiczna, która 10 lipca 1919 roku zarejestrowała najwyższą temperaturę w Stanach Zjednoczonych (56,7°C). W celu pokazania skali depresji, na pobliskiej skale została umieszczona tablica pokazującą poziom morza.

34

35

36

37

38

39

40 pokryty kilkunasto centymetrowymi bryłami mieszaniny ziemi i soli.
Devil’s Golf Course (Pole golfowe diabła) to olbrzymi fragment dna doliny pokryty kilkunasto centymetrowymi bryłami mieszaniny ziemi i soli. Bryły te w kształcie stożków są niezwykle twarde i posiadają ostre krawędzie.

41 Devil’s Golf Course (Pole golfowe diabła)

42 Devil’s Golf Course

43 Kryształy soli w Devil’s Golf Course

44 Ubehebe Crater to duży krater wulkaniczny o głębokości 237 metrów
Ubehebe Crater to duży krater wulkaniczny o głębokości 237 metrów. Wiek krateru określany jest na ok. 6-7 tysięcy lat. Słowo "Ubehebe" oznacza "Wielka dziura w skale".

45 Titus Canyon

46 Titus Canyon, kojot

47

48

49

50

51

52

53

54

55 KONIEC You Can Keep Listening To The Music Or Press ‘Esc’ To Exit
Uzupełniła zdjęciami i teksem w j.pl na podst .WEB - jokoretsina