Wspomnienia o Członkach PTETiS, którzy odeszli w latach

Prezentacja na temat: "Wspomnienia o Członkach PTETiS, którzy odeszli w latach"— Zapis prezentacji:

1 Wspomnienia o Członkach PTETiS, którzy odeszli w latach 2011 - 2015
POLSKIE TOWARSZYSTWO ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Wspomnienia o Członkach PTETiS, którzy odeszli w latach

2 Prof. Stanisław Apanasewicz
POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Dorobek naukowy Profesora Apanasewicza to ok. 120 publikacji i opracowań naukowych,  2 monografie i 2 skrypty. Większość z Jego prac dotyczyła zagadnień elektrodynamiki i mechaniki ośrodków ciągłych. Specjalizował się głównie w analitycznych i pół-analitycznych metodach rozwiązywania różnego rodzaju zagadnień fizyki matematycznej. Ma w tej dziedzinie wiele oryginalnych i bardzo ciekawych osiągnięć. Ponadto był promotorem pięciu prac doktorskich oraz kilkudziesięciu inżynierskich i magisterskich. Zaskarbił sobie wdzięczność wielu młodych adeptów nauki, którym wydatnie pomógł w ich karierach. ( )

3 Prof. Jerzy Bajorek POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI
TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Podstawowe zainteresowania naukowe profesora Jerzego Bajorka to zagadnienia kompatybilności elektromagnetycznej dotyczące głównie przepięć atmosferycznych i modelowania matematycznego w obszarze elektrotechniki teoretycznej. W pracach tych pełnił kluczową rolę w zespole złożonym z pracowników Zakładu Podstaw Elektrotechniki i Informatyki oraz Katedry Energoelektroniki i Elektroenergetyki. Opublikował ponad 80 artykułów w czasopismach o zasięgu międzynarodowym i krajowym oraz w materiałach konferencyjnych. Odbył szereg staży naukowych oraz przemysłowych w kraju i za granicą, miedzy innymi w Katedrze Teoretycznych Podstaw Elektrotechniki Politechniki Leningradzkiej w 1982 r., Krakowskiej Fabryce Kabli i Instytucie Elektroenergetyki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w 1983 r., Katedrze Elektrotechnologii Uniwersytetu Technicznego w Bratysławie i Instytucie Naukowym Kabli i Izolatorów w Bratysławie w 1987 r., Rzeszowskim Zakładzie Energetycznym w 1988 r. Profesor był przewodniczącym Zarządu Oddziału Rzeszowskiego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej ( ), otrzymał Złotą Odznakę Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej (2011) ( )

4 Prof. Daniel Józef Bem POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI
TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Pracował w dziedzinie Teorii systemów telekomunikacyjnych i Kompatybilności elektromagnetycznej, a szczególnie — Anten i propagacji fal radiowych, Telekomunikacji satelitarnej i Sieci komputerowych. W ciągu ponad 45 lat działalności dydaktycznej i naukowej był promotorem ponad 70 prac magisterskich. Wypromował ponad 25 doktorów nauk technicznych, w tym trzech obcokrajowców. Kilka prac doktorskich zostało uznanych za wyróżniające się i nagrodzonych przez Rektora Politechniki Wrocławskiej i Ministra Łączności. W kręgu osób związanych z Nim wspólnymi badaniami, kilka osób uzyskało habilitacje, jedna osoba uzyskała tytuł profesora, a dwie — stanowiska profesorów nadzwyczajnych. W roku 2008 otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Wrocławskiej jako profesor Politechniki Wrocławskiej, dyrektor Wrocławskiego Centrum Sieciowo-Superkomputerowego, członek rzeczywisty PAN i prezes jej wrocławskiego oddziału o specjalnośći: radiokomunikacja, sieci komputerowe, systemy telekomunikacyjne, teoria elektromagnetyzmu. W roku 2003 tytuł doktora honoris causa przyznała mu Wojskowa Akademia Techniczna. W ramach działalności w PTETiS Pełnił funkcję przewodniczącego Głównej Komisji Rewizyjnej PTETiS ( ). Przygotował i wygłosił 2 referaty na Zjazdach PTETiS. Przygotował i wygłosił 6 referatów na zebraniach naukowych organizowanych przez Oddział Wrocławski PTETiS. W roku 1996 otrzymał godność członka honorowego PTETiS. ( )

5 Prof. Mikołaj Busłowicz
POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Wieloletni pracownik Wydziału Elektrycznego PB. W latach pełnił funkcję prodziekana Wydziału Elektrycznego PB (kolejno: ds. studenckich i dydaktyki oraz ds. nauki), a w latach i  (przez dwie kadencje) Dziekana Wydziału Elektrycznego PB. W latach i  był prorektorem Politechniki Białostockiej ds. nauki i pierwszym zastępcą Rektora Uczelni. W roku 2003 był głównym organizatorem i przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego I Podlaskiego Festiwalu Nauki i Sztuki – pierwszego w historii wydarzenia, prezentującego społeczeństwu Podlasia dorobek białostockiego środowiska akademickiego. W ciągu swej działalności zawodowej, prof. dr hab. inż. Mikołaj Busłowicz zgromadził bardzo poważny, uznany i ceniony w środowisku krajowym i na arenie międzynarodowej dorobek naukowy.  W sumie  Prof. M. Busłowicz jest autorem lub współautorem około 200 publikacji. Na podkreślenie zasługuje fakt, że wiele z tych prac zawiera oryginalne koncepcje i rezultaty, rozwijane i pogłębiane następnie przez licznych badaczy pracujących w różnych ośrodkach naukowych w Polsce i na świecie. ( )

6 Prof. Mirosław Dąbrowski
POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ W trakcie swojej długoletniej pracy sprawował funkcje między innymi: zastępcy dyrektora Instytutu Elektrotechniki Politechniki Poznańskiej, kierownika Katedry Maszyn Elektrycznych, kierownika Zakładu Maszyn Elektrycznych w Instytucie Elektrotechniki Przemysłowej. Był między innymi Członkiem Prezydium Poznańskiego Oddziału PAN ( ), wiceprzewodniczącym Komitetu Elektrotechniki PAN, przewodniczącym Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, członkiem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz Stowarzyszenia Elektryków Polskich. ( )

7 Prof. Konrad Domke POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI
TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Profesor był wieloletnim członkiem PTETiS, przewodniczącym Komisji Rewizyjnej, a w roku 2014 został wybrany na funkcję Wiceprzewodniczącego Naszego Oddziału. Był powszechnie lubiany. Jego wiedza, kwalifikacje, doświadczenie i umiejętności oraz sposób, w jaki współpracował z nami przyczyniały się do sukcesu wielu przedsięwzięć organizowanych przez Oddział. ( )

8 Prof. Władysław Dubczyński
POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Zawodowa droga prof. Dybczyńskiego rozpoczęła się w 1959 roku w Filmowym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym „Techfilm” w Warszawie, gdzie pracował do roku Jego pierwsze prace związane były z projektowaniem kinotechnicznych przyrządów kontrolno-pomiarowych przeznaczonych do badania projektorów filmowych . W 1970 r. zorganizował i zbudował w FOBR „Techfilm” laboratorium fotometryczne, które pracowało dla potrzeb całej kinematografii krajowej. Wobec występujących w owym czasie trudności importowych, trzeba było zaprojektować i wykonać szereg urządzeń specjalistycznych wyposażenia laboratorium. Równocześnie z rozwojem bazy laboratoryjnej projektował samodzielnie i w zespołach konstruktorskich nowoczesny sprzęt oświetleniowy, w tym oprawy oświetleniowe przeznaczone dla kinematografii, telewizji i dla teatrów. ( )

9 Prof. Leszek Frąckowiak
POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Wieloletni pracownik naukowy Wydziału Elektrycznego i członek Rady Wydziału. Zmarły Profesor był wybitnym specjalistą w dyscyplinie naukowej elektrotechnika, wychowawcą wielu pokoleń absolwentów Wydziału Elektrycznego, przyjacielem młodzieży, życzliwym Kolegą i prawym Człowiekiem. Członek PTETiS od 1974 r., Przewodniczący , Przewodniczący Komisji Rewizyjnej w latach , Złota Odznaka PTETiS w 2005 roku ( )

10 Prof. Włodzimierz Kalita
POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Działalność zespołu Prof. Kality zawsze była bardzo silnie ukierunkowana na badania stosowane i ich aplikacje wynikające z potrzeb - głównie lokalnego - przemysłu lotniczego, motoryzacyjnego i oświetleniowego. Efektem tych działań było ponad 20 opracowań wdrożonych do praktyki przemysłowej lub badawczej, wiele uzyskanych patentów, jak również dynamiczny rozwój kadry naukowej. Czynnie uczestniczył w realizacji 58 projektów KBN, MNiSW, NCBiR, jak też na rzecz przemysłu. Profesor Kalita był autorem lub współautorem 306 prac publikowanych, 6 monografii, 2 skryptów, 17 patentów oraz 205 komunikatów konferencyjnych. W obszarze kształcenia kadry naukowej profesor był promotorem siedmiu zakończonych przewodów doktorskich (w tym dwóch poza granicami Polski). Za osiągnięcia w działalności naukowej i organizacyjnej na rzecz nauki został nagrodzony wieloma odznaczeniami i nagrodami. Do najważniejszych należy zaliczyć: tytułu doktora h.c. przyznany przez Uniwersytet Techniczny w Koszycach w 2003 r., Krzyż Oficerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Zasłużony dla Politechniki Rzeszowskiej oraz wiele nagród Rektora I, II i III stopnia (indywidualnych i zespołowych). ( )

11 Prof. Eugeniusz Koziej POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI
TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Eugeniusz Koziej urodził się w roku 1926 w Firleju. W roku 1947, po uzyskaniu matury rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie. Na trzecim roku studiów inżynierskich rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Maszyn Elektrycznych. W roku 1951 Eugeniusz Koziej uzyskał tytuł inżyniera, a w roku 1952 przeniósł się na Politechnikę Warszawską. Tytuł magistra otrzymał w roku 1954. Eugeniusz Koziej staż odbył w Zakładach ELIN w Austrii (1957) oraz Siemens w Belinie Zachodnim (1960). W latach pracował jako konsultant dla Zakładach EMIT w Żylinie. Oprócz pracy w przemyśle, prowadził także pracę badawczo-dydaktyczną na uczelniach technicznych. Pracował w Instytucie Elektrotechniki, na Politechnice Warszawskiej oraz Lubelskiej. Na Politechnice Warszawskiej pełnił funkcję kierownika Zakładu Maszyn Elektrycznych ( , ) oraz dyrektora Instytutu Maszyn Elektrycznych ( ). W późniejszym okresie pełnił funkcje kierownika Katedry Maszyn Elektrycznych na Politechnice Lubelskiej, a w roku 1996 został członkiem Senatu PL. Eugeniusz Koziej prowadził, także współpracę z uczelniami zagranicznymi. W latach 1984 i 1989 prowadził wykłady na studiach podyplomowych na Uniwersytecie Technicznym w Helsinkach. ( )

12 Prof. Jan Maksymiuk POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI
TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Obszar zainteresowań naukowych i badawczych skupiony wokół aparatów elektrycznych wysokiego napięcia rozwinął się w czasie budowy od podstaw laboratoriów dydaktycznych i badawczych wydziału. Umożliwiły one podjęcie wkrótce intensywnych prac w zakresie badań wielkoprądowych i elektromechanicznych, badań łączeniowych, studiów szybkozmiennych procesów przejściowych w systemach elektroenergetycznych, służąc jednocześnie kształceniu powojennego pokolenia inżynierów w zakresie elektroenergetyki. Powstałe laboratoria do prób zwarciowych stały się rozwiązaniem z powodzeniem przenoszonym na grunt instytucji naukowo-badawczych poza uczelnią, jak choćby do Instytutu Energetyki (1963), ZWAR’u (1964), Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Techniki i Kolejnictwa w Warszawie i Mińsku Mazowieckim (1966), Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Robót Elektrycznych „Elektromontaż” (1974) oraz Biura Badawczego d/s Jakości SEP. Był też członkiem Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej (PTETiS) ( )

13 Prof. Jacek Malko POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI
TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Od 1965 roku związał swoją karierę naukową z Politechniką Wrocławską. W tym samym roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych po obronie dysertacji nt. „Analiza i prognozowanie zmienności obciążeń krajowych systemów elektroenergetycznych”. Pracował kolejno na stanowiskach starszego asystenta, adiunkta, docenta, profesora nadzwyczajnego i profesora zwyczajnego, najpierw w Katedrze Systemów Energetycznych, a następnie w Instytucie Energoelektryki Politechniki Wrocławskiej. W 1979 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego za monografię „Prognozowanie energii i mocy elektrycznej na potrzeby planowania rozwoju i eksploatacji systemu elektroenergetycznego” i został powołany na stanowisko docenta. Stanowisko profesora nadzwyczajnego w Politechnice Wrocławskiej uzyskał w 1989 r., tytuł profesorski - w 1995 r., następnie w 1997 roku został zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego. Prowadził aktywną działalność w Stowarzyszeniu Elektryków Polskich, za co został wyróżniony odznaką srebrną (1975) i złotą (1981) Stowarzyszenia. Był członkiem zwyczajnym Wrocławskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej. ( )

14 Prof. Jerzy Niebrzydowski
POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Zainteresowania naukowe prof. Jerzego Niebrzydowskiego koncentrowały się na szeroko pojętej elektroenergetyce rolniczej. Interesował się przede wszystkim problematyką sieci elektroenergetycznych zasilających odbiorców wiejskich, ale także analizą strukturalną, prognozowaniem zapotrzebowania na paliwa i energię, jakością energii elektrycznej dostarczanej odbiorcom wiejskim i analizą kosztów energii elektrycznej dostarczanej odbiorcom. W zakresie reprezentowanej specjalności naukowej legitymuje się oryginalnym dorobkiem, na który składają się: 4 rozprawy, 72 artykuły i referaty publikowane, 60 prac naukowo-badawczych, wypromowanie 2 doktorów. Jest autorem 6 skryptów akademickich. Wypromował ponad 250 magistrów inżynierów i inżynierów. ( )

15 Prof. Jerzy Pasternak POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI
TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Główne zainteresowania naukowe prof. Jerzego Pasternaka związane były z elektrotermią. Posiadał cenną umiejętność łączenia wiedzy teoretycznej z praktyką. Był autorem ponad 50 publikacji oraz kilkudziesięciu referatów konferencyjnych wygłoszonych na konferencjach w kraju i za granicą. Uczestniczył w realizacji około 60 prac naukowo - badawczych realizowanych na zlecenie przemysłu, w większości jako główny wykonawca i kierownik zespołu wykonawców. Był autorem i współautorem kilka patentów. Profesor Jerzy Pasternak był wielokrotnie wyróżniany Nagrodami Rektora AGH za działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną oraz dyplomami uznania. Przez kilkadziesiąt lat był aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, wygłaszał referaty na zebraniach naukowych PTETiS. ( )

16 Prof. Zygmunt Rutka POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI
TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Od 1968 r. pracował w WSInż. w Lublinie (obecnie PL) jako wykładowca, docent i profesor PL. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1975 r. (PW), zaś doktora habilitowanego w 1987 r. w Wismarze (NRD). Od 1990 r. pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Politechnice Lubelskiej. Jest autorem dwóch monografii oraz ok. 80 artykułów i referatów naukowych i ok. 120 opracowań i ekspertyz. Przez trzy kadencje ( , ) dziekan Wydziału Elektrycznego PL. W czasie tych kadencji Wydział przekształcony został w Wydział Elektrotechniki i Informatyki (2003) oraz otrzymał I kategorię w ocenie KBN. Członek Sekcji Sieci i Sekcji Wielkich Mocy Komitetu Elektrotechniki PAN, członek korespondent Ukraińskiej Akademii Informatyki. Wypromował trzech doktorów, ponad stu magistrów i inżynierów elektryków. Stypendysta niemieckiej DAAD (1991). Członek i współzałożyciel Lubelskiego Oddziału PTETiS (2000), odznaczony Srebrną Odznaką PTETiS (2008), Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zainteresowania naukowe: elektroenergetyka, teoria pola elektrycznego w środowiskach niejednorodnych. Zainteresowania pozazawodowe: turystyka, literatura, muzyka i łowiectwo, członek PZŁ. ( )

17 Prof. Konrad Skowronek POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI
TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Wieloletni wykładowca Politechniki Poznańskiej, gdzie pełnił między innymi funkcje prodziekana ds. kształcenia na Wydziale Elektrycznym PP, dyrektora Instytutu Elektrotechniki i Elektroniki Przemysłowej, a także członka Senatu Politechniki Poznańskiej. W okresie poprzedzającym śmierć był dziekanem Wydziału Elektrycznego Politechniki Poznańskiej. Członek PTETiS od 2000 roku, pełnił funkcję członka Komisji Rewizyjnej w latach ( )

18 Prof. Andrzej Sowa POLSKIE TOWARZYSTWO ELEKTROTECHNIKI
TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ W toku swojej kariery naukowej, Profesor Andrzej Sowa starał się podejmować działania zmierzające do zastosowania wyni­ów swo­ich badań na­uko­wych w prak­ty­ce. Był kie­row­ni­kiem ze­spo­łu, który opra­co­wał kon­cep­cje i zbu­do­wał pro­to­ty­py serii ge­ne­ra­to­rów wy­twa­rza­ją­cych udary na­pię­cio­we, prą­do­we i na­pię­cio­wo-prą­do­we o róż­nych kształ­tach. Część z tych roz­wią­zań zo­sta­ło wdro­żo­nych do pro­duk­cji w In­sty­tu­cie Kom­pu­te­ro­wych Sys­te­mów Au­to­ma­ty­ki i Po­mia­rów we Wro­cła­wiu. Do­świad­cze­nia zdo­by­te przy re­ali­za­cji pro­to­ty­pów ge­ne­ra­to­rów wy­ko­rzy­sta­no przy bu­do­wie ge­ne­ra­to­rów wy­twa­rza­ją­cych na­pię­cia uda­ro­we o war­to­ści szczy­to­wej do 120 kV i o na­no­se­kun­do­wym cha­rak­te­rze zmian, które we współ­pra­cy z ukła­dem anten, two­rzy­ły sta­no­wi­sko do ba­da­nia od­por­no­ści urzą­dzeń na dzia­ła­nie im­pul­su elek­tro­ma­gne­tycz­ne­go po­wsta­ją­ce­go pod­czas wy­bu­chu ją­dro­we­go. Sta­no­wi­ska takie wy­ko­na­no dla Woj­sko­we­go In­sty­tu­tu Łącz­no­ści oraz dla In­sty­tu­tu Te­le­ko­mu­ni­ka­cji i Aku­sty­ki Po­li­tech­ni­ki Wro­cław­skiej. ( )