Pilotażowe uruchomienie teleopieki domowej w dzielnicy Dolne Miasto

Prezentacja na temat: "Pilotażowe uruchomienie teleopieki domowej w dzielnicy Dolne Miasto"— Zapis prezentacji:

1 Pilotażowe uruchomienie teleopieki domowej w dzielnicy Dolne Miasto
Gdańsk, Pilotażowe uruchomienie teleopieki domowej w dzielnicy Dolne Miasto

2 Partnerzy pilotażu teleopieki domowej na Dolnym Mieście
Inicjatorzy: Gmina Miasto Gdańsk, Gdańska Rada ds. Seniorów Realizator: Fundacja Gdańska, w ramach zadań realizowanych przez Inkubator Sąsiedzkiej Energii Współpraca przy uruchomieniu pilotażu: Polskie Centrum Opieki dr inż. Anita Richert-Kaźmierska (Gdańska Rada ds. Seniorów) Parafia NPNMP na Dolnym Mieście Dzienny Dom Seniora Archidiecezji Gdańskiej Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Gdańsku Centrum Wolontariatu Gdańsk Fundacja Oparcia Społecznego Aleksandry Fosa

3 Wyzwania dla systemu opieki nad osobami starszymi w Polsce

4 Wyzwania dla systemu opieki nad osobami starszymi w Polsce
Malejący potencjał opiekuńczy rodzin Towarzyszy wzrostowi liczby i udziału osób starszych w populacji. Wielopokoleniowe rodziny, których seniorzy pozostają pod opieką swoich dzieci i wnuków występują coraz rzadziej. Osoby starsze coraz częściej prowadzą jednoosobowe gospodarstwa domowe Mimo rosnącej z wiekiem niesamodzielności nie mogą liczyć na stałą opiekę ze strony członków rodziny. Częsta niechęć do opieki instytucjonalnej Model stacjonarnej opieki instytucjonalnej (np. dom opieki społecznej), jest najmniej pożądanym przez osoby starsze i negatywnie postrzegany w społeczeństwie. Dodatkowo – jest to model najdroższy, a jego funkcjonowanie finansują głównie środki publiczne. Źródło: gdansk.pl

5 Wyzwania dla systemu opieki nad osobami starszymi w Polsce
Rosnąca liczba osób starszych wymagających opieki Udział osób w wieku 60 lat i więcej w populacji ogółem w roku 2050 będzie o niemal 20 punktów procentowych wyższy niż w 2015, tj. wzrośnie z 22,9% do 40,35%.  Deficyty kadrowe w systemie opieki nad osobami starszymi Malejące zasoby personelu medycznego (lekarzy, pielęgniarek) i osób przygotowanych do zatrudnienia w zawodach opiekuńczych. System kształcenia kadr medycznych i z zakresu opieki geriatrycznej nie jest dostosowany do wyzwań związanych ze starzeniem się społeczeństwa. Źródło: gdansk.pl Rozwiązaniem, które umożliwia wydłużenie okresu samodzielności osoby starszej we własnym domu i uelastycznia sprawowanie opieki przez opiekunów może być teleopieka domowa. Nie zastępuje ona tradycyjnej opieki, ale może skutecznie ją uzupełniać.

6 Czym jest teleopieka domowa
Teleopieka domowa, inaczej niż telemedycyna, nie odnosi się do sfery opieki zdrowotnej. Wpisuje się w obszar aktywności zapewniających opiekę socjalno-bytową. Teleopieka obejmuje wszelkie usługi świadczone na odległość z wykorzystaniem technologii informacyjno- komunikacyjnych (ICT), sprzyjające zachowaniu niezależności we własnym domu osobom starszym, niepełnosprawnym i niesamodzielnym Definicja Telecare Services Association (TSA)

7 Teleopieka domowa częścią systemu opieki nad osobami starszymi
Dla zachowania modelu opieki, w którym senior jak najdłużej pozostaje we własnym domu, najczęściej stosowany jest system hybrydowy, w którym łączy się różne formy opieki. OPIEKA SPRAWOWANA PRZEZ CZŁONKÓW RODZINY opiekun z GOPS/MOPS lub MOPR „banki czasu” samopomoc sąsiedzka pielęgniarka środowiskowa dostępna ambulatoryjna opieka medyczna domowe wizyty lekarskie programy profilaktyczne, badania okresowe wolontariusze zajmujący się seniorami dzienne domy opieki kluby seniora „SENIOR WIGOR” TELEOPIEKA DOMOWA Źródło: A. Richert-Kaźmierska, Teleopieka domowa w systemie opieki nad osobami starszymi – doświadczenia gmin województwa pomorskiego, Studia BAS, Nr 2(50) 2017, s. 178 Opiekę instytucjonalna ̨świadczą różne podmioty: publiczne i prywatne, komercyjne i non-profit. Opieka nieinstytucjonalna to opieka środowiskowa (domowa) – w miejscu zamieszkania osoby starszej lub w miejscu zamieszkania opiekuna.

8 Wypracowywanie gdańskiego samorządowego Modelu teleopieki

9 Elementy teleopieki domowej na Dolnym Mieście
TELEOPIEKA DOMOWA “czerwony przycisk życia” teleopiekun – zdalne wsparcie psychologiczne usługi socjalno-bytowe dostępne “na wezwanie” Źródło: A. Richert-Kaźmierska, Teleopieka domowa w systemie opieki nad osobami starszymi – doświadczenia gmin województwa pomorskiego, Studia BAS, Nr 2(50) 2017, s. 179

10 „Czerwony przycisk życia”
Dzięki „przyciskowi życia” osoba starsza, w sytuacji nagłego pogorszenia zdrowia lub odczuwania zagrożenia, ma całodobowy kontakt z centrum operacyjnym i dostęp do natychmiastowej pomocy. CENTRUM OPERACYJNO – ALARMOWE TELEOPIEKI DOMOWEJ PSR rodzina/osoby z sąsiedztwa/ komitety sąsiedzkie

11 Wsparcie i sąsiedzka energia
Zadania zespołu zaangażowanego w pilotaż teleopieki na Dolnym Mieście Teleopiekun zapewnianie osobie podopiecznej wsparcia psychicznego, regularne rozmowy telefoniczne Badanie opinii na temat teleopieki oraz ewentualnych potrzeb socjalno-bytowych Usługi socjalno-bytowe Nawiązywanie współpracy z świadczącymi usługi m.in. sprzątania, dowozu posiłków, organizacji czasu wolnego Model gdańskiego samorządowego systemu teleopieki Opracowanie założeń oraz formuły realizacji dla innych jednostek terytorialnych miasta Realizacja niektórych zadań przy udziale partnerów pilotażu

12 Harmonogram pilotażu teleopieki na Dolnym Mieście
Termin przeprowadzenia pilotażu: czerwiec- grudzień 2017 r. Uczestnicy pilotażu: 50 mieszkańców dzielnicy Dolne Miasto, grupa zróżnicowana pod względem wieku (nie tylko seniorzy), stanu zdrowia oraz poziomu niesamodzielności Budżet pilotażu: 50 tys. złotych, w tym zakup 50 zestawów (telefon + opaska), półroczne utrzymanie kart SIM, półroczny koszt ciągłego wsparcia centrum operacyjno- alarmowego, przygotowanie modelu Gdańskiego Samorządowego Systemu Teleopieki

13 Gdańsk, r.