Nasze Nadleśnictwo, czyli Nadleśnictwo Zaporowo Nadleśnictwo Zaporowo położone jest w północnej części Polski, obejmuje zasięgiem powiat braniewski i.

Prezentacja na temat: "Nasze Nadleśnictwo, czyli Nadleśnictwo Zaporowo Nadleśnictwo Zaporowo położone jest w północnej części Polski, obejmuje zasięgiem powiat braniewski i."— Zapis prezentacji:

1

2 Nasze Nadleśnictwo, czyli Nadleśnictwo Zaporowo

3 Nadleśnictwo Zaporowo położone jest w północnej części Polski, obejmuje zasięgiem powiat braniewski i część powiatu elbląskiego. Powierzchnia Nadleśnictwa Zaporowo wynosi ponad 18 tys. ha.

4 Lasy Nadleśnictwa Zaporowo to przede wszystkim piękne drzewostany liściaste: głównie wiekowe dęby i buki. Podczas spaceru leśnymi ścieżkami możemy spotkać wielu ciekawych mieszkańców. Fauna leśna na terenie Nadleśnictwa Zaporowo jest bardzo bogata - reprezentowana jest przez łosie europejskie, jelenie szlachetne i sika, daniele, sarny i dziki. Z gatunków chronionych spotkać tu można wydrę, bobra, a w ostatnim czasie nawet wilka.

5 Ochrona Przyrody w Nadleśnictwie Zaporowo 71 % terenów nadleśnictwa to obszary objęte ochroną, zaliczamy do nich przede wszystkim: 2 rezerwaty przyrody, 5 obszarów chronionego krajobrazu, 6 obszarów Natura 2000, użytki ekologiczne. Lasy całkowicie oddane we władanie przyrody: cenne siedliska, źródliska, doliny rzek i strefy ochronne ptaków, to w naszym Nadleśnictwie 1230 ha, czyli prawie 7 % całej powierzchni.

6 Nasza edukacja w Nadleśnictwie Zaporowo Na terenie naszego Nadleśnictwa znajduje się piękna ścieżka edukacyjna „Leśne Prawdy”, która przez większą część swojej trasy prowadzi nas przy Jeziorem Pierzchalskim, które jest rezerwatem. Podczas spaceru dzięki kolorowym tablicom edukacyjnym uczymy się wielu ciekawych rzeczy np. rozpoznawania drzew i krzewów, ptaków, a przy okazji możemy przyjrzeć się interesującej pracy leśników.

7 Nasza edukacja w Nadleśnictwie Zaporowo Ze ścieżką edukacyjną sąsiaduje ścieżka zdrowia, która jest wielką frajdą dla wycieczek szkolnych. Pozwala sprawdzić naszą sprawność fizyczną, a także pobawić się na każdym z jej elementów.

8 Szkółka leśna – nie tylko my musimy się uczyć Przy jeziorze, przy zakończeniu trasy edukacji na ścieżce rozwoju fizycznego i ścieżce zdrowia, znajduje się szkółka leśna. Tutaj są hodowane i pielęgnowane „małe drzewka”, które będą w przyszłości rosły w lesie. Możemy tu poznać pierwszy okres życia drzew, ich „niemowlęctwo” i pierwsze kroki w kierunku „dorosłości”.

9 Pozyskanie drewna – rabunek czy konieczność? W Nadleśnictwie Zaporowo, jak w większości nadleśnictw w Polsce – las nie tylko się sadzi, chroni i pielęgnuje, ale również wycina. Jest to konieczność – bez tego nie można byłoby utrzymać jego trwałości i ciągłości. A przy okazji dzięki temu mamy materiał na meble, budynki, papier, zabawki i wiele, wiele innych rzeczy.

10 To jest NASZE NADLEŚNICTWO Być może w Polsce są nadleśnictwa piękniejsze, większe, w których znajdują się cenniejsze i rzadziej spotykane gatunki roślin i zwierząt. Być może są i takie, gdzie sadzi się więcej lasów, wycina więcej drzew, chroni większe obszary zagrożonej przyrody... Ale to jest NASZE NADLEŚNICTWO. I dla nas jest ono najlepsze i najpiękniejsze!

11 Dziękujemy za uwagę. Autorzy: Jakub Pałka, Mateusz Wysocki, Kajetan Kozłowski - uczniowie VI klasy Szkoły Podstawowej w Chruścielu W prezentacji wykorzystaliśmy informacje zawarte na stronie internetowej http://www.zaporowo.olsztyn.lasy.gov.pl/ oraz to, czego dowiedzieliśmy się w czasie licznych wycieczek w różne zakątki Nadleśnictwa Zaporowo, a szczególnie na ścieżkę przyrodniczo – leśną, gdzie bywamy z naszą klasą lub naszymi rodzicami – kiedy tylko jest to możliwe. Autorzy zdjęć: Sylwia Kozłowska, Józef Wysockihttp://www.zaporowo.olsztyn.lasy.gov.pl/ A w tych borach olsztyńskich dobrze z psami wędrować. A w tych jarach olsztyńskich sośnina i dąbrowa. Tęcza mosty rozstawia. Jak Wenus pachnie szałwia. Ptak siada na ramieniu. Komar płacze w promieniu. W dzień niebo się zaśmiewa, a nocą się rozgwieżdża, gwiazdy w gniazda spadają. Żal będzie stąd odjeżdżać. K.I. Gałczyński, „KRONIKA OLSZTYŃSKA”