CZYNY NIEDOZWOLONE ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA CUDZE CZYNY

ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA CUDZE CZYNY 1) odpowiedzialność osób zobowiązanych do nadzoru 2) odpowiedzialność osób powierzających wykonanie czynności innej osobie

ODPOWIEDZIALNOŚĆ OSÓB ZOBOWIĄZANYCH DO NADZORU nazywa „odpowiedzialność osób zobowiązanych do nadzoru” ma charakter skrótu myślowego inna proponowana nazwa: odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez małoletniego lub niepoczytalnego (A. Śmieja) art. 427 k.c. jest to w istocie odpowiedzialność za własny czyn

Przesłanki odpowiedzialności: szkoda wyrządzona przez osobę, której z powodu wieku, stanu psychicznego lub cielesnego winy poczytać nie można szkoda została wyrządzona przez bezprawne zachowanie istniał ustawowy lub umowny obowiązek sprawowania nadzoru nad sprawcą szkody lub faktycznie była sprawowana nad nim stała piecza osobie zobowiązanej do nadzoru można postawić zarzut winy zachodzi związek przyczynowy między nienależytym sprawowaniem nadzoru a wyrządzeniem szkody

sprawca szkody - art. 426 i 425 k.c. niekiedy w literaturze przyjmuje się wymóg, by sprawca był osobą, której w ogóle nie można przypisać winy, a nie której w danych okolicznościach nie można będzie uznać za winną (W. Dubis, M. Safjan); stanowisko to nie zasługuje na aprobatę (A. Śmieja)

art. 427 k.c. nie znajduje zastosowania do przypadków wyrządzenia szkody przez podopiecznego sobie samemu art. 427 k.c. może być stosowany, gdy jeden z podopiecznych pozostających pod nadzorem bądź faktyczną stałą pieczą określonego podmiotu wyrządzi szkodę drugiemu podopiecznemu (Z. Radwański, A. Olejniczak, W. Dubis, M. Safjan, G. Bieniek)

Zakres i treść obowiązku nadzoru jest różny w zależności od tego, kto sprawuje nadzór nadzór przez rodziców - wymogi można podzielić na 2 grupy (A. Śmieja): 1) należy uwzględnić wiek dziecka, stopień jego rozwoju psychofizycznego, cechy charakteru, temperament; przy niepoczytalnym sensu stricto - stopień jego upośledzenia, rodzaj choroby, ewentualne złe skłonności 2) okoliczności „zewnętrzne” w stosunku do sprawcy szkody – sytuacja rodzinna w jakiej znajdują się nadzorujący i małoletni, to czy oboje rodzice pracują zawodowo (zwłaszcza, czy wykonują pracę o tej samej porze dnia), czy mogą liczyć na pomoc krewnych, czy sytuacja majątkowa nadzorujących pozwala lub nie na zaangażowanie osób trzecich do sprawowania pieczy nad dzieckiem

w odniesieniu do osób chorych psychicznie czy ułomnych przyjmuje się, że obowiązki nadzorcze polegają na kontroli ich poczynań

Sposób rozumienia pojęcia „nadzoru” nad małoletnim: 1) wąskie rozumienie nadzoru, który nie polega na dokonywaniu czynności wychowawczych (A. Szpunar, M. Safjan) 2) czynności nadzorcze sensu stricto, jak i wychowawcze (J. Winiarz) 3) stanowisko pośrednie (A. Śmieja); nadzór nad małoletnim obejmuje czynności stricte nadzorcze, jak i wychowawcze; konieczność ścisłego nadzoru przekształca się stopniowo w potrzebę łączenia czynności nadzorczych i wychowawczych, a gdy dziecko działające z rozeznaniem zbliża się do pełnoletniości – w zasadzie wyłącznie środki wychowawcze

ustawowy obowiązek pieczy – np ustawowy obowiązek pieczy – np. rodzice, opiekunowie, przysposabiający, kurator, nauczyciele, lekarze, personel pomocniczy w zakładach dla chorych psychicznie, pracownicy domów wychowawczych, poprawczych, itp. rodzic – nie odpowiada, jeśli został pozbawiony władzy rodzicielskiej albo została ona ograniczona, a dziecko umieszczono w rodzinie zastępczej, ani rodzic, którego władza rodzicielska została na mocy wyroku rozwodowego ograniczona do określonych czynności, a dziecko w chwili wyrządzenia szkody nie pozostawało pod jego opieką zawarcie przez osobę zobowiązaną do nadzoru z mocy ustawy umowy o opiekę nad małoletnim (niepoczytalnym) nie zwalnia jej z odpowiedzialności; może ułatwić wykazane braku winy w nadzorze

umowny obowiązek pieczy – np umowny obowiązek pieczy – np. opiekunka zatrudniona przez rodziców, wysłanie małoletniego na kolonie, pielęgniarka zatrudniona do opieki nad osobą chorą sąsiadka zajmująca się dzieckiem grzecznościowo – sporne jakakolwiek umowa: odpłatna albo nie, nawet jednorazowa, krótkotrwła

faktyczna stała piecza: piecza musi mieć charakter stały geneza: problem tzw. wiejskich wychowańców

Przyjmuje się istnienie domniemań prawnych: 1) winy w nadzorze – culpa in custodiendo 2) związku przyczynowego między zawinionym zachowaniem się osoby zobowiązanej do nadzoru (sprawującej stałą pieczę) a szkodą wyrządzoną przez podopiecznego osobie trzeciej

Odpowiedzialność sprawcy Art. 428 k.c.: „Gdy sprawca z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego nie jest odpowiedzialny za szkodę, a brak jest osób zobowiązanych do nadzoru albo gdy nie można od nich uzyskać naprawienia szkody, poszkodowany może żądać całkowitego lub częściowego naprawienia szkody od samego sprawcy, jeżeli z okoliczności, a zwłaszcza z porównania stanu majątkowego poszkodowanego i sprawcy, wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego”

ODPOWIEDZIALNOŚĆ OSÓB POWIERZAJĄCYCH WYKONANIE CZYNNOŚCI INNEJ OSOBIE   1) odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez tzw. samodzielnego wykonawcę i za podwładnego, który nie ponosi winy (art. 429 k.c.) 2) odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez podwładnego (art. 430 k.c.) art. 430 k.c. jest przepisem szczególnym wobec art. 429 k.c. wspólny dla obu przepisów jest motyw gwarancyjny

Ad 1) nie ma znaczenia, o jaką czynność chodzi powierzenie może być jednorazowe powierzenie może być odpłatne albo nieodpłatne

Rozumienie winy na gruncie art. 429 k.c. i jej istota 1) tradycyjnie przyjmuje się, że jedną z przesłanek odpowiedzialności jest wina powierzającego, objęta domniemaniem prawnym - odpowiedzialność na zasadzie winy w wyborze (np. G. Bieniek, M. Safjan, W. Dubis, Z. Radwański, A. Olejniczak) 2) za przesłankę odpowiedzialności należałoby uznać nie tyle winę powierzającego, co brak okoliczności wyłączających jego odpowiedzialność, które obok winy w wyborze stanowi powierzenie czynności do wykonania przedsiębiorstwu lub zakładowi zajmującemu się zawodowo wykonywaniem czynności danego rodzaju (P. Machnikowski) o zasygnalizowanej trudności świadczą także propozycje innych autorów: M. Safjan przyjmuje, że wykazanie faktu powierzenia czynności do wykonania profesjonaliście nie prowadzi do definitywnego zwolnienia się z odpowiedzialności, a jedynie do przeniesienia ciężaru dowodu winy w wyborze na poszkodowanego W. Dubis traktuje wykazanie powierzenia czynności profesjonaliście jako udowodnienie nieistnienia związku przyczynowego pomiędzy niestarannie dokonanym wyborem a szkodą

wina w rozumieniu art. 429 k. c wina w rozumieniu art. 429 k.c. znacznie różni się od winy w ujęciu art. 415 k.c.; za bezprawny trudno jest uznać wybór określonego wykonawcy wina w wyborze polega na niewłaściwie dokonanym wyborze możliwe musi być postawienie powierzającemu zarzutu dokonania niewłaściwego wyboru wykonawcy terminologia użyta w art. 429 k.c. jest niespójna z innymi przepisami kodeksowymi; określenia „przedsiębiorstwo” i „zakład” użyto w znaczeniu podmiotowym

przesłanką odpowiedzialności powierzającego czynność do wykonania opartej na art. 429 k.c. nie jest wina wykonawcy zachowanie wykonawcy musi być bezprawne jeżeli bezpośredni sprawca ponosi winę, to odpowiada łącznie z powierzającym, a ich odpowiedzialność jest solidarna brak odpowiedzialności powierzającego, gdy wykonawca wyrządził szkodę jedynie przy okazji wykonywania powierzonej czynności

Ad 2) odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez podwładnego – art Ad 2) odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez podwładnego – art. 430 k.c. odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, a wg niektórych autorów odpowiedzialność absolutna   Przesłanki: 1) powierzenie przez jeden podmiot drugiemu czynności do wykonania 2) wyrządzenie przez wykonawcę szkody przy wykonywaniu powierzonej mu czynności 3) istnienie pomiędzy powierzającym a wykonawcą stosunku zwierzchnictwa i podporządkowania 4) wina wykonawcy w wyrządzeniu szkody przy wykonywaniu powierzonej mu czynności

Ad 1) powierzenie czynności do wykonania na mocy umowy, polecenia, czy też prośby wykonywana czynność może mieć charakter jednorazowy, jak i należeć do zespołu czynności dokonywanie czynności faktycznych, jak i prawnych, polegających na działaniu bądź zaniechaniu, odpłatnych jak i nieodpłatnych

Ad 2) wyrządzenie przez wykonawcę szkody osobie trzeciej musi nastąpić przy wykonywaniu powierzonej mu czynności, a nie jedynie przy okazji jej wykonywania (G. Bieniek, W. Dubis) część autorów dla opisania wskazanej zależności posługuje się kryterium związku funkcjonalnego, który musi zachodzi pomiędzy szkodą, a sposobem wykonywania powierzonej czynności (M. Safjan) inni autorzy opowiadają się za koniecznością istnienia normalnego związku przyczynowego pomiędzy zachowaniem się wykonującego czynność a szkodą, przy jednoczesnym wymogu, by owo zachowanie się było podjęte w celu wykonania powierzonej mu czynności (P. Machnikowski)

Ad 3) ratio legis odpowiedzialności zwierzchnika: może decydować o sposobie wykonania czynności przez podwładnego i czerpie z niego korzyści szerokie rozumienie pojęcia zwierzchnictwa: dotyczy także podmiotów podejmujących względnie samodzielnie decyzje dotyczące sposobu realizacji powierzonych zadań, np. lekarzy, osób wykonujących prace umysłowe, badawcze, twórcze, jak również polegające na kierowaniu zespołami ludzkimi, procesami technologicznymi i organizacyjnymi relacja zwierzchnictwa może wynikać ze stosunków prawnych i faktycznych zwierzchnictwo ogólnoorganizacyjne

w razie oddelegowania podwładnego do czasowego wykonywania usług na rzecz innego podmiotu zwierzchnikiem jest ten, komu podwładny podlegał w chwili wyrządzenia szkody (G. Bieniek) rozbieżność stanowisk dotyczy pracownika tymczasowego, skierowanego do wykonywania pracy przez agencję pracy tymczasowej: a) zwierzchnikiem jest agencja pracy tymczasowej (P. Zbroja) b) zwierzchnikiem jest pracodawca użytkownik, bo on jest wyłącznie uprawniony do powierzenia pracownikowi tymczasowemu pracy do wykonania i udzielania mu wskazówek, a także odnosi korzyści z jego działań (P. Machnikowski)

Ad 4) wyrządzenie szkody przez podwładnego przy wykonywaniu powierzonej czynności z winy umyślnej albo nieumyślnej koncepcja tzw. winy anonimowej domniemania faktyczne: istnienie winy podwładnego, jeżeli zostanie wykazana bezprawność

jeżeli podwładnemu, który wyrządził szkodę, winy przypisać nie można, poszkodowany może żądać odszkodowania od powierzającego czynność na podstawie art. 429 k.c. przy spełnieniu w/w przesłanek zwierzchnik nie ma możliwości zwolnienia się z odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez podwładnego – wniosek, że odpowiedzialność z art. 430 k.c. to odpowiedzialność absolutna (np. J. Kuźmicka- Sulikowska), a nie odpowiedzialność na zasadzie ryzyka

w razie wyrządzenia przez pracownika przy wykonywaniu przez niego obowiązków pracowniczych szkody osobie trzeciej, zobowiązany do jej naprawienia jest wyłącznie pracodawca (art. 120 § 1 k.p.) w literaturze z zakresu prawa pracy przyjmuje się, że reguła ta dotyczy wyłącznie nieumyślnego wyrządzenia szkody przez pracownika wobec pracodawcy pracownik może odpowiadać tylko do wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia, przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody (art. 119 k.p.)