PODSTAWOWE ZABIEGI RESUSCYTACYJNE U OSÓB DOROSŁYCH(A-BLS) Agnieszka Sękowska
Sekwencja działań. Pozycja bezpieczna. Resuscytacja prowadzona przez dwóch r. Resuscytacja prowadzona przez jednego r Reakcja alergiczna. Zestawienie leków. Kiedy udać sie po pomoc.
SEKWENCJA DZIAŁAŃ Zapewnić bezpieczeństwo ratownikowi i ratowanemu. Sprawdzić, czy ratowany reaguje: A.Jeśli pacjent odpowiada lub porusza się: B.Jeśli ratowany nie reaguje: 4. Utrzymując drożność dróg oddechowych-wzrokowo, słuchowo i dotykiem ocenić, czy występują prawidłowe oddechy.
SEKWENCJA DZIAŁAŃ 5. A.Jesli ratowany prawidłowo oddycha: B.Jeśli ratowany nie oddycha lub wykonuje tylko okresowe westchnięcia bądź słabe próby oddechu: 6. Sprawdzić, czy występują oznaki zachowanego krążenia:
SEKWENCJA DZIAŁAŃ 7.A.Jeśli ma się pewność, że występują oznaki zachowanego krążenia: B. Jeśli nie stwierdza się oznak zachowanego krążenia lub nie ma co do tego pewności, rozpocząć pośredni masaż serca: 8. Kontynuować resuscytację do czasu:
POZYCJA BEZPIECZNA
RESUSCYTACJA PRZEZ 2-óch RATOWNIKÓW Zadaniem priorytetowym jest wezwanie pomocy. Korzystne jest, gdy ratownicy prowadzą akcję ratunkową ustawiając sie po przeciwnych stronach ratowanego. Obowiązuje zasada 15 uciśnięć na 2 oddechy
RESUSCYTACJA PRZEZ 2-óch RATOWNIKÓW 4. Przez cały czas należy utrzymywać odgięcie głowy i uniesienie żuchwy; wdechy winny trwać 2 sekundy i w tym czasie należy przerywać uciskanie kl.p. 5. Zmiany ratowników powinny być dokonywane możliwie szybko i płynnie.
KIEDY WEZWAĆ POMOC Gdy ratownik nie jest sam, jedna osoba powinna rozpocząć resuscytację, podczas gdy druga winna udać się po pomoc. W przypadku osoby dorosłej, która nie oddycha, poj. ratownik winien założyć, że chodzi o ch.serca i natychmiast udać się po pomoc.
KIEDY WEZWAĆ POMOC Jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że przyczyną utraty przytomności są zaburzenia oddechowe, np.: zatrucie lekami, uraz, zadławienie ratownik powinien przez ok. 1 minutę wykonywać zabiegi resuscytacyjne, zanim uda się po pomoc.
Zabezpieczenie dróg oddechowych Usunięcie ciał obcych zgięcie szyi z równoczesnym uniesieniem żuchwy (pozycja “wąchania kwiatka”) rurka ustno-gardłowa maska twarzowa intubacja
Wentylacja 10 oddechów na minutę 800-1200 ml na oddech spokojny, głęboki wdech i pełny wydech
Technika wentylacji powietrzem wydechowym
Wady wentylacji powietrzem wydechowym Niskie stężnie tlenu w powietrzu wydechowym-ok.16% nieprzyjemne dla ratownika
Sprzęt do resuscytacji oddechwej Rurka Guedela ustno-gardłowa. Maska Laerdala. Worek Ambu.
Niedrożność oddechowa
Udrożnienie dróg oddechowych
Rurka ustno-gardłowa
Pośredni masaż serca? Po wykonaniu dwóch wdmuchnięć sprawdza się, czy jest tętno na t.szyjnej. Jeśli nie ma należy rozpocząć pośredni masaż serca.
Pośredni masaż serca Silny, kontrolowany, pionowy ucisk miejsce ucisku to dolna połowa mostka częstośc ucisku: 100/min głębokość ucisku: 4-5 cm
Pośredni masaż serca
REAKCJA ANAFILAKTYCZNA histamina prostaglandyny ECF-A SRS-A
REAKCJA ANAFILAKTYCZNA natychmiast przerwać podawanie alergenu tlenoterapia bierna 100% tlenem; intubacja?? odstawić środki o działaniu inotropowo ujemnym, rozszerzające naczynia i środki sedatywne agresywne przetaczanie płynów: 1-2 litry krystaloidów i ew. koloidy
REAKCJA ANAFILAKTYCZNA adrenalina-zwęża naczynia, rozszerza mięśnie oskrzeli Leczenie uzupełniające: difenhydramina, aminofilina, cymetydyna, katecholaminy, HCT.
ZESTAW DO RESUSCYTACJI(BLS) . Podstawowy zestaw reanimacyjny powinien zawierać następujące środki farmaceutyczne i materiały medyczne: Środki farmaceutyczne Atropina amp. 1mg/1ml (2amp.) Adrenalina amp. 0.1% (2amp.) HCT 100mg amp(2amp.) Noradrenalina amp.(2amp.) Phenazolinum amp(2amp.) Calcium „Polfa” amp. 10% (2amp.) Glukoza 20% amp. (2amp.) Efedryna amp.(2amp.) Płyny infuzyjne 0.9%NaCl – 500ml PWE- 500ml
ZESTAW DO RESUSCYTACJI(BLS) . Materiały medyczne Worek samorozprężalny “AMBU” z maską twarzową Rurki ustno-gardłowe Źródło tlenu + dren do połączenia z workiem samorozprężalnym Sprawny ssak Cewniki do odsysania Uwaga!!! Zestaw do resuscytacji powinien znajdować się w miejscu widocznym i łatwodostępnym.
Utonięcie Zagrożenie życia jest spowodowane niedotlenieniem u 10-15% ludzi tonących dochodzi do skurczu glośni, co chroni płuca przed zalaniem wodą i zachłyśnięciem treścią pokarmową (tzw.”suche tonięcie”) u reszty dochodzi do obrzęku płuc a w rezultacie do niedotlenienia i kwasicy
Utonięcie Różnice między utonięciem w wodzie morskiej i słodkiej są niewielkie
Utonięcie-postępowanie Skuteczne wspomaganie wentylacji płuc przy użyciu wysokich stężeń tlenu należy przy tym powstrzymywać się od odchylania ofierze utonięcia głowy do tyłu
Utonięcie a hipotermia Może wywołać pewne działanie korzystne dzięki ochronnemu wpływowi na mózg (zwłaszcza u dzieci) hipotermia może wywołać gwałtowną reakcję wagalną, prowadzącą nawet do zatrzymania krążenia
Utonięcie a hipotermia Obniżenie temperatury ciała do 35 stp nie powoduje znaczących zmian w czynności mózgu i sprawności ruchowej poniżej 35stp pojawia się okres splątania i dezorientacji, zaburzenia oddychania i koordynacji ruchów, amnezja pomiędzy 33 a 30 stp następuje z reguły utrata przytomności
Problemy z oddychaniem Są spowodowane nieregularnością w rytmie oddychania. Są to: hipoksja hiperkapnia hiperwentylacja=hipokapnia zatrucie CO
Hipoksja-1 Jest to niedobor tlenu w tkankach najczęstszą przyczyną jest zatrzymanie oddechu np..”suche utonięcie” lub wyczerpanie powietrza najbardziej wrażliwy na niedotlenienie jest mózg pierwszym objawem niedotlenienie jest najczęściej utrata przytomności
Hipoksja-2 Inne niespecyficzne objawy to: senność, splątanie, niemożność koncentracji, sinica
Hipoksja-postępowanie Podanie 100% tlenu do oddychania
Hiperkapnia-1 Jest to zwiększone stężenie CO2 w tkankach i we krwi prowadzi do tego wstrzymywanie oddechu np..oddychanie co drugi oddech lub przemęczenie zwiększona ilość CO2 we krwi stymuluje ośrodek oddechowy i powoduje przyspieszenie oddychania
Hiperkapnia-2 Objawy: bóle głowy, zmęczenie, ogólne poczucie dyskomfortu
Hiperwentylacja -1 Jest rezultatem zbyt częstego oddychania może wystąpić pod wpływem emocji czy strachu polega na szybkich wdechach i wydechach prowadzi do obniżenia CO2 we krwi objawy: uczucie lekkości ciała aż do bólów głowy, nudności, osłabienie, utrata przytomności
Hiperwentylacja -2 Im dłużej trwa tym trudniej ją przerwać
Hiperwentylacja-postępowanie Uspokojenie zwolnienie i pogłębienie oddychania
Zatrucie CO (tlenkiem węgla)-1 W zwykłym powietrzu występuje w śladowej ilości do zatrucia CO może dojść na skutek zasysania przez kompresor własnych spalin lub powietrza zanieczyszczonego tym gazem jest niebezpieczne bo CO wiąże się bardzo silnie z Hb(210 x łatwiej niż tlen)
Zatrucie CO (tlenkiem węgla)-2 Powoduje to niedotlenienie tkanek objawy: bóle głowy, splątanie, utrata przytomności
Zatrucie CO-postępowanie Wydobycie poszkodowanego na świeże powietrze podanie 100% tlenu w ciężkich zatruciach komora hiperbaryczna
Urazy ciśnieniowe płuc Związane są z bezpośrednim wpływem ciśnienia zmieniającego się podczas zanurzania i wynurzania. Mogą prowadzić do powstania: odmy tętniczego zatoru powietrznego
Odma opłucnowa-1 Polega na gromadzeniu się powietrza pomiędzy opłucną pokrywającą płuco a opłucną ścienną objawy: ból, kłopoty z oddychaniem aż do NZK powstaje zwykle podczas wstrzymywania oddechu podczas wynurzania
Odma opłucnowa-2 Choroby takie jak: rozedma, astma, stan po zap.płuc, stan po przebytej gruźlicy sprzyjają powstawaniu odmy w czasie zmiany ciśnienia również kaszel i kichanie podczas wynurzania
Odma opłucnowa-podział Odma prężna - wentylowa, kiedy powietrze dostaje się podczas wdechu do jamy opłucnowej ale nie może się wydostać podczas wydechu; objętość odmy narasta odma zwykła - otwarta, kiedy ilość powietrza się nie zmienia
Odma opłucnowa
Odma śródpiersia Powietrze gromadzi się w przestrzeni wokół serca objawy: ból zlokalizowany w okolicy serca
Odma podskórna Powietrze gromadzi się w tkance podskórnej, w górnej części klatki piersiowej objawy: przy nacisku charakterystyczne “trzeszczenie”
Tętniczy zator gazowy Najcięższy uraz powietrze z pęcherzyków przechodzi do kapilarów (do krwi) objawy: duszność, ból, krwioplucie, serce-niewydolność, mózg- zawroty głowy, drgawki, utrata przytomności
Postępowanie przy podejrzeniu urazu płuca Podanie 100% tlenu do oddychania
Choroba dekompresyjna-pośredni wpływ ciśnienia Mieszanka oddechowa to: tlen gazy występujące w ilościach śladowych azot-79%
Choroba dekompresyjna-pośredni wpływ ciśnienia Zgodnie z prawami gazowymi podczas zanurzania następuje: wzrost gęstości powietrza w miarę zanurzania wzrost ciśnienia parcjalnego w płucach co powoduje , że jego większa ilość zostanie rozpuszczona we krwi absorpcja większej ilości azotu przez tkanki
Choroba dekompresyjna-pośredni wpływ ciśnienia Saturacja tkanek azotem eliminacja azotu
Choroba dekompresyjna-pośredni wpływ ciśnienia Eliminacja azotu - gdy ciśnienie zmniejsza się zbyt szybko, tkanki nie mogą utrzymać azotu w roztworze i powraca on do formy gazowej jeszcze w tkankach. Rezultatem tego zjawiska jest choroba dekompresyjna.
Choroba dekompresyjna-pośredni wpływ ciśnienia Jest to tworzenie się pęcherzyków azotu w tkankach ciała powstaje na skutek przekraczania zalecanych głębokości i czasów nurkowania i nie odbywania dekompresji zależy również od indywidualnej fizjologii może się zdarzyć po wielu dniach kolejnych nurkowań- efekt kumulacji
Choroba dekompresyjna-pośredni wpływ ciśnienia Zbyt szybkie wynurzanie powoduje zbyt szybkie zmniejszanie eię ciśnienia powstają pęczerzyki azotu, które zwiększają swoje rozmiary aż do osiągnięcia rozmiarów krytycznych pęcherzyki te mogą powodować niedrożność naczyń krwionośnych lub spowalniać przepływ krwi, co zmniejsza dostarczanie tlenu i usuwanie azotu
Choroba dekompresyjna-pośredni wpływ ciśnienia Czynniki ryzyka to: słaba kondycja fizyczna zaawansowany wiek otyłość odwonienie zimna woda ciężka praca pod wodą
Choroba dekompresyjna-pośredni wpływ ciśnienia Tempo wynurzania przystanki bezpieczeństwa
Choroba dekompresyjna-pośredni wpływ ciśnienia Typ I typ II objawy: niezwykłe zmęczenie swędzenie skóry bóle ramion, nóg i kl.piersiowej zawroty głowy, utrudnione oddychanie otępienie, porażenia
Choroba dekompresyjna-pośredni wpływ ciśnienia Leczenie: podanie 100% tlenu kontakt z ośrodkiem zdrowia rekompresja w komorze hiperbarycznej
Narkoza azotowa Nieznana przyczyna wpływ azotu na błonę komórek nerwowych objawy: kłopoty z rozwiązywaniem problemów, oszołomienie, trudności ze skupieniem się
Zatrucie tlenem B.rzadkie uszkodzenie płuc- uczucie palenia w klatce piersiowej, kaszel postać przebiegająca z kurczami mięśni, drgawkami i utratą przytomności