Stany skupienia

Ciała stałe są twarde i wytrzymałe, zachowują swój kształt. W ciele stałym drobiny sa rozmieszczone w sposób uporządkowany. Każda drobina drga wokół swego stałego punktu równowagi, nie mogąc go jednak opuścić. Ponieważ siły przyciągania przeważają siły odpychania, drobiny są silnie skupione, przez co ciało stale odznacza się zwartością i sztywnością.

Ciecz ciecz wypełniając naczynie, przyjmuje jego kształt, choć jej objetość pozostaje niezmieniona. Drobiny w cieczy są skupione i oddziałują na siebie, poruszają się z dużą prędkością i siły przyciągania nie są w stanie utrzymać ich na stałych pozycjach.

Gaz Gazy mogą swobodnie przemieszczać się z miejsca na miejsce. Ich charakterystyczną cechą jest to, że nie mają ani kształtu, ani objetości. Ruch drobin jest chaotyczny - zachodzi we wszystkich kierunkach i z dużą prędkością.

Topnienie kiedy ogrzewamy ciało stałe, jego drobiny zyskują energię i zaczynają szybciej drgać. W końcu uwalniają się od wzajemnych oddziaływań i ich uporzadkowany układ rozpada się. Ciało stałe się topi. Temperaturę, w której zachodzi to zjawisko, nazywamy temperaturę topnienia.

Krzepnięcie podczas ochładzania cieczy jej drobiny tracą energię i poruszają się coraz wolniej. W pewnej temperaturze ruch staje się na tyle wolny, że siły przyciągania między drobinami są w stanie uporzadkować drobiny w regularną strukturę, charakterystyczną dla ciała stałego. Temperatura, w której substancja zestala się ( zmienia w ciało stałe ) jest taka sama jak jej temperatura topnienia.

Wrzenie W temperaturze wrzenia drobiny cieczy przechodzą w stan gazowy tak szybko, że pęcherzyki gazu tworzą się w całej objetości cieczy jednocześnie. Ciecz nie może istnieć w temperaturze wyższej od jej temperatury wrzenia, chyba że zostaną spełnione specjalne warunki( np. zwiększymy ciśnienie ).

Parowanie Podczas ogrzewania cieczy jej drobiny - w miarę jak wzrasta ich średnia energia - poruszają się coraz szybciej i oddalają się od siebie. W każdej temperaturze część drobin cieczy ma wystarczającą energię, by pokonać siły przyciągania i oderwać się od powierzchni, tworząc gaz - mówimy wtedy, że ciecz paruje.

Skraplanie Podczas ochładzania gazu spada średnia energia jego drobin i zmniejsza się prędkość ich ruchu. Siły, z jakimi przyciągają się drobiny, stają się wystarczające, by spowodować skraplanie się gazu.