Claude Monet Impresja. Wschód słońca

Impresja. Wschód słońca Obraz namalowany przez Claude Moneta Datowany na 1872 r. Został wystawiony w 1874r. podczas wystawy w Atelier Nadara. Krytyk Louis Leroy użył tytułu obrazu Moneta w swojej nieprzychylnej recenzji i nazwał wystawę "Wystawa Impresjonistów", nazywając w ten sposób nowy kierunek w sztuce.

Cechy impresjonizmu Subiektywizm, utrwalanie wrażeń jednostkowych Próba uchwycenia zmysłowych, ulotnych momentów Zerwanie z tradycjami malarstwa akademickiego Wyjście w plener Gra świateł Dynamika obrazu Tajemniczość, melancholia

Popularna tematyka Pejzaże miejskie i wiejskie Sceny z życia Sceny intymne Motywy ruchome Sceny kabaretowe

Edouard Manet Śniadanie na trawie

Claude Monet Parlament

Edgar Degas Tancerka na scenie

Paul Cezanne Martwa natura z wiśniami i brzoskwiniami

Vincent Van Gogh Słoneczniki

Muzyka Impresjonizm jako styl muzyczny jest muzycznym odbiciem impresjonizmu w malarstwie. Zamierzeniem impresjonistów było oddanie ulotnych wrażeń powstających z kontaktu z przyrodą lub fenomenów natury, za pomocą środków muzycznych. Były to głównie osiągane przez harmonię, zmienność dynamiczną oraz innowacyjną orkiestrację.

Muzyka Wyczulenie na barwę dźwięku Współbrzmienie Programowość inspirowana folklorem i muzyką taneczną Zróżnicowanie efektów dynamicznych, wykonawczych, instrumentalnych, fakturalnych

Muzyka – przedstawiciele Claude Debussy Maurice Ravel Manuel de Falla Karol Szymanowski

Poezja W liryce impresjonizm nie funkcjonował jako odrębny prąd, nie stał się też sztandarowym zawołaniem żadnej grupy literackiej, istniał jednak powszechnie jako określenie charakterystycznej poetyki

Poezja Wyznacznikami utworu były: prezentacja świata zewnętrznego jako subiektywnego wyobrażenia podmiotu lirycznego Nastrój, synestezje dźwięczne i barwne, wpływ światła na kolor, elementy obrazu subtelne i chwilowe (np. spadająca gwiazda, nietoperz lecący, śpiąca woda) Rejestracje ulotnych wrażeń i przeżyć podmiotu poeci umieszczali z reguły na tle krajobrazowym W przypadku wierszy młodopolskich był to najczęściej pejzaż jeziora, Tatr, a także wieczorne lub nocne pejzaże wsi polskiej lub bliżej nie sprecyzowana przestrzeń naturalna.

Poezja - przedstawiciele Kazimierz Przerwa – Tetmajer Jan Kasprowicz Leopold Staff Lucjan Rydel Bolesław Leśmian