Zadanie: przy pomocy algorytmu simplex rozwiązać następujące zadanie programowania liniowego: przy ograniczeniach: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Czyli jak zrobić prezentację komputerową?
Advertisements

Co można zwiedzić w WIELKIEJ BRYTANII Pamiętajmy o miejscach które możemy zwiedzić na przykład w WIELKIEJ BRYTANII. I też czym różni się ta wyspa od naszego.
Zadania i łamigówki matematyczne.
Małgorzata Pietroczuk
Programowanie liniowe
Ułamki dziesiętne.
FUNKCJA L I N I O W A Autorzy: Jolanta Kaczka Magdalena Wierdak
Informatyka Edytor tekstów Word.
Widzisz byłego prezydęta Clintona i jego następcę Gora? Nie... To są 2 twarze Clintona ale z innym uczesaniem. Co widzisz?
Problem obiadu Przykład. Pan domu został słomianym wdowcem i postanowił sam ugotować sobie obiad. Porównamy je-go działanie z organizacją pracy jego żony.
III. Proste zagadnienia kwantowe
Wycieczka w Pieniny Fotograficzna opowieść o tym, jak zespolone siły klas I a, II h, III a i III b zdobyły 9 VI 2006 r. Trzy Korony. Prezentację przygotowała.
AUTOR :WOJTEK NOWIK REPORTER : LUK SMIS PATRYK SORMAN PIOTREK COLO (KOLO)
Kolejna gra mająca na celu pokazanie świata kierowców ścigających się w nielegalnych ulicznych wyścigach podrasowanymi do granic możliwości samochodami.
Zastanówmy Się…...
WNIOSKI Z PRZEPROWADZONEJ ANKIETY NA TEMAT SAMORZĄDU UCZNIOWSKIEGO ORAZ GAZETKI SZKOLNEJ „KUJONEK”
PREZENTACJA WYKORZYSTANA PODCZAS DEBATY W SALI PATRONA SZKOŁY.
Młodzież a wolontariat.. Opracowanie: Judyta Szłapa Urszula Buczek.
Pomoc słabszym w nauce Sprzątanie pobliskiego terenu Pomoc starszym.
Przeglądanie inOrder function BSTinorder(BSTNode root) if root NOT NULL BSTinorder(root.left) Print(root) BSTinorder(root.right) 2, 4, 6, 8, 9, 10, 12,
Podstawy programowania
Mężczyzna, wiek 92 lata, drobny, o szlachetnym wyglądzie, dobrze ubrany i starannie ogolony, o porządnie uczesanych włosach, który się budzi każdego.
fotografie - Marcel Cohen
Formatowanie i modyfikacja dokumentu tekstowego
Nieformalne miejsca spotkań. ANKIETY Przeprowadziliśmy wśród uczniów gimnazjum ankietę na temat nieformalnych miejsc spotkań. Przedstawimy przykładowe.
Ach te baby... Ach te baby....
ALGORYTMY.
Regresja krzywoliniowa
ALGORYTM.
Analiza stanu naprężenia
Zdrowe śniadanie klasy III W szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w Olszynach.
Wykonała Sylwia Kozber
Wielkości odwrotnie proporcjonalne. Te prostokąty mają równe pola! Długość prostokąta 4cm5cm8cm16cm32cm Szerokość prostokąta 4cm3,2cm2cm1cm0,5cm 8cm 2cm.
Zapraszam na prezentację multimedialną pt
Pęd Wielkością charakteryzującą ruch ciała jest prędkość. Zmiana ruchu, tzn. zmiana prędkości, wymaga pokonania oporu bezwładności. Miarą bezwładności.
Rola tabel w kodzie HTML
Instalacja serwera WWW na komputerze lokalnym
PHP Operacje na datach Damian Urbańczyk. Operacje na datach? Dzięki odpowiednim funkcjom PHP, możemy dokonywać operacji na datach. Funkcje date() i time()
HTML Podstawy języka hipertekstowego Damian Urbańczyk.
Tworzenie tabel w edytorze Word
Ruch niejednostajny Wykres zależności Wykres w zależności od prędkości susającego zająca (1) i poruszającego się żółwia (2) od czasu trwania ruchu.
W naszej klasie jest 7 dziewczynek i 9 chłopców. Lubimy się wspólnie uczyć, bawić i chodzić na wycieczki. A oto kilka zdjęć z życia naszej klasy w tym.
Optyka Widmo Światła Białego Dyfrakcja i Interferencja
Jak się uchronić przed zagrożeniami wynikającymi z użytkowania sieci?
RÓWNANIA Wprowadzenie.
Warsztaty C# Część 3 Grzegorz Piotrowski Grupa.NET PO
Opracowała: Iwona Kowalik
BEZPIECZNY INTERNET. PRZEGLĄDANIE STRON INTERNETOWYCH.
TWORZENIE SPISU TREŚCI Opracowała: Iwona Kowalik.
SKALA MAPY Skala – stosunek odległości na mapie do odpowiadającej jej odległości w terenie. Skala najczęściej wyrażona jest w postaci ułamka 1:S, np. 1:10.
1 Strategia dziel i zwyciężaj Wiele ważnych algorytmów ma strukturą rekurencyjną. W celu rozwiązania rozwiązania problemu algorytm wywołuje sam siebie.
Metody geometrycznego dodawania wektorów. Metoda trójkątaMetoda równoległoboku Dane są dwa wektory: Szukamy wektora c : b a a a c c bb 1.Przerysuj pierwszy.
Wydatki na zakup podręczników i akcesoriów szkolnych gemiusReport sierpień 2006.
Próbna matura z matematyki Piotr Ludwikowski. Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007 w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania.
ZŁUDZENIA OPTYCZNE Większe, mniejsze? Jest czy nie ma? Wygięte! ..?
CZY JESTEŚMY DLA SIEBIE ŻYCZLIWI?
W.K. (c) Bazy danych Access. 2W.K. (c) 2007 Baza danych - definicje Baza danych to zbiór informacji dotyczących określonego tematu (stanowiących.
Skala i plan mgr Janusz Trzepizur.
Druga debata szkolna W piątek 21 XI 2008 roku odbyła się w naszej szkole kolejna debata. Zgromadziliśmy się jak zwykle w sali nr 33.
Kupiliśmy mały śliczny domek w górach i bardzo bardzo byśmy się ucieszyli, gdybyś do nas wpadł… GrzesKi 2008.
Temat 5: Elementy meta.
Temat 1: Składnia języka HTML
Temat 4: Znaki diakrytyczne i definiowanie języka dokumentu
Instrukcja switch switch (wyrażenie) { case wart_1 : { instr_1; break; } case wart_2 : { instr_2; break; } … case wart_n : { instr_n; break; } default.
Instrukcja switch switch (wyrażenie) { case wart_1 : { instr_1; break; } case wart_2 : { instr_2; break; } … case wart_n : { instr_n; break; } default.
Komtech Sp. z o.o. Magic Janusz ROŻEJ.
Magic Janusz ROŻEJ Komtech Sp. z o.o.
w/g Grzegorz Gadomskiego
Największym bólem w życiu nie jest śmierć, lecz bycie ignorowanym.
Lab 3, 4, 5 Zaawansowane arkusze kalkulacyjne. autor: Piotr Marczewski WYKRESY Typy wykresów Grupowane Skumulowane Skumulowane.
Zapis prezentacji:

Zadanie: przy pomocy algorytmu simplex rozwiązać następujące zadanie programowania liniowego: przy ograniczeniach: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Najpierw doprowadźmy ograniczenia do postaci, w której wektor wyrazów wolnych jest dodatni. W naszym przykładzie wystarczy pomnożyć obydwie nierówności przez –1: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Następnie musimy doprowadzić nasze zadanie do tzw. postaci standardowej. Dodajemy do nierówności ograniczeń tzw. zmienne dopełniające, aby nierówności zastąpić równościami: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

wektor wyrazów wolnych Z obecnej postaci zadania możemy już odczytać wszystkie potrzebne do rozwiązania zadania wielkości: macierz A wektor wyrazów wolnych transponowany wektor współczynników funkcji celu Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Musimy wybrać z macierzy A dwa wektory, które tworzą bazę (czyli muszą to być wektory liniowo niezależne): Podpowiedź: na początku najprościej jest wybrać te wektory, które są „powiązane” ze zmiennymi dopełniającymi – w naszym wypadku były to x3 i x4, więc wybieramy wektory x3 i x4, ponieważ tworzą one poprawną bazę: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Rysujemy tabelę simplex, która posłuży nam do rozwiązania zadania Rysujemy tabelę simplex, która posłuży nam do rozwiązania zadania. Liczba kolumn zależy oczywiście od rozmiaru macierzy A: x1 x2 x3 x4 NB CB Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Górny wiersz tabeli wypełniamy współczynnikami funkcji celu: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

W kolumnie NB wpisujemy wektory, które należą do naszej bazy: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

W kolumnie CB wpisujemy wartości współczynników funkcji celu, które odpowiadają wektorom należącym do naszej bazy: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Tylko dla pierwszej bazy: w kolumnę wyrazów wolnych wpisujemy wektor wyrazów wolnych: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 10 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Tylko dla pierwszej bazy: w odpowiednie kolumny x1, x2, Tylko dla pierwszej bazy: w odpowiednie kolumny x1, x2, ..., xn oraz wiersze xB1, xB2 wpisujemy elementy macierzy A: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 10 1 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wypełniamy zaznaczone pole według schematu: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 10 1 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wypełniamy pozostałe puste pola według schematu (dla x1): -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 10 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wypełniamy pozostałe puste pola według schematu (dla x1): -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Podpowiedź: na pozycjach odpowiadających wektorom bazy zawsze będą zera – nie trzeba ich liczyć! -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Sprawdzamy, czy wszystkie, poza pierwszym, pola w wyliczanym ostatnio wierszu mają wartości mniejsze lub równe 0. Jeśli tak jest, znaleźliśmy rozwiązanie optymalne i jest nim wektor o współczynnikach takich, jak wartości kolumny CB. W przeciwnym wypadku próbujemy znaleźć lepsze rozwiązanie. W tym celu musimy usunąć z bazy jeden z wektorów i zastąpić go innym, po czym sprawdzić, czy otrzymane nowe rozwiązanie bazowe będzie rozwiązaniem optymalnym zadania. W naszym przykładzie wszystkie interesujące nas wartości są dodatnie, więc znalezione rozwiązanie nie jest rozwiązaniem optymalnym. Musimy więc zmienić bazę i szukać kolejnych rozwiązań. Najpierw wybierzemy wektor, który w następnym kroku umieścimy w nowej bazie. Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Szukamy największej spośród zaznaczonych wartości Szukamy największej spośród zaznaczonych wartości. Wektor jej odpowiadający zostanie umieszczony w nowej bazie. -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Jak widać, największa wartość to 2, odpowiadająca wektorowi x2 Jak widać, największa wartość to 2, odpowiadająca wektorowi x2. Dlatego też w nowej bazie znajdzie się wektor x2. -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Musimy jeszcze ustalić, który z dwóch wektorów bazy z niej usuniemy Musimy jeszcze ustalić, który z dwóch wektorów bazy z niej usuniemy. Musimy obliczyć dwa ilorazy według schematu: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Musimy jeszcze ustalić, który z dwóch wektorów bazy z niej usuniemy Musimy jeszcze ustalić, który z dwóch wektorów bazy z niej usuniemy. Musimy obliczyć dwa ilorazy według schematu: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wybieramy najmniejszy dodatni spośród obliczonych ilorazów Wybieramy najmniejszy dodatni spośród obliczonych ilorazów. Odpowiadający mu wektor zostanie usunięty z nowej bazy. -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Jak widać, najmniejszy dodatni iloraz wynosi 4 Jak widać, najmniejszy dodatni iloraz wynosi 4. Odpowiada on wektorowi x4, dlatego zostanie on usunięty z nowej bazy. -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Rysujemy nową tabelę simplex: NB CB Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Górny wiersz tabeli wypełniamy współczynnikami funkcji celu: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

W kolumnie NB wpisujemy wektory, które należą do nowej bazy: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

W kolumnie CB wpisujemy wartości współczynników funkcji celu, które odpowiadają wektorom należącym do nowej bazy: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Spójrzmy jeszcze raz na poprzednią tabelę simplex Spójrzmy jeszcze raz na poprzednią tabelę simplex. Szukamy wartości leżącej na przecięciu kolumny odpowiadającej wstawianemu do nowej bazy wektorowi i wiersza odpowiadającego usuwanemu z nowej bazy wektorowi: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Do nowej tabeli simplex wstawiamy wiersz z poprzedniej tabeli odpowiadający usuniętemu już wektorowi, dzieląc jego elementy przez wartość pola omówionego przed chwilą: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 4÷1 -2÷1 1÷1 0÷1 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Do nowej tabeli simplex wstawiamy wiersz z poprzedniej tabeli odpowiadający usuniętemu już wektorowi, dzieląc jego elementy przez wartość pola omówionego przed chwilą: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 4 1 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wartości wiersza odpowiadającego drugiemu wektorowi bazy wyznaczamy w przedstawiony poniżej sposób, korzystając z wartości zawartych w poprzedniej tabeli simplex: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Stara tabela: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 6 4 1 Nowa tabela: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wartości wiersza odpowiadającego drugiemu wektorowi bazy wyznaczamy w przedstawiony poniżej sposób, korzystając z wartości zawartych w poprzedniej tabeli simplex: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Stara tabela: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 6 3 4 1 Nowa tabela: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wartości wiersza odpowiadającego drugiemu wektorowi bazy wyznaczamy w przedstawiony poniżej sposób, korzystając z wartości zawartych w poprzedniej tabeli simplex: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Stara tabela: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 6 3 4 1 Nowa tabela: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wartości wiersza odpowiadającego drugiemu wektorowi bazy wyznaczamy w przedstawiony poniżej sposób, korzystając z wartości zawartych w poprzedniej tabeli simplex: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Stara tabela: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 6 3 1 4 Nowa tabela: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wartości wiersza odpowiadającego drugiemu wektorowi bazy wyznaczamy w przedstawiony poniżej sposób, korzystając z wartości zawartych w poprzedniej tabeli simplex: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 1 2 10 4 Stara tabela: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 6 3 1 4 Nowa tabela: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wypełniamy zaznaczone pole według schematu: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 6 3 1 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wypełniamy pozostałe puste pola według schematu (dla x1): -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wypełniamy pozostałe puste pola według schematu (dla x1): -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Czy zaznaczone wartości w ostatnio wypełnionym wierszu są mniejsze lub równe 0? Nie, więc ponownie musimy wybrać dwa wektory – jeden, który wstawimy do nowej bazy i jeden, który z niej usuniemy. -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Największą wartością w ostatnio wypełnionym wierszu jest 5, a odpowiada jej wektor x1. Do nowej bazy wstawimy więc wektor x1. -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

-1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Liczymy dwa ilorazy: x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Najmniejszym dodatnim ilorazem jest 2, więc odpowiadający mu wektor x3 zostanie usunięty z nowej bazy. -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Rysujemy nową tabelę simplex: NB CB Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Górny wiersz tabeli wypełniamy współczynnikami funkcji celu: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

W kolumnie NB wpisujemy wektory, które należą do nowej bazy: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

W kolumnie CB wpisujemy wartości współczynników funkcji celu, które odpowiadają wektorom należącym do nowej bazy: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Spójrzmy jeszcze raz na poprzednią tabelę simplex Spójrzmy jeszcze raz na poprzednią tabelę simplex. Szukamy wartości leżącej na przecięciu kolumny odpowiadającej wstawianemu do nowej bazy wektorowi i wiersza odpowiadającego usuwanemu z nowej bazy wektorowi: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Do nowej tabeli simplex wstawiamy wiersz z poprzedniej tabeli odpowiadający usuniętemu już wektorowi, dzieląc jego elementy przez wartość pola omówionego przed chwilą: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 6÷3 3÷3 0÷3 1÷3 -1÷3 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Do nowej tabeli simplex wstawiamy wiersz z poprzedniej tabeli odpowiadający usuniętemu już wektorowi, dzieląc jego elementy przez wartość pola omówionego przed chwilą: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 2 1 1/3 -1/3 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wartości wiersza odpowiadającego drugiemu wektorowi bazy wyznaczamy w przedstawiony poniżej sposób, korzystając z wartości zawartych w poprzedniej tabeli simplex: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Stara tabela: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 2 1 1/3 -1/3 8 Nowa tabela: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wartości wiersza odpowiadającego drugiemu wektorowi bazy wyznaczamy w przedstawiony poniżej sposób, korzystając z wartości zawartych w poprzedniej tabeli simplex: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Stara tabela: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 2 1 1/3 -1/3 8 Nowa tabela: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wartości wiersza odpowiadającego drugiemu wektorowi bazy wyznaczamy w przedstawiony poniżej sposób, korzystając z wartości zawartych w poprzedniej tabeli simplex: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Stara tabela: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 2 1 1/3 -1/3 8 Nowa tabela: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wartości wiersza odpowiadającego drugiemu wektorowi bazy wyznaczamy w przedstawiony poniżej sposób, korzystając z wartości zawartych w poprzedniej tabeli simplex: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Stara tabela: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 2 1 1/3 -1/3 8 2/3 Nowa tabela: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wartości wiersza odpowiadającego drugiemu wektorowi bazy wyznaczamy w przedstawiony poniżej sposób, korzystając z wartości zawartych w poprzedniej tabeli simplex: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -8 5 6 3 1 4 Stara tabela: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB 2 1 1/3 -1/3 8 2/3 Nowa tabela: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wypełniamy zaznaczone pole według schematu: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -18 2 1 1/3 -1/3 8 2/3 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wypełniamy pozostałe puste pola według schematu (dla x1): -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -18 2 1 1/3 -1/3 8 2/3 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Wypełniamy pozostałe puste pola według schematu (dla x1): -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -18 -5/3 -1/3 2 1 1/3 8 2/3 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Tak, więc znaleźliśmy rozwiązanie optymalne! Czy zaznaczone wartości w ostatnio wypełnionym wierszu są mniejsze lub równe 0? Tak, więc znaleźliśmy rozwiązanie optymalne! -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -18 -5/3 -1/3 2 1 1/3 8 2/3 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)

Rozwiązanie optymalne zadania: -1 -2 x1 x2 x3 x4 NB CB -18 -5/3 -1/3 2 1 1/3 8 2/3 Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)