Ropień podniebienia (abscessus palati)
Ropień podniebienia jest to ropień podokostnowy, gdyż błona śluzowa podniebienia twardego nie ma błony podśluzowej lecz jest bezpośrednio zespolona z ozębną przyczynę powstawania ropnia stanowią ostre zmiany okołowierzchołkowe wywodzące się od zębów siecznych bocznych oraz korzeni podniebiennych zębów przedtrzonowych i trzonowych
Ropień podniebienia
Diagnostyka ropień ten szerząc się na podniebieniu zwykle nie przekracza linii pośrodkowej z powodu ścisłego zrostu okostnej ze szwem podniebiennym objawem dominującym jest bardzo silny, pulsujący i samoistny ból, będący wynikiem odwarstwienia okostnej od powierzchni kości przez wysięk ropny dolegliwością bólowym towarzyszą objawy ogólne, takie jak podwyższenie temperatury ciała, niekiedy dreszcze
W badaniu stwierdza się: Zewnątrzustnie : - powiększenie regionalnych węzłów chłonnych, które są również tkliwe przy palpacji oraz ruchome Wewnątrzustnie: - obecność wygórowania elastyczno-twardego, żywo bolesnego uciskowo, pokrytego zaczerwienioną śluzówką - wygórowanie to zlokalizowane jest najczęściej w rzucie wierzchołka zęba przyczynowego - ząb przyczynowy wykazuje bolesność przy opukiwaniu wskazującą na zapalenie ozębnej
Leczenie ropień podniebienia nacina się równolegle do łuku zębowego lub szwu podniebiennego na szczycie wygórowania, w znieczuleniu przewodowym Długość cięcia wynosi 1-2 cm zależnie od rozległości ropnia zaleca się również wycięcie soczewkowate tkanek miękkich ponad ropniem ze względu na tendencję do szybkiego zamykania się rany po nacięciu
po ewakuacji wydzieliny, jamę ropnia drenuje się setonem gumowym, chroniąc go przed wypadnięciem, poprzez przyszycie na 1-2 dni do jednego z brzegów rany po ustąpieniu ostrych objawów zapalnych, wykle 3-5 dni po nacięciu ropnia, wykonuje się ekstrakcję zęba przyczynowego lub, jeżeli istnieje taka możliwość , leczenie kanałowe
Dziękuję za uwagę