Silnik kondensatorowy Pole wirujące kolowe jest szczególnym przypadkiem pola wirującego eliptycznego. Pole eliptyczne też wytworzy moment napędowy, także przy prędkości = 0, choć mniejszy niż pole kolowe. Warunkiem uzyskania pola eliptycznego jest aby: 1. dwa uzwojenia były przesunięte w przestrzeni, 2. prądy w tych uzwojeniach były przesunięte w fazie. Kondensator w fazie pomocniczej przesuwa prąd IA do przodu, względem prądu w fazie podstawowej= roboczej B powstaje pole eliptyczne. Na czas rozruchu można wlączyć równolegle 2 kondensatory, z których jeden należy wylączyć po osiagnięciu prędkości bliskiej znamionowej. Zapewnia to większy moment rozruchowy.
Przy odpowiednim doborze: przekladni w = zA/zB (przy projektowania silnika) i pojemności kondensatora, przy znamionowej prędkości obrotowej prądy stojana generują pole wirujące kolowe. Wtedy wykres fazorowy ma postać: W tych warunkach moce doplywające obydwoma fazami są jednakowe. Silniki kondensatorowe są malej mocy. Pracują w sieci jednofazowej.
Innym sposobem uzyskania przesunięcia fazowego pomiędzy prądami obu faz jest wykonanie uzwojenia pomocniczego przewodami o wyraźnie mniejszym przekroju, co czyni jego rezystancję większą od rezystancji uzwojenia glównego. W fazie pomocniczej opóźnienie prądu za napięciem jest mniejsze niż w fazie glównej. Rozsunięte w fazie prądy generują pole eliptyczne zapewniające moment rozruchowy nawet przy prędkości zerowej. Po wykonaniu rozruchu uzwojenie pomocnicze się wylącza aby go nie zniszczyć od przegrzania. Stojan generuje wtedy pole pulsujące.