Obliczenia optyczne (wykład)

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
. Obrazy w zwierciadle kulistym wklęsłym Zwierciadło kuliste wklęsłe
Advertisements

Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 61/16 Podsumowanie W5 Wzory Fresnela dla n 1 >n 2 i 1 > gr : r 1 0 /2 i R R B gr R, || = rr * całkowite odbicie.
Wykład Ruch po okręgu Ruch harmoniczny
Modele oświetlenia Punktowe źródła światła Inne
Kinematyka Definicje podstawowe Wielkości pochodne
Kinematyka punktu materialnego
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu
Obrazy otrzymywane za pomocą zwierciadła wklęsłego
Podstawy grafiki komputerowej
Temat: Ruch jednostajny
WYKŁAD 2 ZWIERCIADŁA (płaskie, wypukłe i wklęsłe)
Opracowała Paulina Bednarz
Zjawiska ruchu Ruch – jedno w najczęściej obserwowanych zjawisk fizycznych Często ruch zachodzi z tak dużą lub tak małą prędkością i w tak krótkim lub.
Wielkości skalarne i wektorowe
Soczewki – konstrukcja obrazu Krótkowzroczność i dalekowzroczność.
Optyka geometryczna.
Biomechanika przepływów
WALEC KULA Bryły obrotowe STOŻEK.
Obliczenia optyczne 2013/2014 Semestr zimowy.
h1h1 h2h2 O1O1 O2O2 P1P1 P2P2 1 r1r1 2 r2r2 x y Korzystając ze wzoru Który był słuszny dla małych kątów ( co w przypadku soczewek będzie możliwe dla promieni.
Metody matematyczne w Inżynierii Chemicznej
MECHANIKA NIEBA WYKŁAD r.
Obliczenia optyczne (wykład)
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu
Dane INFORMACYJNE (do uzupełnienia)
Politechnika Rzeszowska
Wykład 2. Pojęcie regularnego odwzorowania powierzchni w powierzchnię i odwzorowania kartograficznego Wykład 2. Pojęcie regularnego odwzorowania powierzchni.
Tak wyglądaliśmy jak zaczynaliśmy udział w projekcie.
Wykład 6. Redukcje odwzorowawcze
Figury w układzie współrzędnych.
GEODEZJA INŻYNIERYJNA -MIERNICTWO-2014-
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Funkcje trygonometryczne dowolnego kąta.
Działania na zbiorach ©M.
MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW
MECHANIKA 2 Wykład Nr 10 MOMENT BEZWŁADNOŚCI.
Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni R3
Soczewki Soczewką nazywamy ciało przezroczyste, ograniczone dwiema powierzchniami, z których przynajmniej jedna nie jest płaska.
Projektowanie Inżynierskie
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY
Rozwiązywanie układów równań liniowych różnymi metodami
Dodatek 1 F G A B C D E x y f h h’ F
Grafika i komunikacja człowieka z komputerem
Przygotowanie do egzaminu gimnazjalnego
Fizyka z astronomią technikum
Kinematyka zajmuje się ilościowym badaniem ruchu ciał z pominięciem czynników fizycznych wywołujących ten ruch. W mechanice technicznej rozważa się zagadnienia.
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Funkcje trygonometryczne dowolnego kąta
WYKŁAD 3 UKŁADY OGNISKUJĄCE OPARTE NA ZAŁAMANIU ŚWIATŁA, część I
WYKŁAD 8 FALE ELEKTROMAGNETYCZNE W OŚRODKU JEDNORODNYM I ANIZOTROPOWYM
WYKŁAD 4 UKŁADY OGNISKUJĄCE OPARTE NA ZAŁAMANIU ŚWIATŁA, część II PRYZMATY, DYSPERSJA ŚWIATŁA I PRYZMATYCZNE PRZYRZĄDY SPEKTRALNE.
WYKŁAD 5 OPTYKA FALOWA OSCYLACJE I FALE
„O pewnych aspektach dynamicznych skoczni narciarskich”
KULA KULA JEST TO ZBIÓR PUNKTÓW W PRZESTRZENI, KTÓRYCH ODLEGŁOŚĆ OD JEJ ŚRODKA JEST MNIEJSZA LUB RÓWNA PROMIENIOWI.
Bryła obrotowa - to bryła geometryczna ograniczona powierzchnią powstałą w wyniku obrotu figury płaskiej dookoła prostej (nazywanej osią obrotu ).
Eksperyment edukacją przyszłości – innowacyjny program kształcenia w elbląskich szkołach gimnazjalnych. Program współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.
1.
Podstawowe prawa optyki
Odległość dwóch prostych równoległych
Prawa ruchu ośrodków ciągłych
Parcie hydrostatyczne
Tensor naprężeń Cauchyego
Prawa ruchu ośrodków ciągłych
1.
Figury w układzie współrzędnych
Tensor naprężeń Cauchyego
 Podsumowanie W5 Wzory Fresnela dla n1>n2 i 1 > gr :
Podstawy teorii spinu ½
Zapis prezentacji:

Obliczenia optyczne (wykład) Promień w przestrzeni

Promień w przestrzeni Jak jednoznacznie zdefiniować promień w przestrzeni?

Promień w przestrzeni Notacja raczej już historyczna…

Cosinusy kierunkowe (directional cosines) 𝑃1(𝑥1,𝑦1,𝑧1) 𝑃2(𝑥2,𝑦2,𝑧2) 𝛼,𝛽,𝛾 - kąty odcinka 𝑃 1 𝑃 2 z osiami X, Y i Z 𝑇 2 = 𝑥 1 − 𝑥 2 2 + 𝑦 1 − 𝑦 2 2 + 𝑧 1 − 𝑧 2 2 Kierunek prostej przechodzącej przez 𝑃 1 i 𝑃 2 : 𝑘= cos 𝛼 = 𝑥 2 − 𝑥 1 𝑇 𝑙= cos 𝛽 = 𝑦 2 − 𝑦 1 𝑇 𝑚= cos 𝛾 = 𝑧 2 − 𝑧 1 𝑇 𝑘 2 + 𝑙 2 + 𝑚 2 =1

Cosinusy kierunkowe (directional cosines) Dzięki takiej notacji można wyznaczyć współrzędne prostej w dowolnym punkcie: 𝑥 2 = 𝑥 1 +𝐴𝑘 𝑦 2 = 𝑦 1 +𝐴𝑙 𝑧 2 = 𝑧 1 +𝐴𝑚

Cosinusy kierunkowe (directional cosines) Prawo załamania w notacji cosinusów kierunkowych: 𝑛 ′ 𝑘 ′ =𝑛𝑘+ 𝑛 cos 𝑖−𝑛′ cos 𝑖′ 𝑘 𝑛 ′ 𝑙 ′ =𝑛𝑙+ 𝑛 cos 𝑖−𝑛′ cos 𝑖′ 𝑙 𝑛 ′ 𝑚 ′ =𝑛𝑚+ 𝑛 cos 𝑖−𝑛′ cos 𝑖′ 𝑚 W ZEMAXIE cosinusy kierunkowe promieni oznaczane są jako: X-cosine, Y-cosine, Z-cosine W ZEMAXIE wektory normalne do pow. oznaczane są jako: X-normal, Y-normal, Z-normal

Gdy podzielimy x-owy i y-owy cosinus kierunkowy przez cosinus z-owy 𝑘 𝑚 = 𝑥 2 − 𝑥 1 𝑇 𝑧 2 − 𝑧 1 𝑇 = 𝑥 2 − 𝑥 1 𝑧 2 − 𝑧 1 = tan 𝑢 𝑙 𝑚 = 𝑦 2 − 𝑦 1 𝑇 𝑧 2 − 𝑧 1 𝑇 = 𝑦 2 − 𝑦 1 𝑧 2 − 𝑧 1 = tan 𝑣 Otrzymamy notację kątową, gdzie 𝑢 i 𝑣 są kątami jakie tworzy promień z osią optyczną, odpowiednio w płaszczyźnie 𝑋𝑍 i 𝑌𝑍. W ZEMAXIE kąty 𝑢 i 𝑣 promienia z osią optyczną oznaczane są jako: X-tangent, Y-tangent Już tylko jeden krok do wielkości paraksjalnych…

Paraksjalny bieg promienia: sin 𝑥 =𝑥 tan 𝑥 =𝑥

Paraksjalny bieg promienia: Prawo załamania w notacji paraksjalnej: 𝑛 sin 𝑖 =𝑛′ sin 𝑖′ 𝑛𝑖= 𝑛 ′ 𝑖′ θ=𝑢+𝑖, θ= 𝑢 ′ + 𝑖 ′ , θ= ℎ 𝑅 𝑛 ′ 𝑢 ′ −𝑛𝑢=− 𝑛 ′ −𝑛 ℎ 𝑅 𝑢= ℎ 𝑠 𝑢′= ℎ 𝑠′ 𝑛′ 𝑠′ − 𝑛 𝑠 = 𝑛 ′ −𝑛 𝑅

Paraksjalny bieg promienia: Równanie transportu promienia z jednej powierzchni na drugą: ℎ 𝑖+1 = ℎ 𝑖 + 𝑡 𝑖 𝑢 𝑖+1 Załamanie na powierzchni: 𝑛 𝑖+1 𝑢 𝑖+1 = 𝑛 𝑖 𝑢 𝑖 + 𝑛 𝑖+1 − 𝑛 𝑖 ℎ 𝑖 𝑅 𝑖

Paraksjalny bieg promienia: OGNISKOWA 𝐸𝐹𝐹𝐿=− 𝑦 1 𝑢 3 , 𝐵𝐹𝐿=− 𝑦 2 𝑢 3 , 𝑆 𝐻′ =𝐸𝐹𝐹𝐿−𝐵𝐹𝐿

Promienie osiowe (Axial rays) Promienie polowe (Field rays) Promień skrajny (Marginal ray) Promień główny (Chief ray)