ZABYTKOWA KAPLICZKA NA WODZIE W GÓRECKU KOŚCIELNYM UNIWERSYTET PRZYRODNICZY W LUBLINIE WYDZIAŁ NAUK ROLNICZYCH MIĘDZYWYDZIAŁOWE STUDIUM PEDAGOGICZNE ul. Płoskie 1, 22-400 Zamość, tel. 08467627059, 0846772759 ZABYTKOWA KAPLICZKA NA WODZIE W GÓRECKU KOŚCIELNYM OLA SZYMANEK Praca zaliczeniowa z przedmiotu: MEDIA DYDAKTYCZNE ZAMOŚĆ 2008/2009

Górecko Kościelne – usytuowanie Górecko Kościelne to bardzo mała ale urokliwa wieś położona przy południowowej granicy Roztocza Szczebrzeszyńskiego. Usytuowana na wysokości 240 m n.p.m. urzeka ona swym krajobrazem i piękną przyrodą. Odcięta od cywilizacji i zgiełku obecnego świata jest chętnie odwiedzana przez ludzi szukających spokoju i odpoczynku. Wieś liczy sobie 40 mieszkańców.

Historia powstania Kapliczki Na Wodzie Miejscowość Górecko Kościelne powstała w XVII w. jako część Górecka założonego w 1582 r. przez Andrzeja Górkę. Osada w ówczesnych czasach zwana była Hutą lub Wolą Górecką i należała do Ordynacji Zamoyskiej. Przełomowym wydarzeniem w rozwoju miejscowości było objawienie się świętego Stanisława w 1648 roku. W tym właśnie roku, kiedy to twierdza Zamość oblegana była przez oddziały Bohdana Chmielnickiego przestraszona ludność okolicznych wsi ukrywała się w lasach. Według starych przekazów, ukrywających się chłopów podniósł na duchu św. Stanisław, który ukazał się rolnikowi Janowi Sosze. Jan Socha od świętego Stanisława dostał wytyczne co do miejsca, gdzie miały być wzniesione dwie kaplice i kościół.

Kapliczka Pod Dębami W 1668 roku ordynat Marcin Zamojski, w podzięce za wspaniałe zwycięstwo w bitwie pod Chocimiem, wybudował ku czci św. Stanisława kościół i dwie kaplice. Jako pierwsza powstała kaplica pod dębami, wzniesiona w miejscu objawień.

Kościół p.w. Świętego Stanisława w Górecku Kościelnym W tym także roku ordynat sprowadził do wioski franciszkanów. Mieli oni za zadanie zarządzać Parafią Górecko Kościelne erygowaną również w 1668 roku. Sto lat później na miejscu świątyni (zniszczonej przez Szwedów na początku XVIII wieku) wzniesiono nowy modrzewiowy kościół. Fundatorem świątyni był ordynat Tomasz Józef Zamoyski, którego portret znajduje się w kościele. W 1866 roku po Powstaniu Styczniowym, kiedy to Car zlikwidował zakony w Polsce zarząd nad parafią przeszedł w ręce księży diecezjalnych. W roku 1968 roku kardynał Karol Wojtyła ofiarował parafii autentyczne relikwie patrona parafii.

Po drodze do Kapliczki na wodzie… W pobliżu kościoła, przy alei prowadzącej do kapliczki na wodzie, rośnie 6 szypułkowych dębów, uznanych za pomniki przyrody (obwód 4,2 - 7,4 m, wysokość 20 - 25 m). Najstarszy z nich, wznoszący się majestatycznie ponad inne ma około 500 lat. Po obu stronach alei umieszczone są stacje drogi krzyżowej, wykonane z drewna przez Jana Pastuszka z Józefowa.

Kapliczka Na Wodzie Drewniana kapliczka "na wodzie" pw. św. Stanisława wzniesiona została w XX w. na miejscu starszej, zniszczonej.

Ponad 340 lat istnienia Kapliczki Pierwsza kaplica w tym miejscu powstała już w 1668 r. Według podań lokalizację jej, podobnie jak kościoła i kapliczki w  alei dębowej wskazał sam św. Stanisław podczas objawień z 1648 r.

Kapliczka w barokowym stylu W kapliczce utrzymano oryginalny barokowy wystrój wnętrza. Okala ją przykryty okapem pomost, bezpośrednio nad wodami rzeki Szum.

Opis architektoniczny Kapliczki Kapliczka na wodzie położona na brzegu rzeczki Szumki, częściowo na podmurowaniu, częściowo na palach. Drewniana, konstrukcji zrębowej, oszalowana. Prostokątna z trójbocznym zamknięciem od strony zachodniej, wokół pomost. Dach dwuspadowy z wydatnym okapem ponad pomostem, wsparty na słupach z wieżyczką na sygnaturkę.

Wnętrze Kapliczki Na Wodzie W Kapliczce znajduje się barokowy ołtarz z  XVIII w. z obrazem św. Stanisława bpa. Ołtarzyk z obrazami św. Stanisława bpa, Antoniego i Franciszka koniec  XVIII w.

Opis zabytkowej Kapliczki Przy wejściu do Kapliczki widnieje tabliczka z krótkim opisem kapliczki i wypływającego z pod kapliczki źródełka, którego woda według przesądów ma uzdrawiającą moc.

Miejsce chętnie odwiedzane przez turystów Nie ma dnia, żeby do kaplicy „Na wodzie" i do źródełka, nazwanego przez parafian „Boża Łezka", nie przychodzili ludzie. Obmywają się w wodzie, nabierają jej do buteleczek, modlą się i wypowiadają najskrytsze marzenia.

Wiecznie bijące źródełko Woda ze źródełka ma właściwości takie, jak woda lecznicza „Zuber" z Krynicy Górskiej. Zawiera dużo siarki, jest kwaśna, ma posmak zgniłego jajka. Najlepsza jest na schorzenia reumatyczne, bóle gardła i przeziębienia.

Uzdrawiająca moc wody Ksiądz z parafii św. Stanisława opowiada że woda ze źródełka najlepiej działa o świcie - wyjaśnia. W tym roku przyjechał tu pewien młody chłopiec, którego czekała skomplikowana operacja gardła. Obmył się z pobożnością i napił wody. Lekarze byli zdumieni, bo chłopiec wyzdrowiał, obyło się bez operacji. Dotychczas nikt nie spisywał przypadków cudownych uzdrowień. Dlatego zamierzam założyć „Księgę cudów".

Dziękuję!