Witam Państwa na wykładzie z podstaw mikro-ekonomii, :)…

FORMY RYNKU

RYNKI RÓŻNIĄ SIĘ OD SIEBIE RYNKI RÓŻNIĄ SIĘ OD SIEBIE. SĄ RÓŻNE RYNKI… Na przykład: - Poczta Polska (na rynku niektórych przesyłek urzędowych, np. częśc korespondencji sądowej).

RYNKI RÓŻNIĄ SIĘ OD SIEBIE RYNKI RÓŻNIĄ SIĘ OD SIEBIE. SĄ RÓŻNE RYNKI… Na przykład: - Poczta Polska (na rynku niektórych przesyłek urzędowych, np. częśc korespondencji sądowej) - Play, T-Mobile, Plus, Orange

RYNKI RÓŻNIĄ SIĘ OD SIEBIE RYNKI RÓŻNIĄ SIĘ OD SIEBIE. SĄ RÓŻNE RYNKI… Na przykład: - Poczta Polska (na rynku niektórych przesyłek urzędowych, np. częśc korespondencji sądowej). - Play, T-Mobile, Plus, Orange - Koreptycje z angielskiego w Warszawie

RYNKI RÓŻNIĄ SIĘ OD SIEBIE RYNKI RÓŻNIĄ SIĘ OD SIEBIE. SĄ RÓŻNE RYNKI… Na przykład: - Poczta Polska (na rynku niektórych przesyłek urzędowych, np. częśc korespondencji sądowej) - Play, T-Mobile, Plus, Orange - Koreptycje z angielskiego w Warszawie - Rynek pszenicy w powiecie kutnowskim

Oto przyczyny zróżnicowania rynków: 1. Korzyści skali.

AC, P Q* Q AC P* D Oto rynek z ogromnymi korzyściami skali. Nie da się tu sprzedać więcej niż Q*, bo cena nie może spaść poniżej P*. (Jeśli Q>Q*, to P<AC i producent traci rentowoność). Na takim rynku zwiększe-nie produkcji prawie zawsze powoduje obniżenie się kosztów przeciętnych.

AC, P Q* Q AC P* D ACA  QA Gdyby na takim rynku produkowało kilku (np. 8) producentów, każdy z nich wytwarzałby mało (np. QA) i przeciętny koszt produkcji każdego z nich byłby duży (np. ACA). W dodatku wszyscy oni wytwarzaliby NA STROMO OPADAJĄCEJ CZĘŚCI LINII KOSZTU PRZECIĘTNEGO, AC…

AC, P Q* Q AC P* D ACA  QA Skutkiem byłyby „wojny cenowe”, które przetrwałby – zapewne – tylko jeden producent…

Przyczyny zróżnicowania rynków: 1. Korzyści skali. 2 Przyczyny zróżnicowania rynków: 1. Korzyści skali. 2. Naturalne i sztuczne bariery wejścia (i wyjścia).

Przyczyny zróżnicowania rynków: 1. Korzyści skali. 2 Przyczyny zróżnicowania rynków: 1. Korzyści skali. 2. Naturalne i sztuczne bariery wejścia (i wyjścia). 3. Inne czynniki (np. zmowy przedsiębiorstw).

KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA Oto standardowa klasyfikacja rodzajów (form) rynku: dwa mo-dele skrajne to KONKURENCJA DOSKONAŁA i MONOPOL Dwa modele pośrednie to KONKURENCJA MONOPOLISTYCZ- NA i OLIGOPOL. KONKURENCJA DOSKONAŁA KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA OLIGOPOL MONOPOL ●

KONKURENCJA DOSKONAŁA

KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA Oto standardowa klasyfikacja rodzajów (form) rynku: dwa mo-dele skrajne to KONKURENCJA DOSKONAŁA i MONOPOL Dwa modele pośrednie to KONKURENCJA MONOPOLISTYCZ- NA i OLIGOPOL. KONKURENCJA DOSKONAŁA KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA OLIGOPOL MONOPOL ●

KONKURENCJA DOSKONAŁA jest to rynek, na którym działa WIELU producentów i konsumentów, NIE MA BARIER wejścia (i wyjścia), produkt jest JEDNORODNY, o czym POWSZECHNIE WIADOMO.

WARUNKI KONIECZNE POWSTANIA RYNKU KONKUREN-CJI DOSKONAŁEJ (ŁĄCZNIE TWORZĄ ONE WARUNEK WYSTARCZAJĄCY) 1. Nabywców i sprzedawców musi być wielu. 2. Brak barier wejścia (i wyjścia). 3. Produkt musi być jednorodny. 4. Doskonała infomacja.

SKUTEK 1: Żadna firma w pojedynkę nie ma wpływu na cenę rynkową, P. Po tej cenie, P, przedsiębiorstwo może sprzedać praktycznie dowolną ilość dobra (jest przecież bardzo małe…).

Żadna firma w pojedynkę nie ma wpływu na cenę rynkową, P Żadna firma w pojedynkę nie ma wpływu na cenę rynkową, P. Po tej cenie, P, przedsiębiorstwo może sprzedać praktycznie dowolną ilość dobra (jest przecież bardzo małe…). Linia popytu na produkty przedsiębiorstwa wolnokonkurencyjnego jest zatem (prawie) POZIOMA. Powoduje to, że cena rynkowa, P, jest równa utargowi krańcowemu, MR (P=MR).

SKUTEK 2: Typowe przedsiębiorstwo z rynku konkurencji doskonałej w dłu-gim okresie osiąga JEDYNIE ZYSK NORMALNY.

P*=ACMIN Gdyby cena rynkowa, P, nie była równa minimalnym kosztom przeciętnym, ACMIN, firma osiagałaby zysk ekonomiczny (P1) lub ponosiłaby stratę ekonomiczną (P2). WEJŚCIA do gałęzi lub WYJ-ŚCIA z gałęzi zmieniłyby wtedy wielkość oferty rynkowej, a więc także poziom ceny, przywracając równość: P*=ACMIN.

Linia podaży przedsiębiorstwa z rynku konkurencji doskonalej (przedsiębiorstwa wolnokonkurencyjnego), S, POKRYWA SIĘ z linią kosztu krańcowego, MC.

W długim okresie linia podaży firmy wolnokonkurencyjnej, S, ZACZYNA SIĘ OD WYŻSZEJ CENY i jest BARDZIEJ PŁAS-KA niż w krótkim okresie.

A zatem w przypadku przedsiębiorstwa wolnokonkurencyjnego … MC=S Q1 MC=MR=P!

Z poziomu przedsiębiorstwa przenieśmy się teraz na poziom całej gałęzi wolnokonkurencyjnnej…

Skutki szoku popytowego w gałęzi wolnokonkurencyjnej – KRÓT-KI OKRES Q1 Q2 P2 P1 D S D’ A B

Skutki szoku popytowego w gałęzi wolnokonkurencyjnej – DŁUGI OKRES Q1 Q2 P2 P1 D S S’ D’ A B

Skutki szoku popytowego w gałęzi wolnokonkurencyjnej – DŁUGI OKRES Q1 Q2 Q3 P2 P1 P3 D S S’ D’ A B

ZADANIE Oto linia popytu na produkty wytwarzane w pewnej gałęzi, w któ-rej panuje konkurencja doskonała. Stały koszt krańcowy równa się 0,99999. a) Ile wynosi utarg krań-cowy, MR, przedsiębiorstwa z tej gałęzi przy wielkości produkcji 2? Dlaczego? Cena 5 4 3 2 1 Ilość

Oto linia popytu na produkty wytwarzane w pewnej gałęzi, w któ-rej panuje konkurencja doskonała. Stały koszt krańcowy równa się 0,99999. a) Ile wynosi utarg krań-cowy, MR, przedsiębiorstwa z tej gałęzi przy wielkości produkcji 2? Dlaczego? MR=3. Wszak na rynku konkurencji doskonałej CENA RYN-KOWA, P, JEST UTARGIEM KRAŃCOWYM, MR, firmy (P = MR). b) Ile wynosi utarg krańcowy, MR, przedsiębiorstwa z tej gałęzi przy produkcji równej 3? Dlaczego? Cena 5 4 3 2 1 Ilość

Oto linia popytu na produkty wytwarzane w pewnej gałęzi, w któ-rej panuje konkurencja doskonała. Stały koszt krańcowy równa się 0,99999. a) Ile wynosi utarg krań-cowy, MR, przedsiębiorstwa z tej gałęzi przy wielkości produkcji 2? Dlaczego? MR=3. Wszak na rynku konkurencji doskonałej cena rynkowa, P, jest utargiem krańcowym, MR, przedsiębiorstwa (P=MR). b) Ile wynosi utarg krańcowy, MR, przedsiębiorstwa z tej gałęzi przy produkcji równej 3? Dlaczego? MR=2. Wszak na rynku konkurencji doskonałej cena rynkowa, P, jest utargiem krańcowym, MR, przedsiębiorstwa (P=MR). c) Ile wyniosłaby produkcja, gdyby panowała tu konkurencja dos-konała? Dlaczego? Cena 5 4 3 2 1 Ilość

Oto linia popytu na produkty wytwarzane w pewnej gałęzi, w któ-rej panuje konkurencja doskonała. Stały koszt krańcowy równa się 0,99999. a) Ile wynosi utarg krań-cowy, MR, przedsiębiorstwa z tej gałęzi przy wielkości produkcji 2? Dlaczego? MR=3. Wszak na rynku konkurencji doskonałej cena rynkowa, P, jest utargiem krańcowym, MR, przedsiębiorstwa (P=MR). b) Ile wynosi utarg krańcowy, MR, przedsiębiorstwa z tej gałęzi przy produkcji równej 3? Dlaczego? MR=2. Wszak na rynku konkurencji doskonałej cena rynkowa, P, jest utargiem krańcowym, MR, przedsiębiorstwa (P=MR). c) Ile wyniosłaby produkcja, gdyby panowała tu konkurencja dos-konała? Dlaczego? Przedsiębiorstwa zwiększałyby produkcję do 4 (czwarta jednost-ka produkcji jest ostatnią, dla której równa utargowi krańcowe-mu, MR, cena, P, jest większe od kosztu krańcowego, MC – zob. tablica). Cena 5 4 3 2 1 Ilość

MONOPOL

KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA Oto standardowa klasyfikacja rodzajów (form) rynku: dwa mo-dele skrajne to KONKURENCJA DOSKONAŁA i MONOPOL Dwa modele pośrednie to KONKURENCJA MONOPOLISTYCZ- NA i OLIGOPOL. KONKURENCJA DOSKONAŁA KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA OLIGOPOL MONOPOL ●

MONOPOL (czysty) jest to rynek, na którym działa NIEZA-GROŻONY INWAZJĄ INNYCH PRZEDSIĘBIORSTW JEDY-NY DOSTAWCA PRODUKTU w gałęzi.

Są DWA RODZAJE MONOPOLI: 1. MONOPOL WIELOZAKŁADOWY składa się z wielu przedsię-biorstw, wytwarzających taki sam produkt. Na opanowanym przezeń rynku NIE WYSTĘPUJĄ DUŻE KORZYŚCI SKALI.

Są DWA RODZAJE MONOPOLI: 1. MONOPOL WIELOZAKŁADOWY składa się z wielu przedsię-biorstw, wytwarzających taki sam produkt. Na opanowanym przezeń rynku NIE WYSTĘPUJĄ DUŻE KORZYŚCI SKALI. 2. MONOPOL JEDNOZAKŁADOWY (NATURALNY) jest to taki monopol, który osiąga WIELKIE KORZYŚCI SKALI.

Typowa sytuacja monopolu wielozakladowego

Siła rynkowa monopolisty (ang. market power)

A P1 F AC1 Zysk monopolistyczny (niesprawiedliwość)

B A C Ubytek nadwyżki całkowitej (nieefektywność)

Typowa sytuacja monopolu jednozakładowego

Siła rynkowa monopolisty (ang. market power)

A P* B AC1 Zysk monopolistyczny (niesprawiedliwość) B

A C D Ubytek nadwyżki całkowitej (nieefektywność)

Nie ma sensu porównywać konkurencji doskonałej z monopolem naturalnym Nie ma sensu porównywać konkurencji doskonałej z monopolem naturalnym. Z powodu wielkich korzyści skali wchodzący w grę rynek i tak nigdy nie będzie rynkiem wolnokonkurencyjnym).

Natomiast porównanie konkurencji doskonałej i monopolu wielo-zakładowego ujawnia, że MONOPOLE PRODUKUJĄ MNIEJ I SPRZEDAJĄ DROŻEJ niż duża grupa konkurujących ze sobą firm.

Monopol wielozakładowy, a gałąź wolnokonkurencyjna: POZIO-MA LINIA PODAŻY Wyobraź sobie gałąź, w której KRAŃCOWY KOSZT produkcji BARDZO powoli zwiększa się w miarę wzrostu produkcji i wyno- si np. OKOŁO MC= 5… MC, P D MC 5 Q

Już mała zmiana ceny powoduje tu bardzo dużą zmianę wielkości produkcji MC, P D Q MC Q*

Jeśli zaś w pewnej gałęzi KRAŃCOWY KOSZT produkcji JEST STAŁY i wynosi DOKŁADNIE np. MC= 5, LINIA PODAŻY na rynku STAJE SIĘ POZIOMA.

Pozioma linia podaży ___ MC=S MC=5 MC, P D Q

PRODUKCJA I CENA W GAŁĘZI WOLNOKONKURENCYJ-NEJ MC=AC=S P,MR,AC,MC, D Q PC QC A MR=P=MC

MONOPOL PRODUKUJE MNIEJ I SPRZEDAJE DROŻEJ NIŻ GAŁĄŹ WOLNOKONKURENCYJNA MC=AC=S P,MR,AC,MC, D Q PM PC MR QC QM A E B

ZADANIE Oto linia popytu na produkty wytwarzane w pewnej gałęzi. Stały koszt krańcowy równa się 0,99999. a) Ile wyniosłaby produkcja, gdyby panowała tu konkurencja doskonała? Cena 5 4 3 2 1 Ilość

b) Ile wyniosłaby produkcja po przejęciu gałęzi przez monopolis-tę? Oto linia popytu na produkty wytwarzane w pewnej gałęzi. Stały koszt krańcowy równa się 0,99999. a) Ile wyniosłaby produkcja, gdyby panowała tu konkurencja doskonała? Przedsiębiorstwa zwiększałyby produkcję do 4 (czwarta jednost-ka produkcji jest ostatnią, dla której równa utargowi krańcowe-mu, MR, cena, P, jest większe od kosztu krańcowego, MC – zob. tablica). b) Ile wyniosłaby produkcja po przejęciu gałęzi przez monopolis-tę? Cena 5 4 3 2 1 Ilość

b) Ile wyniosłaby produkcja po przejęciu gałęzi przez monopolis-tę? Oto linia popytu na produkty wytwarzane w pewnej gałęzi. Stały koszt krańcowy równa się 0,99999. a) Ile wyniosłaby produkcja, gdyby pano-wała tu konkurencja doskonała? Przedsiębiorstwa zwiększałyby produkcję do 4 (czwarta jednostka pro-dukcji jest ostatnią, dla której równa utargowi krańcowemu, MR, cena, P, jest większe od kosztu krańcowego, MC – zob. tablica). b) Ile wyniosłaby produkcja po przejęciu gałęzi przez monopolis-tę? Obliczamy utarg całkowity, TR, i utarg krańcowy, MR, monopo-lu, który przejął gałąź. Okazuje się, że monopoliście opłaca się produkować 2 jednostki (utarg krańcowy ze sprzedaży drugiej jednostki jest większy od kosztu krańcowego, co oznacza zwięk-szenie zysku). Natomiast wzrost produkcji z 2 do 3 nie opłaca się. MONOPOL PRODUKUJE MNIEJ I SPRZEDAJE DROŻEJ NIŻ GAŁĄŹ, W KTÓREJ PANUJE KONKURENCJA DOSKONA-ŁA. c) Jak to możliwe, że przedsiębiorstwa wolnokonkurencyjne, ina-czej niż monopolista, nie muszą obniżać ceny, aby zwiększyć sprzedaż? Przecież z tablicy wynika coś innego! Cena 5 4 3 2 1 Ilość Cena 5 4 3 2 1 Ilość TR 6 MR - -2 -4

Oto linia popytu na produkty wytwarzane w pewnej gałęzi Oto linia popytu na produkty wytwarzane w pewnej gałęzi. Stały koszt krańcowy równa się 0,99999. a) Ile wyniosłaby produkcja, gdyby pano-wała tu konkurencja doskonała? Przedsiębiorstwa zwiększałyby produkcję do 4 (czwarta jednostka pro-dukcji jest ostatnią, dla której równa utargowi krańcowemu, MR, cena, P, jest większe od kosztu krańcowego, MC – zob. tablica). b) Ile wyniosłaby produkcja po przejęciu gałęzi przez monopolistę? Obliczamy utarg całkowity, TR, i utarg krańcowy, MR, monopolu, który przejął gałąź. Okazuje się, że monopoliście opłaca się produkować 2 jednostki (utarg krańcowy ze sprzedaży drugiej jednostki jest większy od kosztu krańcowego, co oznacza zwiększenie zysku). Natomiast wzrost produkcji z 2 do 3 nie opłaca się. Monopol produkuje mniej i sprzedaje drożej niż gałąź, w której panuje konkurencja doskonała. c) Jak to możliwe, że przedsiębiorstwa wolnokonkurencyjne, ina-czej niż monopolista, nie muszą obniżać ceny, aby zwiększyć sprzedaż? Przecież z tablicy wynika coś innego! Przyrosty produkcji przedsiębiorstw działających na rynku kon-kurencji doskonałej są bardzo małe w porównaniu z wielkością oferty rynkowej, ponieważ same te przedsiębiorstwa też są małe. W efekcie tę dodatkową ofertę można sprzedać, nie obniżając ceny. Natomiast przyrost produkcji monopolisty jest wielki, bo przedsiębiorstwo takie też jest wielkie. Nic dziwnego, że wa-runkiem zwiększenia sprzedaży okazuje się wtedy obniżka ceny. Cena 5 4 3 2 1 Ilość Cena 5 4 3 2 1 Ilość TR 6 MR - -2 -4

Zdarza się, że monopoliści RÓŻNICUJĄ CENĘ sprzedawanego produktu, czyli żądają różnej ceny od różnych klientów.

Oto rynek, na którym istnieją dwie różne grupy nabywców …

Kiedy MR ze sprzedaży ostatniej jednostki dobra w różnych segmentach rynku nie jest równy…

Kiedy MR ze sprzedaży ostatniej jednostki dobra w różnych segmentach rynku nie jest równy, firma może zwiększyć zysk, różnicując cenę. …

Kiedy MR ze sprzedaży ostatniej jednostki dobra w różnych segmentach rynku nie jest równy, firma może zwiększyć zysk, różnicując cenę. Doprowadzi to do zrównania się MR w obu segmentach rynku.

KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA

KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA Oto standardowa klasyfikacja rodzajów (form) rynku: dwa mo-dele skrajne to KONKURENCJA DOSKONAŁA i MONOPOL Dwa modele pośrednie to KONKURENCJA MONOPOLISTYCZ- NA i OLIGOPOL. KONKURENCJA DOSKONAŁA KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA OLIGOPOL MONOPOL ●

KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA jest to rynek, na którym działa wielu producentow i nabywców, nie ma barier wejścia (i wyjścia), lecz produkt – inaczej niż w przypadku konkurencji doskonałej - NIE JEST JEDNORODNY.

Na rynku konkurencji monopolistycznej typowym zjawiskiem jest KONKURENCJA NIECENOWA. KONKURENCJA NIECENOWA polega na wykorzystywaniu w celu konkurowania z innymi producentami dobra innych narzędzi niż cena produktu. Kluczowe znaczenie ma tutaj RÓŻNICOWA-NIE PRODUKTU.

RÓŻNICOWANIE PRODUKTU polega na nadawaniu wyrobom cech, które odróżniają je od produktów konkurentów (dotyczy to np. funkcji produktu, materiałów, wzornictwa). Celem jest „przywiązanie” nabywców do tej odmiany dobra, którą wytwarza konkretne przedsiębiorstwo, i uzyskanie możliwości pewnego podniesienia ceny.

Narzędziem różnicowania produktu bywa REKLAMA. ZWOLENNICY: Reklama: - informuje, umożliwia wzrost produkcji, a przez to wykorzystanie korzyści skali, wzmaga konkurencję i wymusza ulepszenia produktu.

Narzędziem różnicowania produktu bywa REKLAMA. PRZECIWNICY: - nierzetelność informacji, - marnotrawstwo środkow, - szkodliwe skutki uboczne (np. marnotrawstwo czasu), - wzrost kosztów i cen, - umacnianie się monopoli.

W krótkim okresie przeciętna firma działająca na rynku konku-rencji monopolistycznej, która ma pewien niewielki wpływ na wiel-kość podaży rynkowej i cenę, osiąga także niewielki zysk ekono-miczny... B A D C

W krótkim okresie przeciętna firma działająca na rynku konku-rencji monopolistycznej, która ma pewien niewielki wpływ na wiel-kość podaży rynkowej i cenę, osiąga także niewielki zysk ekono-miczny. W długim okresie wejścia konkurentów sprawiają, że zysk ekonomiczny zanika…

W krótkim okresie przeciętna firma działająca na rynku konku-rencji monopolistycznej, która ma pewien niewielki wpływ na wiel-kość podaży rynkowej i cenę, osiąga także niewielki zysk ekono-miczny. W długim okresie wejścia konkurentów sprawiają, że zysk ekonomiczny zanika… i pojawia się RÓWNOWAGA W PUNKCIE STYCZNOŚCI.

W krótkim okresie przeciętna firma działająca na rynku konku-rencji monopolistycznej, która ma pewien niewielki wpływ na wiel-kość podaży rynkowej i cenę, osiąga także niewielki zysk ekono-miczny. W długim okresie wejścia konkurentów sprawiają, że zysk ekonomiczny zanika… i pojawia się RÓWNOWAGA W PUNKCIE STYCZNOŚCI. RÓWNOWAGA W PUNKCIE STYCZNOŚCI

Oto dwie ważne cechy sytuacji, która - w długim okresie - powstaje na rynku konkurencji monopolistycznej. 1. Nie zostaje osiągnięte „optimum techniczne” (w tym sensie jest produkowane przy niepełnym wykorzystaniu możliwości pro-dukcyjnych).

Oto dwie ważne cechy sytuacji, która - w długim okresie - powstaje na rynku konkurencji monopolistycznej. 1. Nie zostaje osiągnięte „optimum techniczne” (w tym sensie jest produkowane przy niepełnym wykorzystaniu możliwości pro-dukcyjnych ). 2. Skoro tak, to przedsiębiorstwa chętnie zwiększyłyby produkcję i sprzedaż po dotychczasowej cenie.

NA RYNKU KONKURENCJI DOSKONAŁEJ JEST ZUPEŁNIE INACZEJ! Oto dwie ważne cechy sytuacji, która - w długim okresie - powstaje na rynku konkurencji monopolistycznej. 1. Nie zostaje osiągnięte „optimum techniczne” (w tym sensie jest produkowane przy niepełnym wykorzystaniu możliwości pro-dukcyjnych ). 2. Skoro tak, to przedsiębiorstwa chętnie zwiększyłyby produkcję i sprzedaż po dotychczasowej cenie. NA RYNKU KONKURENCJI DOSKONAŁEJ JEST ZUPEŁNIE INACZEJ!

OLIGOPOL

KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA Oto standardowa klasyfikacja rodzajów (form) rynku: dwa mo-dele skrajne to KONKURENCJA DOSKONAŁA i MONOPOL Dwa modele pośrednie to KONKURENCJA MONOPOLISTYCZ- NA i OLIGOPOL. KONKURENCJA DOSKONAŁA KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA OLIGOPOL MONOPOL ●

OLIGOPOL jest to rynek, na którym działa niewiele (kilka, kilka-naście) firm. Bariery wejścia na rynek są tu dość wysokie, a o za-chowaniach przedsiębiorstw decyduje ich WSPÓŁZALEŻNOŚĆ.

Otóż grupa oligopolistów może się porozumieć po to, aby zbioro-wo powtórzyć zachowania monopolisty.

Sytuacja powstała w wyniku porozumienia oligopolistów nie jest jednak stabilna. Skoro oligopol jako całość osiąga zysk nadzwy-czajny, to cena rynkowa przewyższa przeciętny koszt wytworzenia jednostki produktu. Zachęca to oligopolistów do wyłamania się ze zmowy.

W efekcie może powstać sytuacja, która nazywa się DYLEMA-TEM WIĘŹNIA (ang. prisoner’s dilemma).

Oligopol i dylemat więźnia Produkcja firmy B Duża Mała (a) 3,5 3,5 (b) 5 3 (c) 3 5 (d) 4 4 Produkcja firmy A

Oligopol i dylemat więźnia Produkcja firmy B Duża Mała (a) 3,5 3,5 (b) 5 3 (c) 3 5 (d) 4 4 Produkcja firmy A KOOPERACJA OPŁACA SIĘ WSZYSTKIM BARDZIEJ NIŻ WALKA, LECZ KRÓTKOOKRESOWY INTERES I BRAK ZAUFANIA DO PARTNERA SKŁANIAJĄ DO RYWALIZACJI.

ZADANIE Użyteczność profesorów Buffona i Holleryka zależy głównie od liczby słuchaczy, choć liczy się też poziom nauczania. Kiedy obaj egzaminatorzy są wymagający, mają wielu studentów. Obniżenie wymagań powoduje przypływ studentów od konkurenta, który - broniąc się – też stawia same piątki. W efekcie wykładowcy mają wielu, ale za to niedouczonych studentów. a) Zaproponuj macierz wypłat opisującą grę Buffona z Hollerykiem. Jak nazywa się taka sytuacja?

Użyteczność profesorów Buffona i Holleryka zależy głównie od liczby słuchaczy, choć liczy się też poziom nauczania. Kiedy obaj egzaminatorzy są wymagający, mają wielu studentów. Obniżenie wymagań powoduje przypływ studentów od konkurenta, który - broniąc się – też stawia same piątki. W efekcie wykładowcy mają wielu, ale za to niedouczonych studentów. a) Zaproponuj macierz wypłat opisującą grę Buffona z Hollerykiem. Jak nazywa się taka sytuacja? Pierwsza liczba oznacza zawsze użyteczność Buffona; druga – Holleryka. Buffon Wymagający Nie wymagający Wymagający 3, 3 4, 1 Holleryk Nie wymagający 1, 4 2, 2 Obaj wykładowcy grają w dylemat więźnia. b) Na czym polega w tej sytuacji konflikt racjonalności prywatnej i społecznej? (b) (c) (d)

Użyteczność profesorów Buffona i Holleryka zależy głównie od liczby słuchaczy, choć liczy się też poziom nauczania. Kiedy obaj egzaminatorzy są wymagający, mają wielu studentów. Obniżenie wymagań powoduje przypływ studentów od konkurenta, który - broniąc się – też stawia same piątki. W efekcie wykładowcy mają wielu, ale za to niedouczonych studentów. a) Zaproponuj macierz wypłat opisującą grę Buffona z Hollerykiem. Jak nazywa się taka sytuacja? Pierwsza liczba oznacza zawsze użyteczność Buffona; druga – Holleryka. Buffon Wymagający Nie wymagający Wymagający 3, 3 4, 1 Holleryk Nie wymagający 1, 4 2, 2 Obaj wykładowcy grają w dylemat więźnia. b) Na czym polega w tej sytuacji konflikt racjonalności prywatnej i społecznej? Logika sytuacji powoduje, że profesorom opłaca się zachowywać w sposób niekorzystny dla społeczeństwa. c) W jaki sposób społeczeństwa rozwiązują takie jak ten konflikty racjonalności prywatnej i społecznej? (b) (c) (d)

Użyteczność profesorów Buffona i Holleryka zależy głównie od liczby słuchaczy, choć liczy się też poziom nauczania. Kiedy obaj egzaminatorzy są wymagający, mają wielu studentów. Obniżenie wymagań powoduje przypływ studentów od konkurenta, który - broniąc się – też stawia same piątki. W efekcie wykładowcy mają wielu, ale za to niedouczonych studentów. a) Zaproponuj macierz wypłat opisującą grę Buffona z Hollerykiem. Jak nazywa się taka sytuacja? Pierwsza liczba oznacza zawsze użyteczność Buffona; druga – Holleryka. Buffon Wymagający Nie wymagający Wymagający 3, 3 4, 1 Holleryk Nie wymagający 1, 4 2, 2 Obaj wykładowcy grają w dylemat więźnia. b) Na czym polega w tej sytuacji konflikt racjonalności prywatnej i społecznej? Logika sytuacji powoduje, że profesorom opłaca się zachowywać w sposób niekorzystny dla całego społeczeństwa. c) W jaki sposób społeczeństwa rozwiązują takie jak ten konflikty racjonalności prywatnej i społecznej? Służą do tego normy moralne i prawo. Na przykład, kradzież i oszustwo bywają opłacalne dla złodziei i hochsztaplerów, lecz szkodzą gospodarce, bo destabilizują reguły gry w produkcję dóbr (wzrastają: koszty transakcyjne i ryzyko). Nic dziwnego, że zwykle kradzież jest karalna i nie wypada oszukiwać w interesach. d) Co może zrobić rektor Patałłah, aby jakość nauczania wzrosła? (b) (c) (d)

d) Co może zrobić rektor Patałłah, aby jakość nauczania wzrosła? Trzeba zmienić reguły gry tak, aby logika sytuacji przestała skła-niać wykładowców do pozorowania egzaminów. Np., rozwiąza-niem może być trudny, lecz uczciwy (nie wolno ściągać!) centralny egzamin (taki sam dla studentów wszystkich wykładowców).

Co mogłoby zwiększyć trwałość porozumienia oligopolistów, sto-jących w obliczu dylematu więźnia?

Po pierwsze, warunkiem trwałości porozumienia jest, oczywiście, wiarygodność gróźb graczy, że w razie oszustwa oni także zwięk-szą produkcję. Groźby te mogą nie być przekonujące.

Po drugie, gry oligopolistów zwykle mają wiele partii Po drugie, gry oligopolistów zwykle mają wiele partii. W takiej sytuacji motywacja do oszukiwania słabnie. Wszak oszukany mo-że odmówić kooperacji w następnej partii…

MATRIKSOWY TURNIEJ Grasz kolejne partie gry w dylemat więźnia. Jaka strategia jest najbardziej opłacalna? Czy opłaca Ci się kooperować, czy rywali-zować?

MATRIKSOWY TURNIEJ CD. Żeby przekonać się, jakie strategie gry w powtarzany dylemat więźnia są najlepsze, amerykański politolog Robert Axelrod zor-ganizował turniej. Uczestniczyły w nim nadsyłane przez chętnych programy komputerowe, zaprojektowane tak, aby mogły grać w dylemat więźnia. Każdy z programów grał ze wszystkimi pozosta-łymi programami.

MATRIKSOWY TURNIEJ CD. Wygrała STRATEGIA WET ZA WET (ang. TIT-FOR-TAT)! Zgod-nie z tą strategią gracz zaczyna od kooperacji, a potem robi to, co przeciwnik robił w poprzedniej partii: kooperuje dopóty, aż part-ner nie przestanie kooperować, następnie sam nie kooperuje, aż partner znowu zacznie kooperować. KONIEC

EWOLUCJA SPOŁECZEŃSTW A ALTRUIZM Gra w „dylemat więźnia” kończy się rywalizacją, mimo że koope-racja jest bardziej opłacalna. .. A jednak eksperymenty ekonomistów pokazują, że gra-jący w „dylemat więźnia” zaskakująco często kooperują, a nie ry-walizują. Dotyczy to nawet składających się z jednej partii gier, kiedy motywem kooperacji nie mogą być zyski z zachęcenia part-nera do kooperacji w przyszłości.

EWOLUCJA SPOŁECZEŃSTW A ALTRUIZM CD. Niektórzy argumentują, że w toku ewolucji społecznej W WAL-CZĄCYCH O PRZETRWANIE SPOŁECZNOŚCIACH LUDZ-KICH PRZEZ TYSIĄCLECIA POWSTAWAŁY ZACHĘCAJĄ-CE DO KOOPEROWANIA I ZNIECHĘCAJĄCE DO NIEKO-OPEROWANIA NORMY SPOLECZNE. ZYSKI Z KOOPERACJI SPRAWIAJĄ, ŻE NORMY TE UPOWSZECHNIAJĄ SIĘ I SĄ PRZEKAZYWANE Z POKOLE-NIA NA POKOLENIE. Psycholodzy wskazują przykłady takich sytuacji i twier-dzą, że ludzie uczą się tych norm społecznych w imię korzyści z kooperacji.

EWOLUCJA SPOŁECZEŃSTW A ALTRUIZM CD. Dodajmy, że kiedy podział korzyści z kooperacji jest bardzo nie-równy, te normy społeczne tracą skuteczność i rośnie prawdopodo-bieństwo masowego niekooperowania, a więc także utracenia przez całą społeczność korzyści z kooperacji...

EWOLUCJA SPOŁECZEŃSTW A ALTRUIZM CD. Dodajmy, że kiedy podział korzyści z kooperacji jest bardzo nie-równy, te normy społeczne tracą skuteczność i rośnie prawdopodo-bieństwo masowego niekooperowania, a więc także utracenia przez całą społeczność korzyści z kooperacji... Jak sądzisz, co wspólnego z tym wszystkim mają internetowe opowieści zadziwionych polskich emigrantów, że np. Szwedzi, nie bojąc się kradzieży, nie zamykają domów i samochodów, i że na trawnikach szwedzkich osiedli nie ma psich odchodów? KONIEC

RÓWNOWAGA NASHA Równowagą Nasha (od nazwiska matematyka Johna Nasha, ur. 1924) nazywamy stan, kiedy KAŻDY Z GRACZY WYBRAŁ OP-TYMALNĄ DLA SIEBIE STRATEGIĘ PRZY DANYCH STRA-TEGIACH WYBRANYCH PRZEZ POZOSTAŁYCH GRACZY. Buffon Wymagający Nie wymagający Wymagający 3, 3 4, 1 Holleryk Nie wymagający 1, 4 2, 2 (b) (c) (d) Sytuacja d w tabeli ilustrującej „dylemat więźnia” jest przykła-dem RÓWNOWAGI NASHA.

Zauważ, że np. sytuacja a, choć lepsza dla obu graczy od sytuacji d, nie jest równowagą Nasha. Równowaga Nasha w wielu grach (I W ŻYCIU!) bywa wynikiem gorszym od jakiegoś innego wyniku gry. Jeśli jednak ten inny, lepszy, wynik nie jest również równowagą Nasha, nie jest on stabilny (trwały). Buffon Wymagający Nie wymagający Wymagający 3, 3 4, 1 Holleryk Nie wymagający 1, 4 2, 2 (b) (c) (d)

Buffon Wymagający Nie wymagający Wymagający 3, 3 4, 1 Holleryk Nie wymagający 1, 4 2, 2 (b) (c) (d) Takie sytuacje to swoiste „pułapki społeczne”. Opłacalne są wtedy zachowania sprzeczne z interesem zbiorowości.

Buffon Wymagający Nie wymagający Wymagający 3, 3 4, 1 Holleryk Nie wymagający 1, 4 2, 2 (b) (c) (d) Takie sytuacje to swoiste „pułapki społeczne”. Opłacalne są wtedy zachowania sprzeczne z interesem zbiorowości. Przyczyną szkód jest NIE ZŁY CHARAKTER GRACZY, LECZ UKŁAD BODŹCÓW, który skłania do „niewłaściwych” zachowań.

Buffon Wymagający Nie wymagający Wymagający 3, 3 4, 1 Holleryk Nie wymagający 1, 4 2, 2 (b) (c) (d) Takie sytuacje to swoiste „pułapki społeczne”. Opłacalne są wtedy zachowania sprzeczne z interesem zbiorowości. Przyczyną szkód nie jest zły charakter graczy, lecz układ bodź-ców, który skłania do „niewłaściwych” zachowań. Ewentualna reforma powinna ZMIENIĆ TEN UKŁAD BODŹ-COW tak, aby równowaga Nasha pokryła się z rozwiązaniem korzystnym dla zbiorowości.

ROLA WEJŚĆ I WYJŚĆ   Pomyślmy teraz o WPŁYWIE ZAGROŻENIA WEJŚCIEM kon-kurentów do gałęzi NA ZACHOWANIA PRZEDSIĘBIORSTW.

Jeśli wejście na atrakcyjny rynek i wyjście z niego nie jest trudne, mamy do czynienia z RYNKIEM SPORNYM (ang. contestable market). Broniąca swego rynku przed przybyszem firma może wtedy zastosować ODSTRASZANIE STRATEGICZNE.

„ODSTRASZANIE” STRATEGICZNE Oto sytuacja zagrożonej wejściem „przybysza” „starej” firmy…

„ODSTRASZANIE” STRATEGICZNE Dzięki „odstraszaniu” obrona rynku okazuje się bardziej opłacal-na od kapitulacji. Perspektywa walki zniechęca do wejścia. W efekcie broniące rynku przedsiębiorstwo zyskuje 3, a nie 1.

„Odstraszanie” strategiczne jest przykładem zachowania, w przy-padku którego dochodzi do SAMOOGRANICZENIA SIĘ (ang. pre-commitment). Samoograniczenie się polega na DOBROWOLNYM POZ-BAWIENIU SIĘ PEWNYCH MOŻLIWOŚCI DZIAŁANIA W PRZYSZŁOŚCI, CO JEST SPOSOBEM OSIĄGNIĘCIA JAKIE-GOŚ CELU.

Nie tylko przedsiębiorstwa samoograniczają się w imię przyszłych korzyści. POMYŚL NP. O ALKOHOLIKU, KTÓRY WSZYWA SOBIE ESPERAL, LICZĄC NA TO, ŻE KIEDY PRZYJDZIE CO DO CZEGO, STRACH POWSTRZYMA GO PRZED SIĘGNIĘ-CIEM PO KIELISZEK!

ZADANIE a) Wskaż przykłady „SAMOOGRANICZENIA SIĘ”: (i) „Wybieram się do ‘Galerii Mokotów’ obejrzeć te luksusowe skle-py, ale portfel i ‘plastiki’ zostawię w domu. TAK. (ii) Wrzasnąłem mu nad uchem, aż spadł z krzesła! (Buahahah!!!) NIE. (iii) Wykładowca, o którym wiadomo, że bardzo dba o swój auto-rytet, zapowiada studentom, iż egzamin będzie naprawdę trudny. (iv) Broniąc podwórza, przechadzał się na wyprężonych łapach, powarkiwał, stroszył sierść na grzbiecie. b) Wskaż cele zachowań, które uznałeś za „samoograniczenie się”. (i) Nie mając przy sobie pieniędzy i kart kredytowych nie ulegnę pokusie kupienia niepotrzebnych rzeczy. (iii) Studenci sądzą, że wykładowca nie narazi na szwank swojej wiarygodności i rzeczywiście zrobi trudny sprawdzian, więc się pilnie uczą. Właśnie o to chodzi wykładowcy… c) Nazwij wspólną cechę tych wszystkich zachowań (odpowiedz jed-nym zdaniem). We wszystkich tych przypadkach „samoograniczający się”, OGRANICZA SWOJĄ SWOBODĘ DZIAŁANIA W PRZYSZ-ŁOŚCI, ŻEBY OSIĄGNĄĆ PEWNE CELE.

Wybierając odpowiedni model rynku w celu analizy konkretnego rynku, ekonomiści kierują się m. in. informacjami o stopniu KONCENTRACJI PRODUKCJI na rynku. Im mniejsza liczba firm dostarcza główną część produkcji sprze-dawanej na rynku, tym bardziej skoncentrowana jest produkcja.

Miarami stopnia koncentracji produkcji na rynku są m. in.: WSKAŻNIK KONCENTRACJI N FIRM (ang. concentration ratio, CR). To jest SUMA UDZIAŁÓW RYNKU N NAJWIĘKSZYCH FIRM.

Miarami stopnia koncentracji produkcji na rynku są m. in.: WSKAŻNIK KONCENTRACJI N FIRM (ang. concentration ratio, CR) oraz INDEKS HERFINDAHLA-HIRSCHMANA (ang. Herfindhal-Hirschman Index, HHI) . To jest SUMA KWADRATÓW UDZIAŁÓW W RYNKU WSZYSTKICH FIRM.