Pomiędzy Grangemouth a Falkirk został wybudowany w roku 1777 kanał „Forth a Clyde”, który łączył Glasgow z zachodnim wybrzeżem Szkocji. Kanał „Union”, między Falkirk a Edynburgiem, został ukończony w roku 1822. Kiedyś wodna przeprawa pomiędzy Glasgow a Edynburgiem była możliwa dzięki 11 śluzom, ponieważ różnica luster wody wynosi 35 metrów.
W roku 1963, po 150 latach 11 śluz zamieniono na jedną: Wodne Koło Falkirk. Ten fantastyczny obiekt ukończony w roku 2002 stał się symbolem Szkocji, tak symbolem czasu, jak i ludzkiego uporu.
Tu spotykają się dwa kanały
Oto jedyna na świecie obrotowa śluza, z ogromnym, dwuramiennym wahadłem. Każde ramię ma gondolę wypełnioną wodą. Do każdej z gondol wpływają statki – z dolnego i z górnego kanału.
Dolny kanał
Śluza zabezpieczająca dolny kanał
Łódź wpływa do gondoli górnego kanału
Łódź w górnej gondoli
Górna gondola 24 m Dolna gondola Łódzie w obu gondolach
Początek obrotu
Łodzie w ramionach wahadła
Obrót...
Obrót...
Przed końcem obrotu
Po obrocie łodzie wypływają z gondol
Łódź wpływa do dolnego kanału
Zamknięcie śluz, regulacja poziomu wody oraz obrót wahadła Trwa jedynie 15 minut!
Jedna gondola długości 25 m, razem z wodą i łodzią waży około 300 ton
Które zużywają na jeden cykl Do zamknięcia dolnej i górnej śluzy, oraz obrócenia koła o 180° potrzebne są silniki o mocy 22,5 kW Które zużywają na jeden cykl 1,5 kWh
Rotacyjna śluza sprawiła, że rejs między Glasgow a Edynburgiem stała się prawdziwą turystyczną atrakcją