Chińskie katechezy, D. Klejnowski-Różycki (red.), Warszawa-Zabrze 2012 Buddyzm Ks. Kamil Ponikowski Chińskie katechezy, D. Klejnowski-Różycki (red.), Warszawa-Zabrze 2012

BUDDYZM

Czym jest buddyzm? Buddyzm to jedna z wielkich religii uniwersalnych oraz system filozoficzny, który wywodzi się z nauki o charakterze etyczno soteriologicznym propagowanej na terenie północnych Indii. Buddyzm postrzega życie jako proces nieustannych zmian. Praktyki buddyjskie starają się ten fakt wykorzystać, bo jeśli wszystko się zmienia, to znaczy, że i my możemy się zmienić na lepsze. Jeśli chcemy się zmienić, to będziemy musieli zacząć od umysłu, który ma kluczowe znaczenie - stąd właśnie tyle w buddyzmie metod do pracy nad nim. Najważniejszą z nich jest medytacja, dzięki której możemy rozwijać w sobie coraz pozytywniejsze stany umysłu tj. stany  odznaczające się spokojem, koncentracją, świadomością oraz życzliwością. Poprzez medytację stan naszej świadomości się ulega zmianie, zrozumiemy lepiej siebie i innych, a i samo życie stanie się bardziej zrozumiałe.

Siddhartha Gautama Był założycielem i twórcą podstawowych założeń buddyzmu. Żył od około 560 do 480 r. p.n.e.

Siddhartha Gautama Nazywany Buddą. Nie jest to imię, lecz tytuł mu nadany. Oznacza on „tego, który się przebudził”, by ujrzeć czym jest rzeczywistość. Opuścił rodzinny dom i stał się jednym z poszukiwaczy Prawdy, jakich wielu wędrowało wtedy po drogach i bezdrożach Indii. Buddyści wierzą, że Budda osiągnął byt przewyższający wszystko inne, co jest nam w świecie znane. W stanie Oświecenia przed Buddą otworzył się w całej swej wspaniałości Wgląd w to, czym życie jest naprawdę. W związku z tym rozpoznał on także  przyczynę ludzkiego cierpienia. Problem ten zapoczątkował pierwotnie jego duchowe poszukiwania.

Cztery Szlachetne Prawdy 1. Pierwsza szlachetna prawda o cierpieniu. Budda na określenie rzeczywistości użył słowa: dukkha, co tłumaczy się jako „cierpienie”, „udręka”, „ból” lub „niezaspokojenie”. Prawda ta pokazuje, iż żyjąc zawsze będziemy się borykali z przeciwnościami losu i że nic, czego doświadczamy, nie jest w stanie dać nam ostatecznego i trwałego szczęścia czy zadowolić nas do końca.

2. Druga szlachetna prawda o przyczynie cierpienia. Budda uważa, że przyczyną cierpień człowieka jest żądza. Twierdzi iż powody kłopotów człowieka tkwią w rzeczywistości, w naszym umyśle. W szczególności nasza tendencja do chwytania (lub odpychania) wszystkiego sprawia, że znajdujemy się w konflikcie, który jest nie do pogodzenia z życiem.

3. Trzecia Szlachetna Prawda o Ustaniu Cierpienia Cierpienie wygasa, gdy wygasa żądza. Ponieważ w ostatecznym rozrachunku sami powodujemy swoje trudności, tylko my możemy je też rozwiązać. Nie da się zmienić tego, co nam się przydarza, ale możemy zmienić nasze reakcje na to.

4. Czwarta Szlachetna Prawda o Ścieżce Prowadzącej do Ustania Cierpienia. Istnieje ścieżka wyprowadzająca z cierpienia. Choć Budda przyznaje, iż każdy z osobna jest za siebie odpowiedzialny, to naucza on także metod, dzięki którym możemy się zmienić. Jedna z tych metod to Szlachetna Ośmioraka Ścieżka, w skład której wchodzą: właściwe widzenie rzeczy, właściwe emocje, właściwe działania, właściwa mowa, właściwe źródła zarabiania, właściwy wysiłek, właściwa uważność oraz właściwa medytacja.

Potrójna droga – rozwojem własnego życia.

1. Etyka Rdzeń buddyjskiej nauki etycznej zawiera się w pięciu tzw. wskazówkach. Nie należy mylić ich z przepisami, ani chrześcijańskimi przykazaniami; wskazania to po prostu „reguły treningu”, za którymi podąża się z własnej, nieprzymuszonej woli, posługując się przy tym rozumem i wrażliwością.

Wskazania etyczne: 1. Nie zabijać i nie wyrządzać szkody istotom żyjącym. 2. Nie brać tego, co nie zostało nam dane. 3. Unikać niewłaściwych zachowań seksualnych. 4. Unikać kłamstwa i fałszu. 5. Nie używać napojów i środków mącących umysł.

2. Medytacja W buddyzmie uważa się, że wiele rzeczy w życiu wymyka się spod naszej kontroli, jednak nasz własny umysł jest obszarem, na który możemy mieć wpływ - jeśli tylko zechcemy. Za środek do transformacji umysłu służy nam medytacja. Buddyjskie praktyki medytacyjne to nic innego, jak techniki wspierające rozwój koncentracji, jasności umysłu i pozytywnych uczuć. Zagłębiając się w konkretnej praktyce dostrzegamy nawyki i zwyczaje rządzące naszym umysłem. Wgląd ten daje nam możliwość obrania nowego, pozytywnego kierunku rozwoju.

3. Mądrość Celem wszystkich praktyk buddyjskich jest mądrość. Osoba mądra w sensie buddyjskim sama z siebie będzie postrzegała życie w taki sposób - odkładając na bok iluzje, a starając się żyć w coraz większym stopniu w zgodzie z powyższymi trzema prawdami. Głębokie uświadomienie sobie, że nic nie jest trwałe, ani nie posiada niezmiennej istoty, powoduje dramatyczną przemianę w naszym życiu.

© by Śląska Szkoła Ikonograficzna Ks. Kamil Ponikowski Buddyzm KONIEC Niniejsza prezentacja jest częścią książki: D. Klejnowski-Różycki (red.), Chińskie katechezy, Warszawa-Zabrze 2012 © by Sinicum © by Śląska Szkoła Ikonograficzna © by Katedra Teologii Dogmatycznej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego