Wiszące ogrody Semiramidy Siedem cudów świata Antonina Krysztofiak

Siedem cudów świata Siedem najpopularniejszych miejsc turystycznych Przewodnik po „cudach starożytności” Najwcześniejsza znana wersja listy została stworzona w II wieku p.n.e. przez Antypatera z Sydonu

Semiramida Znana z tradycji hellenistycznej i antycznej legendarna królowa babilońska, bohaterka licznych podań i legendarnych opowieści z terenów Bliskiego Wschodu. Wzniosła nabrzeża portowe w Babilonie. Według Diodora Sycylijskiego miała być półboginią, wykarmioną w dzieciństwie przez gołębice, kobietą wielkiej urody, małżonką króla asyryjskiego Ninusa. To ona założyć miała Babilon i stworzyć imperium rozciągające się od Egiptu po Indie. W tradycji armeńskiej zachowała się opowieść o wielkiej wyprawie Semiramidy do Armenii i założeniu przez nią miasta Wan.

Wiszące ogrody Semiramidy w Babilonie Zostały zbudowane na polecenie króla Nabuchodonozora II (604-562 p.n.e.), który podarował je swojej żonie, Amytis, ponieważ po przyjeździe do Babilonu bardzo tęskniła za bujną zielenią ojczystego kraju – Medii.

Dlaczego Semiramidy? Niejasne jest, dlaczego nazwano je imieniem Semiramidy, asyryjskiej królowej, która żyła dwa wieki wcześniej.

Owe ogrody musiały istnieć ze względu na wzmianki o nich występujące w wielu źródłach historycznych z tamtego i późniejszego okresu (pisali o nich m.in. Herodot, Strabon i Diodor Sycylijski). Ponadto wykopaliska przeprowadzone w miejscu ich hipotetycznego położenia wykazały obecność pozostałości rozległego pałacu Nabuchodonozora II jak i specjalnej konstrukcji tarasy i studnie.

Były one zakładane na tarasach wznoszących się do góry i podtrzymywanych specjalną konstrukcją, którą tworzyły szeregi wąskich, coraz wyższych korytarzy zasklepionych kolebkowo. Każdy taras, na którym zasadzono rośliny, był izolowany smołą i powłoką ołowianą na których umieszczano warstwę odsączającą, a następnie grubą warstwę ziemi (do 2 m miąższości), w której rosły drzewa i krzewy, sztucznie nawadniane.

Ogrody te zostały założone w VI lub VII wieku p. n. e Ogrody te zostały założone w VI lub VII wieku p.n.e. Zwisające z tarasów pnącza zakrywały mury, co sprawiało wrażenie, że te piękne rośliny zawieszone są w powietrzu. Do ich nawadniania używano wody z Eufratu, którą dostarczano na poszczególne poziomy za pomocą przemyślnego systemu kanałów i drenów. Sposób budowy

Spis treści: Strona tytułowa Siedem cudów świata Semiramida Wiszące ogrody Semiramidy Dlaczego Semiramidy? Czy na pewno istniały? Sposób budowy Sposób użytkowania

Dziękuję za uwagę!