dynamizm miłości w misji

Uprzedzająca miłość Boga otwiera nas na nowość Ducha, który kieruje nas ku wciąż nowym obszarom wielokulturowego i wieloreligijnego kontekstu w środowiskach naszego życia i pracy.

Życie konsekrowane jest znaczące nie przez to, czego dokonuje, ale przez to, czym jest, a więc jeżeli jest to życie samarytańskie, żywe upamiętnienie Jezusa… Tylko takie staje się świadectwem i orędziem, mistyką i proroctwem.

Pasja apostolska, zasilana u źródła, którym jest Chrystus, w Maryi – Matce Jezusa i Kościoła, znajduje ikonę naszego nieustannego wzrostu w miłości, która wyczuwa potrzeby drugich.

Znaki nadziei dla młodych Dziś, tak samo jak u początku naszego Zgromadzenia, największym wyzwaniem jest pomóc dziewczętom i chłopcom zrozumieć, że Bóg ich kocha.

Salezjańska pedagogia – by czuli, że są kochani – powinna być szczególnie dowartościowana w wychowaniu młodych. Czując się kochani obudzą w sobie uczucie zaufania, wdzięczności i będą dojrzewać w postawie bezinteresowności i służby.

Wychowanie w stylu systemu prewencyjnego jawi się jako radosny znak nadziei dla młodych, przede wszystkim dla tych najuboższych i bez punktu odniesienia w rodzinie i społeczeństwie.

Nasze posłannictwo nastawione jest na promocję każdego młodego człowieka w integralności jego bogactw, a zbawienie w Chrystusie ukazuje jako cel ostateczny.

Wspólnota wychowawcza jest uprzywilejowanym miejscem, w którym młodzi doświadczają relacji wzajemności, są wspierani w rozwijaniu autonomii i odpowiedzialności, w dowartościowaniu drogi miłości zgodnej z zamysłem Boga.

Kultura hedonistyczna i materialistyczna sprawia, że wychowanie młodych do miłości staje się coraz bardziej naglące. Seksualność, jako jeden z aspektów ludzkiej miłości, w aktualnej kulturze często instrumentalizowana, powinna być rozwijana w perspektywie powołania do miłości, które jest źródłem życia, daru i odpowiedzialności.

Dziś szczególnie konieczną strategią jest sztuka towarzyszenia wychowawczego, którego mistrzami są nasi Założyciele nawiązujący do doświadczenia duchowego św. Franciszka Salezego.

Wspólnota wychowawcza staje się uprzywilejowanym miejscem rozeznawania powołaniowego, o ile w jej obrębie są obecne różne powołania i o ile ona sama we wzajemności relacji staje się ikoną wspólnego wszystkim powołania do miłości.

Obszary posłannictwa