Chirurgiczne leczenie wrodzonego zagięcia prącia u młodych mężczyzn Wojciech Perdzyński Chirurgiczne leczenie wrodzonego zagięcia prącia u młodych mężczyzn Z Katedry Chirurgii Prącia Kierownik Katedry: prof. nadzw. dr hab. med. Wojciech Perdzyński Instytutu Andropauzy w Warszawie Dyrektor Instytutu: prof. nadzw. dr hab. med. Andrzej Gomuła

Wrodzone zagięcie prącia może występować jako wada towarzysząca spodziectwu lub wierzchniactwu. Wrodzone zagięcie prącia może też występować jako wada izolowana.

Izolowane wrodzone zagięcie prącia jest to dysproporcja ciał jamistych prącia, które poza tą wadą jest prawidłowo ukształtowane. (Perovic: Atlas of Congenital Anomalies of the External Genitalia, 1999, p. 33).

Wystąpienie wielu wad zewnętrznych męskich narządów płciowych można przypisać niewrażliwości lub zmniejszonej wrażliwości tkanek na androgeny. Może być ona spowodowana miejscowym brakiem czy zmniejszeniem stężenia androgenów, 5-alfa reduktazy i/lub receptorów androgenowych w rozwijających się narządach płciowych.

Zmniejszona wrażliwość na androgeny pewnych części prącia może być powodem zaburzeń rozwoju tych jego części.

stosunku do siebie może być powodem powstania Nierównomierne wzrastanie ciał jamistych prącia stosunku do siebie może być powodem powstania bocznego zagięcia prącia a nierównomierne wzrastanie cewki moczowej w stosunku do ciał jamistych może być powodem powstania brzusznego zagięcia prącia.

U dzieci miejscowe zastosowanie androgenów na wolniej rosnące części prącia może przyczynić się do ich wzrostu. Catuogno zastosował żel z androgenami w leczeniu zachowawczym wrodzonego zagięcia prącia. Żel wcierano w skróconą, wklęsłą powierzchnię prącia. U wszystkich dzieci uzyskano dobre efekty leczenia tj. ustąpienie lub znaczne zmniejszenie kąta zagięcia prącia.

U żadnego dorosłego taka terapia nie była skuteczna ze względu na brak receptorów androgenowych w osłonce białawej ciał jamistych prącia. Dlatego u dorosłych mężczyzn konieczne jest leczenie chirurgiczne.

Pacjenci zgłaszają się najczęściej po okresie dojrzewania płciowego gdyż wada ta staje się lepiej widoczna po powiększeniu się prącia i przy występowaniu wzwodów. Z wiekiem wzrasta również świadomość nieprawidłowego wyglądu prącia.

Materiał W latach 1998 – 2002 autorzy operowali 32 mężczyzn z wrodzonym zagięciem prącia. Pacjenci mieli od 16 do 35 lat (średnio 20 lat). Brzuszne zagięcie prącia (ku dołowi) występowało u 18 pacjentów. Kąt zagięcia prącia wynosił od 40 do 800 (średnio 520).

„Sztuczny wzwód”. Zagięcie brzuszne (ku dołowi) prącia „Sztuczny wzwód”. Zagięcie brzuszne prącia (ok. 90 stopni). „Sztuczny wzwód”. Zagięcie brzuszne (ku dołowi) prącia (ok. 90 stopni).

Materiał cd. Boczne zagięcie prącia (w lewo) występowało u 8 mężczyzn. Kąt zagięcia wynosił od 25 do 350 (średnio 300). Równoczesne brzuszne i boczne (w lewo) zagięcie prącia występowało u 4 mężczyzn. Kąt zagięcia w dół wynosił od 30 do 800 (średnio 440). Kąt zagięcia bocznego wynosił od 30 do 450 (średnio o 340).

Materiał cd. U 2 pacjentów występowało grzbietowe zagięcie prącia. Kąt zagięcia wynosił odpowiednio 80 i 300 w tym u jednego z nich występowało również zagięcie boczne (o 300) w prawo.

Zagięcie grzbietowe prącia. Zagięcie grzbietowe (ku górze) prącia we wzwodzie, który wystąpił samoistnie po operacji żylaków powrózka nasiennego lewego.

1. Duże trudności lub brak możliwości wprowadzenia prącia do pochwy. 2. Ból lub dyskomfort w czasie stosunku płciowego. 3. Strach przed reakcjami partnerki powodujący powstrzymywanie się od życia płciowego, chęć zmiany wyglądu prącia we wzwodzie, którego pacjent bardzo się wstydził. Duże kompleksy związane z wadą. Wskazania do operacji

Celem leczenia chirurgicznego było uzyskanie zadawalającego efektu anatomicznego (proste prącie we wzwodzie) i czynnościowego.

Wyseparowany pęczek naczyniowo-nerwowy na grzbietowej powierzchni prącia. Wyseparowany i uniesiony pęczek naczyniowo-nerwowy na grzbietowej powierzchni prącia.

Etapowe wycinanie eliptycznego fragmentu osłonki białawej i zeszywanie jej brzegów szwami materacowymi wgłabiającymi. Etapowe wycinanie eliptycznego fragmentu osłonki białawej i zeszywanie jej brzegów szwami wgłabiającymi.

Wycięty eliptyczny fragment osłonki białawej (na gaziku) Wycięty eliptyczny fragment osłonki białawej (na gaziku). Stan po zeszyciu osłonki. Pęczek naczyniowo-nerwowy odsunięty na bok. Wycięty eliptyczny fragment osłonki białawej (na gaziku). Stan po zeszyciu osłonki. Pęczek naczyniowo-nerwowy jest odsunięty na bok.

Przy grzbietowym zagięciu prącia, po oddzieleniu cewki moczowej wycinany jest fragment osłonki białawej na brzusznej powierzchni prącia. Przy grzbietowym zagięciu prącia, po oddzieleniu cewki moczowej wycinany jest fragment osłonki białawej na brzusznej powierzchni prącia.

PRZYKŁADY ŚRÓDOPERACYJNE

Zagięcie boczne prącia (w lewo). „Sztuczny wzwód” przed operacją. Zagięcie boczne prącia (w lewo ok. 30 stopni). „Sztuczny wzwód” przed operacją.

Stan po wycięciu eliptycznego fragmentu osłonki białawej na bocznej powierzchni prącia.

„Sztuczny wzwód” po operacji. Prącie jest proste.

„Sztuczny wzwód” przed operacją. Zagięcie brzuszne prącia. „Sztuczny wzwód” przed operacją. Zagięcie brzuszne prącia (ok. 60 stopni).

„Sztuczny wzwód” po operacji. Prącie jest proste.

„Sztuczny wzwód” przed operacją. Zagięcie brzuszne prącia. „Sztuczny wzwód” przed operacją. Zagięcie brzuszne prącia (ok. 60 stopni).

„Sztuczny wzwód” po operacji. Prącie jest proste.

„Sztuczny wzwód” przed operacją. Zagięcie brzuszne prącia. „Sztuczny wzwód” przed operacją. Zagięcie brzuszne prącia (ok. 45 stopni).

„Sztuczny wzwód” po operacji. Prącie jest proste..

Wyniki wczesne u wszystkich pacjentów rany zagoiły się przez rychłozrost obrzęk prącia ustępował samoistnie w 4 – 5 dni po operacji, przy zalecanym układaniu prącia do góry u 1 pacjenta wystąpiły zaburzenia czucia na 1/3 powierzchni grzbietowej żołędzi, które ustąpiły po 6 tyg.

Wyniki późne - w czasie badań kontrolnych wszyscy pacjenci (ocena po 6 do 36 miesiącach od operacji) - w czasie badań kontrolnych wszyscy pacjenci dobrze ocenili kształt swojego prącia we wzwodzie. - świadomość pacjentów, że ich prącie jest proste spowodowała poprawę samopoczucia i lepsze kontakty również psychiczne - z partnerem (u pacjentów, którzy rozpoczęli życie seksualne). - u żadnego pacjenta nie wystąpiły pooperacyjne zaburzenia wzwodu prącia, trwałe zaburzenia czucia na żołędzi ani zaburzenia w oddawaniu moczu.

Wnioski 1. Operacja wg Nesbita jest bezpiecznym sposobem leczenia wrodzonego zagięcia prącia u młodych mężczyzn. 2. Wczesne jak i późne wyniki leczenia tą metodą są dobre. 3. Autorzy uzyskali cel jakim jest przywrócenie właściwego i akceptowanego przez pacjentów wyglądu prącia we wzwodzie.

Autor przedstawił tę pracę na 32 Kongresie Naukowym Polskiego Towarzystwa Urologicznego, który odbył się we Wrocławiu, w czerwcu 2002r oraz na 18 Kongresie Naukowym Europejskiego Towarzystwa Urologicznego, który odbył się w Madrycie, w marcu 2003r. W chwili obecnej (26.03.03r) liczba pacjentów z opisywaną wadą operowanych przez autora sposobem Nesbita wynosi 41. U wszystkich z nich autor uzyskał dobry - również w opinii pacjentów - wynik leczenia.