„Jestem jaka jestem. Niepojęty przypadek, jak każdy przypadek”. 

Pisanie życiorysu Co trzeba? Trzeba napisać podanie, a do podania dołączyć życiorys. Bez względu na długość życia życiorys powinien być krótki. Obowiązuje zwięzłość i selekcja faktów. Zamiana krajobrazów na adresy i chwiejnych wspomnień w nieruchome daty. Z wszystkich miłości starczy ślubna, a z dzieci tylko urodzone. Ważniejsze, kto cię zna, niż kogo znasz. Podróże tylko jeśli zagraniczne. Przynależność do czego, ale nie dlaczego. Odznaczenia bez za co. Pisz tak, jakbyś z sobą nigdy nie rozmawiał i omijał z daleka. Pomiń milczeniem psy, koty i ptaki, pamiątkowe rupiecie, przyjaciół i sny. Raczej cena niż wartość i tytuł niż treść. Raczej już numer butów, niż dokąd on idzie, ten za kogo uchodzisz. Do tego fotografia z odsłoniętym uchem. Liczy się jego kształt, nie to, co słychać. Co słychać? Łomot maszyn, które mielą papier. 1923 - 2012

w Krakowie, gdzie w latach 1945-48 studiowała literaturę polską Wisława Szymborska  urodziła się 2 lipca 1923r. w Bninie (obecnie Kórnik) koło Poznania. Jej ojciec, Wincent, był zarządcą dóbr zakopiańskich hrabiego Zamoyskiego, jej matką była Anna Maria Szymborska z d. Rottermnund. Wisława mieszkała początkowo w Toruniu, później w Krakowie, gdzie uczęszczała do szkoły powszechnej i gimnazjum. Od 1931 r. mieszkała w Krakowie, gdzie w latach 1945-48 studiowała literaturę polską i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W 1948 roku Szymborska wyszła za mąż za Adama Włodka, poetę, z którym sześć lat później się rozwiodła. Od 1953 roku prowadziła stałą rubrykę „Lektury nadobowiązkowe” publikowane w „Życiu literackim”. Była również członkinią zespołu redagującego miesięcznik „Pismo”.

w krakowskim tygodniku „Życie Literackie”, gdzie seria jej esejów Szymborska zadebiutowała w roku 1945 wierszem „Szukam słowa”, opublikowanego w dodatku literackim – „Dziennik Polski". Podczas 1953-81 pracowała jako redaktor i publicysta poezji w krakowskim tygodniku „Życie Literackie”, gdzie seria jej esejów „Lektury nadobowiazkowe" zostały wydane w formie książki cztery razy.

„Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła”. 

Początki poetyckie Szymborskiej to głównie wiersze na cześć ustroju socjalistycznego. W debiutanckim tomiku „Dlatego żyjemy” (1952) zawarła m.in. utwory o tak znamiennych tytułach jak „Młodzieży budującej Nową Hutę” czy „Lenin”. 

Jej wiersze były tłumaczone (i opublikowane w formie książki), w języku angielskim, niemieckim, hebrajskim, szwedzki, włoski, duński, węgierski, czeski, słowacki, serbsko-chorwacki, rumuński, język bułgarski i innych. One również zostały opublikowane w wielu zagranicznych antologiach poezji polskiej.

się nie powtórzy, nie ma dwóch podobnych nocy, dwóch tych samych „Żaden dzień  się nie powtórzy, nie ma dwóch podobnych nocy, dwóch tych samych pocałunków, dwóch jednakich spojrzeń w oczy”. 

Dorobek poetycki Szymborskiej, ilościowo skromny - opublikowała ok Dorobek poetycki Szymborskiej, ilościowo skromny - opublikowała ok. 350 wierszy – od trzeciego, popaździernikowego tomu "Wołania do Yeti" (1957) do pośmiertnie wydanego "Wystarczy" (2012), zawsze znajdował uznanie krytyki i czytelników.

Wisława Szymborska jest Goethe Nagrody Nobla (1991) oraz Nagrody Herdera (1995). Ma dyplom honorowego doktora listów Uniwersytetu Poznańskiego(1995). Laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1996) W 1996 roku otrzymała tytuł „człowieka roku” przyznawany przez tygodnik „Wprost” oraz nagrodę PEN Club. Odznaczona Orderem Orła Białego (2011)

Nagroda Nobla w dziedzinie literatury w 1996r. przyznano Wisławy Szymborskiej za poezję, która z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ujawnić się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości

„Nie znam roli, którą gram. Wiem tylko, że jest moja niewymienna”. 

Prócz wierszy publikowała felietony o książkach (w “Życiu literackim”, w “Piśmie”, “Odrze”, od 1993 w dodatku literackim “Gazety Wyborczej”), wydała w czterech tomach wspomniane już “Lektury nadobowiązkowe”. W 2000 roku ukazał się jeszcze zbiór „porad” – “Poczta literacka, czyli jak zostać (lub nie zostać) pisarzem”. Tłumaczyła też poezję, głównie francuską.

Wisława Szymborska zmarła 01 lutego 2012r. w Krakowie

dokąd pamięcią się im płaci”. „Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci”.